.........Καθως κοιταζονταν στον καθρεφτη του μπανιου, πλενοντας τα λιγδιασμενα δοντια της, κατι ασυνηθηστο τραβηξε την προσοχη της. Στην αντανακλαση του καθρεφτη εβλεπε την εικονα ενος σαπιου τραπεζιτη.
Πλησιασε στον καθρεφτη για να κοιταξει καλυτερα. Για μια στιγμη νομισε οτι ειδε κατι. Προσπαθησε να εστιασει το βλεμμα της πανω στο κενο.
Πραγματι, μεσα στην τρυπα του σαπιου δοντιου της κρυβονταν ενας ολοκληρος μικροκοσμος μυστηριου!
........Δεν μπορουσε να πιστεψει στα ματια της. Την ειχαν προδοσει αλλωστε τοσες φορες....
Κι ομως, αυτη τη φορα ηταν αληθεια!
Ηταν πραγματι απιστευτο, ενα παραδοξο της βιολογιας: μεσα στην τρυπα του σαπιου δοντιου της, ακριβως στο κεντρο, περιτριγυρισμενο απο εναν δακτυλιο απαισιας τεριδονας, εβλεπε το συμπαν.
Ειχε ανακαλυψει την πυλη του χωροχρονου.
"Σε σας μιλω που πια δεν εχετε αυτια, δεν εχετε ουτε ματια,
σε σας μιλω που δεν εχετε εγκεφαλο και γινεστε κομματια,
τσατιζομαι και θα σας ριξω ολους πιο βαθια μες στο ψυγειο,
να κρεμεστε μαζι με τα κρεατικα μες στο παντοπωλειο"
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : punkster στις 13-04-2008 13:24 ]