«Θα τραγουδάω όσο μου μένει ακόμα κουράγιο». Ετσι έλεγε στις τελευταίες συνεντεύξεις του ο
Ιμπραϊμ Φερέρ, ο τραγουδιστής των
Buena Vista Social Club, ο οποίος πέθανε τα ξημερώματα της Κυριακής στο νοσοκομείο της Αβάνας.
Ο εβδομηνταοκτάχρονος θρύλος της κουβανέζικης μουσικής είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο την Τετάρτη με γαστρεντερίτιδα και απεβίωσε από καρδιακή προσβολή, λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής του περιοδείας παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε.
Γεννημένος στο Σαντιάγκο της Κούβας το 1927, σε μια αίθουσα χορού ο Φερέρ έλεγε πάντα χαριτολογώντας ότι γεννήθηκε στο ρυθμό της κουβανέζικης μουσικής. Ο πατέρας του ήταν ερασιτέχνης κιθαρίστας και από τότε που θυμόταν τον εαυτό του τραγουδούσε στις οικογενειακές συγκεντρώσεις. Από τα δεκατρία του χρόνια, όταν πέθανε η μητέρα του, παράτησε το σχολείο και ξεκίνησε να τραγουδάει ως επαγγελματίας. «Τραγουδούσα σε πάρτι και κλαμπ για ελάχιστα χρήματα», διηγούνταν ο ίδιος, «και παράλληλα πουλούσα εφημερίδες, έπαιζα μποξ και γυάλιζα παπούτσια». Ο Φερέρ ποτέ δεν θεωρούσε το εαυτό του μουσικό. «Ποτέ μου δεν έκανα μαθήματα φωνητικής ούτε ήξερα τις νότες», έλεγε, «γεννήθηκα τραγουδιστής, απολάμβανα να τραγουδάω μπροστά στο κοινό κι ένιωθα πάντα ένας μποέμ που ακολούθησα τη μοίρα μου».
Ο βετεράνος τραγουδιστής βγήκε από την αφάνεια το '97, όταν μαζί με άλλους θρύλους της κουβανέζικης σκηνής συμμετείχε στο Buena Vista Social Club, το ντοκιμαντέρ για τη μουσική της Κούβας, που εμπνεύστηκε ο Ράι Κούντερ και κινηματογράφησε ο Βιμ Βέντερς. Από εκεί απέκτησε παγκόσμια φήμη, ξεκίνησε τις περιοδείες σε όλο τον κόσμο και βραβεύτηκε με Γκράμι. Τότε είχε συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της σκηνής, όπως τον Κομπάι Σεγκούντο, τον Ρούμπεν Γκονσάλες και την Ομαρα Πορτουόντο. Ο ίδιος θεωρούσε τον Ράι Κούντερ γνήσιο Κουβανό. «Καταλαβαίνει τη μουσική του νησιού μου», εξηγούσε, «ξέρει όλα τα είδη, την σον, το μπολερό, σαν να γεννήθηκε στο νησί. Εγώ είχα αποσυρθεί από το '91. Είχα κουραστεί και τα παράτησα. Με τον Κούντερ συναντηθήκαμε τυχαία σε ένα στούντιο και με κάλεσε να συμμετάσχω στο ντοκιμαντέρ και το άλμπουμ παρόλο που δεν ήμουν μέλος των Buena Vista. Τραγούδησα και μετά ήρθαν οι περιοδείες και τα Γκράμι. Οταν είχα ακούσε ότι το πήραμε δεν ήξερα καν ότι ήταν βραβείο». Από εκεί άρχισε μια δεύτερη καριέρα για τον Φερέρ, νέα άλμπουμ όπως το «Buenos Hermanos» αλλά και συνεργασίες όπως αυτήν με τον Ντέμιον Αλμπαρν τραγουδιστή των Blur, στο πρώτο άλμπουμ των
Gorillaz. «Ηταν εκπληκτικό», υποστήριζε ο Φερέρ «μας έμαθε όλος ο κόσμος όπως η Ιαπωνία και η Ισλανδία σε μια εποχή που δεν μας αναγνώριζαν ούτε στην Κούβα».
Οταν το 2003 οι αρχές των ΗΠΑ δεν του έδωσαν βίζα για να παραβρεθεί στην απονομή των Γκράμι επικαλούμενες λόγους ασφαλείας, ο Φερέρ δήλωσε ότι λυπάται επειδή δεν μπορεί να επικοινωνήσει με ένα κοινό που τον σέβεται. «Ποτέ δεν είδα διαφορές ανάμεσα στους λαούς της Κούβας και των ΗΠΑ», είχε πει. «Είμαστε όλοι ανθρώπινα όντα, μπορεί να σκεφτόμαστε με διαφορετικό τρόπο, αλλά δεν έχουμε διαφορές. Και στις ΗΠΑ με έχουν τιμήσει πιο πολύ από την ίδια μου τη χώρα».
Πηγή:
http://www.enet.gr/online/online_text?c=113&id=17298672
