Παράθεση:
Το μέλος Hastaroth στις 23-02-2009 στις 20:20 έγραψε...
Υπάρχει ήδη ειδικός κλάδος τών "επιστημών τής ζωής" (ήτοι τών life sciences,που λένε και στήν Ζανζιβάρη ),η εξωβιολογία,που ερευνά τίς πιθανές δομές τών εξωγήινων μορφών ζωής.
Είναι βέβαιο οτι υπάρχουν μορφές ζωής έξω από την Γή καί επίσης οι γνώσεις μας πάνω στην χημεία μάς υποδεικνύουν οτι οι μορφές αυτές βασίζονται πάνω στίς ίδιες γενικές χημικές αρχές-δηλαδή αποτελούνται από μακρομόρια με "σκελετό" πολυανθρακικών αλυσίδων (δηλαδή αλυσίδων C-C-C-..... και παρομοίων).Εννοείται οτι μορφές ζωής θά πρέπη νά μπορούν νά υπάρχουν μόνο σέ πλανήτες μέ δομή παρόμοια μέ την Γή (δηλαδή μέγεθος,εγγύτητα μέ κάποιο άστρο που θα χρησιμεύη ώς πηγή ενέργειας,διάρκεια περιστροφής τού πλανήτη γύρω από το άστρο αυτό,ύπαρξη ατμόσφαιρας παρόμοιας μέ την Γήινη κλπ).Ωστόσο,αυτό δέν σημαίνει οτι αναγκαστικά πρέπει η εξελικτική διαδικασία στούς πλανήτες αυτούς νά ακολούθησε ή νά ακολουθήση την ίδια πορεία μέ την Γήινη.
Επομένως το ερώτημα "υπάρχουν οι εξωγήινοι;" κατά την γνώμη μου είναι άτοπο,εκτός άν δεχτούμε οτι,σέ έναν χώρο που έχει έκταση περίπου σαράντα δισεκατομμύρια έτη φωτός καί "κατοικείται" από έναν "πληθυσμό" πεντάκις δισεκατομμυρίων πλανητών,ο μόνος πλανήτης στον οποίο υπάρχει ζωή είναι αυτός που μάς υποβαστάζει-άποψη τελείως εγωιστική ακόμα και γιά Ιάπωνα αυτοκράτορα....
ΥΓ.Αν καί υπάρχουν μερικά συστήματα όπως οι ιοί,γιά τά οποία είναι δύσκολο να αποφανθούμε άν είναι έμβια ή μή έμβια,ο όρος "ζωή" μπορεί να γίνη κατανοητός μέσα από κάποιες θεμελιώδεις ιδιότητές του-δηλαδή την ικανότητα νά μετασχηματίζη διάφορες χημικές ενώσεις (μεταβολισμός,μέ τόν οποίο αφ'ενός παράγει ενέργεια και αφ'ετέρου δημιουργεί τά δομικά του στοιχεία),νά αναπαράγη όντα ίδια μέ αυτό (αναπαραγωγή) καί να αντιδρά σέ εξωτερικά ερεθίσματα.
|
|
Hastaroth, δεν θα διαφωνήσω με τις επιστήμες, αλλά ούτε και θα συμφωνήσω με εκείνες. Έχουν τη μεθοδολογία τους, τα γνωστικά τους πεδία, την αυτοαξιολόγησή τους και γενικότερο τον δικό τους τρόπο λειτουργίας και εξέλιξης. Απλά σκέψου ότι η εξωβιολογία μελετά ήδη τις "πιθανές δομές" των εξωγήινων όντων, πριν καν έρθει σε επαφή με μία από αυτές... Σε τελική ανάλυση, καλώς πράττουν.
Δεν θα μπω σε στατιστική ανάλυση του σύμπαντος, καθώς η ίδια η στατιστική απαιτεί σταθερά μοντέλα διακύμανσης σε συγκεκριμένα σύνολα τιμών, που στην περίπτωσή μας δεν έχουμε. Στην ουσία πρόκειται για φιλοσοφικές προσεγγίσεις περίτεχνα "στολισμένες" με αυστηρή επιστημονική ορολογία, απομεινάρι των τελευταίων 300 χρόνων. Όπως έχει ήδη αποδειχθεί, αν η ίδια η ζωή ήταν στατιστικό φαινόμενο (υπάκουε σε στατιστικούς κανόνες), απλά δεν θα υπήρχε, καθώς η πιθανότητα επιτυχίας των επάλληλων ενώσεων των αμινοξέων είναι απειροελάχιστη, σε τέτοιο βαθμό που να θεωρείται από την επιστήμη της στατιστικής (μαθηματικών) "άνευ νοήματος". Απλά, αποφεύγω να προσεγγίσω τη ζωή στατιστικά, χωρίς να υποννοώ κάτι περισσότερο.
Τέλος, στην τελευταία παράγραφο περιγράφεις τη ζωή "ανθρωποκεντρικά", δηλαδή με το πώς αντιλαμβανόμαστε εμείς το φαινόμενο με βάση τις αισθήσεις μας. Η περιγραφή βέβαια είναι περιεκτική, αλλά στην ουσία αφορά τα έμβια και τα αβιοτικά συστήματα, δηλαδή εκείνα που αφορούν τη βιολογία. Εδώ αξίζει να αναφέρω ότι η βιολογία αναπτύχθηκε με βάση το αξίωμα του έμβιου και άβιου, κι όχι του ζωντανού και νεκρού. Υπάρχει ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις έννοιες. Το νεκρό δεν είναι και άβιο (πχ. όταν πεθάνω συνεχίζουν να λειτουργούν βιολογικές οντότητες του σώματος, όπως ιστοί, ενώ στην πραγματικότητα είμαι θεωρητικά νεκρός, συνεχίζω να φέρω έμβια χαρακτηριστικά) και αντίστοιχα το άβιο δεν είναι απαραίτητα νεκρό (πχ. η πέτρα παρότι άβια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί νεκρή). Παρότι υπάρχουν τομές ανάμεσα στις έννοιες, υπάρχει σημαντική διαφορά που αφήνει πολλές ερμηνείες να παρεισφρύσουν, δίνοντας πολλές απόψεις σχετικα με το φαινόμενο ζωή, κι όχι τόσο με τα έμβια ή άβια συστήματα.
Το φαινόμενο ζωή είναι πολυσύνθετο κι ενώ μπορούμε να το περιγράψουμε μερικώς, πάντα μας διαφεύγει η βάση του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η νεκροφάνεια στην ιατρική, κατά την οποία έχουμε εμφανίσει όλα τα χαρακτηριστικά του θανάτου (νεκρό), αλλά όχι μόνο δεν μετατρέπεται το σύστημα σε άβιο, αλλά αντίθετα συνεχίζει να είναι έμβιο σύμφωνα με την προηγούμενη κατάστασή του. Αξιοσημείωτο ότι ο κάθε δυστυχής που καταλήγει ελέγχεται ως "ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ νεκρός", κι όχι σκέτο "νεκρός", μιας και μελετάται σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά:"έμβιος" και "άβιος" ως προς την ολότητά του.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 24-02-2009 00:09 ]
