Αυτός είναι ο ήλιος που ποθούσα να δω
ο έξω κόσμος βιαστικά μεγαλώνει
βιάζομαι να πετάξω κι εγώ
στον ουρανό σαν ασημένιο μπαλόνι.
Ο ορίζοντας άνοιξε σαν αγκαλιά
και γω θα τρέξω σ' άγνωστα μέρη.
Ένα μεγαλό φωτεινό καλοκαίρι
πηδά στο δρόμο απ' των σπιτιών τις σκεπές
είναι παιδί και με τραβάει απ' το χέρι
στο τέλος όλες οι υπόγειες στοές
βγάζουν σ' ένα φωτεινό καλοκαίρι.
Σ' αυτή τη κατήφεια δε χωρούσα να ζω
στους άλλους να βρίζω τα δικά μου τα χάλια
η αλήθεια μου έγινε θηλειά στο λαιμό
και η αγάπη γύρω απ' την καρδιά μου τανάλια.
Ας στήθος απ' το στήθος αυτή η σκιά
όσα ο καιρός είναι να φέρει θα φέρει.
Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι
πηδά στο δρόμο απ' των σπιτιών τις σκεπές
είναι παιδί και με τραβάει απ' το χέρι
στο τέλος όλες οι υπόγειες στοές
βγάζουν σ' ένα φωτεινό καλοκαίρι.
Κι αν κάτι όλα μέσα μου τα βρίσκει λειψά
και κάθε γιορτή ένα σαχλό καρναβάλι
ας στριμωχτεί στη σκοτεινή του σπηλιά
να περιμένει το φθινόπωρο πάλι.
Τώρα ο ορίζοντας άνοιξε σαν αγκαλιά
κι εγώ θα τρέξω σ' άγνωστα μέρη.
Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι
πηδά στο δρόμο απ' των σπιτιών τις σκεπές
είναι παιδί και με τραβάει απ' το χέρι
κι οι σκόρπιες άκρες μου ενώνονται δες
σ' ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι!!!
Όποιος τον εαυτό του ποθεί να δυναμώσει να βγει από το σέβας και την υποταγή.
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: koripaki on 28-06-2005 14:48 ]
The summer smiles
The summer knows
And unashamed
She sheds her clothes
The summer smoothes
The restless sky
And lovingly
She warms the sand
On which you lie
The summer knows
The summer's wise
She sees the doubts
Within your eyes
And so she takes
Her summertime
Tells the moon to wait
And the sun to linger
Twist the world
Round her summer finger
Lets you see
The wonder of it all
And if you've learned
Your lesson well
There's little more
For her to tell
One last caress
It's time to dress
For fall...
And if you've learned
Your lesson well
There's little more
For her to tell
One last caress
It's time to dress
For fall...
