Ελεύθερη βούληση ή πεπρωμένο;;;

Βρε Bagration... είναι δυνατόν να συζητάμε με ...πράξη; Η συζήτηση προϋποθέτει θεωρία. Αλλιώς δεν θα γράφαμε εδώ αλλά θα τρέχαμε στους δρόμους. Το αν οι θεωρίες είναι "προχωρημένες" ή όχι εξαρτάται από το πώς τις βλέπει κανείς. Πχ. αν πριν από 100 χρόνια υποστήριζες ότι το τσιγάρο ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την ανάπτυξη καρκίνου του στομάχου, θα ήσουν ο θεωρητικός ριζοσπάστης της ιατρικής. Αντίστοιχα, αν πήγαινες πίσω στο χρόνο κι έλεγες στον Ηράκλειτο ότι ανακαλύψαμε τα όρια του Σύμπαντος και τις μαύρες τρύπες μέσω των μεταμαθηματικών θεωρήσεων, θα ήσουν ο αιρετικός των επιστημών.

Ο κόσμος των ιδεών είναι ακριβώς αυτό που ζεις τώρα... Συμμετέχεις σε μία επικοινωνία χωρίς να ξέρεις καν με ποιον επικοινωνείς. Επικοινωνούν ιδέες μεταξύ τους (λογικές οντότητες) και όχι άνθρωποι με την κλασική έννοια της ανθρώπινης υπόστασης (βιολογική). Με άλλα λόγια, αν αυτή τη στιγμή σου απαντά ένα πρόγραμμα και όχι άνθρωπος, εσύ επί της ουσίας ανταλάσσεις απόψεις με ένα αχανές σύστημα προγραμματισμού, που στην ουσία εσύ δημιούργησες. Αν συνεχίσουμε θα μπλέξουμε ιδιαίτερα, οπότε και το αφήνω ως έχει...

Επί της συζητήσεως, πιστεύει κανείς ότι μπορούμε να επιχειρηματολογήσουμε επαρκώς συζητώντας για τη ζωή του επιχειρηματία και του Αφρικάνου; Διαθέτουμε όλα τα επαρκή στοιχεία για να συζητήσουμε μικροκοσμικά (περιπτωσιολογικά); Ο Ωνάσης ή ο Μπιλ Γκέιτς πχ. ξεκίνησαν από το "τείνω στο μηδέν" κι έφτασαν στο "τείνω στο άπειρο" για τα ανθρώπινα οικονομικά δεδομένα. Τελικώς, για μερικούς ισχύουν τα δεδομένα και για άλλους όχι; Πώς θα επιχειρηματολογήσουμε λογικά σε περιπτωσιολογίες; Και τελικά, πότε επιβάλλεται η ελεύθερη βούληση στις συνθήκες, ενώ πότε αδυνατεί;

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 10-07-2008 16:07 ]

WelL WeLl, Για μένα παιδιά η ελελέυθερη βούληση και το πεπρωμένο δεν συγκρούονται. Οπότε δεν βάζω στον εαυτό μου την ερώτηση "Ελεύθερη βούληση ή πεπρωμένο;".

Απλά πιστεύω πως κάποια πράγματα θα συμβούν θέλουμε δεν θέλουμε. Πάλι κάποια άλλα θα εξαρτηθούν από τις αποφάσεις μας...

StavmanR Εγώ αλλού το πήγαινα........ότι έχετε μια τάση πρός αυτό που λένε "θεωρητικοποίηση"......το είχα κ εγώ παλαιότερα, αλλά γενικά δεν μου άρεσε σαν τρόπος σκέψης και τον εγκατέλειψα......

τεσπα δεν γράφω αλλο στο τόπικ αυτό γιατί είμαι εκτός κλίματος,

πιστευω πως εμεις καθοριζουμε την μοιρα μας....ναι..βρισκεται αποκλειστικα στα δικα μας χερια..δεν υπάρχει αυτο το γραφτο..ολα εμεις τα κανουμε..εμεις και οι επιλογες που κανουμε...:)

Η αλήθεια είναι πως πιστεύω κατά ένα μέρος στη μοίρα. Πόσες φορές δεν σας έχει συμβει να λέτε: "Όπα,αν δεν γινόταν αυτό δεν θα είναι συμβεί το αλλο". Εμενα πάντως μου συμβαίνει συνέχεια και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο..δεν είναι τπτ τυχαιο..

πάντα πίστευα πως το πεπρωμένο μας καθορίζεται από εμάς και μόνο

αν θέλεις να είσαι ένας ανθρωπάκος άβουλος,που δεν τολμάει να δοκιμάσει έτσι θα είσαι μια ζωή,δεν θα έρθει ο Θεός να σου αλλάξει τα μυαλά,αν δεν τα αλλάξεις εσύ

αν δεν φας τα μούτρα σου,αν δεν κατακριθείς,αν,αν ,αν δεν θα καταλάβεις τι σημαίνει εμπειρίες ζωής....

εμείς καθορίζουμε τι θα μας συμβεί...

εμείς αφήνουμε να συμβούν πράγματα στη ζωή μας...

Η έννοια του πεπρωμένου καταργεί το νόημα της ζωής . Δεν ξέρω αν πιστεύω στο πεπρωμένο αλλά σκέφτομαι ότι αν είναι να ζήσω μια ζωή στην οποία δε μπορώ να επεμβαίνω .. τι να την κάνω ?

Η ζωη αυτη καθεαυτη οχι,ΔΕΝ ειναι δικη μας επιλογη μια και δεν ηταν επιλογη μας να γεννηθουμε...επισης ουτε διαλεξαμε κατω απο πιο δεντρο θα πεσουμε...Διαφωνω με οσους πιστευουν οτι το μηλο κατω απ τη μηλια πεφτει...

Απο τη στιγμη της γεννησης μας κι επειτα αρχιζουμε σιγα σιγα να περνουμε το 'τιμονι' της ζωης στα χερια μας...ΠΡΟΣΟΧΗ αυτο δεν σημαινει οτι αρχιζουμε να αποκτουμε των πληρη ελεχγο της....η εκβαση της εξαρταται και απο τον τροπο χειρισμου των αλλων τιμονιερηδων της ζωης με τους οποιους συνυπαρχουμε και αλληλεπιδρουμε...αυτο ομως δε σημαινει οτι δεν οφειλουμε να προσαπθησουμε ο καθενας ξεχωριστα,να γινουμε δεινοι χειριστες της ζωης μας,οχι για να διαπρεψουμε απαραιτητα..απλα για να ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ...

Ο Ωνασης παρεπιπτοντως ξεκινησε οντας παμφτωχος...πηρε τη ζωη στα χερια του και καθορισε το πεπρωμενο του στο να γινει μεγιστανας...

Το μαυρακι ναι μπορει να εχει μελλον...γνωριζω ατομο που ηρθε απο την μαυρη ηπειρο σπουδασε ιατρικη και διεπρεψε!

Το μαυρακι επισης μπορει να γινει και πρωθυπουργος των ΗΠΑ(Βλ Ομπαμα)

Ακομη:Καποιος που κληρονομει μια μεγαλη περιουσια και δεν εχει τα αρχιδια να τη συντηρησει,αντιθετα εχει μια ροπη προς το τζογο και τις πουτανες,τα χανει ολα σε 'ντε-τε'

Ο μεγαλυτερος ραλιστας ολων των εποχων ΔΕΝ γεννηθηκε ο μεγαλυτερος ραλιστας..εργαστηκε και κοπιασε σκληρα γι αυτο...το αν τον βοηθησε η θεα τυχη ειναι αλλο θεμα και δεν παιζει ρολο κατα τη γνωμη μου,δεδομενου οτι η τυχη ΔΕΝ ΜΕΡΟΛΗΠΤΕΙ υπερ κανενος...εξαρσεις τυχης και ατυχιας εχουμε ολοι μας...απο το πιο αχρηστο τομαρι μεχρι τον πιο εργατικο και αξιο ανθρωπο...

Μπορω να καθομαι να γραφω χιλιαδες παραδειγματα και αντι παραδειγματα...

Αυτο που εχω να θεσω  για να κλεισω ειναι μια απλη ερωτηση- παρομοιωση:Η πορεια μιας βαρκας με κουπια εξαρταται απο τους χειρισμους του οδηγου της η ειναι ερμαιο των θαλασσιων ρευματων?Αξιζει να παμε κοντρα στα κυμματα?Αξιζει να παλεψουμε να σωθουμε απο μια τρικυμια?Η ας μεινουμε απραγοι να δουμε σε ποια ακτη θα μας ξεβρασει το κυμα?(αν μας ξεβρασει και δεν μας πνιξει?)