Ζητώ τα σχόλια σας για τον δίσκο αυτό. Κυκλοφορέι εδώ και αρκετό καιρό ώσδτε να γραφούν πλήρη σχόλια.
Αυτός ο καλλιτέχνης διαφέρει. Ξεχωριστή σκηνική παρουσία λόγω της λύρας, αυθόρμητος (ειδικά δίπλα στον Πορτοκάλογλου) και φωνή με ξεχωριστή χροιά. Πρώτη φορά τον είδα στα γενέθλια του Πορτοκάλογλου στο Λυκαβηττό πριν 2 καλοκαίρια. Δεν ήξερα ούτε όνομα, τίποτα...
Και ξαφνικά λέει "Το Χαμόγελό Σου", το οποίο ήδη ήξερα, χωρίς όμως να γνωρίζω το όνομα του καλλιτέχνη. Το είπε καταπληκτικά...
Από το συγκεκριμένο δίσκο δεν έχω ακούσει πολλά, όμως όσα άκουσα μου άφησαν θετική γνώμη.
Τώρα ακούω στον Μελωδία το "Μα τιιιιιιιιι μας ενώνει....." (πάντα επίκαιρος Χρήστο!) και σίγουρα φωνή και ενορχήστρωση είναι στα + του δίσκου.
Ntaxei mwre kalos einai....Xexwristos opws eipe ki o xorxos...
εκτος απο το γνωστο κομματι στης εκκλησιας την πορτα δεν εχω ακουσει κατι αλλο αλλα η λυρα ακουγεται αρκετα καλοκαιρινη και πολυ ωραιος ρυθμος και μελωδια. Ο τραγουδιστης πρεπει να ηταν μαζι με τα κινουμενα σχεδια. δεν ξερω αν συνεργαζεται ακομα μαζι τους.
Τον Μάνο Πυροβολάκη τον γνώρισα και προσωπικά, παίρνοντάς του μία συνέντευξη για ένα Κρητικό Περιοδικό. Δεν θα σταθώ στο ότι είναι ένας πολύ συμπαθητικός τύπος, έξυπνος και με γνήσια αγάπη για τη μουσική .
Θα πω ότι είναι πολλά χρόνια στο χώρο-τελευταία έγινε γνωστός- ηγείτο του σχήματος Κινούμενα Σχέδια, το οποίο διαλύθηκε αλλά μαζί με τον παιδικό του φίλο Γιάννη Στίγκα γράφουν ακόμα μαζί και τον αναφέρει με κάθε ευκαιρία.
Με το δίσκο αυτό, κατά τη γνώμη μου πέτυχε να διαμορφώσει το δικό του ξεχωριστό ήχο, πράγμα πολύ σημαντικό. Μην ξεχνάμε ότι ήταν ο πρώτος που έβαλε λύρα σε ποπ μουσική και πήρε αρκετά χρόνια να γίνει ο ήχος διακριτός. Το έκανε σε εποχές που αυτό δεν ήταν μόδα όπως τώρα, πράγμα που θεωρώ αν μη τι άλλο άποψη. Όσον αφορά στη λύρα, παρόλο που τα τραγούδια δεν αναδεικνύουν στο έπακρο τις δυνατότητές της, είναι δεξιοτέχνης, παίζει εξαιρετικά καλά.
Αυτό που εμένα με ελκύει περισσότερο είναι η φωνή του. Ίσως επειδή ως τώρα εμφανίστηκε δίπλα σε καταξιωμένους τραγουδιστές στο ευρύ κοινό και η μοίρα του οργανοπαίκτη-τραγουδοποιού είναι η φωνή να παρουσιάζεται ως συνοδεία, να μην δίνεται μεγάλη σημασία σ' αυτή όμως μου αρέσει πολύ η ερμηνεία του και η ζεστασιά της φωνής του. Επίσης η πεντακάθαρη άρθρωση, που μου λείπει από πολλούς νέους τραγουδοποιούς.
Νομιζω ειναι παρα πολυ καλος,αν και δεν εχω ακουσει ακουσει πολλα κομματια του.Φαινεται και καλο παιδι.Παντως μ'αρεσουν πολυ, στης εκκλησιας την πορτα και το ολα για ολα.
Με τον μάνο τυχαίνει να έχω συνεργαστεί στην "προηγούμενη ζωή" του:όταν έπαιζε καθαρά παραδοσιακή κρητική μουσική για χορευτικά...τότε,μέσω καποιών γνωστών είχαμε τον μάνο σχεδόν κατ'αποκλειστικότητα-όταν βγάζαμε κρήτη με το χορευτκό,είχαμε το μάνο...Από τότε είχε αυτή την "εμμονή" να μπλέξει τη ποκ με την κρητική μουσικη...μιλάμε για 94,95...και μάλιστα τον κυνήγησαν πολλοί για αυτό...Τώρα τα καταφερε και δεν μιάει κανείς....Ετσι,έτσι...
Και ένα τραγελαφικό:Εχουμε φωνάξει τον μάνο να παίξει σε ένα σεμινάριο μας-95 θαρρώ-στην αγία γαλήνη στην κρήτη,και όπως χορεύουμε,πάω να κάνω μια φυγούρα,και φέυγει το παπούτσι μου και προσγειώνεται στο πιάτο του μανου,την ωρα που είχε σκύψει να πάρει ενα κομματι απο την μπριζολα του...ενας μάνος πασαλειμένος με λάδια και σάλτσες και ένα εστιατόρειο κάτω απο τα γέλια...Εβίβες Σύντεκνοι!
μπραβο του αν συνδυαζει ομορφα την παραδοση με τη συγχρονη μουσικη. μεσα απο το μειγμα αυτο ξεπηδαει κατι καινουριο, και αυτο ειναι αποδειξη οτι η μουσικη μπορει να εξελισσεται και χωρις τη χρηση ηλεκτρονικων υπολογιστων.
Koρυφαίος ο Μάνος. Τέτοιοι καλλιτέχνες είναι άξιοι προβολής! Μπράβο στο Musicheaven που ασχολείται μαζί του!
Απο οτι βλεπω μονο εγω διαφωνω....
Αλλα...Τον Πυροβολακη....καποιος να τον..πυροβο-λησει ....''εξω απο της εκκλησιας την πορτα'' αν εναι δυνατον παρακαλω...
Δεν αντεχω να ακουω αλλο αυτο το τραγουδι σε ραδιοφωνα,τηλεοραση,καφετεριες,στα διπλα διαμερισματα...παντου....
Quote:
|
Το μέλος frufru στις 03-08-2005 στις 11:47 έγραψε:
Απο οτι βλεπω μονο εγω διαφωνω....
Αλλα...Τον Πυροβολακη....καποιος να τον..πυροβο-λησει ....''εξω απο της εκκλησιας την πορτα'' αν εναι δυνατον παρακαλω...
Δεν αντεχω να ακουω αλλο αυτο το τραγουδι σε ραδιοφωνα,τηλεοραση,καφετεριες,στα διπλα διαμερισματα...παντου....
|
|
Χρυσέ μου άνθρωπέ!!!!!Επιτέλους, είχα αρχίσει να ανησυχώ ότι είμαι σχιζοφρενής που δεν αντιλαμβάνομαι το "ξεχωριστό" αυτού του καλλιτέχνη. Κι εγώ δεν την αντέχω αυτή την εκκλησιά με την πόρτα της...
Εγώ θα διαφωνήσω με τους δύο προλαλήσαντες... Δηλαδή επειδή έχει παιχτεί το "Δυνατά δυνατά" οκτώ εκ. φορές σε ραδιο-τηλεορεάσεις σημαίνει ότι η Αρβανιτάκη δεν αξίζει ως καλλιτέχνιδα;;;
Τον Πυροβολάκη τον έχω δει τρεις φορές. Μία πριν 2-3 χρόνια με τον Ζιώγαλα, μία με τον Πορτοκάλογλου και άλλη μία στο Κατράκειο (δεν θυμάμαι με ποιον ήταν αλλά νομίζω με την Αρβανιτάκη) και ήταν σούπερ! Πολύ ωραία φωνή, ωραία παρουσία και το ότι ένας νέος καλλιτέχνης εισαγάγει τη λύρα στα τραγούδια του νομίζω ότι είναι πολύ καλό. Να ακούσει και κάτι άλλο το αυτί μας πέρα από μπουζούκι!
Kι εγώ τον έχω δει μια φορά. Σε μια κεφετέρια...
Kαθόμασταν στο ίδιο τραπέζι αλλά δεν ήξερα στην αρχή ποιος είναι...
Kάτι μου θύμιζε η φάτσα του βέβαια...
Tο περίεργο είναι πως κάτι του θύμιζε και η δικιά μου....
¶ρα μάλλον κάπου θα είχαμε ξανασυναντηθεί στο παρελθόν...
Στην αρχή τον συμπαθούσα....
Όσο τον ακούω νευριάζω με τους παρατονισμούς που τους κάνει αβέρτα σε όλα του τα τραγούδια... Δηλαδή αν δεν ταιριάζει ο στίχος, βάλε άλλη μουσική ή άλλαξέ τον, εν πάση περιπτώσει...
Πόσο λυπάμαι....
Όχι για τον Μάνο...αλλά για την μουσική βιομηχανία.
Είχε πέσει στα χέρια μου πριν χρόνια ένα CD που ανάμεσα σ' άλλα περιείχε τα "Στης εκκλησιάς την πόρτα" και το "Χαμόγελο" σου.... απ' τα Κινούμενα Σχέδια. Έψαξα λοιπόν για τους τύπους και ανακάλυψα τον φοβερό Πυροβολάκη. Θυμάμαι ότι εδώ στην Κύπρο τουλάχιστον πρέπει να γνωρίζαμε αυτό το γκρουπάκι άντε το πολύ 10 άτομα.
Είχα την τύχη να δω τον Πυροβολάκη live στο "Τρένο" με την Αναστασία Μουτσάτσου και τον Νίκο Ζιώγαλα. Τότε κατάλαβα ότι πρόκειται για έναν ακόμα τυπά που απλά... δεν προωθήθηκε ποτέ από καμιά δισκογραφική.
Τον τελευταίο καιρό.... λυπάμαι. Όλοι οι άσχετοι των άσχετων Ω άσχετοι... έμαθαν το "Στης εκκλησιάς την πόρτα" και τον Πυροβολάκη. Και γιατί λυπάμαι; γιατί, παρόλο που αυτό το τραγούδι το γούσταρα με χίλια... έχω βαρεθεί να τ' ακούω 100 φορές την ημέρα. Ξέρετε, το "Όλα για όλα" είναι ένας φανταστικός δίσκος. Υπάρχουν τόσα ξεχωριστά κομμάτια μέσα.
Ας ξεκολλίσουν λοιπόν οι δισκογραφικές και οι μουσικοί παραγωγοί, κι ας αρχίσουν επιτέλους να μαθαίνουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να προωθούν. ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ!!!
Μάνο Πυροβολάκη... KEEP WALKING!
Λοιπόν συμπτωματικά χτες σκεφτόμουν ότι, παίζουν που παίζουν στο ραδιόφωνο και προωθούν κάποιους... Δεν παίζουν τουλάχιστον και κανένα άλλο τραγούδι από το δίσκο τους.. Όλο τα ίδια. Πάντού τα ίδια. Tι είναι αυτό το πράμα? Δηλαδή από όλο το cd μόνο 1, άντε 2 κομμάτια αξίζουν? Kι αν όντως είναι έτσι, τότε μήπως δεν αξίζει να τους τόση δίνουμε σημασία? Σαν τους δίσκους της Bανδης που κάνουν ένα σουξέ και πουλάνε γι αυτό (άσχετα με τον Πυροβολάκη τώρα ε!).
Quote:
|
Το μέλος XeniaRodo στις 12-08-2005 στις 12:57 έγραψε:
Λοιπόν συμπτωματικά χτες σκεφτόμουν ότι, παίζουν που παίζουν στο ραδιόφωνο και προωθούν κάποιους... Δεν παίζουν τουλάχιστον και κανένα άλλο τραγούδι από το δίσκο τους.. Όλο τα ίδια. Πάντού τα ίδια. Tι είναι αυτό το πράμα? Δηλαδή από όλο το cd μόνο 1, άντε 2 κομμάτια αξίζουν? Kι αν όντως είναι έτσι, τότε μήπως δεν αξίζει να τους τόση δίνουμε σημασία? Σαν τους δίσκους της Bανδης που κάνουν ένα σουξέ και πουλάνε γι αυτό (άσχετα με τον Πυροβολάκη τώρα ε!).
|
|
ξένια μου..άμα προωθήσουν πολλά τραγούδια δε θα προλάβει να γίνει επιτυχης πλυση εγκεφαλου..με το ενα σε πρηζουν ολη την ωρα..που θα παει..θα το μαθεις,δε γινεται..
Πάντως το "στης εκκλησιάς την πόρτα" είναι ένα απο τα πιο εκνευριστικά τραγούδια που άκουσα τα τελευταία χρόνια.
Παραδείγματα συνδυασμού ηλεκτρονικού ήχου με τον παραδοσιακό υπάρχουν αρκετά και είναι όλα πολύ πιο αξιόλογα απο αυτά του Πυροβολάκη. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου για παράδειγμα δημιούργησε αριστουργήματα πάνω σε αυτή τη βάση.
Δεν ξέρω αν άλλα τραγούδια στο δίσκο είναι καλύτερα απο το σουξέ αλλά προσωπικά εγώ πιστεύω ότι όταν ένας καλιτέχνης έχει ένα τόσο εκνευριστικό τραγούδι πάνω στον δίσκο του, τα υπόλοιπα δεν μπορούν να κινούνται και σε πολύ καλύτερα επίπεδα-είτε μιλούμε για στίχο, είτε μιλούμε για μουσική.
Απο οτι θυμαμαι οι στιχοι του τραγουδιου πραγματευονται ενα οχι τοσο ευχαριστο θεμα, ενω αντιθετως ο ρυθμος σε παραπεμπει σε χαρουμενη κατασταση και σε ευθυμο κλιμα. Αυτο ειναι μια αντιθεση η οποια υπαρχει και σε αλλα τραγουδια αλλων καλλιτεχνων,
βασικα επειδη εχει γινει σουπα ενα κομματι, μπορει να το βαρεθεις πιο ευκολα, αλλα μην πεσετε στην παγιδα οτι επειδη ακουγεται απο παντου ειναι εξ ορισμου και εκ προοιμιου κακο τραγουδι.
Quote:
|
Το μέλος W4TT4N4B3 στις 12-08-2005 στις 15:17 έγραψε:
βασικα επειδη εχει γινει σουπα ενα κομματι, μπορει να το βαρεθεις πιο ευκολα, αλλα μην πεσετε στην παγιδα οτι επειδη ακουγεται απο παντου ειναι εξ ορισμου και εκ προοιμιου κακο τραγουδι.
|
|
α συμφωνησω με τον προλαλησαντα..
