Ωρα 4:15 ξημερωμα Τριτης. Αλλα ηθελα να κανω τωρα και αλλα κανω...

Οι παρακατω σκεψεις μου βγαινουν σαν χειμαρος ορμομενες απο τις τελευταιες λεξεις καποιου Αγγλου αξιωματικου στο ντοκιμαντερ που τελειωσε πριν λιγο! Ειπε λοιπον ο τυπος:

" Ειναι περιεργο το συναισθημα οταν πατας πισω στην πατριδα!
Απλα δεν βριζεις πια τον γειτονα που βαζει δυνατα τη μουσικη, δεν νιωθεις κακια για κανεναν. Απλα ευχαριστεις τον Θεο που ζεις!

Οταν η τυχη του πολεμου(ελευθερη μεταφραση) αποφασιζει οτι πρεπει να ζησεις, εχεις το χρεος να ζησεις καθε στιγμη που ανοιγεται μπροστα σου, προσπαθοντας να ζησεις για το καλο και του διπλανου σου!!

Τελικα αν ο ανθρωπος σκεφτοταν σε καιρο ειρηνης οπως σκεφτεται στο πεδιο μιας πραγματικης μαχης, ισως να ηταν πολυ καλυτερος ο κοσμος....."

Αυτα ειπε........

Oπως σου εχω πει εχω μεγαλη πορωση με τα ντοκιμαντερ! Ποσο δε μαλλον με αυτα που μιλουν για συγχρονες πολεμικες ιστοριες της προηγουμενης δεκαετιας! Οχι ομως για οποιες και οποιες ιστοριες! Τεσπα, δεν ειναι η ωρα να επεκταθω!

Η αληθεια ειναι οτι πολλα πραματα απο αυτα που βλεπω τωρα στο γιαλι καλιστα θα μπορουσα να τα ειχα ζησει και εγω πριν απο καμια 15αρια χρονια! Ευκολα ομως! Μιλαμε η αποσταση που με χωριζε καποτε απο εναν πολεμο ηταν η αποσταση που ειχε ο στιλος στο χερι, απο ενα κομματι χαρτι. Απλα υπεγραφες την εθελοντικη σου συμμετοχη στην απελευθερωση του Κουβειτ απο τον "εχθρο" Σανταμ!! Χαχαχαχαχαχα! Τα υπολοιπα τα αναλαμβανε η μοναδα πεζοναυτων κατω εκει στην βαση της Κρητης....Ετσι απλα....Ειπαμε ομως! Σκαω και δεν μιλαω παραπερα! Δεν με συμφερει αλλωστε! Χαχαχαχαχα

Δεν σου εχω μιλησει για εκεινα τα χρονια! Ειναι βλεπεις πολυ δυσκολο να βγαλεις πραματα απο μεσα σου που εχεις ορκιστει να τα κρατησεις μονο για σενα....

Επισης ειναι πολυ δυσκολο οταν βρισκεσαι σε αντροπαρεα που κουβεντιαζει για τον στρατο! Τι να πεις?? Πως να βοηθισεις την κουβεντα, αν δεν εχεις κλασσικες ιστοριες να μοιραστεις?? Να γελασεις με αυτα που ακους? Να ζηλεψεις που δεν εζησες και εσυ αυτες τις ειρηνικες εμπειριες?? Να ανοιξεις το στομα σου και να λες για πραματα που καποιοι θα τα θεωρουν σεναρια ταινιας?? Οχι βεβαια! Κρατας το στομα σου κλειστο και απλα ταξιδευεις στις δικες σου διαβολοβδομαδες...

Οσες σκεψεις και να κανεις, τις κρατας απλα σαν σκεψεις! Δεν υπαρχει λογος να μιλας για πραματα που απλα εχουν γινει( η ευτυχως που δεν εχουν γινει) πριν πολλα χρονια!

Δηλαδη, πχ τι να πεις σε μια αντροκουβεντα που μιλα για τον στρατο?? Να μιλησεις για τον φιλο σου τον Πιτ που εμεινε καποτε κουφος, υστερα απο ασκηση εκκενωσης πυρηνικου υποβρυχιου Trident?? Η για τον Σταμ που απλα θελησε να παει τοτες παλια στο Ιρακ για να παρει τα 80.000 δολαριακια! Ωραια! Πηγε....Και??? Καρκινο εδω και μερικα χρονια ο Σταμ! Βλεπεις, επρεπε να περασουν πολλα ετη για να βγουν στη φορα οι ιστοριες με τα πυρομαχικα απεμπλοτισμενου ουρανιου που κουβαλουσαν τα Α-10 τοτες! Anyway.....

Αυτο το ποστ που γραφω τωρα ειναι ισως το πιο περιεργο ποστ μου! Σιγουρα δεν καταλαβαινεις και πολλα! Μπορει να μιλαω με κωδικες ονομασιες. Αυτα τα σηματα ομως που στελνω κωδικοποιημενα μεσα απο το vocoder μπορει να τα στελνω απευθειας στον καθρεφτη, μπροστα μου!!!

Ισως γιατι ηταν, ειναι και θα ειναι παντα μεσα Ιουλιου! Ισως γιατι τοτες παλια μοναδικο φιλο σου ειχες εκεινο το Aiwa walkman που προσπαθουσες να το καθαρισεις απο τις λασπες και τα χωματα για να παιξει εκεινη η μασημενη κασσετα......

Οταν τα καταφερνες να πατησεις το play, απλα δεν ηθελες να τελειωσει το τραγουδι....Απλα ηθελες να συνεχιζει να παιζει ...... Μιλουσες στην κασσετα και τραγουδουσες παρεα της για τα ατελειωτα July Mornings! Oταν οι μπαταριες τελειωναν συνεχιζες να τραγουδας μονος σου....

July Morning

There I was on a july morning
Looking for love
With the strength
Of a new day dawning
And the beautiful sun

At the sound
Of the first bird singing
I was leaving for home
With the storm
And the night behind me
And a road of my own

With the day came the resolution
Ill be looking for you
La la la la

I was looking for love
In the strangest places
Wasnt a stone
That I left unturned
Must have tried more
Than a thousand faces
But not one was aware
Of the fire that burned

In my heart, in my mind, in my soul
La la la la

There I was on a july morning
I was looking for love
With the strength
Of a new day dawning
And the beautiful sun

And at the sound
Of the first bird singing
I was leaving for home
With the storm
And the night behind me
Yeah, and a road of my own

Οτι και να πεις σε δικαιολογω.....Ομως σε μενα μιλαω τωρα!

Αυτα....Πολυ Καλημερα ΜΑΣ!!!

Η αλλιως

The road of my own
sleep somewhere far,
so, Goodmorning MASH
wherever you are

Y.Γ: Ηταν φοβεροι και οι δυο τους! Και ο Αλκινοος και ο Σωκρατης! Τελικα ειχες δικιο......Επρεπε να παω στη συναυλια στο Tερρα Πετρα!