Το "οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο" της Μάρως Βαμβουνάκη.
Σκόρπια λόγια απ' το βιβλίο έγιναν το ομότιτλο τραγουδι των Πυξ λαξ.
Οι Παλιές Αγάπες Πάνε στον Παράδεισο
(Μουσική:
Φίλιππος Πλιάτσικας, Στίχοι: σκόρπια λόγια από το ομώνυμο βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη)
Άγονη πλήξη μιας ζωής δίχως έρωτα
Της ερημιάς μου τέρας, της πόλης μου θηρίο
Μη με φοβάσαι
Αλλοπαρμένη έκφραση, οι τοίχοι σου θυμίζουν
Τον πρώτο σου έρωτα
Οι πιο πολλοί, αδιάφορα κενοί σε λυγίζουν
Όπου και να’ σαι
Στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε
Επικίνδυνα
Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται
Πίσω απ’ τη λήθη
Στα κολασμένα παζάρια της Λεωφόρου οι αστυνόμοι
Οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
Μάσκες ακάλυπτες, μικρές
Στο γύρο του θανάτου
Τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή το δαίμονα στις άκρες των δακτύλων τους
Ξημέρωμα Σαββάτου…
Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
Στα πιο μεγάλε θέλω κάνουν πίσω
Δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
Κρυφτήκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων…
Ότι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο
Για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου
Κρύψου από μένα
Δεν ξέρω αν φεύγεις τώρα για το λίγο μου
Ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ
Πολύ για σένα
Πολύ για σένα…