Να, λοιπόν, που ο εκ Θεσσαλονίκης τραγουδοποιός Νίκος Γεωργάκης μάς παρουσίασε ένα ακόμη "γλυκόπιοτο" cdάκι .... Μιαν εργασία γεμάτη με τραγούδια που διακρίνονται από εντιμότητα και ειλικρίνεια και τα οποία "πρεσβεύουν" την ψυχική γαλήνη και την ηρεμία του μυαλού και της ψυχής !!! Τραγούδια που στους καιρούς που διανύουμε τα έχουμε ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά ....
Όσο για το μουσικό ύφος .... Πρόκειται, ως επί το πλείστον, για "χειροποίητες" μπαλάντες, που παραπέμπουν στο "ηχόχρωμα των νεοκυματικών μπουάτ" των 60ς, στις οποίες, όμως, ανιχνεύονται πολλές επιρροές : Κατιτίς από Μπρασσένς, από τα δημοτικά μας τραγούδια, από το λαϊκό τραγούδι .... Όσον αφορά στην ενορχήστρωσή τους, τον πιο "ουσιώδη" ρόλο τον κατέχει η κιθάρα του ιδίου του συνθέτη [ο Ν. Γεωργάκης έχει έναν δικό του, ξεχωριστό τρόπο να παίζει την κιθάρα του !!! Κι αυτό είναι που πραγματικά μού αρέσει : επειδή στα τραγούδια του περνάει τον δικό του, προσωπικό ήχο !!! ] !!! Γύρω από τις "κιθαριές" του συνθέτη "περιστρέφονται" ένα σωρό άξιοι μουσικο, οι οποίοι αξίζει να αναφερθούν : Κική Καρυπίδου στο φλάουτο, Κυριάκος Γκουβέντας στο βιολί, Τάσος Μισυρλής στο τσέλο, Φίλιππος Σαμουηλίδης στο μπουζούκι, Φερωνίκη Σουρούβαλη στα πλήκτρα, Γιάννης Πολυμενέρης στο κοντραμπάσο και Γιώργος Κατιάκος στα κρουστά !!! Όσο για τους τραγουδιστές ....
Σε 4 τραγούδια τραγουδά ο ίδιος ο συνθέτης με τη φωνή που διαθέτει, η οποία, παρόλο που δεν είναι Η φωνή, διακρίνεται για τη ζεστασιά της !!! Το cd, όμως, μάς προσφέρει και μία υπέροχη φωνή : Αυτήν της Ειρήνης Σγουρίδου !!!! Τα φωνητικά της προσόντα τα έχω ήδη επισημάνει σε ποστ που έγραψα για την καινούρια δισκογραφική δουλειά του Πέτρου Δουρδουμπάκη, όπου την γνωρίσαμε !!! Σε αυτό το cd, όμως, η κοπελιά αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι πρόκειται για μία από τις πιο αξιόλογες νέες γυναικείες φωνές !!! Δεν μένει παρά να της ευχηθώ "καλή συνέχεια" στην πορεία της ως τραγουδίστρια ....
Όσον αφορά στην ηχογράφηση ... Αυτή έλαβε χώρα για μία ακόμη φορά στο σπίτι του συνθέτη στη Θεσσαλονίκη, όπου μετέβησαν, με τα μηχανήματά τους, οι ηχολήπτες Χρήστος Μέγας και Βαγγέλης Χαχόλος !!! Αποτέλεσμα : Μια σπιτική παραγωγή που, όπως έχω γράψει και σε άλλα ποστς, θυμίζει "χειροποίητο σπιτικό γλυκό που έφτιαξε κάποιος με τα χεράκια του και μάς το προσφέρει" !!! Αν και έχω την εντύπωση ότι ο ήχος στο καινούριο cd είναι πολύ καλύτερος από τον ήχο στο προηγούμενο "Ανάσα καλοκαιριού" .....
Όσο για τα τραγούδια του cd .... Όλα έχουν το ενδιαφέρον τους !!! Προσωπικά, όμως, ξεχώρισα τα τραγούδια από το υπ' αριθμ. 8 έως το υπ' αριθμ. 14 [δηλαδή ... τα 7 τελευταία του δίσκου !!! ] !!! Πραγματικά, από αυτά τα 7 τραγούδια μού είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο που μού αρέσει περισσότερο, είναι όλα τους ... ένα κι ένα !!! Σε αυτό συμβάλλει, φυσικά, και ο στίχος τους, τον οποίο ανέλαβε, για μία ακόμη φορά, ο πολύ αξιόλογος Σαλονικιός στιχουργός Γιάννης Περδίκης [εκτός από 2 τραγούδια όπου στίχους έγραψαν η Αναστασία Περδίκη και η Λίζα Πετρίδου] !!! Στίχοι απλοί και άμεσοι, που περιγράφουν με τον πλέον ουσιώδη τρόπο καταστάσεις και ιστορίες της καθημερινότητας, δηλαδή πράγματα που όλοι μας έχουμε ζήσει !!! Οι στίχοι είναι άλλοτε πιο "σκωπτικοί" κι άλλοτε πιο τρυφεροί, υποκρύπτοντας, σε κάθε περίπτωση" έναν "κοινωνικό προβληματτσμό" !!! Παρακάτω, παραθέτω τους στίχους που με άγγιξαν περισσότερο [μαζί, φυσικά, με ένα "ευχριστώ από καρδιάς" στον στιχουργό τους] :
ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑ ΚΑΡΔΙΑ
Αν φαίνονται όλα αδιάφορα μικρά
τότε δεν είδα πιο βαθιά
Αν βλέπω γύρω παράθυρα κλειστά
τότε δεν άνοιξα καρδιά
Αν ζω το δρόμο με βήματα βαριά
δεν με ταξίδεψα αρκετά.
ΝΑ ΓΙΝΩ Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Θέλω να βγω να απλωθώ
μες στις ελιές, δίπλα στη θάλασσα
να γίνω η θάλασσα
Και με βουτιές και μια και δυο
να φτάνω όλο πιο κοντά
στο βυθισμένο μου εαυτό
Έρχεται βράδυ
στη μέση στέκω του πελάγους
κι αυτό μου φτάνει.
Στις 5/3/2011 ήμουνα στο ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ, όπου ο Νίκος Γεωργάκης παρουσίασε τα καινούρια του τραγούδια, καθώς και επιλογές από την προηγούμενη δισκογραφία του !!! Μαζί του είχε κάποιους από τους προαναφερόμενους μουσικούς, καθώς, επίσης, και τις τραγουδίστριες Ειρήνη Σγουρίδου και Δάφνη Πανουργιά !!! Στο Μπαράκι ήμασταν μόλις .... 9 άτομα !!! Και το πρώτο που σκέφθηκα ήταν : "κοίτα να δεις, από το 1989 βγάζει δίσκους, έχει βγάλει 6 δισκογραφικές δουλειές κι ακόμη .... παραμένει άγνωστος. Τι να κάνουμε, το τίμημα της "σεμνότητας" και της "διακριτικότητας" είναι πολύ βαρύ" !!! Μετά, όμως, ένιωσα και λίγο ... "περήφανος" που είμαι από τους "λίγους" που έχουν ανακαλύψει κάτι τόσο αξιόλογο !!! Όσο για τον Νίκο Γεωργάκη .... για εμάς τους πολύ λίγους [και τυχερούς] που βρεθήκαμε στο "Μπαράκι του Βασίλη", ξεδίπλωσε με τον καλύτερο τρόπο στιγμές της μέχρι σήμερα δισκογραφικής δραστηριότητάς του !!! Και, επιπλέον, μάς μετέδωσε κάτι από την "ηρεμία" και την "ηπιότητα" που τον διακρίνει !!! Προσωπικά, μάλιστα, απόλαυσα και τις στιγμές που έκανε δοκιμές και πρόβες στη σκηνή πριν αρχίσει το πρόγραμμά του !!! Ακόμη κι εκεί τον έβλεπα και .... γαλήνευε η ψυχή μου ....