Σχόλια

eva: Nomizw pws auto to ar8ro einai i apantisi se osous prospa8oun na broun ta aitia apotixias twn ellinikwn kai kipriakwn apostolwn sto diagwnismo tis Eurovision. Enw emeis exoume balei sto peri8wrio poiotikous kallitexnes kai paradosiaka ixoxrwmata sto e3wteriko auto pou i elliniki mousiki proballei einai auto pou emeis ipotimoume! Giati loipon na 8eloume kati pou den eimaste kai kati pou etsi kia alliws de mas antiproswpeuei? Oi eurwpaikes xwres exoun diki tous paragwgi apo pop kai ry8mika tragoudakia. De xreiazetai tin Ellada gia na imiourgisei tetoiou eidous mousiki. I Eurwpi kai o ipoloipos kosmos profanws exoun tautisei tin Ellada me allous ixous, pou einai kai antikeimenika kaliteroi. Giati loipon kribamaste pisw apo to daxtiko mas?

eva: Προσωπικά Ζωή το μισώ το καλοκαίρι. Και περισσότερο από όλες τις στιγμές μισώ το μεσημέρι!΄Η ζέστη σε κτυπά ανελέητα. Η ατμόσφαιρα αποπνυκτική και η σιγή στην νκουρασμένη πόλη σχεδόν νεκρική. Νιώθεις την ανάγκη να γδάρεις το σώμα σου σε μια απελπισμένη προσπάθεια να δροσιστείς. Οι ανεμιστήρες στο full, τα παγωτά. τα παγωμένα νερα και οι χυμοί σε πρώτη διάταξη όμως μόνο όταν ο ήλιος αρχίζει να δύει μπορείς να ανασάνεις. Οι καλοκαιρινές και κυρίως οι φεγγαρόλουστες καλοκαιρινές νύχτες είναι το καλύτερό μου. Γι'αυτό και εκφράστηκα έτσι για το κείμενο του Παύλου. Έχεις μείνει ποτέ μέχρι αργά σε μια ερημική παραλία, να ακούς το γλυκό και ρυθμικό παφλασμό του κύματος, να χώνεις τα πόδια σου στην άμμο που παραμένει για ώρες χλιαρή, να νιώθεισ τη δροσερή αύρα του πελάγους να σφυρίζει έναν παιχνιδιάρικο σκοπό στ'αυτιά σου? Έχεις κολυμπήσει νύχτα στη θάλασσα, εντελώς μόνη, ν'ακολουθείς το ασημένιο μονοπάτι της πανσελήνου στο νερό και να μη φοβάσαι το σκοτάδι του βυθού γιατί ξέρεις ότι είναι δικός σου και μόνο δικός σου? Έχεις μείνει κοιτάζοντας για ώρες το γεγγάρι μέχρι να ζαλιστείς και να αρχίσεις να ονειρεύεσαι οτι ακουμπάς τ'αστέρια? Εχεις μιλήσει ποτέ στη σελήνη κάποιο μοναχικό καλοκαιρινό βράδυ με τη σιγουριά και την ασφάλεια που σου δίνει η βεβαιότητα ότι αυτή δεν πρόκειται να σου απαντήσει?
Εάν τα έχεις ζήσει όλα αυτά ή αν τα ζήσεις θα καταλάβεις ακριβώς για τί έρωτα μιλάω!

eva: Ν α ένας άνθρωπος που είναι ερωτευμένος με το μόνο πράγμα που δύσκολα σε προδίδει : τη Ζωή (όχι τη δική μας τη Ζωίτσα...). Είναι μάλιστα τόσο ερωτευμένος μαζί της που μπορεί εκφράζοντας το πως αισθάνεται να κάνει τον καθένα να την ερωτευτεί.

Καλοκαιρινά ραντεβού με τη Ζωή στις μαγευτικές ακρογιαλιές της Μεσογείου!

eva: Νεκτάριε...
Εγώ αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σ'κείνη την εφηβεία που αναφέρεσαι...Με την κιθάρα μου στο χέρι, με τραγούδια κι όνειρα, με ελπίδες και μεγαλεπίβολα σχέδια, με μια φωνή που θέλει ν'ακουστεί, με μια καρδιά γεμάτη ενθουσιασμό κι αυτο πεποίθηση, με το κοντέρ έτοιμο να πατήσει στα 200 προκειμένου να πετύχω πάση θυσία ότι είναι προς το παρόν μια νεφέλη στου μυαλού μου τους αιθέρες. Και τα φιλαράκια μου από δίπλα να με σιγοντάρουν, να χορεύει η καρδιά τους στο ρυθμό της δικής μου κιθάρας, να λαχταράνε ότι κι εγώ ποθώ...Και τώρα διάβασα το "γράμμα" σου. Κια αντιλήφθηκα πως είναι αλήθεια...πως είναι η σκληρή πραγματικότητα, πως σήμερα δεν τους σηκώνει το κλίμα τους έφηβους επαναστάτες, πως όλα διαλύονται σαν "σκόνη στον άνεμο" και σύντομα όλα αλλάζουν και πριν απ'όλα εμείς.
Δεν έχω κλάψει ποτέ για κάτι ή κάποιον που χάνεται όσο κιαν το αγαπώ. Η απώλεια όμως στην οποία αναφέρεσαι εσύ με κάνει να βουρκώνω. Γιατί?

eva: Jorge eisai pragmatika pigi empneusewn.
Auti i teleutaia einai apo tis kaliteres sou!
Mono na dieukrinisw oti den eimai stin perifereia Leukosias alla stin Pafo. (oxi pws kanei kamia idiaiteri diafora alla etsi...)

eva: Katapliktiko!
Thimizei ligo sto stil to "Exw mia le3i" tou Ioannidi...

eva: To apolausa... Den 3erw na milw arketa kala wste na perigra4w tis entipwseis mou xwris na meiwsw to dimiourgima sou gia auto 8a arkesto s'ena eilkrines kai olopsixo: "poli kalo!"