Ήταν τέλη καλοκαιριού σε μια συνοικία της Αθήνας με χαμηλά σπιτάκια.ήταν η εποχή που η ανοικοδόμηση και οι αντιπαροχές ησαν σε οργασμό.

Απέναντι λοιπόν από ένα γιαπί μιας υπό θεμέλια κατασκευής πολυκατοικίας υπήρχε μια μονοκατοικία,με ανοιχτά παράθυρα...Μέσα από αυτά διέκρινες μια όμορφη νοικοκυρά να σιδερώνει...

όπως ήταν λογικό οι μάστορες την κοιτούσαν και τους έτρεχαν τα σάλια (σλουρπ,σλουρπ..)

Σε κάποια φάση (είχε και ζέστη) ένας μάστορας λέει στους άλλους..Πάτε στοίχημα ότι θα πάω και θα την γ.........?

Ξεκίνησε λοιπόν,ψιλοσουλουπώνεται,χτυπάει την πορτα.

Μαστ:Γεια σας μανδάμ

Νοικ:Γεια σας

Μαστ:Ξέρετε..ε...έχουμε ξεμείνει από νερό και θα ήθελα αν έχετε την καλοσύνη να μου προσφέρετε ένα ποτήρι παγωμένο νερό (την ίδια στιγμή βγάζει ένα μαντήλι από την τσέπη του και σκουπίζει το ιδρωμένο μέτωπο του)..

Νοικ:(μμμ..τι άντρας!!Βαρβατίλα...)βεβαίως περάστε μέσα..

Παρατάει το σίδερο του πηγαίνει το νερό και μετά ..ααααχχχχ,ναιιιι,ναιιι,όχιιι,όχιιιι,μηηηη,μηηηη,ναιιι,ναιιι,μηηηη,θεε μουυυυ

Μόλις τελειώνει ο μάστορας πάει και τους λεει τι έγινε.Κέρδισε το στοίχημα φυσικά,μόνο που οι άλλοι ζηλέψανε.Κι έτσι λοιπόν ένας ένας πήγαινε να πιει νερό (τάχαμ,τάχαμ!!!)

Και το ζουμί της ιστορίας μας είναι.....

Όπου πηδούν πολλοί μαστόροι αργεί να σιδερώσει!! :):):)