Μουσικό παιχνίδι

της Μαίρης παίρνω σωστό και συνεχίζω!!!!

Χτες το βράδυ αργά
ήρθες φώλιασες στο μυαλό μου
ήσουνα εκεί δίπλα μου, σ' άγγιζα
χάιδευα τα όμορφα μαλλιά σου
μες στ' όνειρο

Πάει καιρός που έφυγες
ξέρω σου λεν πως σ' έχω ξεχάσει
μα τα σημάδια μέσα μου
ούτε το ότι είσαι μακριά
ούτε ο καιρός θα σβήσει

Δάκρυα στα μάτια μου 'ρχονται
κάθε φορά που βλέπω πίσω
όσο κι αν ψάξω δεν μπορώ να σ' έβρω
μα ξέρω κάπου εκεί μες στο πλήθος
θα κρύβεσαι

Πάει καιρός που έφυγες
ξέρω σου λεν πως σ' έχω ξεχάσει
μα τα σημάδια μέσα μου
ούτε το ότι είσαι μακριά
ούτε ο καιρός θα σβήσει

Χτες το βράδυ αργά
ξύπνησα τρομαγμένος
έτρεχες λέει καβάλα σ' άλογο
που δεν άφηνε πατημασιές πάνω στο χώμα

Πάει καιρός που έφυγες
ξέρω σου λεν πως σ' έχω ξεχάσει
μα τα σημάδια μέσα μου
ούτε το ότι είσαι μακριά
ούτε ο καιρός θα σβήσει

Στίχοι, μουσική, εκτέλεση :Νίκος Παπάζογλου

-----------------
ό,τι μετριέται δεν μετράει και ό,τι μετράει, ΔΕΝ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ!!!!!!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : diana13 στις 05-09-2010 18:41 ]

ΦΙΛΕ ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ

Με την περουκα την ξανθια, φανηκες μες στην γειτονια

μπηκες σε βαριους μπελαδες, με κατι εκει πιτσιρικαδες...

Εισαι στο στενο απο ωρα, με την φουστα την στενη

και του ερωτα σου η φορα, πορτα ψαχνει για να βγει...

Ειμασταν φιλοι απο παλια, μα τωρα ζεις στην μοναξια

κρυβεσαι στις βλεφαριδες, και μεσα στις θολες ρυτιδες....

Σαν να παιζεις καποιο ρολο, σε παραξενη σκηνη

μεσα στο δικο σου κοσμο, διπλα στην οικοδομη...

Παρε απ τους αλλους τα φιλια, μα δωσε εμενα τα κλειδια

μπαινοντας στα μυστικα σου, θα αλαφρωσει η καρδια σου...

Σε πονω γιατι ειμαι μονος, φιλε αδελφη ψυχη

οσο μονος ειναι ο κοσμος, στη δικη του ενοχη............

Στιχοι/μουσικη : Μανωλης Ρασουλης    Εκτελεση : Νικος Παπαζογλου

Ήρθες στη γειτονιά μας κι ήτανε μεσημέρι

κι ήσουνα μαυρισμένη από το καλοκαίρι

Σγουρό μαλλί στο μέτωπο ριγμένο

στα χείλη το τσιγάρο αναμμένο

Είκοσι τρεις Απρίληδες τη νιότη σου βαραίνουν

Των αγοριών τα όνειρα στα μάτια σου πεθαίνουν

Να γίνουν φως του ήλιου να παίξουν στα μαλλιά σου

Μ’ ένα φιλί ν’ αγγίξω τα χείλη τα ζεστά σου

Μεσ’ στο πλατύ το γέλιο σου ποιος ξέρει σαν της Λαμπρής

θα λιώσω τ’ αγιοκέρι

Μαρινέλλα

Μουσική-Στίχοι: Πετρίδης Νάκης-Τηλιακού Σέβη

αχα...βλεπω Γιαννη το προσαρμοσες σε θηλυκο γενος !!!   φοβερη παρεμβαση  

Την επελεξες ομως...δεν αρκεστηκες στο σύνηθες...

ΑΒΑΤΟ

Δεν ειναι αληθεια πως ανοιξε η πορτα και μπηκε στο σκοταδι

του κηπου η ευωδια, απ τα υγρα τα χορτα....

Δεν ειναι αληθεια στο αβατο αυτο που εσβηνε η ζωη μου

πως αναψε στα χειλια κρυφο φιλι καυτο....

Μαλλια βρεγμενα, δαχτυλα μπλεγμενα

το φως που ξημερωνει, η αγαπη που λυτρωνει

στη θαλασσα, να κρυφτουμε στη θαλασσα

να χαθουμε στη θαλασσα ...μαζι....

Δεν ειναι αληθεια πως ειδαμε τ αστερια μαζι με το φεγγαρι

να κρεμονται γλυκα απ των κλαδιων τα χερια....

Κι αν ειναι αληθεια πως ηρθε καλοκαιρι, ο ηλιος ο ζεστος

μας πηρε μια για παντα, απ της βροχης τα μερη...

Μαλλια βρεγμενα, δαχτυλα μπλεγμενα

το φως που ξημερωνει, η αγαπη που λυτρωνει....

στη θαλασσα, να κρυφτουμε στη θαλασσας

να χαθουμε στη θαλασσα....μαζι.....

Στιχοι/μουσικη : Γιωργος Ανδρεου    Α΄εκτελεση : Χρηστος Θηβαιος

Θα ρθει την ώρα που σπαράζεται το φως μου
κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη
θα ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει
όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα
η ώρα που γεννιέται η ζωή
η ώρα που ταιριάζει η αναπνοή σου
μαζί με την δική μου αναπνοή
Κι αν είναι η αρχή στην κατηφόρα
η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα
η ώρα που μου σβήνεις τον καημό
η ώρα που και η σκέψη μου πεθαίνει
και που δε θέλω να 'χει τελειωμό
Κι αν είναι η αρχή στην κατηφόρα
η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα

Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα
η ώρα που μ' αρέσει να πονώ
η ώρα που σου δίνω την ψυχή μου
χωρίς να νιώθω τίποτα φτηνό
Κι αν είναι η αρχή στην κατηφόρα
η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα

Αααχχχ...πουλακια μην το πειτε, ερμαιο ειναι η ψυχη κι η τυψη προσποιειται

στην πετρα ανθιζει το κλαρι, μα ξεμυταει η αληθεια

απο καημου χωματερη, σαν προσωπο χωρις ψυμιθια.....

Τα ηπια με τ αγορια που στραγγιζαν του τρελλου την παρηγόρια

του Μαη πρωτη μερα, κι αρπαξε με παλι αερα να φιλιωνω στο χαμο

να πινω με τ αγορια που στεφανι φορεσαν την κατηγόρια

αναθεμα την ωρα που με παιρνεις κατηφορα και μισω τον λυτρωμο...

Αααχχ... χαμωμορφιες μην κλαιτε, αγουρη τρωγεται η ζωη κι ουρανος ξεχνιεται

δινει το μελλον δανεικα, μα ποιος τα ξεχρεωνει

αν δεν ξοδευεις δανεικα σε βλεπει ο καιρος για πιονι....

Τα ηπια με τ αγορια που στραγγιζαν του τρελλου την παρηγόρια

του Μαη πρωτη μερα, κι αρπαξε με παλι αερα να φιλιωνω στο χαμο

να πινω με τ αγορια που στεφανι φορεσαν την κατηγόρια

αναθεμα την ωρα που με παιρνεις κατηφορα και μισω τον λυτρωμο....

Σ' έχω ώρες ώρες μα το Θεό
τόσο πολλή ανάγκη
που τρέχουν απ' τα μάτια μου
θάλασσες και πελάγη

Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβή
αν έχεις το Θεό σου
που κρέμομαι απ' τα χείλη σου
κι είμαι στο έλεός σου

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω

Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μου
μες στου μυαλού τα υπόγεια
αχ πόσα θέλω να σου πω
μα δεν υπάρχουν λόγια

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω

Προσυπογραφω...συνηγορω...και χειροκροτω  !!!  Αυτο ακριβως το τραγουδι περιμενα σαν απαντηση...και χαιρομαι που το εκανες εσυ

Οταν γεννιεται ο ανθρωπος, ενας καημος γεννιεται

κι οταν φουντωνει ο πολεμος, το αιμα δεν μετριεται....

Καιγομαι, καιγομαι ριξε κι αλλο λαδι στη φωτια

πνιγομαι, πνιγομαι πετα με σε θαλασσα βαθεια.....

Ορκιζομαι στα ματια σου, που τα ΄χα σαν βαγγελιο

η μαχαιρια που μου ΄δωκες, να σου την καμω γελιο...

Καιγομαι, καιγομαι ριξε κι αλλο λαδι στη φωτια

νιγομαι, πνιγομαι πετα με σε θαλασσα βαθεια.....

Μα εσυ βαθεια στην κολαση, την αλυσιδα σπασε

κι αν με τραβηξεις διπλα σου, ευλογημενος να ΄σαι......

Πνιγομαι, καιγομαι ριξε κι αλλο λαδι στη φωτια

πνιγομαι, πνιγομαι πετα με σε θαλασσα βαθεια......

Μουσικη : Σταυρος Ξαρχακος

Στιχοι : Νικος Γκατσος

Α΄Εκτελεση : Σωτηρια Λεοναρδου και κατοπιν Τσαλιγοπουλου,Παπαδοπουλου,Στοκας,Εσπερ,Σουλτατου και αλλοι

Εγώ άμα σε φιλώ
Θα είμαι πια παιδί δικό σου
Και όταν καίει το μέτωπό σου
Εγώ θα σε φιλώ
Και θα σου παίρνω τον καημό σου

Εγώ που σε μισώ
Θα μάθω το συνδυασμό σου
Ν' ανοίξω ένα γυρισμό σου
Εγώ που σε μισώ
Χαϊδεύω κάθε φέρσιμό σου

Εγώ σ' ευχαριστώ
Που κολυμπάω στο βυθό σου
Σαν κύμα φτάνω ως το λαιμό σου
Εγώ σ' ευχαριστώ
Και ας πνιγώ για το καλό σου

Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης

Περιμπανού τη λέγαν τα παιδιά, Περιμπανού
κι ήτανε δεκαπέντε χρονών
Έγραφε τ' όνομά της στον καθρέφτη τ' ουρανού
μ' ενός πνιγμένου γλάρου φτερό

Μα της ζωής το κύμα το παράφορο
σάρωσε βάρκες και κουπιά
Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο
ποιος τη θυμάται τώρα πια

Περιμπανού την έλεγα κι εγώ, Περιμπανού
κι ας μη με είχε ακούσει κανείς
Έμοιαζε με κοχύλι στο βυθό του αυγερινού
προτού καρδιά μου πέτρα γενείς

Μα της ζωής το κύμα το παράφορο
σάρωσε βάρκες και κουπιά
Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο
ποιος τη θυμάται τώρα πια

Γκουντακι μου....λαθος εισαι !!   ΠΝΙΓΟΜΑΙ επρεπε να ειναι η λεξη στο τραγουδι σου...οχι πνιγω.... απαγορευονται οι παραλλαγες 

Σημασια δεν μου δινεις και τρελλαινεσαι

παριστανεις οτι πινεις αλλα φαινεσαι

κι οταν βλεπω εγω το στυλ αυτο τ αδιαφορο

βρε καλως το λεω το παθος το παραφορο

Εσυ για μενα θα παθεις ερωτα

κι εγω για σενα θα κινδυνεψω

με τα βρεγμενα και τ ασιδερωτα

της αλητειας θα βγαινουμε εξω....

Σημασια δεν μου δινεις κι απευθυνεσαι

συνεχως στον διπλανο μου στοχος γινεσαι

κι οταν βλεπω εγω παιδι μου αυτη την κινηση

βρε καλως την λεω, την νεα την συγκινηση

Στιχοι : Λινα Νικολακοπουλου

Μουσικη : Θανος Μικρουτσικος

Α΄εκτελεση : Χαρις Αλεξιου

Τι σου 'κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο
κι είν' τα πικρά σου μάτια στο πάτωμα καρφιά

Πες μου για δε μ' αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ' τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά
Πες μου για δε μ' αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ' τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά

Οι πόνοι που σε σφάζουν, πόνοι διπλοί για μένα
σταλάζουν στην καρδιά μου τα δάκρυα που κλαις

Να 'ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες
Να 'ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες

Αμίλητό μου στόμα, φεγγάρι μου σβησμένο
ανάθεμα την ώρα και τη βαριά στιγμή
Όλα για σε τα δίνω, τα δίνω και πεθαίνω
για να μη σε αγγίξουν ξανά οι στεναγμοί

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Πόλυ Πάνου
Άλλες ερμηνείες: Μελίνα Ασλανίδου

Στον κομβο Κηφισσιας, επανω σου τρακαρω

σε ωρα απελπισιας, Χριστο ειδα τον Χαρο...

χτυπησε καραμπολα κι η δολια η καρδια μου

τα παιζει ολα για ολα, αναψε την φωτια μου...

Πεθαινω για σενα... κι ας εισαι απατη

δε πα να εισαι ψεμμα... εγω σε λεω αγαπη....

Τι να μας πει η φυσικη, οι νομοι δε μετρανε

σε φαση μεταφυσικη, τα παθη κυβερνανε....

αν εισαι ανθος του κακου, δεν ψαχνω αποδειξεις

στην αυταπατη ενος τρελλου θα ζω μεχρι να ληξεις.....

Πεθαινω για σενα... κι ας εισαι απατη

δε πα να εισαι ψεμμα....εγω σε λεω αγαπη.........

Στιχοι : Γιαννης Μαυρος-Ελενη Ραντου

Μουσικη : Λαυρεντης Μαχαιριτσας

Εκτελεσεις : Λαυρεντης Μαχαιριτσας, Γιωργος Μαργαριτης, Ημισκουμπρια