Τι να πρωτοπω για τον Barrett...?απλα....ενα μεγαλο ευχαριστω που δημιουργησε το μεγαλυτερο συγκροτημα των εποχων...οταν πρωτοακουσα Floyd φοβηθηκα γιατι ειλικρινα δεν ειχα ξανακουσει κατι παρομοιο...ηταν για εμενα κατι που δεν μπορουσα να κατανοησω...περα απο τα ορια του λογικου...εννοειται πως και στην μετα-Barrett εποχη δεν υπηρχε αλλο συγκροτημα που να μπορουσε να συγκρηθει με τους Floyd και αυτο δεν αλλαξε ποτε αλλα καποιος εβαλε τα θεμελια ωστε να μπορω εγω σημερα να ακουω ενα 23λεπτο(Atom heart mother) κομματι και να φοβαμαι στην ιδεα οτι σε λιγες μολις νοτες θα τελειωσει και το μονο συναισθημα που με κυριευει μεχρι την τελευταια νοτα ειναι ευγνομωσυνη για τους δημιουργους που με κανουν και νιωθω κατι τοσο υπερτατο και μοναδικο...και κυριως,νιωθω ευγνομωσυνη απεναντι σ'αυτον τον ανθρωπο-διανοια που ενωσε αυτους τους ανθρωπους και αφησε πισω του ενα απο τα μεγαλυτερα δωρα στις γενιες που ακολουθησαν και σε αυτες πoυ θα'ρθουν...Syd...R.I.P
