Ένας πολεμιστής δεν μετράει μόνο τις δικές του δυνάμεις. Χρησιμοποιεί και την ενέργεια του αντιπάλου. Όταν αρχίζει  η μάχη, τα μόνα όπλα που διαθέτει είναι ο ενθουσιασμός και τα χτυπήματα που έμαθε  κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Όσο προχωράει ο αγώνας, ανακαλύπτει πως ο ενθουσιασμός και η εκπαίδευση δεν αρκούν για τη νίκη,  είναι η εμπειρία. Τότε ανοίγει τη καρδιά του στο Σύμπαν και ζητάει από το Θεό να τον εμπνεύσει, έτσι ώστε κάθε χτύπημα του εχθρού να γίνει μάθημα άμυνας για τον ίδιο. Οι σύντροφοι σχολιάζουν: “Πόσο προληπτικός είναι. Διέκοψε τη μάχη για να προσευχηθεί και σέβεται τα τεχνάσματα  του αντιπάλου”. Σ’ αυτές τις προκλήσεις ο πολεμιστής δεν απαντάει. Ξέρει ότι χωρίς έμπνευση και εμπειρία, δεν υπάρχει εκπαίδευση που να φέρνει αποτελέσματα.