O πρώτος μου δάσκαλος, ήταν ο Σπύρος Λιβιεράτος!
Ένας ζωντανός, δημιουργικός, χαρισματικός και ταλαντούχος καλλιτέχνης.
Είχε περάσει από όλα τα είδη της μουσικής στην εποχή του και σημαντικό ρόλο στην πορεία του έπαιξε το group "The Athenians" που συνόδευε τη Νανα Μούσχουρη σε συναυλίες σε ολόκληρο τον κόσμο την εποχή που η Μούσχουρη ήταν στα "φόρτε της..." στο τέλος της δεκαετίας του ΄60 μέχρι τα μέσα του ΄70.
Περιζήτητος στης ηχογραφήσεις όχι μόνο για το παίξιμο του αλλά και για την συλλογή του με τα κρουστά όργανα τα οποία συνέλεξε από όλο τον κόσμο.
Καταπληκτικός στο να επινοεί και να κατασκευάζει αυτοσχέδια κρουστά με ότι υλικό μπορείς να σκεφτείς π.χ. Γλάστρες, θερμοσίφωνες, σωλήνες κλπ.
Δάσκαλος με μεταδοτικότητα που σε έκανε να βγάζεις τον καλύτερο σου εαυτό την ώρα που έπαιζες…
Έφυγε από κοντά μας το καλοκαίρι του 1999…
Θα τον ευγνωμονώ για πάντα.
Σπύρο, Σε ευχαριστώ για όλα.
Μου Λέιπεις.
πραγματικα παντως συμφωνω απολυτα σε αυτο που λένε πως ο καθηγητης ειναι ο καθρέφτης του μαθητή ολοι εμεις οι παίρνουμε ως πρότυπα και μουσικα αλλα και σε αλλα διάφορα πραγματα τους καθηγητές μας..πάντα ομως ο πρώτος καθηγητής ειναι αυτός που σε κανει να το αγαπήσεις και να δεθείς με το όργανο..Ευχαριστω πολύ Κ.Ηλιάνα!!!
