Και τί είναι ρεαλισμός; Η ανθρώπινη νόηση χωρίς φαντασία και μυθολογία είναι τεχνητή νοημοσύνη. Αυτό που αποκαλούμε 'ρεαλισμός' δεν είναι τίποτα άλλο από την βίαιη απογύμνωση των αισθήσεων από συναισθήματα. Κι επειδή οι αισθήσεις είναι άμεσα εξαρτημένες από εκείνα σε αμφίδρομη λειτουργία, στην πραγματικότητα δημιουργούμε έναν τύπο αφαιρετικής παραίσθησης.
Όλοι ζουμε τα όνειρά μας κι ας μην το αντιλαμβάμαστε. Κι όλοι ζούμε σε ένα κοινό όνειρο κι ας μην το αντιλαμβανόμαστε ούτε αυτό. Οι φοβίες μας παράγουν εφιάλτες όταν κοιμόμαστε. Ο φοβίες μας παράγουν εφιάλτες και στην πραγματική ζωή. Κι αντί να πολεμήσουμε τις φοβίες μας προσπαθούμε να τις μεταφέρουμε στους γύρω μας. Κι έτσι επηρεάζουμε αρνητικά τις ζωές και τα όνειρα καί των συνανθρώπων μας. Την επίδραση των φοβιών (συγκεκριμένα της βίας που αποτελεί από τις μεγαλύτερες φοβίες) στην ζωή του ανθρώπου (και των συνανθώπων του) περιγράφει χαρακτηριστικά ο Μάνος Λοΐζος στο τραγούδι 'Το σήριαλ':
(...) Ο κόσμος θέλει βία περιμένει τη σκηνή.
Κάνε λοιπόν το πρώτο βήμα...
Καλωσήλθες Μαργαρίτα με τα κόκκινα μαλλιά,
καλωσήλθες Μαργαρίτα μες την πόλη.
Σε θυμάμαι που κρατούσες κάτι σχέδια παιδικά,
τώρα κρύβεις μες την τσέπη το πιστόλι.'
Δεν γίνεται να ονειρευόμαστε υγιώς όταν είμαστε κατακλυσμένοι από φοβίες. Μα και το να ανακαλύψει ο καθένας τις φοβίες του απαιτεί ιδιαίτερη προσπάθεια. Πρέπει πρώτα να τις βρούμε και να τις βγάλουμε από μέσα μας. Έπειτα τα όνειρα έρχονται από μόνα τους. Είναι στη φύση μας. Αλλιώς παράγουμε εφιάλτες, δαίμονες που με τη δάνεια όψη αγίων στοιχειώνουν τη ζωή μας κι εμείς τους καλωσορίζουμε ως αγγέλους της ευτυχίας.