Λοιπον,για  σενα  γυρισα  το  παιχνιδι  της  καρδιας  ξανα να  παιξω .Χωρις  πονο  και λησμονια  να  ξαναδωσω  οτι  απο  την  αρχη  μου  στερησες .Κοιτα  ,μπορω  να  περπατησω  στα  ποδια  μου,στηριχτηκα  και  στη  καρδια  την  μισοσβησμενη.

Ταξιδι  μακρινο  μεσα  στης  ζωης  τους  οριζοντες, ποτε  δεν  επαψα  να  γυρνω  σαυτους  που  μου  εδωσαν  τα  φτερα .Τελικα  ,βγηκα  και  πεταξα με  τα  δικα  μου  φτερα ,κερδισα  το  στοιχημα  και  ας  νομιζα  πως  εχασα ,πως   σεχασα.Ειναι  μακρυς  ο  δρομος  με  καραβια  αραγμενα  μεσα  στου  νου  μου  τα  γραμμενα.Αγκυρα  βαρια  μα  φαρος  φωτεινος  εσυ  υπηρξες  εκει  παντοτινα    δικος  μου  θεος.