NIKΟΣ ΠAΠAZΟΓΛΟY
«Οι μουσικοί πειραματισμοί είναι... σαν να τσιμπάς τη μάνα σου»
ΧΑΡΗ ΠΟΝΤΙΔΑ
Όλα μαζί, σε μία μέρα. Ένα
βραβείο από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - για τη μουσική του στην ταινία της Ελένης Αλεξανδράκη «H Νοσταλγός» - και η αναγγελία της κυκλοφορίας του ολοκαίνουργιου LP του
«Μάισσα Σελήνη» (ΛΥΡΑ), εν μέσω δημοσιογράφων, μουσικών φίλων του, 10 χρόνια μετά την κυκλοφορία τού «Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα».
Το ένα καλό φέρνει το άλλο; Ο Νίκος Παπάζογλου, χαμογελαστός και λιγάκι αμήχανος, είπε μόνον ότι τούτος ο δίσκος (που περιλαμβάνει και το κομμάτι που βραβεύθηκε στο Φεστιβάλ), του πήρε λιγάκι παραπάνω. Αλλά το καλό πράγμα...
«Είναι 15 καλά τραγούδια, τα περισσότερα σε δικές μου μουσικές και στίχους, πρωτοεμφανιζόμενων - εκτός από της
Πηγής Καφετζοπούλου, με την οποία έχουμε ξανασυνεργασθεί», είπε. Λαϊκά τραγούδια. Λικνιστικά. Τσιφτετέλια, ζεϊμπέκικα, λαϊκές μπαλάντες.
Ο στίχος είναι η αφετηρία και το υλικό που δίνει στην έμπνευσή του φτερά.
«Αν δεν είναι κάτι που μου ζεσταίνει την ψυχή, που λέω μέσα μου "αχ, να το είχα γράψει εγώ", δεν καταπιάνομαι με το τραγούδι». Δεν έβρισκε στίχους τόσα χρόνια, δεν έβρισκε έμπνευση, δεν ήθελε να νοθέψει τα πράγματα με ψευτοενθουσιασμούς και ημίμετρα. Ήθελε αυτό που ήθελε πάντα. Να γίνουν τα πράγματα στην ώρα τους. Και με τον τρόπο που έχει νόημα (γι' αυτόν) να γίνονται. «Πρώτα δίνω μια κατεύθυνση στο τραγούδι και μετά μαζευόμαστε όλοι, και γίνεται συλλογική δουλειά. Πάντα δούλευα έτσι. Δεν έχω σπουδάσει μουσική και συνήθισα να δουλεύω έτσι, με το γκρουπ».
H «Μάισσα Σελήνη» ηχογραφήθηκε (όπως όλοι του οι δίσκοι) στο «Αγροτικόν», το στούντιο που έφτιαξε ο Παπάζογλου με τα χέρια του και λειτούργησε ως φυτώριο νέων καλλιτεχνών και νέων τάσεων, κυρίως για τη «σχολή» της Θεσσαλονίκης (από 'κει ξεκίνησαν Ζήκας, Χειμερινοί Κολυμβητές, Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου κ.ά). Το ίδιο στούντιο, η ίδια προσέγγιση στον τρόπο γραφής, η ίδια στάση ζωής...
«Να πειραματιστούμε στις ενορχηστρώσεις; Όχι. Ο ίδιος ήχος, υποθέτω, θα μπορούσε να βγει και από τον Περιστέρη».
Παρόλο που ζούμε σε μια εποχή όπου οι ήχοι, οι παραδόσεις, τα στυλ έχουν την τάση να ανακατεύονται. Μουσικές του κόσμου, ελεκτρόνικα, παραδοσιακά, τζαζ, ροκ...
«Το δοκίμασα στο "Χαράτσι", αλλά από τότε δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να το κάνω ξανά. Όχι, δεν μου αρέσουν αυτοί οι πειραματισμοί, δεν τους θέλω. Είναι σαν να τσιμπάς τη μάνα σου, να δεις αν θα φωνάξει».
www.tanea.gr
Υ.Γ. Πηγούλα, πάντα τέτοια!!