Quote:
|
Το μέλος ruffstuff στις 17-04-2006 στις 22:21 έγραψε:
Μή τα βάζεις και πολύ με τις εταιρείες.
Οι εταιρείες είναι εργολάβοι με το φθηνότερο υλικό προς πώληση στις μεγαλύτερες τιμές και καλά κάνουν.
Όλους σας πειράζει που ακούτε πλαστικά τραγούδια άλλα οτι τρώτε πλαστικά κοτόπουλα δέν σας αγγίζει.
|
|
Ανοίγεις μεγάλο θέμα αγαπητέ, αλλά είμαι αναγκασμένος να συμφωνήσω μαζί σου... Όπως σε όλο το δυτικό κόσμο, έτσι και εδώ οι πολίτες είμαστε αυτοεγκλωβισμένοι στην ευδαιμονία μας. Έχουμε απορρίψει τη σκέψη ως "κουραστική" και αποθεώνουμε το εύκολο και το γρήγορο. Έτσι, χωρίς σκέψη, μπαίνουμε σε διλήμματα τα οποία άλλοι μας επιβάλλουν, τα οποία είναι εντελώς ανούσια, όμως έχουν το ίδιο αποτέλεσμα: αρχικά την εξοικείωση και αργότερα την αποθέωση του ελάχιστου, καθώς και την ΑΚΡΙΤΗ εξάρτηση από αυτό.
Παραδείγματα; Άπειρα! Π.Α.Σ.Ο.Κ., ή Νέα Δημοκρατία; Παναθηναϊκός, ή Ολυμπιακός; Βίσση, ή Βανδή; Επιλέγουμε και ακολουθούμε φανατικά κάθε φορά τη μία από τις δύο όψεις του κάθε νομίσματος, το οποίο, ωστόσο, από όποια πλευρά και αν το δεις είναι πάντα το ίδιο και, δυστυχώς, είναι πολύ χαμηλής αξίας. Εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να υποστηρίζουμε την κορώνα, ή τα γράμματα, χωρίς να μας νοιάζει το γεγονός ότι το νόμισμα είναι κάλπικο. Καρφώνουμε το βλέμμα και το ενδιαφέρον μας στο παιχνιδάκι με το κάλπικο κέρμα και δίνουμε ότι έχουμε σε αυτόν που το γυρνά, ώστε να έρθει η πλευρά, την οποία υποστηρίζουμε. Τον άρχοντα του παιχνιδιού, βέβαια, δεν το συμφέρει να σκεφτούμε, να κρίνουμε και να καταλάβουμε ότι μας κοροϊδεύει, διότι τότε, όχι μόνο θα χάσει τα κέρδη του, αλλά θα αναγκαστεί να επιστρέψει και τα κλεμμένα.
Συνεπώς, ο άρχοντας του παιχνιδιού, οι πολυεθνικές εταιρείες δηλαδή, φροντίζουν να κρατούν τη διαδικασία της σκέψης του κόσμου εν υπνώσει, ώστε να συνεχίσουν το ψεύτικο, αλλά κερδοφόρο, παιχνίδι τους. Και τα καταφέρνουν μία χαρά, μα την αλήθεια! Τόσο καλά, που οι λίγοι, οι οποίοι αντιλαμβάνονται το ψέμα, δε μπορούν να αντιδράσουν, παρά μόνο να οργίζονται μπροστά στην πρόκληση αυτή.
Το μόνο, στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε, είναι η απληστία των πολυεθνικών. Έτσι όπως ζητούν όλο και περισσότερα, κάποια στιγμή θα "αναγκάσουν" τον κόσμο να αντιδράσει. Τότε ο καθένας μας θα αρχίσει να αναζητά την ουσία των πραγμάτων από μόνος του και θα στείλει την κάθε κάλπικη Βίσση, ή Βανδή, εκεί που της αξίζει: στο περιθώριο. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν έχω τίποτα με τις συγκεκριμένες. Και αυτές θύματα σε αυτό το παιχνιδάκι είναι, απλά κερδίζουν κάποια (πολλά, ή λίγα) χρήματα παραπάνω από εμάς τους υπολοίπους. Το κακό βρίσκεται πίσω από αυτού του είδους τους διασκεδαστές, σε αυτούς που τους προωθούν και κερδίζουν από την αποχαύνωση του κόσμου.
Ας πάρουμε λοιπόν το βλέμμα μας από τις κάλπικες λίρες. Ας αρχίσει να ψάχνει ο καθένας το δικό του χρυσάφι!
γιατί όταν μιλάμε για μουσική αναφερόμαστε μόνο στους συνθέτες τραγουδιών;;;;;(άντε 1-2 από αυτούς να έχουν γράψει και κάτι ορχηστρικό)....ΑΥΤΟ για εμένα είναι από μόνο του χάλι!!!!!!!το γεγονός πως οι επαγγελματίες μουσικοί που έχουν τελειώσει σπουδές σύνθεσης ή κάποιο όργανο μετά από 10 και βάλε χρόνια σπουδών σε ελλάδα και εξωτερικό καταλήγουν να γίνουν καθηγητές μουσικής επειδή είναι ανύπαρκτο το σύστημα φεστιβάλ-συναυλίες-ηχογραφήσεις-χώροι συναυλιακοί στην ελλάδα,φέρνει σαν αποτέλεσμα να μην ακούσουμε ποτέ την δουλειά τους....όπως πολύ σωστά διάβασα σε απάντηση άλλου μέλους,όταν αυτά που ακούς τα βαριέσαι γρήγορα,αναζητάς να ακούσεις κάτι αλλο.....και έτσι οι δισκογραφικές πουλάνε ό,τι θέλουν αυτές!(προσωπικά αγοράζω ελάχιστους δίσκους με καινούρια μουσική και δεν ακούω πια μια ραδιοφωνική εκπομπή με λατρεία).
