Δύσκολο θέμα, αλλά αγαπημένο όλων των παρεών, σε δύσκολη ώρα...
Θα μιλήσω πρώτα για προσωπικές εμπειρίες και μετά θ' αναφέρω τη γνώμη μου πάνω στο ζήτημα.
Λόγω εμφάνισης έχω φάει τρελή απόρριψη, μέχρι που μου έχουν πει ευθέως (κι έχω εκτιμήσει την ειληκρίνεια) μ' αρέσεις πολύ, αλλά δεν κάνω κάτι με χοντρές! Και πριν αρχίσεται να λιθοβολείτε αυτόν που το 'πε να σας πω ότι όταν το σκέφτομαι αντικειμενικά, ούτε κι εγώ θα πήγαινα μαζί μου αν ήμουν άντρας έτσι όπως έχω καταντήσει (αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση).
Βέβαια, δεν μπορώ να το δεχτώ, γιατί έχει τύχει πολλές φορές είτε να μ' αρέσει κάποιος όχι τόσο ωραίος, ή κάποιος χοντρούλης είτε με την πρώτη ματια είτε επειδή με κέρδισε με την προσωπικότητά του, τον χαρακτήρα του και/ή το μυαλό του. Όπως έχει τύχει να έχει ανοίξει το στόμα του ένας κούκλος και να μην ξέρω που να κρυφτώ (όχι απαραίτητα απ' τις κοτσάνες που μπορεί να πετάει αλλά απ' τον χαρακτήρα που βγάζει μ' αυτά που λέει και κάνει). Και φυσικά έχει τύχει να είναι και στα 2 - εμφανιση, εσωτερικός κόσμος - πρώτος. Πράγμα σπάνιο...
Και τώρα η θεωρία... Η εξωτερική εμφάνιση είναι πολύ υποκειμενική και φυσικά είναι η πρώτη επαφή. Θα συμφωνήσω με την Άννα ότι αν μπορέσει κάποιος/α να προσπεράσει τα στερεότυπα και τα πρότυπα της εποχής μπορεί να δει τον/ην άλλον/η ως τον ομορφότερο και καλλίτερο ανθρωπο του κόσμου. Απ' τη στιγμή που εγώ μπορώ να παραβλέψω στον άλλον - επειδή με έλκει, είμαι ερωτευμένη κλπ κλπ - κοιλία, καράφλα, καμπούρα για παράδειγμα, εκείνος ο χοντρος/καμπούρης/καραφλός, γιατί δεν μπορεί να κάνει το ίδιο για μένα, με την προυπόθεση ότι νοιώθει το ίδιο και θέλει δίπλα του ένα μοντέλο;
Σ' αυτό απαντάει ικανοποιειτικά ο Σταύρος, οπότε δε θα σας κουράσω.
Δυστυχώς, όμως, αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι η πλειοψηφία πια δεν ερωτεύεται και ακόμα χειρότερα αν ερωτευθεί (ή όταν νομίζει ότι ερωτεύεται), ερωτεύεται το φαίνεσθαι του αλλου είτε αυτό είναι η εμφανισή του, είτε αυτό που προσπαθεί να περάσει ότι είναι αλλά δεν είναι, είτε τα λεφτά και τ'αγαθά που έχει κάποιος/α ή για άλλα που μπορεί κάθε άνθρωπος να έχει ονειρευτεί.
Γενικεύω πολύ, το ξέρω, αλλα δυστυχώς αυτό το μοτίβο βλέπω ξανά και ξανά. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που ερωτεύονται κι αγαπούν ανθρώπους, αλλά φοβάμαι πως είναι λίγοι και είναι είδος προς εξαφάνιση.
Έν οίδα, ότι ουδέν οίδα.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : theotita στις 04-01-2008 00:18 ]
) ασχολουμαστε κυριως με την εμφανιση!
Ισως αυτό συμβαίνει γιατί πολύ α΄πλά θέλουν να νιώθουν καλά δίπλα σε ωραία ¨πράγματα¨για παράδειγμα τα ακριβά σπορ αυτοκίνητα!!Τελικά όμως μήπως φταίει το ότι ζούμε σε μια κοινωνία όπου είμαστε κενοι μεσα μας και υποκινούμενοι απο δήθεν πρότυπα που αναγκαζόμαστε να ακολουθήσουμε γιατί έτσι το επιτάσει η μόδα ;; και το μόνο που μας νοιάζει είναι το πώς φαίνόμαστε εξωτερικά;; 
