Δεν μπορούμε να πεθάνουμε πάνω στη στιγμή της ευτυχίας... συνεχίζουμε να ζούμε μέχρι αυτή να χαθεί... και αυτό είναι το πρόβλημα...
Νομιζω οτι υπαρχει ελειψη προσανατολισμου, αλλα το θεμα ειναι οτι γενικα η κοινωνια ειναι ενα προβλημα για τους νεους κατι το οποιο ειναι πολυ πιο εντονο τωρα παρα παλαιοτερα
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : cobal στις 09-12-2007 18:23 ]
Tο μεγαλύτερο πρόβλημα που υφιστάμεθα ειναι η πλύση εγκεφάλου που μας κάνουμε απο το γυμνάσιο και μετα...
λίγοι ξεφεύγουν και αναπτύσουν πραγματικά το μυαλό τους
vero
15.12.2007, 21:37
Είμαστε "Οι πιο σκληρά εργαζόμενοι" κι αυτό φτάνει!!!!!
Όλοι νομίζουν πως καθόμαστε... Ναι, καλά!!!!! Νομίζετε!!!!
Τρέχουμε όλη μέρα!!! Σχολείο, διάβασμα, φροντιστήριο....
Βάσανα!!!!!!!!!!!!!
Αλλά, έχουμε και τα καλά μας...
Παράθεση:
Το μέλος catherine91 στις 15-12-2007 στις 22:00 έγραψε...
Αλλά, έχουμε και τα καλά μας...
|
|
Ποιά είναι αυτά ???
Πες τα μου γιατί σε λίγο θα τα ξεχάσω !!!
Εχω αρχίσει να νιώθω ότι είμαι βαθμός και όχι άνθρωπος
και ότι εάν δεν περάσω στις πανελλήνιες
( στο αριστοτέλειο 21,000 μορια
) δεν έχω στον ήλιο μοίρα ...
Ζω περιμένοντας να ζήσω ένα πράμα ...
Παράθεση:
Το μέλος Morpheus91 στις 15-12-2007 στις 23:33 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος catherine91 στις 15-12-2007 στις 22:00 έγραψε...
Αλλά, έχουμε και τα καλά μας...
|
|
Ποιά είναι αυτά ???
Πες τα μου γιατί σε λίγο θα τα ξεχάσω !!!
Εχω αρχίσει να νιώθω ότι είμαι βαθμός και όχι άνθρωπος
και ότι εάν δεν περάσω στις πανελλήνιες
( στο αριστοτέλειο 21,000 μορια ) δεν έχω στον ήλιο μοίρα ...
Ζω περιμένοντας να ζήσω ένα πράμα ...
|
|
Λοιπόν, να σου πω την αλήθεια... Πέρα από τα διαβάσματα, έχουμε και τα καλά μας... Μην αγχώνεσαι!!! Ζούμε την καλύτερη ηλικία... Έτσι δεν είναι; Τώρα ερωτευόμαστε, αγαπάμε, ζούμε, κλαίμε, γελάμε, στεναχωριόμαστε... Όλα τώρα!!! Τα μαθητικά χρόνια είναι αξέχαστα... Εντάξει, έχουμε και το άγχος, αλλά θα περάσει... Μην ανησυχείς!!! Όλοι θα βρούμε το δρόμο μας...
Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι η παντελής έλλειψη σκέψης!Ποτέ δεν καθόμαστε έστω και λίγο να σκεφτούμε,να ασχοληθούμε με κάτι εκτός των δικών μας προβλημάτων.Αναλώνουμε τους εαυτούς μας με ανούσια πράγματα όπως να αποκτήσουμε περισσότερα υλικά αγαθά,χρήματα,αίγλη και τόσα άλλα....
Κλεινόμαστε στον κόσμο μας είτε αυτό είναι ένα PC,οι φίλοι μας,η δουλειά μας ,οι σπουδές μας ή ο αγαπημένος μας!Τρέχουμε να προλάβουμε τα πάντα, ώστε να ικανοποιήσουμε τα θέλω μας ή τα όνειρα των αγαπημένων μας προσώπων και δεν κοιτάμε πως είναι ο "δρόμος"!Είμαστε σαν άλογα που φοράνε παρωπίδες!
Και όταν ανοίγεται μια συζήτηση για τον κόσμο γενικά,είτε αδιαφορούμε είτε λέμε πως δεν έχουμε χρόνο για τέτοια!Αλλά η αλήθεια είναι ότι όσο καλά και αν έχουμε τακτοποιήσει εμείς τη ζωή μας,αυτό που δεν έχουμε σκεφτεί είναι ότι η ζωή μας δεν εξαρτάται ΜΟΝΟ από εμάς!Είμαστε πάνω σε ένα τεράστιο κύμα και θα πάμε όπου αυτό θα μας ξεβράσει τελικά..........
Για μένα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι σχεδόν πάντα πράττουν χωρίς να σκεφτούν, πάνω σε μια παρόρμηση ή σε μια στιγμή υπέρμετρου εγωισμού. Συχνά, αντιμετωπίζουν σοβαρές καταστάσεις με μια επιπολαιότητα, η οποία έχει και τις αντίστοιχες συνέπειες. Η σημερινή νεολαία, δεν κοιτάζει το κοινό καλό ούτε βλέπει τα πράγματα σφαιρικά. Λίγοι είναι εκείνοι που διαφέρουν. Οι περισσότεροι κοιτάνε πως να περάσουν καλά. Προτιμούν να περάσει το δικό τους ακόμα και αν δεν είναι σωστό, γιατί έτσι νιώθουν ότι έχουν το πάνω χέρι. Δεν έχουν μάθει να ακούνε, και συχνά κάνουν λάθη απο βλακεία, όχι επειδή πραγματικά το θέλουν. Προτιμούν την απομόνωση απο την πραγματική επικοινωνία, οι περισσότεροι, και συνήθως αντιμετωπίζουν σοβαρές καταστάσεις εντελώς σπασμωδικά. Όταν κάνουν λάθη, συνήθως τα κάνουν ομαδικά, για να ρίχνουν μετά το φταίξιμο ο ένας στον άλλο! Το θέμα είναι, πως θα τους αντιμετωπίσουν οι άλλοι. Διότι αν πέσουν σε λογικό άνθρωπο έχει καλώς, αν όχι όμως, θα πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους. Και οι αντιδράσεις ποικίλουν. Άλλοι δεν σταματάνε πουθενά, άλλοι απομονώνονται, άλλοι το ρίχνουν στη διασκέδαση. Και υπάρχει και μια μικρή πλειοψηφία, οι οποίοι, μη μπορώντας να αντιμετωπίσουν ενα πρόβλημα, αυτοκτονούν. Σε γενικές γραμμές, πιστεύω, ότι η νεολαία, έχει ανάγκη να έχει πάντα κάποιον απο κοντά, δηλαδή, κάποιον που να ξέρει να ακούει, είτε συγγενή είτε άγνωστο, ώστε με την επικοινωνία, να μπορεί να βρεί λύσεις στα προβλήματα, και με την ανταλλαγή απόψεων, να παραμένει ψυχολογικά και νοητικά υγιείς. Με αυτόν τον τρόπο, κάποια μέρα, θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια του χωρίς τη βοήθεια κανενός, και να γίνει πολύτιμο μέλος της κοινωνίας.
Παράθεση:
Το μέλος catherine91 στις 21-12-2007 στις 22:51 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος Morpheus91 στις 15-12-2007 στις 23:33 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος catherine91 στις 15-12-2007 στις 22:00 έγραψε...
Αλλά, έχουμε και τα καλά μας...
|
|
Ποιά είναι αυτά ???
Πες τα μου γιατί σε λίγο θα τα ξεχάσω !!!
Εχω αρχίσει να νιώθω ότι είμαι βαθμός και όχι άνθρωπος
και ότι εάν δεν περάσω στις πανελλήνιες
( στο αριστοτέλειο 21,000 μορια ) δεν έχω στον ήλιο μοίρα ...
Ζω περιμένοντας να ζήσω ένα πράμα ...
|
|
Λοιπόν, να σου πω την αλήθεια... Πέρα από τα διαβάσματα, έχουμε και τα καλά μας... Μην αγχώνεσαι!!! Ζούμε την καλύτερη ηλικία... Έτσι δεν είναι; Τώρα ερωτευόμαστε, αγαπάμε, ζούμε, κλαίμε, γελάμε, στεναχωριόμαστε... Όλα τώρα!!! Τα μαθητικά χρόνια είναι αξέχαστα... Εντάξει, έχουμε και το άγχος, αλλά θα περάσει... Μην ανησυχείς!!! Όλοι θα βρούμε το δρόμο μας...
|
|
Eχεις απολυτο δικιο και συμφωνω απολυτα!! Παρ'ολη την ταλαιπωρια που υφισταμαι τελευταια, μπορω να πω οτι περναω πολυ καλα και ειμαι σε φαση θετικη με τον εαυτο μου(ο οποιος με την ευκαιρια ειναι ο μεγαλυτερος μου αντιπαλος γιατι συνεχεια με προκαλει...γκρρ..) Φυσικα ειναι στο χερι μας να περασουμε και καλυτερα ε?
Πιστευω οτι ενα απο τα προβληματα των σημερινων νεων ειναι δεν εχουν αληθινο ενδιαφερον για κατι.Προσπαθουν να μπουν σε ομαδες και να ανταποκριθουν στην κοινωνια μεσα απο εκει.Ασχολουνται με πολλα χανοντας ομως την ουσια.Δεν δινουν σημασια ωστε να αναπτυξουν το δικο τους χαρακτηρα και προσωπικοτητα.
Ένα έχω να δηλώσω: Έχει ξεφύγει η κατάσταση!
Το ότι δεν έχουν κάτι σταθερό που να ακολουθούν!
Όλοι λένε, λένε, λένε και κανείς δεν υποδεικνύει ποιο είναι το σωστό τελικά.
