Ήμουν καπνιστής Δώδεκα (12) χρόνια. Στο τέλος κάπνιζα δύο (2) πακέτα!
Έκανα αρκετές προσπάθειες να το «κόψω» όμως χωρίς αποτέλεσμα! Ώσπου μια μέρα ο Πνευμονολόγος μου είπε ότι έπρεπε να το κόψω γιατί αργότερα θα είχα πρόβλημα!
Του είπα: να το ελαττώσω και να καπνίζω λίγο!
Μου είπε: εγώ σου είπα μια κουβέντα, εσύ κάπνιζε όσο θέλεις!
Αυτό ήταν και το καθοριστικό! Μου απάντησε όπως έπρεπε!
Από τότε εδώ και εννέα (9) χρόνια το έχω «κόψει».
Όταν ένιωθα την επιθυμία να καπνίσω έφερνα στο μυαλό μου τις συνέπειες και τελικά έλεγα : άσε καλύτερα!
Το τελευταίο μου πακέτο το έχω ακόμα με τα τσιγάρα που περίσσεψαν.
Στην αρχή δυσκολεύτηκα με τον καφέ. Είχε μια ξινή γεύση αλλά σιγά – σιγά τον συνήθισα και τώρα καταλαβαίνω την πραγματική γεύση του.
Γενικά έχει βελτιωθεί η γεύση μου πάρα πολύ! Το πρωί ξυπνάω χωρίς βήχα και άσχημες γεύσεις.
Είχα πρόβλημα με το στομάχι μου και έφυγε και αυτό! Και γενικά η αίσθηση είναι ευχάριστη και δεν την αλλάζω με τίποτα!
Το πρόβλημα είναι πραγματικά τα κιλά που πήρα γιατί μου άνοιξε η όρεξη όμως μην τα ζητάμε και όλα. Ας ήμουν πιο προσεκτικός. Και αυτό μπορείς να το καταπολεμήσεις.
Θέληση χρειάζεται αλλά το αποτέλεσμα είναι ασύγκριτο!
Το κυριότερο είναι να το σταματήσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται!
Δεν μπορώ να ακούω κάποιους που καπνίζουν δυο με τρία χρόνια - το πολύ - να λένε ότι δεν μπορούν να το κόψουν. Είναι το διάστημα που δεν υπάρχει σοβαρός εθισμός.
Γενικά το πρόβλημα πιστεύω ότι είναι περισσότερο ψυχολογικό παρά οργανικό τουλάχιστον το πρώτο χρονικό διάστημα!
Για έναν έφηβο που μόλις ξεκίνησε δεν υπάρχουν δικαιολογίες για εθισμό του οργανισμού: απλά εκεί που τρομάξαμε να το μάθουμε και να μας συνηθίσουν οι άλλοι που καπνίζουμε και «δείχνουμε μεγάλοι πια» πως λες στους άλλους ότι τώρα δεν καπνίζω!
Γιατί μη μου πεί κανένας ότι το ξεκίνησε επειδή του αρέσει! ΌΛΟΙ ΠΙΕΣΤΉΚΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΜΆΘΟΥΜΕ!
Εύχομαι σε όποιον προσπαθήσει να το κόψει «καλή επιτυχία» και του λέω ότι πραγματικά αξίζει τον κόπο!
ΚΟΦΤΕ ΤΟ, ΤΟ ΡΗΜΑΔΙΙΙΙΙ!!!
