Δημητρούλα!!!... Γιωργάκη!!! (Έτσι για να μπω στο κλίμα...)
Κατ' αρχήν,
Νομίζω πως ο Μπάμπης πρέπει να πάρει το χρυσό κύπελο συνεπείας του ΜΗ.
Κι αυτό διότι κάθε φορά που θα συναντηθούμε, θα κάνει ότι μπορεί (και θα τα καταφέρει) να παρεβρεθεί.
Έτσι για να τα ακούνε μερικοί-μερικοί που δεν τα καταφέρνουν δηλαδή κι είναι πάντα κουρασμένοι κι ας μένουν δυο γειτονιές πιο κάτω.
Ακόμη,
άσχετα με τον αριθμό των μπουκαλιών και της μάρκας, οι μπύρες ως αυτοκινούμενα, ακολουθούσαν τον Orfeus όπου κι αν στεκόταν και όσες θέσεις κι αν άλλαζε στο τραπέζι. Κάτι σαν τα παπάκια με τη μαμά στο ποτάμι ένα πράγμα.
Σας είπα;
Το γέλιο της Δέσποινας (desmar) και του Κώστα (kifa) ήταν εκείνα που με οδήγησαν στο μαγαζί, ενώ βρισκόμουν ακόμη από την πίσω πλευρά της Εκκλησίας.
¶! γνώρισα και τον δεύτερο Fali. Ο ένας ήρθε από βορρά και ο άλλος από νότο. Ακούστηκε πως εθεάθη και τρίτος στο καταφύγιο...
Μαριαννούλα εσύ τελικώς έφτασες καλά στο σπίτι σου; (Σου είχα πει πως δεν θα γράψω σχετικώς με το πως έφυγες; Δεν θυμάμαι...)
Οι κύριοι με τους φερεντζέδες και το χορό της κοιλιάς, εχθές ήπιαν λίγο παραπάνω;;;... Κουράγιο και σε εσένα βαζελίτσα...
Τέλος,
ο Μανώλης (manblaz) είχε μια κάνουλα στα δάχτυλα που έσταζε συνέχεια...
Και ΦΥΣΙΚΑ η ατάκα της βραδιάς από τη διαμαρτυρία του Orfeus που θα μου μείνει για χρόνια: "Τριάντα αργύρια ο Ορφέας";
(Όποιος την έχασε, ΈΧΑΣΕ!!! )
κλείνοντας να πω πως απόλαυσα ειλικρινά, τη γνωριμία με μέλη που δεν είχα ξανασυναντήσει.
Αυτά...
Καληνύχτα σας...
Ορφέα αυτή η μπύρα είχε χαθεί και έκλεγε μόνη της στην άκρη του δρόμου. Μήπως είναι κόρη σου;