Παράθεση:
Το μέλος prosilios στις 04-12-2006 στις 17:20 έγραψε...
Mόλις το 1% των δημοσιευμeνων συμπερασμάτων ιατρικών ερευνων είναι ακριβες.
|
|
Τα είπες όλα προσήλιε σε μία φράση!
Tο 1% και ,προσωπικά, πιστεύω πως είναι και πάρα πολύ μεγάλο το 1% σε σχέση με την πραγματικότητα.Είναι ΥΠΕΡΑΝΩ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ το τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτούς τους χώρους.Δεν τολμάει όμως κανείς να κάνει σχετική έρευνα γιατί τον κάθε (τσόφλi) Καθηγητή Πανεπιστημίου τον έχουμε θεοποιήσει...ως τον πιο γνήσιο εκφραστή του επιστημονικού πνeυματος."Απολαμβανουμε" λοιπόν την κατά 99%(100-1=99) Aνακρίβεια του που πολύ συχνά κοστίζει ακόμα και σε ανθρώπινες ζωές και του λέμε και μπράβο....
Αυτό αντικακατοπτρίζει το υπέροχο τεχνοκρατικό "πολιτισμό" που φτιάξαμε "εμείς" οι Δυτικοί...oi haskakes.Tον πολιτισμό "απώλειας¨" της καρδιάς που θέλει την υποκρισία και το ψέμα να βασιλεύουν.
Αρνούμαστε να δούμε μέσα μας και να δεχτούμε πως υπάρχει κάτι πάνω από εμάς και έχουμε το θράσος να ισχυριζόμαστε πως ακόμα και αυτο το 1% είναι δική μας κατάκτηση.(!)
Σε σχέση με το θέμα της συνεντευξης του Αρχιεπισκόπου και
των σχολίων που ακολούθησαν εδώ μερικές σκέψεις μου θέλω να εκφράσω ..:
Για μένα το πιο ανhσuχyτικό από όλα είναι, πως, έχει χαθεί ο καλώς νοούμενος ρομαντισμός με την έννοια της σωστής προσέγγισης
των δύο φύλων.Δεν μιλάω για τον χαζορομαντισμό ή τις γελοίες "δήθεν" ευασθησίες.
Κάθε άνθρωπος που προσπαθεί να αντιμετωπίσει με ειλικρίνεια μια γνωριμία ή μία σχέση αντιμετωπίζεται ως ξεπερασμένος εκτός lifestyle ,οπισθοδρομικός.Δυστυχώς έτσι αντιμετωπίζεται και κάθε άνθρωπος που, φαίνεται ,πως παλεύει πλέον, για την ελευθερία
στο να εκφράζει ελέυθερα και ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ τη γνώμη και τα πιστεύω του.Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες θα μου πείτε !Ε ,ναι αλλά αξίζει η προσπάθεια..
Οι σχέσεις που στηρίζονται μόνο και μόνο στο σεξ, μόνο στον εγωισμο στην ευδαιμονία ,έχουν γίνει ήδη κανόνας.
Το νταλαβέρι που συνεπάγεται επίσης η σημερινή μορφή της ερωτικής συνέρευσης είναι ότι πιο άθλιο θα μπορούσε ποτέ να σκεφτεί κανείς.
Τελείως εκτός πραγματικότητας και όποιος/όποια υποτίθεται νιώθει βαθιά συναισθήματα ..που (!!!!) τον ωθούν να αλλάζει κάθε εβδομάδα
(ή κάθε μέρα)ερωτικό σύντροφο. Πιστεύω πως όποιος ,άνδρας ή γυναίκα "χρησιμοποεί" τον άλλον για να καλυψει το σαρκικό και μόνο είναι
αυτός που γενικά στη ζωή του μενει πίσω και υστερεί και στο πνέυμα αλλά και σε αυτό που λέμε emotional iq.Βέβαια σύmφωνα με τις απόψεις
"εiδικών" σεξολόγων αυτός είναι υγιής αρκεί να έχει την διάθεση να προσφέρει ηδονή και στον/στην παρτεναίρ του.(ασχετα αν την άλλη μέρα
πάει με 3 μαζί).Ωραίο παραμυθάκι πολύ κ.Σεξολόγε!!!Αυτό που λέμε συναισθηματική ισορροπία το έχετε ξεγράψει ε?
Ε βέβαια ,δεν ειναι αυτή η "ειδικότητα" σας.
Ποτέ δεν θα ισορροπήσει αυτός ο άνθρωπος διότι απλά θα σκέφτεται μόνο την πάρτη του και το πως θα ικανοποιηθεί.
Αυτό το πρότυπο λοιπόν του "παρτάκια", αυτό το πρότυπο που συστηματικά προωθείται και οδηγεί στη μοναξιά και την κατάθλιψη
το απορρίπτει η θρησκεία μας - ο έρωτας παραμένει και σύμφωνα με τη θρησκεία μας αλλά και με βάση τον ορισμό του ζωντανού πνευματικά ανθώπου η ωραιότερη εκδήλωση του ανθρωπου.Μην τα μπερδεύουμε λοιπόν.Αλλο αχαλίνωτη επιθυμία για σεξ και ικανοποίηση ματαιοδοξίας με κάθε τρόπο (="υπακόή" στα
κελεέυσματα του lifestyle δηλ"που πάτε τι φάτε ,τι θα π....τε"."τι θα .....te")και άλλο κατάκτηση της συνειδητότητας και ολοκλήρωση μέσα από την
επικοινωνία την συν-εύρεση ,την συν-ύπαρξη ,την σύμ-πραξη, την συμ-μετοχή ,την συν-εκδήλωση.Αυτά ολοκληρώνου τον άνθρωπο και όχι ο πήδουλοςή η μπουρ....τσαρκα των 40 ευρώ.
Ο έρωτας -σεξ λοπόν που έρχεται ώς αποτέλεσμα αυθόρμητου υγιούς συναισθήματος και βαθιάς εκτίμησης και σεβασμού με παράλληλη την συναίσθηση επίγνωση πως ο κάθε ένας από εμάς είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ .Καταλαβαίνω τα πιτσιρίκια των 17 που εκφράζουν τις ανυσηχίες τους ayto omws που δεν καταλαβαίνω είναι
η τόσο μεγάλη εμπάθειά τους απέναντι σε κάποιον που μιλάει τη γλώσσα της καρδιάς και με τόση αγάπη τους πλησιάζει.
Είναι όμως και κάτι άλλο που πρέπει να το πούμε.Δεν είναι σωστή η οποιαδήποτε επιβολή .Για αυτό και πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα
επιεικείς με τα παιδιά.Με αυτούς που δεν μπορώ να είμαι επιεικhς είναι οi γονείς τους των 30-40-50 που αντί να ψάξουν επιτελους να βρουν τον ευατό
τους ,καταστρέφουν τα παιδιά τους με το άμεσο κακό παράδειγμα τους.Πιστεύω όμως πως ακόμα και για αυτούς ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξουν δρόμο.
Θα λεγα μάλιστα πως ένας Aληθινός φίλος κάνει εξίσου καλά την δουλειά αυτή με έναν καλό πνευματικό.Ας τον εμπιστευτούν λοπόν διότι τα λόγια του
θα περιέχουν μέσα την Αγάπη ,της οποίας το φως τους λείπει.
Θέλω να κάνω έγχρωμη και ανεξίτηλη μουσική σαν και τον πίνακα του Θεόφιλου που είδαμε σ΄ένα καφενείο στο Βόλο.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 04-12-2006 18:22 ]