Θα κάνω για άλλο ένα θέμα τον σπαστικό
λέγοντας ότι ακόμα και ο έρωτας έχει γίνει μία απέραντη αοριστολογία στη ζωή μας. Έτσι, άλλος ερωτεύεται τον υπολογιστή του, άλλος την μηχανή του, τον φίλο του, την μουσική, το κινητό, τον εαυτό του, έναν πίνακα ζωγραφικής κλπ. Σε τέτοια επίπεδα αφορισμού των εννοιών αδυνατώ να προσδιορίσω το γενικότερο πλαίσιο και να συζητήσω επί της ουσίας για το θέμα που έθεσε αρχικώς η Σοφία.
Όσον αφορά δε το "κάνω έρωτα" έχει καταντήσει άστοχη σαν έκφραση, διότι στις μέρες μας έχει αντικατασταθεί πλήρως από το "κάνω σεξ". Όπως παλαιότερα το θέμα του "οικογενεικού τραπεζιού" ήταν μια κοινωνική έκφραση που συνένωνε τα μέλη της οικογένειας κάτω από την ίδια βασική ανάγκη (σίτιση) και σήμερα έχει εξαλειφθεί, αντίστοιχα το ντύσιμο της συναισθηματικής φόρτισης στη διαδικασία του έρωτα τείνει να διαρρηχθεί στα σύγχρονα "ήθη" και να πάμε κατευθείαν στο "ψητό". Άλλη μία απλή έκπτωση της κοινωνικής συνείδησης στη ζωή μας με άλλα λόγια, ασχέτως αν το κοινωνικό σύνολο περιλαμβάνει 2,3,5 ή 10 μέλη (στη συγκεκριμένη περίπτωση "συνήθως" 2).
"Ονειρεύομαι τη ζωή σαν ένα γαλάζιο ουρανό, αεράκι αγνό και καθάριο η ζωή μου να πνέει, πουλί λευκό η ελπίδα μου θε πάντα να πετά ψηλά..."
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 10-09-2007 16:52 ]
Αι βαι βαι.........
