Όλα τα κάλη ο θεός
σε σένα τάχει δώσει
Και τη φτωχή μου την καρδιά
την έχεις αναστατώσει
Στην αγκαλιά σου επιθυμώ
μια νύχτα να περάσω
να νιώσω την αγάπη
σου κι ύστερα να σε χάσω..
Ως καρτερούνε το νερό
τα δέντρα κάθε μέρα,
σε περιμένω, για να 'ρθείς,
άσπρη μου περιστέρα
Το ξέρεις ότι σ’ αγαπώ;
μη με ρωτήσεις πόσο,
γιατί δεν έχω τη σωστή
απάντηση να δώσω.
Μη φοβηθείς αν αισθανθείς
κάτι στο πρόσωπό σου
η σκέψη μου είναι και ζητά
ένα χαμόγελό σου.
Θεέ μου και να 'ταν δυνατό
δέκα φορές να ζούσα
δέκα φορές πιο δυνατά
εκείνη ν' αγαπούσα .
Της ομορφιάς σου τις γραμμές
θέλω να ζωγραφίσω,
σαν τον Θεοτοκόπουλο
αιώνες να σ’ αφήσω
Σαν κύμα που κατρακυλά
και σκα στο βράχο επάνω,
ετσά για σένα δέρνομαι
κι όμως μυαλό δε βάνω
Χωρίς νερό, χωρίς ψωμί
και δίχως οξυγόνο
μπορώ και ζω μα να ‘σαι εδώ
να σαι κοιτάζω μόνο.
Το ρόδο βάνω στο νερό
κι ολπίζω να φουντώσει
ολπίζω κι η αγάπη μας
να ξανακαινουργιώσει
Αχι και να σε φέρνανε
νύφη στην κάμαρά μου
και να σε ξεστολίζανε
τα χέρια τα δικά μου
Μέτρησα τ’ άστρα τ’ ουρανού,
αλλά μου λείπει ένα
φαίνεται πως δεν μέτρησα,
αγάπη μου, εσένα.
Ως τρέμουν τα' άστρα του ουρανού
ώσπου να ξημερώσει
τρέμει κι εμέ η καρδούλα μου
Ότι να σ' ανταμώσει
Πάρτη την καρδιά μου,
πάρτηνε, με το δεξί σου χέρι
και σφάξε την αλύπητα
με δίκοπο μαχαίρι.
Κομμάτια μού ‘κανες την καρδιά,
μα δεν παραπονούμε
και τα κομμάτια θα γενούν
καρδιές κι αυτές να σ’ αγαπούνε
Δότης θα γίνω της καρδιάς
να μη ταφεί στο χώμα
να ζει αυτή να σ’ αγαπά
κι ας είναι σε άλλο σώμα
Να κάψω θέλει το κορμί,
μα την καρδιά θ' αφήσω,
γιατί 'σαι μέσα και μπορεί
ζωή να σου στερήσω.
Άκουσε ένα γλυκό σκοπό
απού στη νύχτ' απλώνει,
είν' από κείνη την καρδιά
απού για σένα λιώνει.
Αν μ’ αγαπάς με την καρδιά
δείξε μου σημαδάκι
όταν κρατούμε στο χορό
σφίξε μου το χεράκι
Τα μάτια σου είναι θάλασσα,
ήλιος το πρόσωπό σου
Κι άνοιξη μπορεί να ρθει
με ένα χαμόγελό σου
