Σχόλια

sven: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Στα εγγλέζικα τα καταφέρνεις ...λίγο καλύτερα απ΄ότι στα ελληνικά!!!

Είσαι, επίσης, και λίγο πιο τρυφερός και γενναιόδωρος μαζί μου, απ΄ότι με τους άλλους, ως τώρα...:)))

Ελπίζω μόνο να μη...ζηλέψουν...!!!!!!!!!!!

sven: Herr delldal

επειδή «επανάληψη μήτηρ πάσης μάθησης», θα επαναλάβω κι εγώ για μία ακόμη φορά αυτό που σου έχουν τονίσει αρκετές φορές έως τώρα και οι άλλοι, και που φαίνεται πως δεν έχεις την ικανότητα ή τη διάθεση να καταλάβεις. Αυτό θα αποτελούσε ένα ενδιαφέρον θέμα διερεύνησης…
Λοιπόν, πάμε και πάλι από την αρχή, μπας και η «εγγραφή» πετύχει τη φορά αυτή. Η εκπομπή αυτή -που έγινε μετά από πρόταση δική μου και του μέλους Τσιπουράκι προς τον Alfawoolf, και ο οποίος αμέσως την αποδέχτηκε- είχε ως ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ αντικείμενο το βίο και την πολιτεία του μουσικού Γ. Τζιστούδη. Σημαντικό κομμάτι της μουσικής διαδρομής του Γ. Τζιστούδη έλαβε χώρα στη Σουηδία, και για το λόγο αυτό έγινε αναφορά ΚΑΙ στην περίοδο αυτή. Αντικείμενο της εκπομπής αυτής, λοιπόν, ήταν ο Γ. Τζιστούδης και ΟΧΙ ο ελληνικός πολιτισμός στη Σκανδιναβία ή στη Σουηδία.

Τώρα, ποιες «περίεργες δυνάμεις» δεν σε βοηθούν να το κατανοήσεις αυτό, δηλαδή το προφανές, ένας Θεός μόνο το ξέρει. Εμείς μόνο να υποψιαζόμαστε μπορούμε. Αξιοσημείωτο, αλλά και σημάδι αρνητισμού και πιθανής εμπάθειας προς το Γ. Τζιστούδη(;) και της αποδοχής που έτυχε η εκπομπή αυτή από μέλη και μη του ΜΗ, είναι το ύφος και η απαξιωτική σου διάθεση από το πρώτο σου κιόλας σχόλιο προς τον Alfawoolf και στη συνέχεια και προς κάθε άλλον που φαινόταν πως έχει διαφορετική άποψη με σένα.

Όλα σου τα σχόλια έχουν μία σαφή επιθετική, ειρωνική, απαξιωτική και ορισμένα μια απειλητική χροιά. Και μόνο αυτό δείχνει πως πρόθεσή σου ΔΕΝ αφορούσε στο ελάχιστο την εικόνα του ελληνικού πολιτισμού στη Σκανδιναβία -με τον οποίο είναι έκδηλο πως δεν έχεις καμία σχέση- , αλλά και από τη στιγμή που η παρέμβασή σου εστιάζεται σε ένα μόνο πρόσωπο, δηλαδή, στον Λ. Καρνέζη, με παράλληλους μειωτικούς υπαινιγμούς και προς το πρόσωπο του Γ. Τζιστούδη, φαίνεται πως οι προθέσεις σου είναι αυστηρά ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ…

Και μόνο η ακόλουθη διαπίστωση αρκεί και περισσεύει: αν έχεις, όπως διατείνεσαι 28 χρόνια παραμονής στη Σουηδία, αυτό σημαίνει πως το Γ. Τζιστούδη δεν τον έχεις δει ούτε καν ζωγραφιστό, καθώς είχε φύγει από τη χώρα αυτή πριν τη δική σου άφιξη, δηλαδή το 1983…

Πάντως, τo μόνo «ταλέντο» που οφείλω να σου αναγνωρίσω μέχρι στιγμής είναι πως με τον τρόπο αυτό έχεις καταφέρει να εισπράξεις πολύ μεγαλύτερη «δημοσιότητα» και «αναγνωρισιμότητα» από αυτή που προφανώς εισέπραξες για 28 χρόνια ως μουσικός...

Εller hur, eller vad?????

sven:
@ Λύκε μου,

εσύ τι θα σκεφτόσουν και μόνο για το τελευταίο σου «κατόρθωμα», να γράφεις ανά δύο λεπτά και από ένα νέο ποστ της μιας αράδας, θέλοντας να απαντήσεις στο τελευταίο δικό μου σχόλιο; Και συγκεκριμένα:

1. στις 21.17, γράφεις πως έχω δίκιο(ειρωνικά, βέβαια).

2. Μετά από 2 ακόμα λεπτά (στις 21.19), κι αφού το σκέφτεσαι καλύτερα, ψάχνεις και βρίσκεις κάτι πιο sic, όπως η απάντηση των Σπαρτιατών προς τους Κλαζομενίους, έτσι για να μην ξεχνάμε τις ένδοξες «τω πάλαι ποτέ» καταβολές μας και πως διαθέτουμε και παιδεία…

3. Μετά από άλλα 2 ακόμα λεπτά, και συγκεκριμένα στις 21.21(!!!), το σκέφτεσαι το θέμα ακόμη καλύτερα, φαίνεται πως και πάλι δεν είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου, και αναφέρεσαι στην άσκηση(όχι εξάσκηση, όπως γράφεις) της ειδικότητάς μου(ιδιότητας μάλλον εννοείς, γιατί την ειδικότητά μου την έχω κάνει εδώ και πάρα πολύ καιρό).

4. Μα και πάλι φαίνεται πως δεν είσαι ευχαριστημένος. Στις 21.35, αγριεύεις και θυμάσαι πως κι εγώ σε χαρακτήρισα ως παρανοϊκό(ξεχνάς όμως πώς έφθασε το πράγμα ως εδώ, και πως ο ίδιος με τα γραφόμενά σου συνεχώς αυτοχαρακτηρίζεσαι), δεν είσαι και πάλι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου ή αρέσκεσαι να βλέπεις το nick σου συνεχώς στην «επικαιρότητα», και αρχίζεις τους λεονταρισμούς. Δεν θα εξηγήσω το αυτονόητο του σχήματος λόγου της έκφρασης «βρικόλακες της παράνοιάς σου», αφού δεν το αντιλαμβάνεσαι μόνος σου. Αν όμως σε κάνει να νιώθεις καλύτερα να την ανακαλέσω, το κάνω μετά χαράς, γιατί άλλωστε αυτό κάνω μία ζωή, το να νιώθουν καλά οι άλλοι…



@ Αγαπητή μου mellia,

συγγνώμη που σε αναστάτωσα άθελά μου τόσο -αν και ποτέ δεν απευθύνθηκα σε σένα προσωπικά- ώστε να χάσεις (κι εσύ) την ψυχραιμία σου, καταλογίζοντάς με πράγματα που μόνον εμένα δεν αφορούν. Άλλωστε, αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο να το διαπιστώσεις, μιας και 4 μόνο φορές μπήκα στον κόπο να καταθέσω την άποψή μου πάνω στο θέμα «συζήτησής» μας. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή ένα ένα:

1. Γράφεις χαρακτηριστικά : «…Εσύ πού ήσουν κρυμμένος καλέ μου, όταν επί τόσα σχόλια κάποιοι πέταγαν αφορισμούς και χαρακτηρισμούς και ειρωνείες αβέρτα? Είναι επιλεκτική η προσοχή σου σε ό,τι διαβάζεις?...».

Απάντηση:
ΕΔΩ, καλή μου!!! Και χωρίς να έχω πάρει θέση υπέρ ή κατά κανενός για αφορισμούς και χαρακτηρισμούς. Αντίθετα, έγραψα προς ΟΛΟΥΣ «…για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε στοιχειωδώς, θα πρέπει πρώτα να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός του φανατισμού, των αφορισμών, της απαξίωσης και των χαρακτηρισμών προσώπων και απόψεων…»
Στη συνέχεια, και μέσα από 2 μόνο ποστ, πρότεινα ένα θεωρητικό πλαίσιο συζήτησης, έθεσα κάποια βασικά ερωτήματα/υποθέσεις εργασίας, αναφέρθηκα σε δεδομένα και κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα επίσημων αρχών χωρών με τεράστια μεταναστευτική εμπειρία.
Κι ενώ ο Lykos λέει πως συμφωνεί σε ΟΛΑ όσα γράφω, συνεχίζει διαμέσου ΔΕΚΑΔΩΝ ποστ να χαρακτηρίζει, να απαξιώνει, αλλά και να απαντά –αυτοπροσδιοριζόμενος ως θεματοφύλακας μιας συγκεκριμένης άποψης- στον καθένα που γράφει την άποψή του χωρίς να απευθύνεται απαραίτητα σ΄αυτόν.

Μετά από αυτό, θεώρησα πως πρέπει να κατέβω για λίγο στο «υπόγειο» για να μιλήσω μαζί του «επί ίσοις όροις», γράφοντάς του: «…έκανα μία έκκληση για σοβαρή και τεκμηριωμένη συζήτηση πάνω σε ένα σοβαρότατο θέμα, χωρίς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για απόψεις και πρόσωπα…. Τα απαξιωτικά σου σχόλια είναι πολύ περισσότερα από τις απαντήσεις σου, η δε ανάγκη σου να ταξινομείς άτομα που δεν γνωρίζεις καν ως ανήκοντα σε συγκεκριμένη ιδεολογία ή παράταξη, να ειρωνεύεσαι και να καγχάζεις προφανής».

2. Όλο το υπόλοιπο σχόλιό σου είναι προφανές πως δεν μπορεί να αναφέρεται σε μένα, καθώς τίποτα από αυτά που γράφει με αφορά. Παρόλ΄αυτά μου τα χρεώνεις.

3. Στο μόνο που φαίνεται να έχεις δίκιο είναι πως «είμαι τζάμπα μάγκας»!!! Θάθελα να τύχαινε να μπορούσαμε να συγκρίνουμε ο καθένας μας το «βίο και την πολιτεία του». Εγώ θα κατέθετα μόνο το 1/100 από τη δική μου…

4. Τέλος, χαίρομαι ειλικρινά που έγινα αφορμή να γίνετε από χθες, απ΄ότι διαπιστώνω, διαδυκτιακά φιλαράκια του ΜΗ εσύ κι ο Lykos μας. Είστε «χάρμα ιδέσθαι», έτσι πιασμένα χεράκι χεράκι. Άλλωστε, όπως λένε, «η δύναμις εν τη ενώσει»…

ΥΓ. Εδώ σας αποχαιρετώ οριστικά, καθώς δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω επί του θέματος. Να είστε πάντα καλά και καλές ΑπόκριεςQ))

sven: Συνεχίζεις να αποδεικνύεις πως είσαι σε δικό σου μήκος κύμματος και δεν αντιλαμβάνεσαι τι σου λένε οι άλλοι/εγώ. Αντίθετα, αυτοχειροκροτείσαι, θεωρώντας πως μονοπωλείς την αλήθεια και πως είσαι ο μόνος που προτείνει...λύσεις!!!!!!!!!!! Τί ιδέες μεγαλείου!!!!!! Τί ανεξέλεγκτος ναρκισσισμός!!!!!

Πού βρισκόσουν κρυμένος τόσο καιρό, πασά μου; Πες κι άλλα για να σε καμαρώσουν οι βρυκόλακες της παράνοιάς σου. Συνεχίζεις να ταξινομείς και να κατατάσσεις ανθρώπους που δεν γνωρίζεις. Από πού συμπεραίνεις πως ΔΕΝ ανήκω στην "αριστερη παράταξη"; Έχεις σκάνερ ιδεολογικών προτίμησεων των ατόμων; Έχει σημασία που ανήκει ιδεολογικά κάποιος ή οι απόψεις που εκφράζει; Αν ανήκει κάπου που δεν μας αρέσει, αδιαφορούμε και απορρίπτουμε για τις απόψεις του από χέρι, δηλαδή;;;

Εκφράσου ελέυθερα πασά μου, όοοοσο θέλεις. Συνέχισε να εκτίθεσαι από την άκρατη λογόρροιά σου!!!! Έχεις φαίνεται και άγνοια κινδύνου... Ξέχασες τη ρήση των αρχαίων ημών προγόνων που θαυμάζεις και που λέει "Παν μέτρον άριστον" ή την απέρριψες ως "αριστερίστικη προβοκάτσια φίμωσης της ελευθερίας του λόγου....!!!

sven: Λύκε,

έκανα μία έκκληση για σοβαρή και τεκμηριωμένη συζήτηση πάνω σε ένα σοβαρότατο θέμα, χωρίς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για απόψεις και πρόσωπα. Είναι προφανές πως οι προσωπικές σου προϋποθέσεις -αλλά και γνώσεις- ΔΕΝ επιτρέπουν στοιχειωδώς τη διενέργεια μιας τέτοιου είδους συζήτησης. Τα απαξιωτικά σου σχόλια είναι πολύ περισσότερα από τις απαντήσεις σου, η δε ανάγκη σου να ταξινομείς άτομα που δεν γνωρίζεις καν ως ανήκοντα σε συγκεκριμένη ιδεολογία ή παράταξη, να ειρωνεύεσαι και να καγχάζεις προφανής.

Λειτουργείς -και είναι προφανές πως δεν έχεις τη στοιχειώδη επίγνωση για αυτό- σαν σεληνιασμένος, με παρανοϊκό σχεδόν φανατισμό, χωρίς όρια και όρους, «πυροβολώντας» αδιακρίτως προς κάθε κατεύθυνση, και ανακατεύοντας τα πάντα σε μια άκρως κακόγευστη ΣΑΛΑΤΑ. Δεν μπορείς εδώ και μέρες να κάνεις ούτε καν ένα time out -όπως ακριβώς κάποιος που έχει καταληφθεί από μανία- έχεις κολλήσει σε 2-3 πράγματα στα οποία απαντάς ξανά και ξανά, με τον ίδιο τρόπο, με το ίδιο ύφος, με την ίδια αλλόφρονα διάθεση. Έχεις γίνει τουλάχιστον κουραστικός και φαιδρός και ανάθεμά με αν διαβάζει πλέον κάποιος τις ασυναρτησίες σου. Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι πως φαίνεται να ΜΗΝ αντιλαμβάνεσαι την παράκρουσή σου…

Γιατί δεν σέβεσαι λίγο τους αρχαίους φιλοσόφους που επικαλείσαι πως θαυμάζεις και διαβάζεις -χωρίς όμως, απ΄ότι φαίνεται, να καταλαβαίνεις στοιχειωδώς- και των οποίων τα κόκκαλα θα τρίζουν από τις ασυναρτησίες και την παράκρουσή σου; Γιατί επιτέλους ΔΕΝ ακολουθείς τη ρήση του Θουκυδίδη που αναγράφεις και ως υπογραφή στο προφίλ σου που λέει «…φιλοσοφούμε ΑΝΕΥ μαλακίας;;;;»…..

sven: Μετά τη σκιαγράφηση ενός πλαισίου συζήτησης και ορισμένων ερωτημάτων, θα συνεχίσω με την παράθεση κάποιων επιπρόσθετων στοιχείων και συμπερασμάτων που ίσως βοηθήσουν περαιτέρω στην κατανόηση του θέματος που συζητάμε.

Το ότι η εγκληματικότητα είναι μεγαλύτερη μεταξύ των μεταναστών στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Επειδή όμως η στατιστική δεν είναι μόνο η επιστήμη παράθεσης αριθμών, αλλά και ένα εργαλείο σωστής ερμηνείας τους, θα πρέπει να εξετάσουμε γιατί συμβαίνει αυτό, συγκρίνοντας παράλληλα τα μεγέθη μας με αυτά άλλων χωρών για την ύπαρξη ή όχι τυχόν διαφορών ή ομοιοτήτων.

Η εγκληματικότητα στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερη -εκτός μεταξύ των μεταναστών- και μεταξύ των ανδρών, των ανέργων, αυτών που έχουν οικονομικά προβλήματα, όσων δεν γνωρίζουν τη γλώσσα της χώρας που διαμένουν, αυτών που έχουν χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, καθώς και μεταξύ αυτών που ζουν σε συγκεκριμένες περιοχές. Τα στοιχεία αυτά σημαίνουν πως το πρόβλημα ΔΕΝ είναι η μετανάστευση αυτή καθαυτή, αλλά η πολιτική που ασκείται γύρω από αυτήν.

Εάν εξετάσουμε τα διεθνή στατιστικά στοιχεία, η εγκυρότητα της παραπάνω θέσης επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία που αφορούν τις Η.Π.Α., τα οποία δείχνουν πως ΟΛΕΣ οι μεταναστευτικές μειονότητες έχουν ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ εγκληματικότητα από αυτούς που έχουν γεννηθεί στις Η.Π.Α. Ανάλογα στατιστικά στοιχεία βρίσκουμε και μεταξύ άλλων πολυπολιτισμικών και εξαρτώμενων από τους μετανάστες χωρών υποδοχής, όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία.

Αν τώρα εξετάσουμε τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της χώρας που δέχεται τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο, δηλαδή την Αυστραλία, θα δούμε πως η εγκληματικότητα μεταξύ των μεταναστών κάθε εθνικότητας είναι γενικώς ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ απ΄ότι μεταξύ αυτών που έχουν γεννηθεί στην Αυστραλία. Η έκθεση της Υπηρεσίας Πολυπολιτισμικού Ενδιαφέροντος, μελετώντας τα στοιχεία αυτά επισημαίνει πως τα ποσοστά εγκληματικότητας έχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη. Για παράδειγμα, σε μία συγκεκριμένη περιοχή του Σύδνεϋ, όπου διαμένει μεγάλο ποσοστό μεταναστών και με μεγάλη εγκληματικότητα, το γενικό ποσοστό ανεργίας ήταν 25%, μεταξύ των νέων 35%, τη στιγμή που η ανεργία σε ολόκληρο το Σύδνεϋ ήταν μόνο 6%. Στις περιοχές του Παρισιού, όπου έγιναν οι βίαιες και πολυήμερες συγκρούσεις το 2005 μεταξύ μεταναστών και αστυνομίας, υπενθυμίζω πως το ποσοστό ανεργίας ήταν 50%!!!

Ξέρετε, λοιπόν, πώς καταλήγει η παραπάνω έκθεση των Αυστραλιανών αρχών; Διαβάστε:

«Ο μεγάλος κίνδυνος του τρέχοντος ηθικού πανικού για τις εθνικές εγκληματικές συμμορίες στο Σύδνεϋ είναι ότι η εγκληματικότητα μερικών αρχίζει να παρουσιάζεται ως μια εγκληματικότητα ενός πολιτισμού. Αυτό οδηγεί στη δημιουργία αρνητικών στερεοτύπων για πολλές από τις διάφορες μεταναστευτικές κουλτούρες του Σύδνεϋ. Οδηγεί επίσης στο ενδεχόμενο να αντιδράσουμε, να αναλύσουμε και να σχηματίσουμε την εντύπωση για την εθνική προέλευση της εγκληματικότητας των νέων στο Σύδνεϋ με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι θα ήταν η αντίδρασή μας απέναντι στην εγκληματικότητα συμμοριών νέων Αγγλο-Σελτικής προέλευσης…..»

Ως λύση του προβλήματος της εγκληματικότητας προτείνεται η αναγκαιότητα ύπαρξης πολιτικής που παίρνει σοβαρά υπόψη τις δυσμενείς κοινωνικο-οικονομικές συνιστώσες διαβίωσης των πληθυσμιακών αυτών ομάδων με στόχευση στη μόρφωση, στη δυνατότητα εύρεσης εργασίας, στην αξιοποίηση του ελεύθερού τους χρόνου κ.τ.λ.

Τέλος, ας ρίξουμε μια ματιά για το τι κάνουν και πώς σχεδιάζουν τη μεταναστευτική πολιτική τους τα οργανωμένα κράτη ώστε να μειωθούν στο ελάχιστο τα τυχόν προβλήματα και να αξιοποιήσουν το μεταναστευτικό δυναμικό που φιλοξενούν.

Για παράδειγμα, κι επειδή κάποιοι αγνοούν παντελώς τα πραγματικά στοιχεία, η Σουηδία βρίσκεται στην τέταρτη θέση παγκοσμίως μεταξύ των δυτικών χωρών, μετά την Αυστραλία, την Ελβετία και τον Καναδά, όσον αφορά τον αριθμό μεταναστών που δέχεται. Σίγουρα, αν μη τι άλλο, οι τραπεζίτες τουλάχιστον της Ελβετίας δεν δέχονται εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες εξαιτίας της ανθρωπιστικής τους ευαισθησίας, αλλά γιατί βλέπουν πολύ μακρύτερα από όλους εμάς.....

Μία πολύ πρόσφατη έκθεση του Ινστιτούτου μελετών μέλλοντος της Σουηδίας, που παρουσιάστηκε προχθές (10/2/2011) στο υπουργείο Εξωτερικών της χώρας αυτής, αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως η μετανάστευση σε λίγες δεκαετίες θα αποτελεί σημαντικότερο παράγοντα εξέλιξης της Σουηδίας απ΄ότι ο αριθμός των παιδιών που θα γεννιούνται τότε. Για το λόγο αυτό, η Σουηδία θα πρέπει να φροντίσει ως κόρη οφθαλμού την εισαγόμενη επάρκεια που αντιπροσωπεύει η πλειοψηφία των μεταναστών και, παράλληλα με τις όποιες άλλες προκλήσεις ή προβλήματα, να δει μέσα από διαφορετικό πρίσμα το φαινόμενο της μετανάστευσης. Δεν θα πρέπει φυσικά να αγνοήσει και τις όποιες συνακόλουθες δυσκολίες ή προβλήματα που αφορούν όχι τόσο την ίδια τη Σουηδία, όσο για τις συνέπειες της απώλειας μεγάλου ποσοστού του επιστημονικού δυναμικού ορισμένων χωρών και της έκθεσης πολλών λαθρομεταναστών στη στυγνή εκμετάλλευση αδίστακτων δουλεμπόρων…!!!

Και προσθέτει η έκθεση αυτή: «Υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία που συνηγορούν στο ότι η διεθνής μετανάστευση ωφελεί ολόκληρο τον κόσμο από οικονομική άποψη -τουλάχιστον μακροπρόθεσμα- δηλαδή, τόσο τις χώρες υποδοχής όσο και τις χώρες προέλευσης…».

Μήπως πρέπει να κρυφτούμε ή να παραδειγματιστούμε…..;;;;;

To be continued, if necessary…

sven: @ Αλβέρτο,

με συγκινούν κάποιες τέτοιες απαντήσεις σου, όπως αυτή προς το γνήσιο δείγμα "νεοέλληνα" και απογόνου του αρχαίου ημών πολιτισμού...

@ athanton-music

σε ακούσαμε και οφείλω να πω πως τα "νούμερα" που αναφέρεις με κάναν κι εμένα να ...ανατριχιάσω για την επιστημονικότητα, την εγκυρότητα και την αξιοπιστία τους...!!!

sven: Καταρχήν, για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε στοιχειωδώς, θα πρέπει πρώτα να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός του φανατισμού, των αφορισμών, της απαξίωσης και των χαρακτηρισμών προσώπων και απόψεων, που εξαιτίας των αρχικών κυρίως σχολίων πυροδότησαν μια ανάγκη «άμυνας» και «αντεπίθεσης». Κατόπιν, θα πρέπει να ορίσουμε το θέμα της αντιπαράθεσής μας (δεν πρόκειται βέβαια, μέχρι στιγμής, για μια δημιουργική συζήτηση και αντιπαράθεση ιδεών και απόψεων), γιατί θεωρώ πως μιλάμε για πολλά και ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ πράγματα ταυτόχρονα, χωρίς να το έχουμε καταλάβει και για διαφορετικούς λόγους ο καθένας μας…

Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει πρώτα να σκιαγραφήσουμε το θεωρητικό πλαίσιο και τα δεδομένα των προβληματισμών μας, και κατόπιν να θέσουμε τα θέματα της συζήτησης για τα οποία οφείλουμε ως άτομα και ως λαός να κουβεντιάσουμε και να πάρουμε επιτέλους σαφή και στοιχειοθετημένη θέση.

Θα αρχίσω, λοιπόν, με μια πολύ σύντομη σκιαγράφηση του θεωρητικού πλαισίου και των δεδομένων μιας ενδεχόμενης συζήτησης για το μεταναστευτικό, θέτοντας κατόπιν και ορισμένα βασικά ερωτήματα.

Το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι αποτέλεσμα των νέων γεωπολιτικών και κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών και δεδομένων παγκοσμίως, η δε αντιμετώπισή του αφορά, λιγότερο ή περισσότερο, όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Ως εκ τούτου, είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αντιμετωπισθεί με τις προσπάθειες μίας ή ορισμένων μόνο από αυτές, ιδιαίτερα αν η χώρα αυτή τυχαίνει να αποτελεί, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, πύλη μεταξύ Ανατολής και Δύσης, όπως είναι η πατρίδα μας και όταν η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται ως πολιτικό όπλο πίεσης από τους γείτονές μας και όχι μόνο. Είναι προφανές λοιπόν, πως δυνατότητα ή η αδυναμία αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης και του μεταναστευτικού προβλήματος γενικότερα δεν εξαρτάται ΜΟΝΟ από την ανικανότητα ή την έλλειψη βούλησης του παραπαίοντος ελληνικού κράτους να το αντιμετωπίσει. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ΚΑΜΙΑ ελληνική κυβέρνηση δεν θα επιθυμούσε -αν δεν ήταν υποχρεωμένη/εξαναγκασμένη από διεθνείς συμφωνίες και άλλου είδους πιέσεις- να επωμισθεί μία τέτοια δυσβάσταχτη ευθύνη. Μπορεί δικαίως να τους μεμφόμαστε για τα χίλια μύρια, αλλά δεν είναι και τόσο ηλίθιοι ώστε να μη γνωρίζουν το συμφέρον τους…

Επίσης, η μετανάστευση έχει αλλάξει εντελώς πρόσωπο -αποτελούμενη πλέον κυρίως από φυγάδες και συγγενείς τους, αλλά και από άτομα με υψηλή μόρφωση ή/και τεχνολογική κατάρτηση- και δεν έχει καμία σχέση με αυτή των δεκαετιών του 60 και του 70, που ήταν κυρίως μετανάστευση εργατικού δυναμικού.

Ας προσπαθήσουμε να θέσουμε τώρα ορισμένα καίρια ερωτήματα και υποθέσεις εργασίας:

1. Συμφωνούμε πως το μεταναστευτικό θέμα έτσι όπως έχει διαμορφωθεί είναι θέμα ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ που οφείλουμε να κοιτάξουμε ψύχραιμα στα μάτια και να το αντιμετωπίσουμε με τη δέουσα υπευθυνότητα, ως χώρα που βλέπει μπροστά και που πρέπει να προσαρμόζεται, να εξελίσσεται και να συνυπάρχει;

2. Συμφωνούμε πως, επειδή πρόκειται για ένα θέμα που αφορά ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, οι όποιοι υπολογισμοί μας θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν και να συνυπολογίζουν πέραν των όποιων αριθμών και μαθηματικών πράξεων και τις αδιαμφισβήτητες ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ που εμπεριέχονται στη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε που έχουμε συνυπογράψει;

3. Συμφωνούμε πως δείχνοντας αλληλεγγύη σε κάποιους που μπήκαν/μπαίνουν ακόμα και παράνομα στη χώρα μας, δεν σημαίνει πως εννοούμε πως θα πρέπει να γίνουμε ξέφραγο αμπέλι και να δεχόμαστε ΟΛΟΥΣ τους απανταχού κατατρεγμένους, χωρίς τη δυνατότητα να τους παράσχουμε τη στοιχειώδη ανθρώπινη και αξιοπρεπή υποδοχή και φιλοξενία;

Αν, λοιπόν, συμφωνούμε αρχικά σ΄αυτά τα 3 στοιχειώδη ερωτήματα και στο θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται, τότε μπορούμε με βάσει αυτά να συζητήσουμε και να αντιπαρατεθούμε, ως άνθρωποι που διακατέχονται από καλή προαίρεση και διάθεση προς κάθε κατεύθυνση , και όχι αυτοπεριοριζόμενοι, λειτουργώντας ως φοβικά όντα βάσει αραχνιασμένων στερεότυπων που ιστορικά μας οδήγησαν σε ανεπανόρθωτες καταστροφές και διχασμούς…

To be continued…

sven:
Λέω να διατηρήσω για μία ακόμη φορά την ψυχραιμία μου και να αναφερθώ με κάποια επιπρόσθετα στοιχεία στο θέμα που προέκυψε «εν αιθρία», όχι παραθέτοντας σκόρπια και επιλεκτικά όσα «βολεύουν», άλλοτε επικαλούμενος «επίσημα» στοιχεία όταν αυτά επιβεβαιώνουν κατά κάποιον τρόπο τις απόψεις μου -έτσι τουλάχιστον νομίζουν κάποιοι- και άλλοτε απορρίπτοντας/αμφισβητώντας τα ως ανεπαρκή/ανακριβή…

Προσωπικά -πέραν της όποιας δυσφορίας, ενόχλησης και θλίψης μου προκάλεσαν αρκετές από τις απόψεις που εκφράστηκαν- νιώθω και μια ικανοποίηση καθώς μου(μας) δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω πολυυυυυύ καλύτερα αρκετούς από τους «αγγέλους» του Παραδείσου που μας φιλοξενεί. Πολλές απαντήσεις -ιδιαίτερα οι «ηχηρές»- αποτελούν άψογα δείγματα ψυχογραφημάτων, που θα «ζήλευε» ακόμα και η πιο ενδελεχής ψυχιατρική/ψυχολογική διερεύνηση…

Αυτό που έγινε/γίνεται εδώ αντιστοιχεί με μεγάλη ακρίβεια αυτό που στη γλώσσα της ψυχιατρικής/ψυχολογίας ονομάζεται διαδικασία «προβλητικού test». Τι εμπεριέχουν, λοιπόν, αυτά τα προβλητικά tests; Δείχνεις στο υπό διερεύνηση άτομο μία σειρά καρτών που στην ουσία δεν αναπαριστούν ΤΙΠΟΤΑ το συγκεκριμένο (είναι απλοί λεκέδες μελάνης) ή που παριστούν κάτι το πολύ ασαφές και διφορούμενο, ζητώντας από τον εξεταζόμενο να σου πει τι νομίζει πως βλέπει. Ακριβώς, λοιπόν, λόγω της ασάφειας ή του απόλυτα αδόμητου περιεχομένου των καρτών, ό,τι καταθέτει ο εξεταζόμενος αντιπροσωπεύει αυτά που του υπαγορεύει το υποσυνείδητο, ο ψυχισμός, η προσωπικότητα, η ωριμότητα, οι ανασφάλειες του κ.ά., δηλαδή ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ του εαυτός. Ο φοβισμένος/ανασφαλής θα δει διαφόρων μορφών απειλές και προσωπικές οδυνηρές συνέπειες, αυτός που κουβαλά ανεξέλεγκτη επιθετικότητα θα δει αίματα κι εγκλήματα κ.τ.λ. Αυτό που ισχύει είναι πως όσο πιο σοβαρή είναι η υποβόσκουσα ψυχοπαθολογία τόσο ηχηρότερες και πιο άκαμπτες είναι και οι απαντήσεις που δίνονται…

Ακριβώς έτσι φαίνεται πως λειτούργησε και η εντελώς απλή και αθώα πληροφόρηση του Jorge για την οργάνωση εκ μέρους κάποιων καλλιτεχνών -που κατ΄επανάληψη έχουν δείξει πολύπλευρη κοινωνική ευαισθησία- μιας συναυλίας συμπαράστασης κάποιων κατατρεγμένων ατόμων, που στην περίπτωση αυτή τυχαίνει να είναι ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. Η πληροφόρηση αυτή αντιπροσωπεύει το ερέθισμα του προβλητικού test, πολλές δε από τις απαντήσεις που ακολουθούν το «διαγνωστικό» μας υλικό ή, αν προτιμάτε, το ψυχογράφημα των «αγγέλων» του Παραδείσου μας. Γιατί πάντα θα πρέπει να έχουμε υπόψη πως δεν έχει τόση σημασία το τι λέγεται, αλλά ο ΤΡΟΠΟΣ που λέγεται. Όχι το προφανές, αλλά αυτό που μπορεί κάποια ευαίσθητη ματιά να διακρίνει ΑΝΑΜΕΣΑ από τις γραμμές και τις διάφορες αποχρώσεις συναισθήματος και περιεχομένου…

To be continued later…

ΥΓ. Δεν σκέφτομαι θα στερηθώ το Παρασκευιάτικο μεσημεριανό τσιπουράκι μου:)))))

sven: Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται -δυστυχώς, αυτή τη φορά στη χώρα μας- αυτό που ιστορικά έχει επαναληφθεί πολλές φορές στο παρελθόν, συχνά με τραγικές συνέπειες.

Αποτελεί πανανθρώπινη ανάγκη, ιδιαίτερα σε περιόδους γενικευμένων κοινωνικο-οικονομικών κρίσεων, να αναζητούμε εξιλαστήρια θύματα ή αποδιοπομπαίους τράγους που να χρεωθούν ό,τι μας κάνει να νιώθουμε ανήμποροι, ανασφαλείς, φοβισμένοι, απεγνωσμένοι. Σχετικά πρόσφατα ιστορικά παραδείγματα αποτελούν οι διωγμοί και οι μαζικές εκτελέσεις των εβραίων, των μαύρων, των τσιγγάνων και των κομμουνιστών στη ναζιστική Γερμανία και στη φασιστική Ιταλία, που χρεώθηκαν τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης της δεκαετίας του 30 και την ακόλουθη εξαθλίωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού των χωρών αυτών. Πιο πρόσφατα -ξανά στην Ευρώπη- η αύξηση του ρατσισμού, η ξενοφοβία και η χρέωση και πάλι στους μετανάστες εργάτες των συνεπειών της πετρελαϊκής κρίσης του 1973. Μέχρι πριν και όσο οι ευρωπαϊκές οικονομίες άνθιζαν –σε μεγάλο βαθμό με τη βοήθεια των μεταναστών εργατών- όλα ήταν μέλι-γάλα…

Επίκαιρο παράδειγμα, ο διωγμός μερικών χιλιάδων Ρομά από τη Γαλλία ως υπευθύνων για την …οικονομική κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης!!! Όχι βέβαια πως το πίστευε η κυβέρνηση Σαρκοζί, αλλά έπρεπε να ικανοποιήσει και πολύ περισσότερο να κατευνάσει τα πνεύματα εκατομμυρίων γάλλων-βαμπύρ, δηλαδή οργισμένων και σε απόγνωση εξαιτίας της οικονομικής κρίσης εργαζομένων και, κατά τα άλλα μέχρι πρόσφατα, «φυσιολογικών» γάλλων πολιτών που ζητούσαν την «κεφαλή κάποιων, επί πίνακι», όπως κάποιοι άλλοι πριν μερικές χιλιάδες χρόνια…
Σε προσωπικό ατομικό επίπεδο, η ανάγκη εύρεσης εξιλαστήριου θύματος είναι εξίσου ισχυρή, όταν κάτι μας απειλεί, μας κάνει να νιώθουμε ανήμποροι ή μας φοβίζει. Όσο πιο ανασφαλής, ανήμπορος ή φοβισμένος είναι κάποιος τόσο μεγαλύτερη και η ανάγκη του να βρει εξιλαστήριο θύμα, για να «ισορροπήσει» εντός του. Στο σχολείο με τους «καρπαζοεισπράκτορες» αυτό γίνεται, στο στρατό το ίδιο, βρίσκουν κάποιον άλλον πιο αδύναμο για να έρθουν «στα γράδα» τους. Στην οικογένεια επίσης. Έρχεται ο πατέρας ή η μάνα φορτισμένος/η από τη δουλειά, καταπιεσμένοι και ανήμποροι να αντιδράσουν απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις του εργοδότη τους, και ξεσπούν σε ποιόν; Μα φυσικά στον πιο αδύναμο, δηλαδή στα παιδιά τους. Χάνουμε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, πάλι κάποιος άλλος «φταίει», ο γιατρός που δεν έκανε καλά τη δουλειά του, η στρίγγλα η γυναίκα του που του ανέβασε την πίεση στα ύψη κ.τ.λ.

Η εγκληματικότητα μεταξύ ή εξαιτίας των λαθρομεταναστών ΔΕΝ οφείλεται απλά στην διαμονή τους στη χώρα μας, αλλά στην ΑΠΟΥΣΙΑ μεταναστευτικής πολιτικής, και γι΄αυτό δεν φταίνε οι μετανάστες. Η Σουηδία, στην οποία έζησα 17 χρόνια και την ευγνωμονώ, δέχεται ΚΑΘΕ χρόνο περίπου 100.000 μετανάστες, αναλογικά περισσότερους από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Ένα στα 4 παιδιά που γεννιούνται στη χώρα αυτή έχει τουλάχιστον ένα γονιό που δεν είναι σουηδός και παρόλ΄αυτά, δεν υπάρχουν προβλήματα κοινωνικά ή έντονου ή συστηματικού ρατσισμού, όπως σε πολλές χώρες του κόσμου. Εκεί, προσπαθούν να ενσωματώσουν τους μετανάστες που δέχονται. Τους παρέχουν στέγη, εκπαίδευση, οικονομική βοήθεια, εργασία, και με τους όρους αυτούς κανείς δεν έχει λόγο -πάνω στην απόγνωσή του- να κλέψει, να σκοτώσει, να εκβιάσει. Στην Αμερική, ακόμα και μετά από τόσες εκατονταετίες, υπάρχουν προβλήματα διάκρισης απέναντι στους μαύρους, με όλες τις συνέπειες. Δεν είναι τυχαίο πως η εγκληματικότητα είναι μεγαλύτερη μεταξύ αυτών. Η διάκριση, ο μηχανισμός του εξιλαστήριου θύματος ή του αποδιοπομπαίου τράγου γεννούν οργή, απόγνωση, αντιπαλότητα κι εκδικητικότητα…

Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν ούτε οι μετανάστες, ούτε οι Εφιάλτες, ούτε οι τρομοκρατημένες μητέρες και γυναίκες. Όλοι αυτοί το ίδιο θύματα είναι. Το πρόβλημα είναι η απουσία μεταναστευτική πολιτικής, η έλλειψη αλληλεγγύης -ιδιαίτερα σε δύσκολους καιρούς- η άγνοια, ο φόβος και η ανασφάλεια, ασχέτως της παρουσίας μεταναστών. Αυτοί είναι απλά, όπως και κάθε αδύναμος, τα μόνιμα εξιλαστήρια θύματα…