Τραγούδια ... εις διπλούν

Πόσες φορές έχουμε ακούσει ένα τραγούδι σε δυο γλώσσες; Πόσες φορές γίνεται ένα ελληνικό τραγούδι επιτυχία και μετά μαθαίνουμε ότι το original είναι αγγλικό ή γαλλικό; Ξεκινάω ένα topic με αυτά τα τραγούδια και στις δύο γλώσσες. Τραγούδια εις διπλούν λοιπόν.

Πριν το τέλος
Μουσική: L.Battisti
Στίχοι: Λ.Νικολακοπούλου
Ερμηνεία: Β.Παπακωνσταντίνου

Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο κι αχνό στον αέρα
κάτω η θάλασσα μ’ ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα
σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι,
σε κρατούσα απ’ το χέρι ότι ζούμε μου λες «δε μου φτάνει»
Στα τραγούδια που λέγαμ' οι δυο μας, οι φωνές χαμηλώσαν
χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά τη προδώσαν
μια φορά μου 'χες πει «δεν μπορεί, θα το νιώσανε κι' άλλοι»
πριν το τέλος, πως μοιάζει η σιωπή, σαν αγάπη μεγάλη

Και 'γω που ζω, για πάντα εδώ
κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά
σκοτάδι γίνομαι
και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου
που καίει ακόμα
αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
κι' ότι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο τη πλατεία
κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
κι' όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω.

Σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες θα μείνουμε λίγοι,
πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά και ο αέρας με πνίγει
μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στoυ δρόμου τη σκόνη,
σκέψου να 'ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να 'σουν το πιόνι
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι' άλλοι,
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

ORIGINAL

I Giardini Di Marzo
Ερμηνευτής: Lucio Battisti

Il carretto passava e quell'uomo gridava gelati
al 21 del mese i nostri soldi erano giΰ finiti
io pensavo a mia madre e rivedevo i suoi vestiti
il piω bello era nero coi fiori non ancora appassiti
All'uscita di scuola i ragazzi vendevano i libri
io restavo a guardarli cercando il coraggio per imitarli
poi sconfitto tornavo a giocar con la mente i suoi tarli
e alla sera al telefono tu mi chiedevi perchι non parli

Che anno θ che giorno θ
questo θ il tempo di vivere con te
le mie mani come vedi non tremano piω
e ho nell'anima
in fondo all'anima
cieli immensi
e immenso amore
e poi ancora ancora amore amor per te
fiumi azzurri e colline e praterie
dove corrono dolcissime le mie malinconie
l'universo trova spazio dentro me
ma il coraggio di vivere quello ancora non c'θ

I giardini di marzo si vestono di nuovi colori
e le giovani donne in quei mesi vivono nuovi amori
camminavi al mio fianco e ad un tratto dicesti "tu muori
se mi aiuti son certa che io ne verrς fuori"
ma non una parola chiarμ i miei pensieri
continuai a camminare lasciandoti attrice di ieri

Ωραία η ιδέα σου, Πέτρο.

Ο παλιάτσος κι ο ληστής

"Ήρθα τρεχάτος μέχρι εδώ", είπε ο παλιάτσος στο ληστή
"Κι αν σου 'χει μείνει μια σταλιά ντροπή, δώσε λιγάκι προσοχή
Εμπόροι πίνουν το κρασί μας και κλέβουνε τη γη
εσύ είσαι η μόνη μας ελπίδα, περιμένουμε να 'ρθεις."

"Τα παίρνεις όλα πολύ στα σοβαρά", ήταν τα λόγια του ληστή
Έχουν περάσει όλα αυτά, πάει καιρός πολύς
Εδώ επάνω στα βουνά δε δίνω δυάρα τσακιστή
για ότι έχει κερδηθεί, για ότι έχει πια χαθεί

Πίσω από του κάστρου τη σκοπιά οι πρίγκιπες κοιτούν
καθώς γυναίκες και παιδιά φεύγουν για να σωθούν
Κάπου έξω, μακριά, ο άνεμος βογκά
ζυγώνουν καβαλάρηδες με όπλα και σκυλιά



--------------

All Along The Watch-Tower

"There must be some way out of here," said the joker to the thief,
"There's too much confusion, I can't get no relief.
Businessmen, they drink my wine, plowmen dig my earth,
None of them along the line know what any of it is worth."

"No reason to get excited," the thief, he kindly spoke,
"There are many here among us who feel that life is but a joke.
But you and I, we've been through that, and this is not our fate,
So let us not talk falsely now, the hour is getting late."

All along the watchtower, princes kept the view
While all the women came and went, barefoot servants, too.

Outside in the distance a wildcat did growl,
Two riders were approaching, the wind began to howl.

-- Bob Dylan

Quote:

Το μέλος vouliakis στις 23-04-2005 στις 23:32 έγραψε: [I] Ωραία η ιδέα σου, Πέτρο.

Thanks Παναγιώτη. Μια μπυρίτσα;;;;

Στην υγειά σου, Πέτρο

Και για να μην είμαστε off topic:

Για σένα τραγουδώ...
Στα χέρια το ποτήρι τα μάτια μου κλειστά
Τα δάχτυλα κτυπάνε τον πάγκο ρυθμικά
Μου είπες πως θα έρθεις απόψε να με βρεις
Περίπου ως τις δέκα κι η ώρα είναι τρεις
Παίζει ένα τραγούδι του Chris de Burgh παλιό
Σου άρεσε θυμάμαι να στο τραγουδώ
Δίπλα περιμένει το άδειο σου σκαμπό
Θα στο τραγουδήσω και ας μην είσαι εδώ
Για σένα τραγουδώ
Γύρω μου σαν ίσκιοι πρόσωπα χλωμά
Στην άκρη ένα ζευγάρι μιλάει χαμηλά
Έρχεται μια ξένη θέλει λέει φωτιά
Στα μάτια με κοιτάει σχεδόν ερωτικά
Κάποιος με χτυπάει στην πλάτη φιλικά
Ώρα να πηγαίνεις κλείνουμε είναι αργά
Βγαίνω έξω στον δρόμο τα βλέπω όλα διπλά
Έχει ξημερώσει κυκλοφορούν μονά
Μονός λοιπόν κι εγώ μες στους δρόμους ξοπίσω σου
Ακόμα ένα πρωί κυνηγάω τον ίσκιο σου
Σφυρίχτρες που βρίζουν φρένα που τρίζουν σκορπίζουν πανικό
Σ' αυτόν τον πυρετό ψάχνω να σε βρω
Πέφτει μια βροχή αρρωστιάρα και κίτρινη
Μα η μοναξιά δεν λιώνει είναι πέτρινη
Κίτρινα αδιάβροχα κίτρινοι δρόμοι και 'συ δεν είσαι 'δω
Μέσα στην βροχή ψάχνω να σε βρω
Τρέχω στους δρόμους για να σε βρω
Τρέχω μονάχος και θα χαθώ
Κόσμος στην ουρά για υπεύθυνη δήλωση
Περιπολικά κυνηγούν μια διαδήλωση
Σειρήνες σφυρίζουν στολές που γυαλίζουν και 'γω μες στον χαμό
Σ' αυτόν τον πυρετό ψάχνω να σε βρω
Κάποιοι με μακριά μαλλιά με τραβούν σε μια γωνιά
Κρύψου ρε φίλε στόχος μη γίνεσαι έλα μαζί μας από 'δω
Φεύγουνε τρέχουν μέσα στα στενά και 'γω ακολουθώ
Στο μπαρ το σκοτεινό δεν θα 'ρθω να σε βρω
Τρέχουν οι φίλοι τρέχω και εγώ
Είμαι μαζί τους δεν θα χαθώ

-------------------
Crusader

What do I do next? said the bishop to the priest,
I have spent my whole life waiting, preparing for the feast,
And now you say jerusalem has fallen and is lost,
The king of heathen saracen has seized the holy cross.

Then the priest said oh my bishop, we must put them to the sword,
For God in all his mercy will find a just reward,
For the noblemen and sinners, and knights of ready hand
Who will be the lord’s crusader, send word throughout all the land,

Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost;

Tell me what to do, said the king upon his throne,
But speak to me in whispers for we are not alone,
They tell me that jerusalem has fallen to the hand
Of some bedevilled eastern heathen who has seized the holy land;

Then the chamberlain said lord, we must call upon our foes
In spain and france and germany to end our bitter wars,
All christian men must be as one and gather for the fight,
You will be their leader, begin the battle cry,

Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost...

Ooh, high on a hill, in the town of jerusalem,
There stood saladin, the king of the saracens,
Whoring and drinking and snoring and sinking, around him his army lay,
Secure in the knowledge that they had won the day;

A messenger came, blood on his feet and a wound in his chest,
The christians are coming! he said, I have seen their cross in the west,
In a rage saladin struck him down with his knife
And he said I know that this man lies,
They quarrel too much, the christians could never unite!

I am invincible, I am the king,
I am invincible, and I will win...

Close they came, the army of richard the lionheart,
Marching by day and night, with soldiers from every part,
And when the crusaders came over the mountain and they saw jerusalem,
They fell to their knees and prayed for her release;

They started the battle at dawn, taking the city by storm,
With horsemen and bowmen and engines of war,
They broke through the city walls,
The heathens were flying and screaming and dying,
And the christian swords were strong,
And saladin ran when he heard their victory song;

We are invincible, God is the king,
We are invincible, and we will win!

What do I do now? said the wiseman to the fool,
I have spent my whole life searching, to find the golden rule,
Though centuries have disappeared, the memory still remains
Of those enemies together, could it be that way again?

Then the fool said oh you wise men, you really make me laugh,
With your talk of vast persuasion and searching through the past,
There is only greed and evil in the men that fight today,
The song of the crusader has long since gone away,

Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost,
Jerusalem is lost...
Jerusalem.
----------------------------Chris De Burgh

Το ακόλουθο μου ήρθε αμέσως μόλις διάβασα το θέμα του thread.


Προσπαθώ να θυμηθώ κάποιο τραγούδι, που πολύ πρόσφατα έμαθα ότι είναι διασκευή από ξένο. Μέχρι τότε...



Marrakesh Night Market - Loreena McKennitt

Μουσική - Στίχοι : Loreena McKennitt


They're gathered in circles
the lamps light their faces
The crescent moon rocks in the sky
The poets of drumming
keep heartbeats suspended
The smoke swirls up and then it dies
Would you like my mask?
would you like my mirror?
cries the man in the shadowing hood
You can look at yourself
you can look at each other
or you can look at the face of your god
The stories are woven
and fortunes are told
The truth is measured by the weight of your gold
The magic lies scattered
on rugs on the ground
Faith is conjured in the night market's sound
Would you like my mask?
would you like my mirror?
cries the man in the shadowing hood
You can look at yourself
you can look at each other
or you can look at the face of your god
The lessons are written
on parchments of paper
They're carried by horse from the river Nile
says the shadowy voice
In the firelight, the cobra
is casting the flame a winsome smile
Would you like my mask?
would you like my mirror?
cries the man in the shadowing hood
You can look at yourself
you can look at each other
or you can look at the face of your god





Νυχτερινό παζάρι στο Μαρακές - Καλλιόπη Βέτα

Ελληνικοί Στίχοι : Ρένια Στίλογλου


Μέσα σε κύκλους πρόσωπα λάμπουν
κομμάτι σελήνης πληγή τ' ουρανού
Βάρδοι τυμπάνων καρδιές ραγίζουν
κι όλοι σωπαίνουν στο χορό του καπνού

Θες τη μορφή μου, μάσκα κι εικόνα
Κλάμα ανθρώπου οι σκέψεις τον νου
Ψάξε σε εσένα να βρεις εμένα
Είμαι η όψη δικού σου Θεού

Υφαντές ιστορίες μοίρα γραμμένη
μόνη αλήθεια η τιμή του χρυσού
Χαλί η μαγεία στο χώμα απλωμένη
αμαρτίας παζάρι νυχτερινό

Θες τη μορφή μου, μάσκα κι εικόνα
κλάμα ανθρώπου σκέψεις του νου
Ψάξε σε εσένα να βρεις εμένα
Είμαι η όψη δικού σου Θεού

Σε πάπυρο είναι η γνώση δοσμένη
Φωνή σιωπηλή ακούς να μιλά
Τι φέρνει άσπρο άτι απ' το Νείλο
στο φως της φλόγας η κόμπρα γελά

Θες τη μορφή μου, μάσκα κι εικόνα...

Καιρός και για κάτι από τα γαλλικά

Ο γορίλας
Μουσική: Georges Brassins
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
Ερμηνευτής: Χρήστος Θηβαίος

Στην πλατεία μιας επαρχίας το πλήθος κοίταγε ενθουσιασμένο
ένα γορίλα που κάτι τσιγγάνοι τον είχαν φέρει φυλακισμένο
δίχως αισχύνη και σεβασμό οι γεροντοκόρες του χωριού
παίζαν αναίσθητα με το ζώο δε λέω πώς δε λέω πού

Προσοχή στο γορίλα

Ξαφνικά το μεγάλο κλουβί που έγκλειστη ζούσε η κακόμοιρη φύση
απότομα ανοίγει δεν ξέρω γιατί ίσως να το 'χαν άσχημα κλείσει
το τέρας βγαίνοντας έξω από εκεί σκέφτηκε σήμερα θα τ' αναλάβω
μιλούσε για την παρθενιά του που χρόνια τώρα τον είχε σκλάβο

Προσοχή στο γορίλα

Ο αφέντης ούρλιαξε προσοχή του γορίλα του 'χει σαλέψει
δεν έχει δει ποτέ του μαϊμού γι' αυτό μπορεί να τα μπερδέψει
απ' τους παρόντες τότε ο καθείς σπεύδει τα νότα του να προφυλάξει
οι γεροντοκόρες απέδειξαν πως άλλο οι ιδέες και άλλο η πράξη

Ο όχλος ομοθυμαδόν ξεχύνεται έντρομος στο δρόμο
μα ένας ψύχραιμος δικαστής και μια γιαγιά δεν είχαν λόγο
και αφού οι υπόλοιποι την είχανε κάνει το θηρίο πάτησε γκάζι
τη γριούλα και το δικαστή με τέσσερις πήδους του αρπάζει

Προσοχή στο γορίλα

Αχ αναστέναξε η γιαγιά να πάρει εμένα είναι απίθανο μάλλον
θα 'ταν τελείως παράξενο και δε θα το ευχόμουν εκτός των άλλων
να με μπερδέψει με μια μαϊμού είπε ο δικαστής ενοχλημένος
είναι αδύνατο εντελώς στο τέλος βγήκε γελασμένος

Απαξιώντας λοιπόν τη γιαγιά το δικαστή σφίγγει με πάθος
και προς τους θάμνους τον τραβά ενώ αυτός του φώναζε κάνεις λάθος
τι ακριβώς συνέβη εκεί πίσω αδυνατώ να αναφέρω εκτενώς
μα με είχε το θέαμα συνεπάρει τι σφρίγος τι ένταση τι ρυθμός

Προσοχή στο γορίλα

Θα πω μονάχα πως το κορύφωμα που 'χε το αλλόκοτο τούτο δράμα
στρίγγλιζε κλαίγοντας ο δικαστής στα διαλείμματα φώναζε μάνα
φώναζε μάνα σαν το φουκαρά που χθες καταδίκασε για ληστεία
και για κοινό παραδειγματισμό τον αποκεφάλισε στην πλατεία

Προσοχή στο γορίλα

--------------

Le gorille
Στίχοι/μουσική/ερμηνεία: Georges Brassins

C'est ΰ travers de larges grilles,
Que les femelles du canton,
Contemplaient un puissant gorille,
Sans souci du qu'en-dira-t-on.
Avec impudeur, ces commθres
Lorgnaient mκme un endroit prιcis
Que, rigoureusement ma mθre
M'a dιfendu de nommer ici...
Gare au gorille !...

Tout ΰ coup la prison bien close
Oω vivait le bel animal
S'ouvre, on n'sait pourquoi. Je suppose
Qu'on avait du la fermer mal.
Le singe, en sortant de sa cage
Dit "C'est aujourd'hui que j'le perds !"
Il parlait de son pucelage,
Vous aviez devinι, j'espθre !
Gare au gorille !...

L'patron de la mιnagerie
Criait, ιperdu : "Nom de nom !
C'est assommant car le gorille
N'a jamais connu de guenon !"
Dθs que la fιminine engeance
Sut que le singe ιtait puceau,
Au lieu de profiter de la chance,
Elle fit feu des deux fuseaux !
Gare au gorille !...

Celles lΰ mκme qui, naguθre,
Le couvaient d'un œil dιcidι,
Fuirent, prouvant qu'elles n'avaient guθre
De la suite dans les idιes ;
D'autant plus vaine ιtait leur crainte,
Que le gorille est un luron
Supιrieur ΰ l'homme dans l'ιtreinte,
Bien des femmes vous le diront !
Gare au gorille !...

Tout le monde se prιcipite
Hors d'atteinte du singe en rut,
Sauf une vielle dιcrιpite
Et un jeune juge en bois brut;
Voyant que toutes se dιrobent,
Le quadrumane accιlιra
Son dandinement vers les robes
De la vieille et du magistrat !
Gare au gorille !...

"Bah ! soupirait la centenaire,
Qu'on puisse encore me dιsirer,
Ce serait extraordinaire,
Et, pour tout dire, inespιrι !" ;
Le juge pensait, impassible,
"Qu'on me prenne pour une guenon,
C'est complθtement impossible..."
La suite lui prouva que non !
Gare au gorille !...

Supposez que l'un de vous puisse κtre,
Comme le singe, obligι de
Violer un juge ou une ancκtre,
Lequel choisirait-il des deux ?
Qu'une alternative pareille,
Un de ces quatres jours, m'ιchoie,
C'est, j'en suis convaincu, la vieille
Qui sera l'objet de mon choix !
Gare au gorille !...

Mais, par malheur, si le gorille
Aux jeux de l'amour vaut son prix,
On sait qu'en revanche il ne brille
Ni par le goϋt, ni par l'esprit.
Lors, au lieu d'opter pour la vieille,
Comme l'aurait fait n'importe qui,
Il saisit le juge ΰ l'oreille
Et l'entraξna dans un maquis !
Gare au gorille !...

La suite serait dιlectable,
Malheureusement, je ne peux
Pas la dire, et c'est regrettable,
Ηa nous aurait fait rire un peu ;
Car le juge, au moment suprκme,
Criait : "Maman !", pleurait beaucoup,
Comme l'homme auquel, le jour mκme,
Il avait fait trancher le cou.
Gare au gorille !...

Κι άλλος ένας Dylan-Σαββόπουλος

Άγγελος εξάγγελος

Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά
γερμένος πάνω σ' ένα δεκανίκι
δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά
και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει

Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
κι ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτί μας
γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας

Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ' την αγορά
κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα
μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά
και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα

Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά
κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα
ώσπου κάποιο βραδάκι βρε τι του 'ρθε ξαφνικά
κι άρχισε να φωνάζει με μανία

Τα πόδια μου καήκανε σ' αυτή την ερημιά
η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ' αυτιά
μα απέχουνε πολύ απ' την αλήθεια

Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και του 'παμε να φύγει μουδιασμένα
αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μη μας πει κανένα

----------

The wicked messenger

There was a wicked messenger
From Eli he did come
With a mind that multiplied
The smallest matter
When questioned who had sent for him
He answered with his thumb
For his tongue it could not speak, but only flatter.

He stayed behind the assembly hall
It was there he made his bed
Oftentimes he could be seen returning
Until one day he just appeared
With a note in his hand which read
"The soles of my feet, I swear they're burning"

Oh, the leaves began to fallin'
And the seas began to part
And the people that confronted him were many
And he was told but these few words
Which opened up his heart
"If ye cannot bring good news, then don't bring any".

Λοιπόν που λες Πέτρο...

Το ταγκό της Νεφέλης.

Αλεξίου Χάρις

Μουσική/Στίχοι: McKennitt Loreena/Αλεξίου Χάρις

Το χρυσό κουρέλι
που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
να ξεχωρίζει απ’ όλους μες στ’ αμπέλι
ήρθανε δυο μικροί, μικροί αγγέλοι
και το κλέψανε

Δυο μικροί αγγέλοι
που στα όνειρά τους θέλαν τη Νεφέλη
να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται, να ξεχνάει τι θέλει
την πλανέψανε

Υάκινθοι και κρίνα
της κλέψαν το άρωμά και το φοράνε
κι οι έρωτες πετώντας σαϊτιές
την περιγελούν

Μα ο καλός ο Δίας
της παίρνει το νερό της εφηβείας
την κάνει σύννεφο και τη σκορπά
για να μη τη βρουν

Λα, λα, λα...

Δυο μικροί αγγέλοι...


Το Original της Loreena, είναι το "Tango to Evora" και είναι instrumental...

...και η τούρκικη version του τανγκό λέγεται "Cok Uzaklarda" (το τραγουδούσαμε ντουέτο με τους φίλους από κει ) και οι στίχοι είναι αυτοί

Caddelerde rόzgar aklimda ask var
Gece yarisinda eski yamurlar
Sarki sφylόyorlar sessiz usulca
Φzledigim simdi Cok Uzaklarda...

Deli dolu gόnler hayat gόzeldi
Kahkahalariyla gόnler gecerdi
Ellerim uzanmaz dokunamam ki
Φzledigim simdi Cok Uzaklarda...

Oda φzlόyormus benim bir tanem
Cok όsόyormus ben olmayinca
Φyle yaziyor son Mektubunda

Oda φzlόyormus benim bir tanem
Hep agliyormus ben olmayinca
Φyle yaziyor son Mektubunda

Caddelerde rόzgar aklimda ask var
Gece yarisinda eski yamurlar
Sarki sφylόyorlar sessiz usulca
Φzledigim simdi Cok Uzaklarda...

Oda φzlόyormus benim bir tanem
Cok όsόyormus ben olmayinca
Φyle yaziyor son Mektubunda

Caddelerde rόzgar aklimda ask var
Gece yarisinda eski yamurlar
Sarki sφylόyorlar sessiz usulca
Φzledigim simdi Cok Uzaklarda...

(παραδέχομαι, είναι λίγο "βαριά" γλώσσα )

Ιστορία παλιά (La femme sans haine)
Μουσική/Στίχοι: Ιsmael Lo /Απόστολος Δοξιάδης

Ιστορίες παλιές

Θα ‘ρθεις να πεις να διαλέξω
Τις ξέρω καλά – τις ξέρω τις έμαθα απ’ έξω
Ιστορία παλιά, που σου λέει ξανά
Σ’ αγαπώ

Τώρα πάω, πάω μακριά

Και ό,τι κι αν πεις είν’ αργά δε μετράει
Σα σπάσει η αγάπη ξανά δεν κολλάει
Τώρα πάω
Πάω μακριά

Σ’ αγαπάω, μα είν’ αργά

Ιστορία παλιά
Θα σου πω άλλη μια φορά
Τα λόγια της ακριβός θησαυρός
Οι λέξεις της είναι χρυσός

Μην την πεις
Μην την πεις, μ’ ακούς
Η σιωπή σου είν’ ο μόνος χρυσός
Δε σ’ ακούω, δεν έχεις φωνή
Τα ξεπούλησες όλα, δε μένει δραχμή
Και στη μάχη που θέλεις να πας
Έχεις χάσει από πριν, φύγε, μην πολεμάς
Τι μου ‘πες, τι σου ‘πα είν’ αργά δεν μετράει
Σα σπάσει η αγάπη ξανά δεν κολλάει

Μα πού πας; Πάω μακριά
Μ’ αγαπάς; Σ’ το λέω είν’ αργά

Ιστορία παλιά
Τελευταία φορά θα σου πω
Μην ψάχνεις τέλος κι αρχή
Η φωτιά σου έχει σβήσει
Είμαι σ’ άλλη εποχή

Πονάει η φωνή σου μη λες
Αν φύγεις εσύ δεν υπάρχω κι εγώ
Δεν έχει η ιστορία αρχή ούτε τέλος
Κάθε της λέξη θανάσιμο βέλος
Και ό,τι κι αν πούμε είν’ αργά δεν μετράει
Σα σπάσει η αγάπη ξανά δεν κολλάει
Τώρα πάω, πάω μακριά. Σ’ αγαπάω
Μα είν’ αργά, τώρα πάω. Σ’ αγαπάω

et voila le paroles en francais...

La femme sans haine

Toutes les femmes sont des reines.
Certaines plus reines que les reines.
Elles disent des choses qui surprennent.
Elles brisent les hommes qu’elles enchaξnent.
Cette chanson pour cette reine
Qui dit ΰ son roi : « Maintenant
Je m’en vais avec le vent,
Avec les barbares d’Occident… »
Ce que tu n’as pas dιfendu par les armes
Ne crois pas le garder avec des larmes
Je m’en vais oω ton peuple va
Je m’en vais, me chercher un autre roi…
Toutes les femmes sont des reines.
Sur terre, sur mer, neige ou dιsert
Derriθre le voile des formes pleines
Il y a le mystθre des sirθnes.
Brϋlez les villes, brϋlez les bouges.
La flamme lθche et le fer touche
La chair vivante parle par la bouche.
La chair morte parle par la mouche.
Ce que tu n’as pas dιfendu par les armes
Ne crois pas le garder avec des larmes.
Je m’en vais oω ton peuple va.
Je m’en vais, me chercher un autre roi…
Toutes les femmes sont des reines.
Dis-le ΰ celle qui t’aime.
Ne pas vouloir devenir roi.
Ne change rien, c’est comme ηa…
Voilΰ ce qu’a dit une reine
A un roi bon, vaincu, sans haine
Elle est partie comme s’en va la mer,
Quand la lune veut ηa…
Ce que tu n’as pas dιfendu par les armes
Ne crois pas le garder avec des larmes
Je m’en vais oω ton peuple va.
Je m’en vais, me chercher un autre roi…
Je m’en vais.
Je m’en vais.

Πραγματικά, πολύ ενδιαφέρον το tοpic αυτό. Καιρός για όλους μας, να γνωρίσουμε ποιοι πραγματικά δημιούργησαν και συνέλαβαν κάποιες υπέροχες μελωδίες που άλλοι τις πήραν έτοιμες... Πολλές φορές και οι στίχοι των αυθεντικών εκτελέσεων στις ξένες γλώσσες, είναι πολύ πιο όμορφοι από τους αντίστοιχους των διασκευών.

"Η ιστορία αγάπης" των "Φίλων για Πάντα" είναι βεβαίως το "Foule Sentimentale" του Alain Souchon


Φίλοι για Πάντα: "Ιστορία Αγάπης"

Αφού έιμαι κάτι παλιό
Για τη δικιά σου ζωή
Σκόνη θα γίνω και αγέρας
Πάνω απ τη πόλη αυτή.

Κοίτα με απόψε καλά
Αύριο θα μαι καπνός
Ενα αστέρι που πέφτει
Χωρίς ευχή κανενός

Νωρίς θα το δεις
Νωρίς παρατάς
Μια ιστορία αγάπης
με ήρωες της εμάς

Μπορείς να σκεφτείς
πως έτσι νικάς
Εμένα δε με φοβάμαι
για σένα τρέμω που πάς.

Κοίτα με πριν να χαθείς πάρ' της ματιάς μου το φώς
Να σου φωτίζει το δρόμο αφού δε γίνεται αλλιώς
Λυπάμαι αλλά θα στο πώ, όσο μακρια και να πας
Συνέχεια κύκλους θα κάνεις και όλο εδώ θα γυρνάς



Foule Sentimentale
paroles: Alain Souchon
musique: Alain Souchon
interprθte: Alain Souchon


Oh la la la vie en rose
Le rose qu'on nous propose
D'avoir les quantitιs d'choses
Qui donnent envie d'autre chose
Aοe on nous fait croire
Que le bonheur c'est d'avoir
De l'avoir plein nos armoires
Dιrisions de nous dιrisoires car...
Foule sentimentale
On a soif d'idιal
Attirιe par les ιtoiles, les voiles
Que des choses pas commerciales
Foule sentimentale
Il faut voir comme on nous parle
Comme on nous parle

Il se dιgage
De ces cartons d'emballage
Des gens lavιs hors d'usage
Et tristes et sans aucun avantage
On nous inflige
Des dιsirs qui nous affligent
On nous prend faut pas dιconner dθs qu'on est nι
Pour des cons alors qu'on est

des

Foules sentimentales
Avec soif l'idιal
Attirιes par les ιtoiles, les voiles
Que des choses pas commerciales
Foule sentimentale
Il faut voir comme on nous parle
Comme on nous parle
On nous Claudia Schieffer
On nous Paul-Loup Sulitzer
Oh le mal qu'on peut nous faire
Et qui ravagea la moukθre
Du ciel dιvale
Un dιsir qui nous emballe
Pour demain nos enfants pβles
Un mieux, un rjve, un cheval

Foule sentimentale...

Ε, άμα δεν έγραφα αυτό θα έπρεπε να ανησυχήσετε... λατρεμένα τραγούδια...


"Invitation to the blues", Tom Waits

Well she's up against the register with an apron and a spatula
with yesterday's deliveries, and the tickets for the bachelors
she's a moving violation from her conk down to her shoes
but it's just an invitation to the blues

And you feel just like Cagney, looks like Rita Hayworth
at the counter of the Schwab's drug store
you wonder if she might be single, she's a loner likes to mingle
got to be patient and pick up a clue

She says "how you gonna like 'em, over medium or scrambled"
you say "anyway's the only way", be careful not to gamble
on a guy with a suitcase and a ticket gettin out of here
it's a tired bus station and an old pair of shoes
but it ain't nothing but an invitation to the blues

But you can't take your eyes off her, get another cup of java
and it's just the way she pours it for you joking with the customers
mercy mercy Mr. Percy there ain't nothin back in Jersey
but a broken-down jalopy of a man I left behind
and a dream that I was chasing and a battle with booze
and an open invitation to the blues

But she used to have a sugar daddy and a candy apple Caddy
and a bank account and everything, accustomed to the finer things
he probably left her for a socialite and he didn't 'cept at night
and then he's drunk and never even told her that he cared
so they took the registration and the car-keys and her shoes
And left her with an invitation to the blues

Cause there's a Continental Trailways leaving, local bus tonight, good evening
you can have my seat, I'm sticking round here for a while
get me a room at the Squire, the filling station's hiring
I can eat here every night, what the hell have I got to lose
got a crazy sensation, go or stay? now i gotta choose
and I'll accept your invitation to the blues...



"Χάλια", Φοίβος Δεληβοριάς

Κοίταξε την πως σερβίρει πιο λευκή κι απ’ την ποδιά της
πως κρατάει ψηλά τον δίσκο και την αξιοπρέπειά της
ροδανθός μες στα ρεμάλια και θεά μες στους θνητούς
ή παγίδα για να γίνεις πάλι χάλια

Που ήδη νιώθεις σαν τον Κάγκνεϊ μπροστά στην Ρίτα Χαίηγουωρθ
Μες στην τσίκνα μιας υπόγειας ζωής
Διερωτάσαι αν είναι μόνη, αν φοβάται, αν θυμώνει
Θα σου δώσει κάποιο σήμα, μείνε κι άλλο και θα δεις

Σε ρωτάει «θα πιείτε κάτι» και το ακούς σαν να είναι ποίημα
Λες «δεν ξέρω, ότι να ναι, όπως να 'ναι» θα 'ναι κρίμα
Να σ’την πάρει κάποιος άλλος ενώ εσύ πρώτος αισθάνθηκες
Του βυθού της τα κοράλλια μα ίσως πάλι όλα αυτά
Να είναι κόλπο για να γίνεις πάλι χάλια

Μα κι αυτή έχει έναν τρόπο να σου αδειάζει το τασάκι σου
γελώντας μ’ ένα αστείο που ποτέ δε θα της πεις
και θες να φύγεις μα είσαι λιώμα και στο σπίτι σου είν' ακόμα
αυτό το πέλαγος συντρίμμια της χαμένης σου ζωής
Ένα πέλαγος μπουκάλια και βιβλία και καπνός
Κι όλα όσα θες να γίνεις πάλι χάλια

Όμως κι αυτή θα 'χει πονέσει, κάποιος τύπος θα 'ν' στη μέση
απ' αυτούς στα γυμναστήρια, στης Έβγας τα πρατήρια
που θα την ήθελε πιο χάρτινη, και πιο ξανθιά, και πιο γυμνή
και βέβαια ποτέ δεν θα της είπε "Σ' αγαπώ"
απλώς θα βρήκε κάποιαν άλλη, από μιαν άλλη γειτονιά
και θα την άφησαν στα μαύρα της τα χάλια

Απόψε φεύγει κάποιο τραίνο για έναν τόπο ωραίο και ξένο
Αλλά εσύ πρώτη φορά νιώθεις πως όλα εδώ συμβαίνουν
Χριστός γεννάται σ' ένα μήνα, κι ό,τι εύχεσαι ξεκίνα
Όλα θα 'ναι πάντα μαύρα μα θα κρύβουν μια φωτιά
Κι αύριο εδώ θα είσαι πάλι-αχ, μα επιτέλους θα της πεις
ότι θες μόνο για κείνην να 'σαι χάλια...

E PENSO A TE
(Mogol / L. Battisti)

Lucio Battisti (Italy)



Io lavoro e penso a te
torno a casa e penso a te
le telefono e intanto penso a te
come stai e penso a te
dove andiamo e penso a te
le sorrido abbasso gli occhi e penso a te
non so con chi adesso sei
non so che cosa fai
ma so di certo a cosa stai pensando
θ troppo grande la cittΰ per due che come noi
non sperano perς si stan cercando
cercando
scusa θ tardi e penso a te
ti accompagno e penso a te
non sono stato divertente e penso a te
sono al buio e penso a te
chiudo gli occhi e penso a te
io non dormo e penso a te
la, la, la, la, ......


Τι να πω - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Ελληνικοί στίχοι: Αφροδίτη Μάνου

Σε θυμάμαι, τι να πω
Τόσες νύχτες, τι να πω
η ζωή μου στο δικό σου το σκοπό
Αν μπορούσες, τι να πω
Αν μπορούσα, τι να πω
με το χρώμα των ματιών σου να κοπώ

Κάθε λέξη, τι να πω
με πονάει, τι να πω
στο σκοινί της μοναξιάς μου ισορροπώ
Σ’ αγαπούσα, τι να πω
Σε θυμάμαι, τι να πω
Σε θυμάμαι ακόμα, σ’ αγαπώ

Κλείνω τα μάτια, να σε δω
μα φεύγεις σα σκιά
στου χρόνου την απέραντη οθόνη
Το πρόσωπό σου τα μαλλιά
το στόμα, το φιλί
σα θάνατος ο χωρισμός
σκοτώνει, σκοτώνει

Ξεγραμμένος, τι να πω
σα δραπέτης, τι να πω
στο μαχαίρι τη γροθιά μου να χτυπώ
λίγο ακόμα, τι να πω
τ’ άρωμά σου, τι να πω
τ’ όνομά σου μια φορά να ξαναπώ

Το Aϊcha του Άραβα Khaled ξέρετε ποιός το έκανε διασκευή στα ελληνικά;
Το πρωτότυπο δεν το αλλάζω πάντως.


Άλλη διασκευή απο τον Dylan είναι το senor (tales of yankee power), που το έκαναν οι πυξ λαξ στα ελληνικά.

Από τα ιταλικά το επόμενο τραγούδι του Λαυρέντη

Ο Σουλτάνος της Βαβυλώνας και η γυναίκα
Συνθέτης: Angelo Branduardi
Ερμηνευτής: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Ελ. Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Στης Βαβυλώνας τη γη με ράσο αντί γι’ ακόντιο
κινά ένας φίλος για ταξίδι υπερπόντιο
για να κηρύξει την ανθρωπιά την καλοσύνη
μα του περάσανε χαλκά οι Σαρακήνοι.
Για τον δικό του Θεό
του κόσμου το άδικο
σ’ ένα Σουλτάνο μπροστά
τον παν κατάδικο
τον λύνει αυτός απ’ τα δεσμά του
κι έτσι ο φίλος μας κινάει
να πει κι αλλού το κήρυγμά του.
Σ’ ένα πηγάδι σταματάει να ξεδιψάσει
μα μια γυναίκα δεν αργεί να πλησιάσει
ωραία στην όψη μα η καρδιά της δηλητήριο
με το κορμί της τον καλεί σ’ άλλο μαρτύριο.
Για το δικό σου Θεό
μαζί σου θα καώ
της άπλωσε τα χέρια
και βγήκαν περιστέρια
πιστεύει αυτή με το άγγιγμά του
κι έτσι ο φίλος μας κινάει
να πει κι αλλού το κήρυγμά του.

Για τον φτωχούλη θα πω δυο λόγια απ΄ την Ασίζη
που πήγε πέρα στης Βαβυλώνας το μετερίζι
για να κηρύξει την ανθρωπιά την καλοσύνη
μα του περάσανε χαλκά οι Σαρακήνοι.
Για το δικό σου Θεό
μαζί σου θα καώ
της άπλωσε τα χέρια
και βγήκαν περιστέρια
πιστεύει αυτή με το άγγιγμά του
κι έτσι ο Φραγκίσκος κινάει
να πει κι αλλού το κήρυγμά του

------------

Il Sultano Di Babilonia E La Prostituta
Μουσική/Στίχοι/Ερμηνεία: Angelo Branduardi

Frate Francesco partμ una volta per oltremare
Fino alle terre di Babilonia a predicare,
coi suoi compagni sulla via dei Saracini
furono presi e bastonati, i poverini!
Frate Francesco parlς
E cosμ bene predicς
Che il Gran Sultano ascoltς
E molto lo ammirς,
lo liberς dalle catene…
cosμ Francesco partμ per Babilonia a predicare.
Frate Francesco si fermς per riposare
Ed una donna gli si volle avvicinare,
bello il suo volto ma velenoso il suo cuore,
con il suo corpo lo invitava a peccare.
Frate Francesco parlς:
“Con te io peccherς”
Nel fuoco si distese,
le braccia a lei protese.
Lei si pentμ, si convertμ…
cosμ Francesco partμ per Babilonia a predicare

Να προσθέσω ακόμη ένα στη λίστα αυτή

Δίσκος: Ένα βροχερό ταξί (Πλιάτσικας Φίλιππος)
Τραγούδι: Έχω ξεχάσει το όνομα μου
Ερμηνεία: Φίλιππος Πλιάτσικας & Ελευθερία Αρβανιτάκη

Οι νύχτες όλο πιο συχνά θα πλησιάζουνε
όταν εσύ θα περιμένεις να χαράξει
και το πρωί που οι πλατίες θα αδειάζουνε
δεν θα υπάρχει πια κανείς να σε κοιτάξει

Είναι οι άνθρωποι μου έλεγες πουλιά
σαν χειμωνιάσει πάντα μακριά πετάνε
και έρχοντε ίσως να σε δουν κάποια βραδιά
αν έχουν σπάσει τα φτερά τους η αν πεινάνε

Τώρα που θέλω να γυρίσω ξέρω κανένα δεν θα βρω
έχεις αλλάξει το όνομα σου και δεν υπάρχεις πια εδώ

Eδώ οι μέρες μου περνούν με τη βροχή
νύχτες ναυάγια στους δρόμους περπατάνε
θέλω να πω μα με τρομάζει η σιωπή
κι οι απουσίες από δίπλα μου περνάνε

Μην έρθει πάλι ο χειμώνας και χαθείς
και τα πανιά σου μην τα σκίσει ο αέρας
κι όπως φυσάει τα σημάδια δεν θα βρεις
θα'χουν σκορπίσει στα συντρίμια κάποιας μέρας

Τώρα που θέλεις να γυρίσεις εγώ φοβάμαι να σε δω
έχω ξεχάσει τ' όνομά μου και δεν υπάρχω πια εδώ

------------------------------------------------------------------

Τίτλος: Tajabone
Ερμηνεία: Ismaλl Lτ
*Ακούστηκε στην ταινία του Πέδρο Αλμοδοβάρ "Todo sobre mi madre"
(Όλα για τη μητέρα μου)

Mida, tajabone beni tajabone
Habdu buhu yamba, nyari malaοka

Rhawe hekiko darum siserum
momu muhu dida neka mukedinga
momu muhu dida neka muhonga

Tajabone beni tajabone
Wele
Abdu nyamba ...wele
Nyari malaοka ...wele
Sika ule yowe ...wele
Dari siserum ... wele
munina ...wele
eka muninga...wele
munina ...wele
eka muhola...wele
ah ah ah ...

JOHN DENVER - COUNTRY ROADS, TAKE ME HOME

Almost heaven, West Virginia,
Blue Ridge Mountains, Shenandoah River.
Life is old there, older than the trees,
younger than the mountains
growin' like a breeze.

Country roads, Take me home to the place I belong.
West Virginia, Mountain momma, Country roads take me home

All my mem'ries, gather round her,
miner's lady, stranger to blue water.
Dark and dusty, painted on the sky,
misty taste of moonshine
teardrop in my eye.

Country roads, Take me home,

I hear her voice in the morning hour she calls me,
the radio reminds me of my home far away
and driving down the road I get a feeling
that I should have been home yesterday, yesterday.

Country roads........




ΟΥΡΑΝΕ - ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ

Κάθε νύχτα στ΄όνειρό μου ξαναβλέπω το πατρικό μου,
στο μπαλκόνι χτίζουνε φωλιά, τόσες αναμνήσεις μου καίνε τη καρδιά.
Ουρανέ, που περνάς, σ' όποια πόρτα σταματάς,
ποιος ακόμα με θυμάται να ρωτάς, να ρωτάς.

Τόσοι φίλοι αγαπημένοι, το κορίτσι που με περιμένει,
ποιος το ξέρει δρόμο αν θα βρώ
πίσω να γυρίσω και να τους ξαναδώ.
Ουρανέ που περνάς, σ' όποια πόρτα σταματάς,
ποιος ακόμα με θυμάται να ρωτάς, να ρωτάς.

Κάτασπρα σπίτια που η δύση τα ματώνει,
αυλές γεμάτες ήλιο και φωνές παιδικές.
Με πήγε ο δρόμος μακριά απ' τη ζωή μου τη παλιά,
μα η καρδιά.... δεν ξεχνά....

Ουρανέ που περνάς, σ' όποια πόρτα σταματάς,
ποιος ακόμα με θυμάται, να ρωτάς, να ρωτάς...


Και φυσικά να μη πω για ολόκληρες σχεδόν τις δεκαετίες 60 και 70 οι οποίες έχουν αντιγραφεί με ελληνικούς στίχους από Αμερικάνικα και Ιταλικά τραγούδια....

παιδιά εδώ θέλω την βοηθειά σας..
Το τραγούδι που έχω ακούσει σε πάρα πολλές γλώσσες αλλά δεν ξέρω ποιός πήρε απο που ειναι το kemal του Μάνου Χατζιδάκη ... Δεν ξερω τους στίχους , όποιος θέλει ας τους γράψει

Εγώ κι εσύ μαζί
Τζίμης Πανούσης

Εγώ κι εσύ μαζί.
Όταν η τύχη σου θα 'ναι φευγάτη,
και συ μακρυά απ' το ζεστό σου κρεβάτι,
Τότε θυμήσου τη χρυσή συμβουλή.
Εγώ κι εσύ μαζί,
Εγώ κι εσύ μαζί.

Εγώ κι εσύ μαζί.
Εγώ κι εσύ μαζί.
Τα βασανά σου είναι και δικά μου,
και για τους δυό μας χτυπάει η καρδιά μου,
Δυο φιλαράκια με μια ψυχή,
Εγώ κι εσύ μαζί,
Εγώ κι εσύ μαζί.

Μπορείς αν θες
να βρεις πιο έξυπνους φίλους,
Να 'ναι μεγάλοι και πιο δυνατοί.
Μπορείς!!!
Αλλά να ξέρεις τη δικιά μου αγάπη,
δεν θα στη δώσει φιλαράκο κανείς.

Κι όσο περνάνε και φεύγουν τα χρόνια,
και η φιλία μας θα μένει αιώνια,
Είναι γραπτό μας μοίρα κοινή...
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί...!





You've got a friend in me


You've got a friend in me
When the road looks rough ahead
And you're miles and miles from your nice warm bed
You just remember what your old pal said
Boy, you've got a friend in me
Yeah, you've got a friend in me

You've got a friend in me
You've got a friend in me
If you got troubles
I got them too
There isn't anything
I wouldn't do for you
We stick together, we can see it through
Cause you've got a friend in me
Yeah, you've got a friend in me

Some other folks might be a little bit smarter than I am
Bigger and stronger too
Maybe
But none of them
Will ever love you
The way I do
It's me and you, boy

And as the years go by,
Our friendship will never die
You're gonna see it's our destiny
You've got a friend in me
You've got a friend in me
Yea You've got a friend in me.

Quote:

Το μέλος vouliakis στις 23-04-2005 στις 23:32 έγραψε: Ωραία η ιδέα σου, Πέτρο. Ο παλιάτσος κι ο ληστής "Ήρθα τρεχάτος μέχρι εδώ", είπε ο παλιάτσος στο ληστή "Κι αν σου 'χει μείνει μια σταλιά ντροπή, δώσε λιγάκι προσοχή Εμπόροι πίνουν το κρασί μας και κλέβουνε τη γη εσύ είσαι η μόνη μας ελπίδα, περιμένουμε να 'ρθεις." "Τα παίρνεις όλα πολύ στα σοβαρά", ήταν τα λόγια του ληστή Έχουν περάσει όλα αυτά, πάει καιρός πολύς Εδώ επάνω στα βουνά δε δίνω δυάρα τσακιστή για ότι έχει κερδηθεί, για ότι έχει πια χαθεί Πίσω από του κάστρου τη σκοπιά οι πρίγκιπες κοιτούν καθώς γυναίκες και παιδιά φεύγουν για να σωθούν Κάπου έξω, μακριά, ο άνεμος βογκά ζυγώνουν καβαλάρηδες με όπλα και σκυλιά -------------- All Along The Watch-Tower "There must be some way out of here," said the joker to the thief, "There's too much confusion, I can't get no relief. Businessmen, they drink my wine, plowmen dig my earth, None of them along the line know what any of it is worth." "No reason to get excited," the thief, he kindly spoke, "There are many here among us who feel that life is but a joke. But you and I, we've been through that, and this is not our fate, So let us not talk falsely now, the hour is getting late." All along the watchtower, princes kept the view While all the women came and went, barefoot servants, too. Outside in the distance a wildcat did growl, Two riders were approaching, the wind began to howl. -- Bob Dylan

νομιζω οτι πρωτη στροφη πηγαινει "θα υπαρχει μια διεξοδος" και αυτο γινεται γνωστο και αν γινει σωστη μεταφραση...