Παράθεση:
Το μέλος nai-men-alla στις 20-12-2010 στις 01:06 έγραψε...
Πρόκειται για μελωδικά πασαλείμματα του Μάλαμα, πάνω σε στιχουργικά πασαλείμματα του Αλκαίου.
Λέγοντας "στιχουργικά πασαλείμματα του Αλκαίου", εννοώ στίχους άνευρους, ανέμπνευστους, αφηρημένους, που αδυνατούν να στήσουν μια έστω ιστορία ενδιαφέρουσα και οι οποίοι εξαντλούνται σε ανούσιες φιλοσοφίες του στυλ "καρδιά που όλα τα 'δωσε/είναι καρδιά γεμάτη", ή "..όποιος έκανε τούτο/έπαθε τ' άλλο", ή "θέλει να 'χεις τέτοια και τέτοια/για να μην πάθεις τ' αποτέτοια".
Αστειότητες, δηλαδή, γραμμένες επί παραγγελία, χωρίς καμιά ωραία στιγμή..
|
Δηλαδή εσύ όταν ακούς ένα τραγούδι περιμένεις να ακούσεις κάποια νέα έκδοση της..Θεωρίας της Σχετικότητας???
Υπέροχη κι αυτή η δουλειά του Μάλαμα γιατί οι μελωδίες αγγίζουν κατευθείαν την ψυχή του ακροατή..
Άλλο η ποίηση,άλλο η στιχουργική κι άλλο η λογοτεχνία ,μη μπερδευόμαστε.
Και στη τελική αν δε σου αρέσει κάτι μπορείς να το εκφράσεις με πιο κόσμιο και σοβαρό τρόπο κι όχι με χαρακτηρισμούς!
