Αν και δεν γνωρίζω τόσο καλά τις Έννοιες mellia θα προσπαθήσω διαισθητικά όμως να γράψω πολύ σύντομα λίγα.
Το ανώτερο Εσύ, βρίσκεται σε σχέση προσωπική δική μας με τον προσωπικό Θεό. Υπάρχει μία κοινωνία δηλαδή του Εγώ με το Εσύ. Αυτό εξάλλου, όπως σημείωσες κι εσύ, διδάσκει η χριστιανική θεολογία. Όμως νομίζω πως η Έννοια του προσωπικού Θεού "σχηματίζεται" από τη στιγμή που αρχίζει μία επικοινωνιακή "αμοιβαία" σχέση του προσώπου (εμείς) με τον Κύριο Ιησού και όχι επειδή αυτός είναι το ανώτερο Εσύ, τουλάχιστον με τον τρόπο που ορίστηκε σε περασμένο ποστ. Με άλλα λόγια θέλω να πω, και είναι προσωπική άποψη η οποία ενδέχεται και να σφάλλει, πως η Έννοια του προσωπικού Θεού αφορά την έναρξη σχέσης προσώπου (εμείς) με τον Κύριο Ιησού.
Έχω την αίσθηση πως ανώτερος Εαυτός, ανώτερο Εσύ και Ιησούς Χριστός είναι 3 διαφορετικά "Πράγματα". Γιατί νομίζω πως τα δύο πρώτα, Εαυτός και Εσύ δηλαδή, αν και πολύ ανώτερα ποιοτικά και εν δυνάμει πολύ πιο ολοκληρωμένα από εμάς, παρόλα αυτά βρίσκονται και τα ίδια σε μία διαρκή ποιοτικά εξέλιξη, σε αντίθεση με τον Ιησού Χριστό ο οποίος γεννήθηκε, Έπαθε την Σταύρωση την Ταφή, και ακολούθως Αναστήθηκε, Αναλύφθηκε και Κάθισε εκ των Δεξιών του Πατρός, και κατά συνέπεια περαιτέρω, ελέγχει την Ιστορία πλέον της ανθρωπότητας χωρίς να διαδραματίζεται η επανάληψη του Έργου Του. Εκτός αν υπάρχει αυτό ως αίτημα για τον καθένα μας ξεχωριστά, η επανάληψη του Έργου Του μέσα μας δηλαδή, είναι όμως κάτι το οποίο δεν γνωρίζω και μάλλον θα πρέπει την απάντηση να δώσει Πνευματικός Ιερέας.
Συνεχίζοντας θα τονίσω και πάλι πως αυτά που γράφω είναι προσωπικές απόψεις και δεν γνωρίζω κατά πόσο είναι συμβατές με την αλήθεια, την αλήθεια φυσικά που η Ορθοδοξία εκφράζει μέσα από την Ιερά Παράδοση και τον Ευαγγελικό Λόγο. Για το λόγο αυτό θα παρακαλέσω τα γραφώμενά μου να μην κριθούν ως δεδομένα γιατί πολύ πιθανό να σφάλλουν.
Έτσι λοιπόν, ας φέρω ένα παράδειγμα από τον σημερινό Ευαγγελικό Λόγο ο οποίος αναφέρθηκε στον Τελώνη και στον Φαρισαίο. Βλέπουμε λοιπόν τι στους δύο αυτούς άνθρωπους; Ο πρώτος απευθύνεται στο Θεό με ταπείνωση, ο άλλος αγέρωχος και υπερήφανος χαίρεται που τα κάνει όλα σωστά. Τα κάνει σωστά όμως "ικανοποιώντας" εσωτερικά τα αιτήματα του ανώτερου Εαυτού πρώτα, και έπειτα κάνει αυτά διότι έτσι προστάζει ο Λόγος του Θεού, και ακριβώς για το λόγο αυτό τυφλώθηκε, η εσωτερική του όραση, και δεν βλέπει πως αστοχεί ως προς τον Θεό, ικανοποιώντας μονάχα τον εγωϊσμό του και ίσως εν μέρει και τον ανώτερο Εαυτό, όχι όμως το Θεό.
Ο Τελώνης από την άλλη, έχω την αίσθηση, πως επειδή τα κάνει όλα στραβά και ανάποδα, ζητά το έλεος του Θεού απ' ευθείας και με βαθειά ταπεινότητα, κι αυτό διότι ενδεχωμένος, δεν "έχει" διόλου ανώτερο Εαυτό ώστε να τον οδηγεί, κατά κάποιον τρόπο, προστατεύοντας τον έτσι ώστε να μην κάνει μόνο αστοχίες και αμαρτίες. Γι' αυτό το λόγο, ίσως, έκλεισε την παραβολή ο Ιησούς λέγοντας (αν θυμάμαι καλά) πως αμέσως δικαιώθηκε από το Θεό. Κι αυτό διότι, εάν είχε τη βοήθεια ενός ανώτερου Εαυτού να τον καθοδηγεί, αυτός όμως να επιμένει στην αμαρτία, με πόση ταπεινότητα θα ήταν έπειτα το αίτημά του για το έλεος του Θεού και πολύ περισσότερο πως θα ήταν δυνατό να δικαιονώταν αμέσως κάτω από αυτές τις συνθήκες;
Άρα λοιπόν, και νομίζω πως είναι πιο φρόνιμο, θα είναι καλά οι έχοντες ανώτερο Εαυτό να τους καθοδηγεί, να παραδώσουν αυτόν στον Κύριο Ιησού και μην τον κρατήσουν για πάρτι τους όπως ο Φαρισαίος, και οι μή έχοντες να ζητούν απ' ευθείας από τον Χριστό εκείνο που έχουν ανάγκη, αφήνοντας όμως πάντοτε να κρίνει Αυτός για το ωφέλιμο. Γιατί αν για κάποιον ο οποίος δεν έχει να τον καθοδηγεί ανώτερος Εαυτός, κρίνει όμως ο Χριστός να του τον προσφέρει, θα το κάνει. Γι' αυτό, μάλλον, Τον ονομάζουν και Παντοδύναμο.
Κλείνοντας να θυμίσω ξανά πως τα παραπάνω ενδέχεται να αστοχούν γι' αυτό σας παρακαλώ ας υπάρχει λίγη προσοχή. Για τα θέματα αυτά υπάρχουν αρμόδιοι, οι Ιερείς, και οι λόγοι τους είναι ασφαλής. Γι' αυτό είναι φρόνιμο κάθε απορία να απευθύνεται σε εκείνους.
Και τώρα, το φιλάκι παρακαλώ που είπες πως θα μου δώσεις...
άρουμε το το τόπικ του φίλου μας???? 
)