Σου λείπουν τα όνειρα,
για μια στιγμή μονάχα ζουν,
και μετά,
πεθαίνουν.
Οι σκέψεις σου γυρίζουν,
χάνονται και
σβήνουν.
Και οι ελπίδες σου,
ξεθωριάζουν,
σκόνη που σκορπά παντού.
Κάποιοι σε αγγίζουν,
μα δεν σε πιάνουν.
'Aλλοι σε πιάνουν,
μα δεν σε κρατούν.
Ζεις στην σκιά σου,
μα κάποιοι δεν σε βλέπουν.
Μερικοί αγνοούν πως υπάρχεις,
και οι υπόλοιποι αμφιβάλουν αν ζεις.
Το μαξιλάρι σου βαρύ,
μα ελαφρύ το βήμα.
Και είναι μακρυά η θάλασσα,
μα κοντά το κύμα.
Η θάλασσα και η ψυχή σου,
το ίδιο βάθος έχουν.
Το ίδιο κύμα τις χτυπά,
τον ίδιο πόνο τρέμουν.
Κείτεσαι στον βυθό,
με την καρδιά σου μολύβι.
Είσαι κούκλα σε κουτί,
σαν κουρδιστό παιχνίδι.
Ματώνεις τα δάχτυλά σου
ψάχνωντας στα αγκάθια της ψυχής σου.
Γελάς μα σου γνέφουν σιωπή.
Σιωπή γιατί ξέρουν πως γνωρίζεις.
Γνωρίζεις τι χρώμα έχει η αγάπη.