1o Scorpions Festival. «Θα τραγουδάμε... μέχρι να βγει ο ήλιος νυχτιάτικα!». Ένα νέο μεγάλο ροκ φεστιβάλ γεννιέται στην Αθήνα από τους Scorpions με στόχο να κατακτήσει την Ελλάδα και τον κόσμο! Δευτέρα 18 Ιουνίου, Στάδιο Καραϊσκάκη: Scorpions, Joe Cocker, Juliette And The Licks και ένα νέο ελληνικό ροκ συγκρότημα που θα επιλεγεί με διαγωνισμό από τους ίδιους τους Scorpions!
To 2005 εγκαινίασαν το Καραϊσκάκη ως.. συναυλιακό χώρο και έκοψαν 25.000 εισιτήρια! Μια χρονιά αργότερα, το 2006, μαζί με τους Whitesnake έκοψαν, στον ίδιο χώρο, 35.000 εισιτήρια!!! Το 2007 ετοιμάζουν κάτι ακόμα πιο δυνατό. Οι Scorpions, το πιο αγαπητό ροκ συγκρότημα στο ελληνικό κοινό, λίγο πριν την κυκλοφορία του νέου του δίσκου, ανακοινώνει την ίδρυση ενός νέου μεγάλου ροκ φεστιβάλ υπό την καλλιτεχνική τους διεύθυνση.
Το Scorpions festival θα διεξάγεται κάθε καλοκαίρι και θα φέρει την σφραγίδα των διάσημων Σκορπιών. Φιλοσοφία του να παρουσιάζει μεγάλα κλασικά ονόματα της ροκ αλλά και το νέο ρεύμα της παγκόσμιας ροκ σκηνής, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε καινούργια συγκροτήματα να συμπράττουν με μεγάλα ονόματα της ροκ.
Οι Scorpions, θέλοντας να τιμήσουν την Ελλάδα και το πιστό σε αυτούς κοινό της, αποφάσισαν το πρώτο Scorpions festival να κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα. Κάθε χρόνο θα διεξάγεται σε διαφορετική πόλη του κόσμου αλλά πάντα θα επιστρέφει στην πόλη και την χώρα που το γέννησε.
Ειδικά στο φετινό, πρώτο Scorpio Festival που θα γίνει την Δευτέρα 18 Ιουνίου στο Στάδιο Καραϊσκάκη, θα λάβουν μέρος και οι ίδιοι, ο διάσημος Joe Cocker που κυκλοφορεί τον καινούριο του δίσκο (αλλά και με τα μεγάλα του τραγούδια από το “You can leave your hat on” μέχρι το “Unchain my heart” και το “You are so beautiful”), αλλά και η εκρηκτική Juliette Lewis (γνωστή από τις κινηματογραφικές της περιπέτειες) με το συγκρότημά της The Licks.
Την μεγάλη βραδιά θα ανοίξει ένα νέο ελληνικό ροκ συγκρότημα που θα επιλεγεί με διαγωνισμό από τους ίδιους τους Scorpions.
Προς το παρόν... προετοιμαζόμαστε για ένα ακόμα καλοκαίρι γεμάτο με το ροκ που αγαπάμε! Άλλωστε όπως έχει πει και ο ιδρυτής των Scorpions, Rudolph Shenker: «Θα τραγουδάμε μέχρι να βγει ο ήλιος νυχτιάτικα!!!!». Ενώ όπως αναφέρει σε σύντομη ανακοίνωσή του και ο Klaus Meine για το νεοσύστατο φεστιβάλ: «Αυτό το φεστιβάλ ήταν εδώ και πολλά χρόνια το όνειρό μας. Επιτέλους, ήρθε η στιγμή να γίνει πραγματικότητα. Μια βραδιά αφιερωμένη στο ροκ που μας γέννησε, μας μεγάλωσε και είναι το soundtrack της ζωής μας. Σας περιμένoυμε στις 18 Ιουνίου, στην Αθήνα, για να εγκαινιάσουμε ένα μεγάλο ροκ φεστιβάλ. Το Πρώτο Scorpions festival που θα γίνει κάτω από τον πάντα υπέροχο καλοκαιρινό Ελληνικό ουρανό, που τόσο αγαπάμε...»
Info: Οι Scorpions βρίσκονται στο Λος Άντζελες και ηχογραφούν έναν καινούργιο δίσκο που θα κυκλοφορήσει τον Μάιο. Μαζί με άλλα τρία συγκροτήματα θα εγκαινιάσουν το πρώτο τους Scorpions festival στην Αθήνα, στο Στάδιο Καραϊσκάκη, την Δευτέρα 18 Ιουνίου. Τα εισιτήρια κοστίζουν 40 ευρώ για την αρένα, 50 ευρώ για τις κερκίδες και 80 ευρώ στην VIP κερκίδα και προπωλούνται στo Ticket House, στα Virgin και στα ταμεία του σταδίου Καραϊσκάκη. Εταιρία παραγωγής: Cultural Action και συμπαραγωγή Sportsunited, Πληροφορίες στο 210-7298944.
Scorpions - Βιογραφικό
Οι Scorpions, ένα από τα πιο μακρόβια και εμπορικά επιτυχημένα σύνολα του σκληρού rock, σχηματίστηκαν στο Ανόβερο της Δυτικής Γερμανίας το 1969. Έμειναν ενεργοί σε όλα τα χρόνια που μεσολάβησαν, κυκλοφορώντας δεκάδες άλμπουμ, ενώ, σε ό,τι αφορά τις πωλήσεις των δίσκων τους, αυτές ανέρχονται σε 20 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Όταν κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, "Lonesome Crow" (1972), το συγκρότημα αποτελούνταν από τους Klaus Meine (φωνητικά), Rudolf Schenker (rhythm κιθάρα), Michael Schenker (lead κιθάρα), Lothar Heimberg (μπάσο) και Wolfgang Dziony (ντραμς). Στη συνέχεια αποχώρησαν οι Michael Schenker (σχημάτισε τους UFO και αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του '70, τους Michael Schenker Group), Heimberg και Dziony, τους οποίους αντικατέστησαν οι Uli Jon Roth, Francis Buchholz και Herman Rarebell αντίστοιχα. Η εν λόγω σύνθεση παρέμεινε σταθερή για τα επόμενα τέσσερα άλμπουμ (ανάμεσά τους περιλαμβάνονται τα αντιπροσωπευτικά "In Trance" [1975] και "Virgin Killer" [1976]), αλλά έκτοτε υπέστη αρκετές μεταβολές, με σημαντικότερη την αντικατάσταση του Roth από τον Matthias Jabs το 1979, την επόμενη χρονιά της κυκλοφορίας του διπλού λάιβ LP "The Tokyo Tapes".
Το "Animal Magnetism" του 1980 ήταν το πρώτο άλμπουμ τους που έγινε χρυσό στις ΗΠΑ, ενώ το "Blackout" του 1982, με το χιτ "No One Like You", κέρδισε τη διάκριση του πλατινένιου. Το "Love At First Sting" του 1984, με τραγούδια όπως το "Rock You Like A Hurricane", γνώρισε επίσης επιτυχία και πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα. Τα τραγούδια τα οποία ερμήνευσαν στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας που πραγματοποίησαν το 1985 καταγράφηκαν στο λάιβ "World Wide Live". Απήχηση είχε και η επόμενη δουλειά τους, "Savage Amusement" (1988, περιλάμβανε την μπαλάντα "Rhythm Of Love"). Κατόπιν έκαναν μια ακόμη παγκόσμια τουρνέ και πολλές συναυλίες στην ΕΣΣΔ. Το "Crazy World" του 1990 υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία της πολύχρονης καριέρας τους (ξεχώρισαν τα σινγκλ "Wind Of Change" και "Tease Me, Please Me"), αλλά ταυτόχρονα και η αρχή της αντίστροφης μέτρησης για τη δημοτικότητα των Scorpions, καθώς η σταδιακή άνοδος του grunge στις προτιμήσεις του rock ακροατηρίου έθεσε το γερμανικό γκρουπ στο περιθώριο. Τα "Face The Heat" (1993) και "Deadly Sins" (1995) ακούγονταν παρωχημένα και οι εμπορικές τους επιδόσεις ήταν κατώτερες των προσδοκιών. Αντίστοιχη ήταν η πορεία των "Pure Instinct" (1996), "Eye II Eye" (1999) και "Moment Of Glory" (2000), που δεν κατάφεραν να οδηγήσουν στην επιζητούμενη ανανέωση. Αντίθετα, εμπορικά επιτυχημένο αποδείχθηκε το πείραμα ακουστικής αισθητικής του "Acoustica" (2001), το οποίο συνοδεύτηκε από μια "δίδυμη" κυκλοφορία στο ανερχόμενο φορμά DVD.
Joe Cocker - Βιογραφικό
Ο ιδιόρρυθμος, συνεσταλμένος αλλά και ταυτόχρονα επίμονος Joe Cocker θα μπορούσε να τραγουδήσει το αλφάβητο κάνοντάς το να ακούγεται συναρπαστικό. Η πορεία της καριέρας του μοιάζει με την πορεία που ακολουθεί ένα τραινάκι του λούνα παρκ... Ο John Robert Cocker γεννήθηκε στις 20 Μαϊου το 1944 στο Sheffield του Γιορκσάιρ στην Αγγλία. Ο ιδιόρρυθμος αλλά ευφυής Cocker έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ένας από τους εξαιρετικότερος Βρετανός τραγουδιστές που έχουν ποτέ παρουσιαστεί στο μουσικό στερέωμα.
Η καριέρα του ξεκίνησε το 1961με ένα όχι και τόσο γνωστό σχήμα τους Cavaliers με τους οποίους μάλιστα εμφανίζονταν κατά τη διάρκεια του 1963 σε συναυλίες μεγάλων συγκροτημάτων όπως οι Hollies. Στο μεταξύ όμως το γκρουπ αυτό μετονομάστηκε σε "Vance Arnold & The Avengers". Το πρώτο τους single ήταν η διασκευή του "I'll Cry instead" των Beatles και κυκλοφόρησε για λογαριασμό της Decca Records. Αυτός ο υπέροχος πραγματικά δίσκος απέτυχε όσον αφορά τις πωλήσεις. Όμως ο ισχυρός χαρακτήρας του Joe Cocker δεν του επέτρεψε να τα παρατήσει.
Το 1966 σχημάτισε τους "Grease Band" που αποτελείτο από τον Vernon Nash (πιάνο), τον Dave Memmott (ντραμς), τον Frank Myles (κιθάρα), τον μπασίστα Chris Stainton και φυσικά τον Joe Cocker στα φωνητικά. Ακολούθησαν ένα σωρό εμφανίσεις του γκρουπ, που κράτησαν 2 χρόνια. Σκοπός τους, να αποκτήσουν ένα "γερό όνομα", και κατ’επέκταση να ανταμειφθούν δισκογραφικά.
Εν τούτοις μόνο η παρουσία του Cocker και του Stainton κρίθηκε απαραίτητη. Τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος μπήκαν στο περιθώριο. Το single "Marjorine" δεν δημιούργησε αίσθηση με αποτέλεσμα να αλλάξει και πάλι η σύνθεση του γκρουπ. Έτσι οι μόνοι που έμειναν από παλιά ήταν ο Joe Cocker (φωνητικά) και ο Chris Stainton (μπάσο). Τα νέα μέλη του συγκροτήματος αποτέλεσαν ο κιθαρίστας Mickey Gee , ο ντραμίστας Tommy Reilly και ο κιμπορντίστας Tommy Eyre. Ηχογράφησαν και πάλι μία διασκευή και αυτή τη φορά εκτοπίστηκαν τον Gee και τον Reilly. To single που προέκυψε ηχογραφήθηκε αργότερα με την συνεργασία session μουσικών όπως του Jimmy Page και του B.J. Wilson. Έτσι η διασκευή του "With A Little Help From My Friends" σύνθεση του Paul Mc Cartney και του John Lennon, πήγε κατευθείαν στο νούμερο 1 των βρετανικών charts το 1968.
Ο ταλαντούχος κιθαρίστας Henry McCullough ήταν το άτομο που επιστράτευσαν αυτή τη φορά οι Grease Band για τον λόγο ότι μπορούσε να αντιγράψει αξιοθαύμαστα το στυλ παιξίματος του Jimmy Page. Έτσι το συγκρότημα ηχογράφησε επιτέλους το ντεμπούτο άλμπουμ του με την πολύτιμη βοήθεια του Steve Winwood και του Jimmy Page. Το άλμπουμ αυτό δεν ανέβηκε στα charts της Μεγάλης Βρετανίας. Αντίθετα όμως, στις Ηνωμένες Πολιτείες γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Το 1969 ο Joe Cocker και το σχήμα του ξεκίνησαν περιοδεία στην Αμερική και έγιναν γνωστοί όχι μόνο για τις εμφανίσεις τους αλλά χάρις στο τηλεοπτικό show του Ed Sullivan. Το αξιοσημείωτο εκείνης της χρονιάς ήταν η εμφάνιση του Joe Cocker στο φεστιβάλ του Woodstock. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις ότι ο Cocker ήταν καταπληκικός. Η υπέροχη ερμηνεία του στο "With A Little Help From My Friends" ακούστηκε και στο φιλμ "Woodstock".
Ο Joe Cocker έμεινε στην Αμερική για πολλούς μήνες. Στα τέλη του 1969 γνώρισε δύο επιπλέον επιτυχίες με το "Feelin' Alright" του Dave Mason και το "Delta Lady" του Leon Russell, κυκλοφορώντας το "Joe Cocker!". Η δεκαετία του '70 ξεκίνησε για τον Cocker με μία περιοδεία όπου παρουσίασε τον δίσκο του "Mad Dogs And Englishmen". Στην συνέχεια ακολούθησε μια ταινία και ένα αλμπουμ που τον έφεραν πολύ κοντά στα όρια της παρακμής με αποτέλεσμα να καταφύγει στο ποτό. Στην Αγγλία είχε σχεδόν ξεχαστεί από το μεγαλύτερο μέρος των θαυμαστών του.
Το 1972 απελάθηκε από την Αυστραλία κατά την διάρκεια της τότε περιοδείας του. Ήταν συχνά μεθυσμένος επί σκηνής. Όμως στο studio ηχογραφήσεων ο Cocker ήταν ακόμα καταπληκτικός. Μέσα στην λίστα των επιτυχιών του περιλαμβάνονταν κομμάτια όπως το "Midnight Rider", "You Are So Beautiful" και "Put Out The Light".
Το 1974 ήταν η χρονιά που ο Joe Coker ηχογράφησε το ικανοποιητικό "I Can Stand A Little Rain". Κάποιοι άλλοι στην θέση του μπορεί να τα είχαν ήδη παρατήσει αλλά ο Cocker σίγουρα δεν ήταν από εκείνους.Ανεξάρτητα από την φιλοξενία από τους Crusaders στο όχι και τόσο ιδιαίτερο "I'm So Glad I'm Standing Here Today", κατάφερε να επιζήσει δισκογραφικά. Τα επόμενα χρόνια το όνομα του Cocker δεν ακούστηκε παρά μόνο ελάχιστα. Όλα αυτά μέχρι το 1982. Ήταν εξάλλου γνωστό ότι θα του έπαιρνε οπωσδήποτε δύο χρόνια προκειμένου να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ.
Το 1982 ήταν μια χρονιά σταθμός στην καριέρα του, αφού κυκλοφόρησε το κλασικό "Sheffield Steel". Παρά τις επιδοκιμασίες που δέχτηκε, εμπορικά το άλμπουμ αυτό δεν είχε τις αναμενόμενες πωλήσεις. Ο Cocker επέστρεψε στα Αμερικάνικα charts με ένα ντουέτο που ακουγόταν στο Soundtrack της ταινίας "An Officer And A Gentlemen". Το τραγούδι λεγόταν "Up Where We Belong" και ο Cocker το ερμήνευε μαζί με την γλυκιά φωνή της Jennifer Warnes. Αυτό ακριβώς τον επανέφερε το 1983 στα Βρετανικά charts μετά από από 13 χρόνια απουσίας του από αυτά!! Γιορτάζοντας τπ γεγονός επέστρεψε έστω και καθυστερημένα στην πατρίδα του για ένα αξέχαστο κονσέρτο. Το "Civilized Man" ήταν μάλλον απογοητευτκό αλλά τρία χρόνια αργότερα ο Cocker κυκλοφόρησε το "Unchain My Heart". Το ομώνυμο κομμάτι που πρώτος είχε ερμηνεύσει ο έμπιστος σύμβουλός του Cocker, ο Ray Charles, βγήκε σαν single αλλά η επιτυχία που γνώρισε ήταν μέτρια.
Ακολούθησε το άλμπουμ "Night Calls" όπου περιείχε το τραγούδι του Bryan Adams "Feels Like Forever", καθώς και το αξιόλογο remake του "You've Got To Hide Your Love Away" που θυμίζει Beatles αλλά και το πολύ καλό "Can't Find'My Way Home". Μία δυνατή διαφημιστική καμπάνια υποστήριξε την περιοδεία του Joe Cocker που πραγματοποιήθηκε το 1994. Ήταν τυχερό που η περιοδεία του αυτή συνέπεσε με το καλύτερο άλμπουμ της καριέρας του "Have A Little Faith". Επακολούθησε το "The Simple Things" και τα επιπλέον singles που έφεραν το άλμπουμ στους πίνακες επιτυχιών των περισσότερων χωρών. Το 1994 ένα τηλεοπτικό ντοκυμαντέρ χαρακτήρισε τον Joe Cocker ως έναν συνεσταλμένο καλλιτέχνη. Ο απαλλαγμένος πια από το ποτό και νηφάλιος όσο ποτέ Joe συνέχισε ακάθεκτός την δεκαετία του '90. Με την εκθαμβωτική φωνή του έθεσε έναν φόρο στον εαυτό του με το άλμπουμ "Organic" (1996) το οποίο περιείχε αρκετά remakes. Αναφέρουμε ενδεικτικά το καταπληκτικό "You Are So Beautiful" του Billy Preston, και το "Darlin'Be Home Soon" σύνθεση του John Sebastian. Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί την τελευταία του δισκογραφική δουλειά με γενικό τίτλο "No Ordinary World".
Η καριέρα του Cocker πέρασε από πολλά αλλά χάρις στην μεγάλη του φιλοδοξία και στο πάθος του για την μουσική, κατάφερε να ξεπεράσει ότι εμπόδιο του παρουσιάστηκε στο δρόμο προς την επιτυχία. Ο Joe Cocker θα μπορούσε κάλλιστα να τραγουδήσει το αλφάβητο κάνοντάς το να ακούγεται συναρπαστικό!!
Juliette And The Licks
“I’d been doing movies for fifteen years, I was really unfulfilled and as I was getting older, the necessity to do music was just getting stronger…”
Όταν μια από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς του Hollywood δηλώνει κάτι τέτοιο δεν έχουμε παρά να περιμένουμε υπομονετικά να την ακούσουμε. Θα τη θυμάστε στο From Dusk Till Dawn του Tarantino, στο Cape Fear με τον Robert De Niro, στο Husbands and Wives με τον Woody Allen και φυσικά στη καταπληκτική της ερμηνεία στο Natural Born Killers του Oliver Stone μεταξύ αλλων...
Μετά από 15 super επιτυχημένα χρονιά στο χώρο τού κινηματογράφου η Juliette Lewis σχημάτισε τους Juliette And The Licks to 2003 και αμέσως ξεκίνησαν να περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο συνοδεύοντας group όπως οι Social Distortion, οι Turbonegro και η Courtney Love παίζοντας μπροστά σε περισσότερο από 500.000 κόσμου σε 20 διαφορετικές χώρες. Εχουν ηδη κυκλοφορησει ένα EP (Like a Bolt of Lightning σε παραγωγη της Linda Perry) και ένα Album (You are Speaking My Language).
Το 2005 αφού έπαιξαν μερικά live με τους Foo Fighters, o Dave Grohl (ex-Nirvana, Foo Fighters) αφού έπαιξε drums για την ηχογράφηση κάποιων demos των Licks ενθουσιασμένος δέχτηκε να ηχογραφήσει ολόκληρο το δίσκο.
Το Four On The Floor είναι ένα garage δίσκος δυναμίτης από μια superstar underground ηθοποιό που κατέληξε να κάνει αυτό που της αρέσει πραγματικά... να παίζει rock n roll.
Δελτίο Τύπου
πηγη rocking.gr
sintorine και mediate ΕΛΕΟΣΣΣΣ. Αν το "ροκ" που ακουγεται σημερα ειναι καλυτερο απο το παλιο τοτε εγω ειμαι Αρχιμανδριτης... Οτιδηποτε και αν εχει βγει τωρα σε "ροκ" υφος ειναι πιο φλωρικο και απο τα λαικα και τα μπιτακια. Τεσπα ακουστε εσεις Red hot chily peppers και οπιοαδηποτε αλλη ελληνικη φλωρια και αφηστε εμας να ακουμε πραγματικη μουσικη...Α!!!! και για να μη λετε οτι πεθανε το Hard Rock και το Metal, απλα σκευτειτε ποια ειναι η μουσικη που ακουγεται εδω και 30 τουλαχιστον χρονια και γεμιζει καθε συναυλιακο χωρο και μετα πειτε αν πεθανε ή οχι... Ε Λ Ε Ο ΣΣΣΣ
Παράθεση:
Το μέλος RoCkLiViN2 στις 31-03-2007 στις 11:39 έγραψε...
sintorine και mediate ΕΛΕΟΣΣΣΣ. Αν το "ροκ" που ακουγεται σημερα ειναι καλυτερο απο το παλιο τοτε εγω ειμαι Αρχιμανδριτης... Οτιδηποτε και αν εχει βγει τωρα σε "ροκ" υφος ειναι πιο φλωρικο και απο τα λαικα και τα μπιτακια. Τεσπα ακουστε εσεις Red hot chily peppers και οπιοαδηποτε αλλη ελληνικη φλωρια και αφηστε εμας να ακουμε πραγματικη μουσικη...Α!!!! και για να μη λετε οτι πεθανε το Hard Rock και το Metal, απλα σκευτειτε ποια ειναι η μουσικη που ακουγεται εδω και 30 τουλαχιστον χρονια και γεμιζει καθε συναυλιακο χωρο και μετα πειτε αν πεθανε ή οχι... Ε Λ Ε Ο ΣΣΣΣ
|
|
Κατσε ρε οχι και φλωριά οι Red Hot Chili Peppers με 25 χρόνια ιστορίας ΚΑΙ ποιοτητας...
Τωρα για τα ελληνικά διευκρίνισε τι ακριβώς εννοείς..
Παντως γενικά μην εισαι ΤΟΣΟ απολυτος σε τιποτα στη ζωη σου!
25 χρονια ιστοριας που τα βρηκαν οι R.H.C. Peppers ????????????? Θες να μου πεις οτι εχουν την ιδια ιστορια με τους I.Maiden, Metallica κτλ ????????? Και οταν λεω ελληνικη φλωρια, εννοω οτιδηποτε "ροκ" εχει βγει με ελληνικο στοιχο....... Α και στη μουσικη ημουν,ειμαι και θα ειμαι απολυτος. Οι R.H.C. Peppers ιστορια....χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Παράθεση:
Το μέλος RoCkLiViN2 στις 01-04-2007 στις 13:16 έγραψε...
25 χρονια ιστοριας που τα βρηκαν οι R.H.C. Peppers ????????????? Θες να μου πεις οτι εχουν την ιδια ιστορια με τους I.Maiden, Metallica κτλ ????????? Και οταν λεω ελληνικη φλωρια, εννοω οτιδηποτε "ροκ" εχει βγει με ελληνικο στοιχο....... Α και στη μουσικη ημουν,ειμαι και θα ειμαι απολυτος. Οι R.H.C. Peppers ιστορια....χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
|
|
OK φίλε εχεις δικιο οχι 25 αλλά 24 χρόνια...
Για του λογου το αληθες:
RHCP history
Τώρα συνεχιζεις να εισαι απόλυτος και μηδενιστης ή τουλαχιστον ημιμαθης...
Πες μου λοιπον σε παρακαλω τι εχει να ζηλεψει αισθητικά μουσικά και κυριως στιχουργικά το ροκ πχ των Τρυπών ή του Σιδηροπουλου απο αυτο των συγκροτηματων που αναφερεις... κυριως δε των Maiden.. (που τυχαινει και να γουσταρω πολύ)
Το θέμα δεν είναι πόσα χρόνια συγκρότημα είναι οι R.H.C.P. αλλά το πόσο καλό συγκρότημα είναι. Τα παλιά τραγούδια τους δεν μπορώ να πω ότι ήταν αισχρά αλλά αν και τα επόμενα είναι σαν το τελευταίο τους cd πολύ φοβάμαι ότι θα τους κατάξουμε στην κατηγορία ποπ.
Σχετικά με τα ελληνικά τραγούδια θα διαφωνίσω με τον RoCkLiViN2 από μία άποψη. Τα ελληνικά ροκ κομμάτια είναι πάρα πολύ καλά και δεν κατακρίνονται εύκολα και από θέμα μουσικής και από θέμα στίχου, αλλά δεν μπορείς να τα συγκρίνεις και με τα ξένα αφού έχουν ελληνικό στίχο και αυτό είναι ένα πλην στη σύγκριση αφού η γλώσσα του ροκ είναι η αγγλική-όπως και να το κάνουμε. Άκουσα πρόσφατα ένα τουρκικο ροκ κομμάτι και υποθέτω ότι όσο ηλίθιο μου ακούστηκε εμένα τόσο ηλίθιο ακούγεται και στους ξένους το ελληνικό ροκ, ενώ για εμάς ακούγεται και παρακούγεται.
Αγαπητε sintorin, αν νομιζεις οτι αυτα που ακουω ειναι πιο ευκολα παικτικα απο τα τραγουδακια που ακους, εισαι βαθια νυχτωμενος... Προφανως δεν εχεις κανει καν μουσικες σπουδες αρα δεν γνωριζεις το αντικειμενο. Δηλαδη ειναι πιο ευκολο να παιξεις R.H.C. Peppers ή Placebo απο Y.Malmsteen, Iron Maiden, Stratovarius, Helloween και αλλα πολλα ?????????????????????? Δεν νομιζω. Ακου τη μουσικουλα σου νομιζοντας οτι προτοτυπεις και ασε εμενα, τους φιλους μου και αλλα εκατομυρια κοσμου να ζουμε στο κοσμακι μας. Ουτως ή αλλως οπως λεει και η παροιμια:"Χιλιοι καλοι χωράνε". Α, και ναι ειμαι Αρχιμανδριτης σε αυτο που κανω. Just for the record, εχω πτυχειο κλασικης κιθαρας, πραγμα που σημαινει οτι ξερω τι ειναι καλο και τι κακο, τι ειναι ευκολο και τι δυσκολο,τι ειναι εμπνευσμενο και τι οχι. και αν θες να δεις τι ειμαστε,πως παιζουμε και τι παιζουμε, θα σε ενημερωσω για την επομενη συναυλια μας.....
Live, Live and Die For Rock
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : RoCkLiViN2 στις 02-04-2007 21:23 ]
Παράθεση:
Το μέλος RoCkLiViN στις 02-04-2007 στις 18:42 έγραψε...
Dylan4ever μάλλον εσύ είσαι ημιμαθής!Γιατί αν πραγματικά είχες τα ακούσματα που λες τότε δεν θα σύγκρινες 2 ανόμοια πράγματα!!!Εννοώ οτι οι ''ΤΡΥΠΕΣ'' και ο ''ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ'' δεν έπαιζαν ροκ!!!οκ?και για οσους λενε οτι επαιζαν οποιος μπορει ας μου συγκρινει τον παυλο με τους purple και τους zeppelin!Καμια σχεση!!!!Οποτε αλλη φορα μην συγκρινεις τα σκουπιδια(red hot chili peppers)με την ποιοτητα.............
|
|
Φιλε αυτο που πιστευω εγω ειναι οτι την (οποια) καλη μουσικη την γενναει η αναγκη για εκφραση της αγαπης, του πονου, της ελπιδας, της αναγκης για αφύπνιση και επανασταση... Ετσι δεν μπορεις να θετεις ως κριτηριο για την ποιοτητα της μουσικης ειτε την εθνικοτητα του μουσικού ειτε την γλώσσα των στοιχων (με ποια λογική αλλωστε...;). Τωρα αν εσύ επιμενεις να συγκρινεις πραγματα ανομοια και να βαζεις ταμπελες ειναι δικο σου θεμα καθαρα... (ομως αληθεια ΤΙ τελως παντων ειναι οι Τρυπες αν οχι -ελληνικο- ροκ;;;;;;)
Μιλώντας τωρα για αξιες οπως οι Zeppelin δεν νομιζω οτι μπαινει κανενα ερωτηματικο για την προσφορα τους στη μουσική γενικοτερα-ειναι αυτονοητη....
Παιδιά, μη γράφετε ο'τι να' ναι. Δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα οι παλιές μπάντες; Μα για μισό λεπτο, όλοι όσοι ακούμε ροκ και μέταλ τι ακούμε; Δεν ακούμε Purple, δεν ακούμε Scorpions, δεν ακούμε Jethro Tull και όλους τους άλλους θεούς; Μπορεί αυτοί να μην έχουν κάτι ΝΕΟ να προσφέρουν, αλλά έχουν να προσφέρουν τα παλιά και αγαπημένα τραγούδια που όσες φορές κι αν ακούσεις δε χορταίνεις! Πόσο μάλλον σε live εκτέλεση! Είναι σα να λέτε να μη βλέπουμε παλιές, γνωστές και καλές ταινίες, να μη διαβάζουμε παλιούς, καλούς και γνωστούς συγγραφείς, να μην ακούμε κλασσική μουσική κ.ο.κ. Βλέπουμε όμως παλιές ταινίες και διαβάζουμε παλιά συγγραφικά έργα και ακούμε κλασσική μουσική όχι για να πάρουμε κάτι καινούργιο απαραίτητα, αφου τα έχουμε χιλιοξαναδει και χιλιοξαναδιαβάσει και χιλιοξανακούσει, αλλά απλά γιατί αισθανόμαστε την ευχαρίστηση της επαφής με το επιτυχημένο δημιούργημα, που δεν έχει ημερομηνία λήξης. Τρανό παράδειγμα, απο τη ζωγραφική, "Το Χαμόγελο Της Τζοκόντα", ΤΟ τετρημμένο έργο, ο μυριοαναλυμμένος πίνακας που συρρέουν κατα χιλιάδες να θαυμάσουν κάθε μέρα άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο! Το γεγονός οτι υπάρχουν νέες μπάντες δε σημαίνει οτι πρέπει να αποσυρθούν οι παλιές και ακόμα διαθέσημες γιά on stage show. Αναλογηστείτε μόνο, όσοι απο εσάς το βιώσατε, πώς νιώσατε όταν βρεθήκατε στο live των Sabbath πριν 2 χρόνια ή στο live του Waters πέρσι. Τρομερές εμπειρείες. Κι όμως, τα τραγούδια που έπαιξαν είναι γραμμένα πριν από περίπου 30 χρόνια. Οι Scorpions συγκεκριμμένα, μιάς και αυτούς αφορά το "θέμα", performάρουν κυριολεκτικά σα να μήν τους έχει αγγίξει ο χρόνος! Αν ήταν πτώματα και σκιές του νεανικού εαυτού τους τότε ΟΚ, να αποσύρρονταν. Αυτοί όμως έχουν την ίδια ενέργεια, βάζουν κάτω τους μισούς 25άριδες, δε λαχανιάζουν καν! Στην τελική, νομίζω πως αν όλοι αυτοί ήταν παρωχημμένοι δε θα δημιουργούσαν το αδιαχώρητο κάθε χρόνο, με άτομα κάθε ηλικίας. Πόσο προγονόπληκτοι μπορεί άλλωστε να είναι οι 16χρονοι, 17χρονοι και 18χρονοι σαν αυτούς που κόβουν χιλιάδες εισητήρια σε συναυλίες ονομάτων των 70s κάθε χρόνο, σαν εμένα; "Ο νέος είν' ωραίος, μα πάντα, ευτυχώς, ο παλιός είναι αλλιώς"
Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Paloukeze στις 04-04-2007 04:33 ]
Αν λοιπον οπως τα λες επαιζες αυτα που παιζω εγω τωρα, πριν απο 25 χρονια, τοτε φιλε μου δεν θα ελεγες οτι αυτα που γραφονται τωρα ειναι ποιοτικοτερα και πιο δυσκολα στο παιξιμο απ τα παλια καλα τραγουδια. Ειναι σαν να αναιρεις και να διαγραφεις αυτα που ακουγες και επαιζες, αρα σου αρεσαν...Και αφου το θες δεν θα σε ενημερωσω για την επομενη συναυλια μας οκ...Θα δεις ποιοι ειμαστε,τι και πως παιζουμε, απο εδω...Συνεχισε να προτοτυπεις...
Live, Live and Die For Rock
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : RoCkLiViN2 στις 03-04-2007 21:35 ]
EINai i prwth fora pou to akouw ayto sthn zwh mou!!!eytyxws pou iparxoun kapioi san kai esena gia na akouw kai tis ilithies apopseis pou iparxoun kai na kserw ti mou ginetai!an eixes estw kai mia idea apo mousikh tha ikseres oti to piano einai apo ta diskolotera organa kathws gia na matheis tha prepei na asxolitheis me thn klassiki mousiki(apo tis diskoloteres mousikes an exeis akousta)!den einai tyxaio oti olos o kosmos mathainei mesa se poli ligo xroniko diasthma drums kai kithara!!!(logw eukolias)ta drums mou aresoun ayto pou sou eipa einai oti esi den asxoleisai me notes an kai sta drums iparxei simiologia pou amfivallw an to ksereis kai ayto!!!!opote thes ela na deis kai ton drummer na deis kai ti mousikos einai!!!!!kai kati allo den einai tyxaio oti oloi oi maestroi,dieythintes orxistras einai pianistes kai pliktrades!!!!otan to matheis ayto skepsou lipon pio einai pio eykolo organo........
mpravo....sas euxomai na ginetai terastioi......
to elpizw!!!!thanks pantws!!!!
Παράθεση:
Το μέλος sintorin στις 04-04-2007 στις 21:31 έγραψε...
mpravo....sas euxomai na ginetai terastioi......
|
|
Εχεις πλακα ρε Sintorin...
RoCkLiViN 1, 2, 3 και 4 μην ασχολειστε με τον παραπανω. Το μονο που κανει ειναι να μηδενιζει μουσικες και μαλιστα χωρις επειχηρηματα. Συνεχιστε ετσι παιδια! Σας ευχομαι καλη επιτυχια! Οσον αφορα το Scorpio Fest Θα ειμαι μεσα. Ειδικα τωρα που θα ειναι και ο Roth... Θα ακουσουμε επιτελους In Trance και The Sails of Charon Ζωντανα..
