Σας παραθέτω το κείμενο όπως ακριβώς το δημοσίευσε η PressTime την Παρασκεύη 26 Οκτωβρίου 2007 / αριθμός φύλλου 75 σελίδα 8:

Τα σχόλια δικά σας......

(αν σας ενοχλεί.. η μουσική... πολύ πιθανό... πατήστε τη παύση..)

Ο ρόλος του Οδυσσέα Τσενάι, ο οποίος πριν από λίγα χρόνια ήταν
σημαιοφόρος  στην παρέλαση. Το ισχυρό λόμπι τον ετοιμάζει στην Βοστόνη.

Κάνει κόμμα στην Αθήνα ο Τσενάι

Έτοιμη η διακήρυξη του Δημοκρατικού Κόμματος των Αλβανοφώνων.
Τις αποσκευές του για την Ελλάδα, όπου θα ιδρύσει κόμμα αλβανοφώνων,
ετοιμάζει ο Οδυσσέας Τσενάι..
Ο Αλβανός που πριν από μερικά χρόνια ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων ως
σημαιοφόρος στην μαθητική παρέλαση, σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες στη
Βοστόνη και θα πρωταγωνιστήσει στο εγχείρημα της δημιουργίας του
'Δημοκρατικού Κόμματος των Αλβανοφώνων' στην Ελλάδα.

Η πολιτική

Μηδενός εξαιρουμένου, όλα τα πολιτικά κόμματα της Αλβανίας συμφωνούν
απόλυτα με τη δημιουργία κόμματος Αμβανοφώνων στην Ελλάδα. Για
πολλούς καιδιάφορους λόγους. Κυρίως, όμως, διότι αυτό το κόμμα θα χρησιμοποιηθεί για να ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο ο ρόλος της Αλβανίας στα Βαλκάνια.
Πέρα από τις επιφανειακές διαφορές τους, τα αλβανικά κόμματα συμφωνούν
στις θέσεις τους για τα εθνικά θέματα αλλά και για τα θέματα της
αλβανικήςοικονομίας.
Δηλαδή, να λειτουργούν από κοινού και με όλα τα μέσα που διαθέτουν
ώστε ηΑλβανία να προσδεθεί ακόμα πιό σφιχτά στο άρμα των ΗΠΑ, προκειμένου η  χώρατους να ελέγχει τη δραστηριότητα των πολιτικών και στρατιωτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, από τη μία, και για να προστατευτείέτσι ο ζωτικός της χώρος και τα εθνικά της συμφέροντα από την άλλη.
Όσο για την αλβανική οικονομία , όλα τα αλβανικά κόμματα έχουν
συμφωνήσειότι ο κύριος μοχλός της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας τους είναι τατραπεζικά εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών προς την πατρίδα τους, αφού η Αλβανία δεν έχει τα περιθώρια να στηριχτεί στην παραγωγή ή στις υπηρεσίες.
Γι αυτό, άλλωστε, τα ίδια τα αλβανικά κόμματα χρηματοδοτούν ολόκληρες
οικογένειες Αλβανών πολιτών με τα πρώτα έξοδα εγκατάστασής τους σε ξένες
χώρες, ενθαρρύνοντας έτσι τη μετανάστευση.
Εξ' άλλου, όπως συζητείται εντός της αλβανικής κοινότητας στην Αθήνα, τα
Ελληνικά πολιτικά κόμματα έχουν διαψεύσει επανειλημμένα τις ελπίδες των
Αλβανών για τα θέματα που τους απασχολούν στη χώρα μας και δεν τους
εκπροσωπούν πλέον...
'Μέχρι στιγμής οι δεσμεύσεις των κυβερνήσεων δεν έχουν γίνει πράξη
και τομαρτύριο των μεταναστών στην Ελλάδα συνεχίζεται' αναφέρουν μεταξύ άλλων.
Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν χωρίς χρήμα. Έτσι, πρωταγωνιστικό
ρόλοστο συντονισμό του αλβανόφωνου στοιχείου πάντα στον κόσμο  ειδικότεραόμως όσον αφορά στα Βαλκάνια -, με την επίσημη γενική πολιτική του κράτους της Αλβανίας, έχει αναλάβει η Αλβανο-Αμερικανική Τράπεζα - η οποία λειτουργεί με τρία καταστήματα στην Ελλάδα.
Να σημειωθεί ότι η American Bank of Albania ανήκει κατά 100% στο
αλβανοαμερικανικό λόμπι και ιδρύθηκε στην πολιτεία Delaware των ΗΠΑ, το
1989, με πράξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την υποστήριξη της...
δημοκρατίας στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Επίσης, η ίδια τράπεζα είναι ο κύριος χρηματοδότης των μεγαλύτερων
εκδόσεων (εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία κ.λ.π.) στην αλβανική γλώσσα για
τα Βαλκάνια.
Και τα στελέχη της Αλβανο-Αμερικανικής Τράπεζας αλλά και τα μέλη του
συμβουλίου του αλβανο-αμερικανικού λόμπι μπαινοβγαίνουν στον Λευκό Οίκο
σαν να πρόκειται για το σαλόνι τους. Πολύ χαρακτηριστικά, ο
επικεφαλής τουαλβανο-αμερικανικού λόμπι είναι πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ.
Επίσης, το λόμπι των Αλβανών στις ΗΠΑ έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για
την υπόθεση Τσενάι. Είναι γεγονός ότι συγχρηματοδοτούν τις σπουδές του
Οδυσσέα Τσενάι στις Πολιτικές Επιστήμες. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες
αναφέρουν ότι ο Τσενάι φοιτά στη Σχολή Ηγετών του Harvard, αφού έκανε
ένα'πέρασμα' - για τα μάτια του κόσμου - από το τμήμα Φυσικής του Boston
College.

Υποστηρικτές στην Ελλάδα
Τη δημιουργία κόμματος Ανβανοφώνων στην Ελλάδα ενθαρρύνουν επίσης
εγχώριοι πολιτικοί αλλά και οικονομικοί κύκλοι.
Δημοσιογραφικά συγκροτήματα, εκδοτικοί οίκοι, μεγαλομέτοχοι Ελληνικών
ιδιωτικών καναλιών, κατασκευαστές δημόσιων έργων, εμπορικά επιμελητήρια,
πολιτικές οργανώσεις, μη-κυβερνητικές οργανώσεις κ.α.
Το 'Δημοκρατικό Κόμμα των Αλβανοφώνων' υποστηρίζεται επίσης από
εξωκοινοβουλευτικές συσπειρώσεις της Αριστεράς στην Ελλάδα, από Έλληνεςαλβανικής καταγωγής που έχουν διακριθεί μέσα από τα Ελληνικά media, αλλάκαι Αλβανούς επιχειρηματίες που ζουν και δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.


Ο πατέρας Τσενάι

Ο πατέρας Τσενάι τώρα, εκτός από Λοχαγός των Αλβανικών Μυστικών
Υπηρεσιών  εκείνη την εποχή, ήταν και ένας από τους πρωταγωνιστές του μεγαλύτερουοικονομικού σκανδάλου που γνώρισε ποτέ η Αλβανία, εκείνου με τις Πυραμίδες. Στην Ελλάδα ήρθε όχι ως φτωχός πλην τίμιος λαθρομετανάστης,αλλά για να αποφύγει τις απειλές για τη ζωή του και τη φυλακή από τις απάτες, σύμφωνα με τον αλβανικό Τύπο, που είχε διαπράξει εκεί. Και για τηδιακίνηση των χρημάτων προς την Ελλάδα έκανε χρήση των Ελληνικώντραπεζικών υπηρεσιών.....
Αξίζει να σημειωθεί ότι η οικοιγένεια Τσενάι είναι γνωστή οικογένεια
Τσάμηδων από το Φίερε, περιοχή στην οποία κατέφυγαν υπό διωγμό πολλοί
Τσάμηδες για τη συνεργασία που προσέφεραν κατά την διάρκεια της Κατοχής
στους Γερμανούς.

Ταχίρ Μήτσι
Πρωταγωνιστικό ρόλο, επίσης, στη δημιουργία του Κόμματος των Αλβανοφώνων στην Ελλάδα θα έχει φυσικά και ο πρόεδρος του Συνδέσμου ΑλβανώνΜεταναστών Ταχίρ Μήτσι, αναγνωρίσιμος ιδιαίτερα μέσα από τις εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου αλλά και του Νίκου Ευαγγελάτου, αλλά και πολύ γνωστός για τις κατά καιρούς εμπρηστικές του δηλώσεις σε βάρος των Ελλήνων.
Πολύ πρόσφατα, μάλιστα, στις 13 Σεπτεμβρίου 2007, σε δηλώσεις του
ανέφερεότι το μαρτύριο των μεταναστών στην Ελλάδα συνεχίζεται και ότι 'οι
Αλβανοίστην Ελλάδα είναι σκλάβοι'.Ο άνθρωπος, βέβαια, στον οποίο θα στηριχτεί η πόλιτική αυτήεπιχείρηση για λογαριασμό των αλβανοφώνων στην Ελλάδα δεν είναι άλλος από τον ΟδυσσέαΤσενάι, ο οποίος θα εμφανιστεί στην Ελληνική πολιτική σκηνή τηνκατάλληλη ψυχολογική στιγμή, όντας και προικισμένος με όλα τα μυστικά της ΠολιτικήςΤέχνης από τα μεγαλύτερα σχολεία των ΗΠΑ.


το τραγουδάκι για σήμερα... Βασίλης Παπακωνσταντίνου - ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΟΥ - Σφεντόνα

Η νύχτα απλώνει δυο λευκά τηλεφτερά
Η πόλη ντύνεται στα δορυφορικά
Η μαύρη οθόνη ανοίγει γι άλλη μια φορά
με τηλε-ευλάβεια η χώρα στέκει και κοιτά
 
Αλλοίμονο μου, αλλοίμονο μου
Η εξέδρα ουρλιάζει στο σαλόνι ρυθμικά
Τηλεπαθιάζομαι απόψε αθλητικά
Τηλεταυτίζομαι με απορρυπαντικά
Νοιώθω λεκές και σβήνω βιολογικά
 
Τα χάλια μου τα χάλια μου
με κράζουν στα κανάλια μου
Τα χάλια μου τα χάλια μου
τα βλέπω στα κανάλια μου
 
Κάποιοι εκπρόσωποι διαψεύδουνε ξανά
μα ο χρόνος τέλειωσε γι αυτούς είναι αργά
Η αγκαλιά που έχει κρυώσει τώρα πια
σε πρώτο πλάνο με ιδρώνει μια ξανθιά
 
Στο επεισόδιο που δεν ήθελα να δω
μεσ' την οθόνη σας κι εγώ θα εμφανιστώ
Ο τηλεχρόνος μου τελειώνει κάπου εδώ
μια καληνύχτα κι ένα τηλεευχαριστώ

Καλημέρα ... πολλοί (αρκετοί τελος πάντων) θα είδατε ίσως στις ειδήσεις χτες τα καψόνια στο νεαρό φαντάρο απο το μαγκάκο... (κερατά...) (http://www.alphatv.gr/index.asp?a_id=90&news_id=26815). Άλλοι πάλι να ίσως διαβάσατε κάπου στο internet τη κατάσταση των μονίμων εξοδούχων... του yes! (Γ.Ε.Σ.)... (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=798148)

Αυτή η χώρα τελικά όπως είπε κάποιος, κάποια στιγμή στο χαζοκούτι... έχει:
                            ΤΗΝ ΠΙΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ , ΑΝΟΡΓΑΝΩΣΙΑ!!!

Αφιερώνω σε όλους όσους θα κάνουν το κόπο να με διαβάσουv σήμερα (εστω και αυτό το λίγο που έγραψα) το παρακάτω -τεράστιο- τραγούδι....

Τετραγωνισμένα Φύλλα - Γιώργος Τσίγγος & Μαύροι Κύκλοι (1990)

Τετραγωνισμένα φύλλα, φύλλα πουλημένης έκφρασης
φιγουράρουν αποβλακωτικά, πίσω από πάγκους με χυμένα σκουπίδια
έγινε το ροκ στοίβες αποτσίγαρων, από πελάτες παμπ
που τραβολογιούνται από τα ίδια και τα ίδια
από χιλιοτυπωμένες φάτσες, λόγια και παραγγελιές για κανάλια φυγής
για κανάλια φυγής, μου χαχαχααχαχα!
για κανάλια φυγής...
 
Ταβέρνα, καφετέρια, παμπ, στρατόπεδο, σπίτι
κόλλησαν όλα στο μυαλό μου σαν χυμένοι καφέδες
ξεραμένοι στα ίδια και τα ίδια
λουστραρισμένα τραπεζάκια
έμποροι μεταπουλούν την ευχαρίστηση
με δόσεις άφιλτρων χειμάρρων κοροϊδίας
σε αντάλλαγμα χρυσάφι και πιοτό για παραλλαγή
 
Ο χοντρός με την κοιλιά με λιγουρεύεται
ασθμαίνοντας μια ανάγκη μου, κολλημένου κατοστάρικου
στην γυαλιστερή φαλάκρα του...στην γυαλιστερή φαλάκρα του χαχαχαχαχα...
στην γυαλιστερή φαλάκρα του χαχαχαχαχα...
 
Ένα τσιγαράκι ρε φίλε, ένα τσιγαράκι
να το κόψω, να κόψω τον πονοκέφαλο
που τσεκουρώνει ύπουλα το κανάλι των σπερμάτων
φαντάρια με μπλουζάκια, των πανδεοντολογικών μου νοήσεων
μηρυκάζουν χαμένες ανάσες μέσα σε στενά μπλου -τζιν
που ξεβάφουν αίμα και θειάφι...
 
Ξεράσματα ποτά σας, ζητούν κατοικία
ζάχαρες νίτρωσης μιλώντας για κόσμους γαλήνιους μπατσοφορεμένους
με περιπολικά σε περιπολίες, στα στέκια... στα στέκια, που αλήτες... αλήτες
αλλάζουν την πορεία στο αίμα τους... την πορεία στο αίμα τους
 
Να θυμηθείς ρε να παραβγούμε στο τρέξιμο
σε μια έρημη αμμουδιά να μην μας βλέπει κανένας...
με πεθαμένα κοχύλια
να ξεφυσήσουμε νικοτίνη και σιχαμάρα στα σπλάχνα τους
να ουρλιάξουμε ματώνοντας το λαιμό μας για όλα τα χαμένα βράδια μας
να ουρλιάξουμε ματώνοντας το λαιμό μας για όλα τα χαμένα βράδια μας
να ουρλιάξουμε ματώνοντας το λαιμό μας για όλα τα χαμένα βράδια μας
να ουρλιάξουμε οοοοοο...
 
Νεκροκεφαλές μηχανάκια ψάχνουν σάρκα απ' την σάρκα μας
ξεράθηκαν τα χείλη μας μιλώντας για τα ίδια και τα ίδια
 
Και εσύ κοριτσάκι να μην έχεις καταλάβει τίποτα... τίποτα να μην έχεις καταλάβει...
παρά να φεύγεις μακριά, ξεπουλώντας, αυνανίζοντας όλα τα βράδια που σου χάρισα
με το κορμί μου, με τα χείλη μου
σ' όλες τις κοινωνικές τις μασημένες σεμνότητες των ιριδικών σου καταπιέσεων
 
Να σε σεργιανίσω σ' όλους τους τάφους
που λυτρώθηκαν φτωχοί, αυτόχειρες
στρατιώτες εικοσάχρονοι με μελανιασμένες κατανοήσεις
φτωχοί, αυτόχειρες...
στρατιώτες εικοσάχρονοι με μελανιασμένες κατανοήσεις
φτωχοί, αυτόχειρες...
στρατιώτες εικοσάχρονοι με μελανιασμένες κατανοήσεις
Φτωχοί, αυτό... όχι...

ΥΓ. Αυτό που είναι bold στους στίχους... είναι η απάντηση σε κουβέντα στο foroum για το τι είναι το rock...

ΥΓ2. Αν κάποιος θέλει το τραγουδάκι... ή μου στέλνει σχόλιο, ΠΜ, ή μπορεί να το κατεβάσει απο τη σελίδα esnip...

το τραγουδάκι για σήμερα.... Σταμάτης Μεσημέρης - ΤΟ ΚΑΡΕ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ - Απόδραση (1991):

Πειρατής αταξίδευτων πλοίων θαυμαστής των αγνώστων λαθών
ναυαγός των καιρών σ' ένα γκρουπ μουσικών
παίζω φουλ στο καρέ των ορίων
λέω ναι στο κρυφτό των μεγάλων παιδιών
στις αγάπες των περιθωρίων
 
Ποιητής ξεχασμένων σημείων εγώ πλέον δηλώνω απών
στο κυνήγι αριθμών κάποιων μηδενικών
της Βουλής των κατευθυντηρίων
δε μ' αγγίζει λοιπόν η φωνή των σοφών
εγώ είμαι των πεζοδρομίων
 
Στη θολή γραμμή των οριζόντων κάποιος μου φωνάζει σ' αγαπώ
πίσω μου στη γη των επιζώντων γράφεται η ιστορία των παρόντων
με τη λογική των αιχμαλώτων απ' έξω εγώ
 
Τυχοδιώκτης της έκτης ηπείρου στο καρνέ τέως αναρχικών
είμαι εκτός των τειχών σ' ένα κλαμπ ουραγών
και τραβάω το σήμα κινδύνου
εραστής των τρελλών των τρελλών ταξιδιών
στη τροχιά των θεών του απείρου
 

Σας βάζω κάτι ήρεμο από Σταμάτη Μεσημέρη... διότι η ερμηνεία του είναι λίγο ιδιαίτερη για κάποιον που τον ακούει πρώτη φορά... Αν δε κάνω λάθος πρέπει να συνοδεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε κάποια σημεία , φωνητικά (δεν ορκίζομαι κιολας, απλά έτσι μου φαίνεται). Ελπίζω να σας αρέσει και να το αγαπήσετε... τουλάχιστον το τραγουδάκι... ή και τη μελωδία του...

το εξώφυλλο :

Βασισμένο πάνω σε αυτή την επιρροή...  γράφτηκε το παρακάτω στιχάκι....

ΣΤΟ ΚΑΡΝΕ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Διασχίζοντας τις γραμμές των οριζόντων
συναντάς έναν παράξενο κόσμο
ανθρώπους που μιλάνε, γελάνε, αγαπάνε,
ληστές που φονεύουν τα λημέρια τους
κτίσμα λαμπερό γίνεται η ψυχούλα σου.

Επιστρέφοντας στην πολιτεία της απάτης
που θέλει τον έρωτα αγνό
Ερείπιο ρημαγμένο γίνεται η ψυχή σου
μπαίνεις στη φάρμα των ανθρώπων.

Εσύ διασχίζεις τις γραμμές της αγάπης
και εμένα με παρατάς στις ράγες του
χωρισμού.

17/2/1994

Το τραγουδάκι για σήμερα.. παλιό... το ξέρετε όλοι... λίγοι όμως ξέρουν την εκτέλεσή του.. όπως γράφτηκε το 1988 από τον Στέλο Παπαϊωάννου-Σαλβαδόρ (χρόνια πολλά)... Ορίστε λοιπόν..: Μωρά Στη Φωτιά - ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗ - Στο δρόμο (2005)

Μου λες πως ψάχνεις το κλειδί
για να απαντήσεις πως και γιατί
Μου λες πως ρώτησες τους φίλους σου
μα κάπου σκόνταψαν και αυτοί
Πες μου αν σου απάντησε κανείς
Ποτέ, κανείς και Αχα, χα, Α, χα, χα, χα
 
Και συνεχώς μωρό μου
Αναζητώντας να γυρνάς στο μηδέν
Κι η ιστορία θα μας
πει τα παραμύθια της χιλιάδες φορές
Πες μου αν σου απάντησε κανείς
Ποτέ, κανείς και Αχα, χα, Α, χα, χα, χα
 
Να, να, να, να
 
Λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα,...
 
Πες μου ποιος, θα μ’ απαντήσει
Ο Χριστός, να μας φυλάει
Rolling Stones, πες μου κι αλλά
C.I.A, πιο μεγάλα
Φασισμός, ο Μουσολίνι
Πες μου ποιος, αδρεναλίνη
K.G.B, να μην σε νοιάζει
Όλοι τους νεκροί, βρικολάκιασαν
 
Αααααααααααααααααααααααααα!!!!!

Άν κάποτε δε θα μπορείς να δεις κάτι

                           τότε φαντάσου το

                                     σκεψου το

                                  ονειρέψου το

                                    Νιώσε το....

Κι ίσως κάποτε τα καταφέρεις

21/5/1995

ΡΟΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΓΥΡΙΖΕΙ
και αυτή τη στιγμή μας πατάει
ΜΑ Η ΡΟΔΑ ΑΥΤΗ ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ
κι όταν ξανάρθει και ξαναγυρίσει
ΤΟΤΕ Η ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ ΤΗΣ ΘΑ' ΧΕΙ ΧΑΘΕΙ
και θα' χει αποκτήσει πλευρές
και τότε πια δε θα πατάει εμάς
ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΛΑΚΩΝΕΙ ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΥΣ....

ΓΙΑΤΙ ΘΑ' ΡΘΕΙ ΚΙ Η ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ
 

4/12/99

Είναι βασισμένο στην έκφραση ρόδα είναι και γυρίζει..., αλλά επείδη η ρόδα είναι στρογγυλή.. δε σταματάει και γυρίζει συνεχώς... γύρω γύρω.. και ξαναπερνάει... και κάποτε από στρογγυλή.. γίνεται πια τετράγωνη... με 4 πλευρές.. και πλακώνει ό,τι ανεπιθύμητο θέλουμε... ...Γιατί κάποια στιγμή... έρχεται και η δική μας σειρά... 

Αφιερωμένο στο Seeeeaa..... από το χθεσινό του σχόλιο.....

.                                                                                                                        .

Το τραγουδάκι σήμερα.. σπάνιο.. δυσεύρετο.. (για να μαθαίνουν οι νεώτεροι να θυμούνται οι παλιότεροι)..:
Κατερίνα Γώγου - ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ - Κυριάκος Σφέτσας -Θά' ρθει καιρός

Θα' ρθει καιρός που θ' αλλάξουν τα πράματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα
εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη -
μη βλέπεις εμένα - μην κλαίς.
Εσύ εισ' η ελπίδα
άκου θα' ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς
δεν θα βγαίνουν στην τύχη
Δεν θα υπάρχουνε πόρτες κλειστές
με γυρμένους απέξω
Και τη δουλεά θα τη διαλέγουμε
δε θα' μαστε αλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι - σκέψου!-
θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες
Να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές
απροσάρμοστοι - καταπίεση - μοναξιά - τιμή -
κέρδος - εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.
Είναι Μαρία -
δε θέλω να λέω ψέματα -
δύσκολοι καιροί.
Και θα' ρθουνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω - μην περιμένεις κι απο μένα πολλά -
τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά :
"Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος".
Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ' όλα αυτά Μαρία.

το τραγούδι για σήμερα.. 1995-Υπέροχο Τίποτα (Γιώργος Καρράς, Γιάννης Αγγελάκας, Γιώργος Χριστιανάκης) - Θέλω ένα κορμί άθικτο

Θέλω ένα κορμί άθικτο,
ένα κορμί καθαρό
να σκαλίσω πάνω του την ιστορία μου

Μια καρδιά αθώα,
παιδική, ανυποψίαστη

Να την ακούω σιγά σιγά
να πρωτομουρμουρίζει
τις πρόστυχες μελωδίες μου

(Όλα δοκιμάζονται κι όλα γυρίζουν
εκεί που πια κρυφτήκατε
τα πάντα θα θυμίζουν....)

Οι πρώτες μου μαύρες εικόνες
δεν ήταν φτιαγμένες σφεντόνες
μα ήταν βαμμένες πόρνες
που πάντα έμεναν μόνες
να βλέπουν μες στην αυγή
τις πληγές του καλού εραστή.

Οι πρώτες μου μαύρες μέρες
περάσαν στα χέρια μου βέρες
μα φέρνανε σε χειροπέδες
που βγάζανε πίσω απ' τις ξέρες
τις πληγές που ματώνουν πολύ
τα χέρια, το αθώο κορμί.

Όλα δοκιμάζονται, κι όλα γυρίζουν
ό,τι κι αν γίνει, θα σας θυμίζουν
περιπλανηθήκατε μέσα στο δάσος
συμφιλιωθήκατε, μα όμως το θράσος
ξεχώρισε πιο μόνο του κι απ' το φεγγάρι
-ξύπνα αγόρι μου, είσαι παλικάρι.

Οι δεύτερές μου εικόνες
που ήταν φτιαγμένες σφεντόνες
βαμμένες δεν ήταν πόρνες
να μένουνε πάντα μόνες
προσμένοντας ως το πρωί
στα μάτια ενός βιαστή.

-Που έζησε στις δεύτερες μέρες
και έβγαλε τις χειροπέδες
που σκέπαζαν κάτω τους βέρες
κι ανθίζανε όλες οι ξέρες-
το νερό και το χάδι
όταν πέφτει σκοτάδι.

Όλα δοκιμάζονται κι όλα γυρίζουν
ό,τι κι αν γίνει, θα σας θυμίζουν
βρεθήκατε μέσα απ' το δάσος
χαμμένοι πολλοί, και κατά βάθος
ξεχώρισαν μόνο τα μάτια
που σ' έκαναν κι απόψε κομμάτια.

19/1/2000

ΟΛΑ ΔΟΚΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΚΙ ΟΛΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΘΗΚΑΤΕ
ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ.

Είναι ωραίο να πηγαίνεις κόντρα στον άνεμο

γιατί όταν τρέχεις μαζί του
είσαι κι εσύ λίγος απ' τη σκόνη
που κουβαλάει μαζί του.

1995

το τραγούδι για σήμερα: I'm not like everybody else - Droogs

I won't take all that they hand me down,
And make out a smile, though I wear a frown,
And I won't take it all lying down,
'Cause once I get started I go to town.

'Cause I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else.

And I don't want to ball about like everybody else,
And I don't want to live my life like everybody else,
And I won't say that I feel fine like everybody else,
'Cause I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else.

But darling, you know that I love you true,
Do anything that you want me to,
Confess all my sins like you want me to,
There's one thing that I will say to you,
I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else.

I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else
And I don't want to ball about like everybody else,
And I don't want to live my life like everybody else,
And I won't say that I feel fine like everybody else,
'Cause I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else.

Like everybody else,
Like everybody else,
Like everybody else,
Like everybody else.

If you all want me to settle down,
Slow up and stop all my running 'round,
Do everything like you want me to,
There's one thing that I will say to you,
I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else.

I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else.
And I don't want to ball about like everybody else,
And I don't want to live my life like everybody else,
And I won't say that I feel fine like everybody else,
'Cause I'm not like everybody else,
I'm not like everybody else.

Like everybody else (like everybody else),
Like everybody else (like everybody else),
Like everybody else (like everybody else),
Like everybody else.

το λατρεύω...!

το τραγούδι σήμερα.. Μιχάλης Χατζηγιάννης - Παράξενη γιορτή ... Δημιουργοί αυτού του εξαίσιου τραγουδιού δε θα μπορούσε να ήταν άλλος απο τον Λάκη Παπαδόπουλο (κοινώς Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ) μουσική,  και την Σάννυ Μπαλτζή στους στίχους..

Χόρεψα μόνος μου ό,τι ονειρεύτηκα,
ζωή παράξενη πάντα σε δέχτηκα.
Πρόποση επίσημη σ’ όλα τα ψεύτικα,
παράξενη γιορτή.
Σε ό,τι δέθηκα κι ύστερα χώρισα,
σ’ ό,τι αγάπησα κι ό,τι δε μπόρεσα.
Σ’ ό,τι αρνήθηκα και σ’ ό,τι δώρισα,
παράξενη γιορτή.

Με γλυκό κουταλιού
και στη θλίψη δωμάτιου παλιού,
μάνα εγώ θα σε δω,
όλα χάθηκαν κι όλα είναι εδώ.

Ένα μονόλογο στο τζάμι έγραψα,
ύστερα γέλασα, τα δάκρυα έβαψα.
Χρόνια που σώθηκαν, χρόνια που έθαψα,
παράξενη γιορτή.
Παίρνει ο άνεμος μέρες και θύμησες
κι εσένα που έφυγες και δε με φίλησες.
Ένα φθινόπωρο σαν στάχυ λύγισες,
παράξενη γιορτή.


Με γλυκό κουταλιού
και στη θλίψη δωμάτιου παλιού,
μάνα εγώ θα σε δω,
όλα χάθηκαν κι όλα είναι εδώ.

Χόρεψα μόνος μου ό,τι ονειρεύτηκα,
ζωή παράξενη πάντα σε δέχτηκα.
Πρόποση επίσημη σ’ όλα τα ψεύτικα,
παράξενη γιορτή.
Παίρνει ο άνεμος μέρες και θύμησες
κι εσένα που έφυγες και δε με φίλησες.
Ένα φθινόπωρο σαν στάχυ λύγισες,
παράξενη γιορτή.
Παράξενη γιορτή.

 και ένα μικρό δωράκι....

Το τραγουδάκι σήμερα: ΜΠΛΕ - Υπόγεια Ρεύματα - Παραλογές 

Έχω ματιά
Που τραβάει το κύμα
Έχω πανιά και σκοινιά
 
Της Αριάδνης
Εγώ έχω νήμα
Και κατακομβών κεριά
 
Έχω παλιές
Από μπρούτζο αλυσίδες
Να δέσω τα ξωτικά
 
Κάνω και τρίζουν
Των πόλων οι βίδες
Με λόγια ερωτικά
  
Έχω για σένα
Τη νύχτα με τ’ άστρα
Έχω το μπλε τ’ ουρανού
 
Έχω αστερόσκονη
Για να πετάξεις
Μέσα στο μαύρο του νου
 
Έχω ένα σπίτι
Στην παραλία
Και το όνομα σου απορώ
 
Του Δέλτα έχω
Την μαύρη μαγεία
Εκείνων που παίζουν στις μπλε

Αφιερωμένο εξαιρετικά στη γυναίκα της ζωής μου..

που (πάντα) βρισκόταν και βρίσκεται δίπλα μου....

και που με ανέχεται σχεδόν μια ζωή...

είναι το ελάχιστο που μπορώ να της αφιερώσω αυτή τη στιγμή....

να ξέρεις ......σε αγαπάω πολύ πολύ......!

ακουω την αγάπη και δεν ακούω τις σκέψεις μου...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

είναι η δικαιολογία για το σημερινο ποστ...

δε θα γράψω πολλά ... θα γράψω τους τίτλους απο το cd που έχω στα χέρια μου....

1 Εισαγωγη
2 Το Τρενο
3 Χαρτινο Τσιρκο
4 Η μασκα που κρυβεις
5 Εδω (με τις πετρες) και μετα ολοκληρο
6 Μια υπεροχη ευκαιρια
7 Ταξιριαρα ψυχη
8 Ακουω την αγαπη(με τις πετρες)
9 Ακουω την αγαπη (ολοκληρο)
10 Θα ανατελλω
11Αμνησια (Ακουστικες κιθαρες)
12 Καινούργια ζάλη
13 Τρυπες στον παραδεισο

και μια μικρή εισαγωγη... όπως τη παρουσίασε κάποιος αλλος μεσα απο το internet:

Το λαιβ αυτο ειναι ηχογραφημενο απο τη συναυλια των τρυπων το 1998 στο rockwave του Λυκαββητου.
Ξερετε η συναυλια  που ειχε γινει μετα την αναβολη της προηγουμενης(τοτε με τις πετρες που εριξαν μερικοι καφροι για να μπουν τζαμπα).
 
Το CD αυτο δεν κυκλοφορησε γιατι παλι καποιοι πεταξαν πετρες. Την πρωτη φορα λοιπον που πεταν τις πετρες φωναζει ο  ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ αφου πρωτα σταματανε να παιζουν(το εδω):
Οπα,οπα,οπα,οπα....Γιατι εγινε αυτο??? Γιατι πετατε πετρες ρε? Τι μαλακiες παλι??? Δεν ντρεπεστε λιγο θρασυτατοι???

Και την δευτερη φορα που πετανε πετρες σταματαει το τραγουδι(ακουω την αγαπη) και λεει: ΕΙ!!!! >:( >:( >:( Οπα, οπα, οπα... Πετανε πετρες... Οποιοδηποτε προβλημα εχετε, ελατε εδω, ελατε μετα, ελατε κατω να το συζητησουμε. Να πετατε πετρες μεσα απο την μαζα μεσα απο το πληθος, χωρις ονομα χωρις προσωπο ειναι πολυ ευκολο ενταξει??? Θρασυδειλια και αλητεια ειναι... ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.
Την ωρα που τα λεει αυτα το πληθος τον χειροκροτει και οταν τελειωνει φωναζουν ολοι απο κατω "ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΘΛΙΜΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΣ!!!!!"

ΜΕΓΑΛΕ ΓΙΑΝΝΗ!!!!!

Μιλαμε για γμτο CD!!!

...επειδη καλό ειναι να μοιράζεσαι κάποια πράγματα....

Καλή ακρόαση εδώ..........

Το τείχος του Βερολίνου - Η πτώση (9 Νοεμβρίου 1989) 

Η κατάρρευση του κομουνισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που άρχισε από την Πολωνία και την Ουγγαρία, συμβολίζεται με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989. Αντιμέτωπη με τη μαζική έξοδο των πολιτών της προς τη Δύση, η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας ανοίγει διάπλατες τις πύλες. Η Γερμανία ενώνεται έπειτα από περισσότερα από 40 χρόνια και τα ομόσπονδα κράτη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας γίνονται τμήμα της ΕΕ (Oκτώβριος 1990).

(αν δεν φαίνεται κάποια εικόνα κάντε δεξί κλικ πανω στο κενό κουτί στην επιλογή: εμφάνιση εικόνας)

η κατασκευή...

το τείχος....

ο έλεγχος ..για την άλλη πλευρά...

η συγκέντρωση...

ο κόσμος πληθαίνει...

η πτώση του τείχους...

το τραγούδι σήμερα.. ύμνος της εποχής εκείνης..

Pink Floyd - "Another Brick In The Wall (Part II)

We dont need no education.
We dont need no thought control.
No dark sarcasm in the classroom.
Teacher, leave those kids alone.
Hey, teacher, leave those kids alone!
All in all its just another brick in the wall.
All in all youre just another brick in the wall.

We dont need no education.
We dont need no thought control.
No dark sarcasm in the classroom.
Teachers, leave those kids alone.
Hey, teacher, leave those kids alone!
All in all youre just another brick in the wall.
All in all youre just another brick in the wall.

ας μιλήσουν οι εικόνες και το τραγούδι.......... αρκεί..

Τη μέρα αυτή που διάλεξα
εδώ μπροστά σας να σταθώ
τραγούδια και μισόλογα
στο φως να καταθέσω

Πώς πήρα τέτοια απόφαση
δεν ξέρω αν θ' αντέξω
η μέρα αυτή θυμίζει μακελειό

Νοέμβρης ήταν η χρονιά
κι εδώ γινόταν του χαμού
εγώ ήμουν δεκαεννιά
κι αυτή εβδομηντατρία

Και να που ερωτεύτηκα
κάποια χρονολογία
κι ο έρωτας κρατάει για καιρό

Μα έχει ο καιρός γυρίσματα
μεγάλωσε κι αυτή κι εγώ
μεγάλωσαν κι οι φίλοι μου
εκεί γύρω στα σαράντα

Στα κόμματα γαντζώθηκαν
κι εγώ δεν ξέρω τι να πω
και άλλοι στο σπιτάκι τους για πάντα

Η απόσταση μας έσωσε
μα οι θύμησες πληγώνουν
και λέμε σαν βρισκόμαστε
τα ίδια και τα ίδια

Μα νιώθω σαν μικρό παιδί
που πάλι το μαλώσανε
και φεύγω σε μια άγονη επαρχία

Κοιτάζω πάλι πίσω μου
δυο γιους απόκτησα κι εγώ
δεκαεφτά Νοέμβρηδες
μου βάρυναν την πλάτη

Σημαίες και γαρύφαλλα
εμπόριο κι απάτη
και λόγοι επισήμων στο κενό

Κρατάω το στόμα μου κλειστό
τα χείλη μου ματώσανε
κι αυτοί που μας προδώσανε
ανέραστοι να μείνουν

Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε
αυτό έχω μόνο να τους πω
τα όνειρα των εραστών δε σβήνουν

....ρώτησε ο παππούς.....

τώρα τι του απαντάς? 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο παππούς είναι 89 χρονών..... και δε ξέρει τι σημαίνει ηλεκτρονικός υπολογιστής... (τον έχει δει ομως...)

το τραγουδάκι σήμερα.. Ξύλνια Σπαθιά - Ερώτηση Κλειδί - Ξεσσάλονίκη

Κυρίες και κύριοι περάστε οι πόρτες είν' ανοιχτές
είσοδος πάντα ελευθέρα οθονοψυχοφυλακές
μετράει ο χρόνος από τώρα αλλά κανείς μην κουνηθεί
ανακαταδιαφημίσεις σε λίγο πάλι μαζί
 
Συγχαρητήρια μαντάμ, τα καταφέρατε καλά
έχετε λύσει όλους τους γρίφους που τα μάθατε όλα αυτά;
αν απαντήσετε λοιπόν και στην ερώτηση κλειδί
όλα δικά σας, το χρήμα, η δόξα και η χλιδή
 
Κυρίες και κύριοι περάστε οι πόρτες είναι ανοιχτές
σ' αυτό το γύρο του Θανάτου ο ίλιγγος που θες
το τρένο φάντασμα σφυρίζει, ανέβα όσο είναι καιρός
μα από το Σπίτι του Τρόμου δε βγαίνεις ζωντανός

Διάλεξε έναν μαλάκα... να του αφιερώσεις το τραγούδι....

το τραγουδάκι... Γιάννης Γιοκαρίνης - το καπέλο (Γ.Λογοθέτης)- Ναυαγός μες στην Αθήνα

Πήγα για να δω ένα έργο
στο θερινό το σινεμά
μια Ιταλική ταινία
άσπρη μαύρη απ' τα παλιά.

Ήταν κι ένας με καπέλο
που καθότανε μπροστά
ούτε διαφημίσεις είδα
με τ' αντηλιακά.

Ούτε το Βιττόριο είδα
τον Τοτό και το Μαρτσέλο
μόνο έβλεπα δυο ώρες
του μαλάκα το καπέλο.

Έπινα και μια μπυρίτσα
με στραγάλια αλμυρά
άναψα κι ένα τσιγάρο
από 'κεινα τα στριφτά.

Και αυτός με το καπέλο
που καθότανε μπροστά
έκρυβε όλους τους τίτλους
που ήτανε στα Ελληνικά.

Ούτε το Βιττόριο είδα
τον Τοτό και το Μαρτσέλο
μόνο έβλεπα δυο ώρες
του μαλάκα το καπέλο.

Είχε κι ένα φεγγαράκι
ήταν όνειρο η βραδιά
και στο διαλειμματάκι
κάτι ελαφρολαϊκά.

Και αυτός με το καπέλο
τραγουδούσε δυνατά
με το Γιάννη το Σταμάτη
τη Μπουμπού και το Μητσιά.

Ούτε το Βιττόριο είδα
τον Τοτό και το Μαρτσέλο
μόνο έβλεπα δυο ώρες
του μαλάκα το καπέλο.

Κι όταν τέλειωσε η ταινία
βγαίναμε όλοι στη σειρά
και αυτός με το καπέλο
πάλι ήτανε μπροστά.

Και μου λέει ένας κύριος
που του ήτανε γνωστός
το φοράει το καπέλο
γιατί είναι καραφλός.

Ούτε το Βιττόριο είδα
τον Τοτό και το Μαρτσέλο
μόνο έβλεπα δυο ώρες
του μαλάκα το καπέλο.

άϊντε 'γειά μας....

Χαφιές στο σπίτι η θεία σου, κι αστυνόμος η μαμά
Του τρόμου αθώα πρόσωπα, που αργοπεθαίνουν στη δική σου αγκαλιά
 
Παυλάκη γύρω σου σωπαίνουν
τους φτάνει π' ανασαίνουν
τι ζητάς;
 
Ετοιμοθάνατου είσαι γέννα
κουλός με χρυσαφένια πένα
πού το πας;
Με το χαβά του θυμικού σου
μαντζούνι του μυαλού σου
πιπιλάς...
Ξέρουνε τι τους περιμένει
στην πολυθρόνα βολεμένοι
τι ρωτάς;
 
Θάνατος,  θανατος,    θάνατος
 
Κάπου τριγυρίζει, μια παράξενη ματιά
κάτι σε γεμίζει, με θανάτου σιγουριά
 
Κανείς δεν θες να σε δαμάσει
κι όμως πονάς για ότι έχεις χάσει
και ρωτάς
Βυζαίνει ακόμα τ' όνειρό σου
και ο πόνος μοιάζει να 'ναι γιατρικό σου
που ζητάς
Στο Άμστερνταμ ο Φαληριώτης
και στο Παρίσι ο Βερεσιώτης
σου γελά
Θανάτου χρέος σου μετράνε
σε καταφύγια σε τραβάνε
και ξεχνάς

καλημέρα.....

Έτσι κι ένα χαμόγελο
είναι μια θέληση.

Αν έχεις θέληση και κάνεις την αρχή
Τα όνειρά σου ζωντανεύουνε ΞΑΝΑ.

20/11/1995

..το ταγουδάκι : Β.Παπακωνσταντίνου  -  Για σένα - Διαίρεση

Πάλι ξύπνησα με κάτι όνειρα
μισά και τρομαγμένα, με σένα
Με άσπρα ρούχα, παιδικά
μέσα στου δρόμου τα νερά
με σένα, με σένα
 
Πάλι μέθυσα, πάλι έγραψα
χίλιες φορές το όνομά σου
Δικά σου αυτά, που τράβηξα προχτές
κι εσύ στην πόρτα σου να κλαις
για μένα, για μένα
 
Πάλι τίποτα δεν βρήκα
τίποτα να πω, γυρίζω σαν αερικό
με της καρδιάς σου την πυξίδα
Σε είδα σ' ένα καθρέφτη μαγικό
άστραφτες σαν ένα βεγγαλικό, σε είδα
 
Πάλι ξύπνησα με κάτι όνειρα...
 
Πάλι μέθυσα, πάλι έγραψα...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:

 Τα βραχιολάκια προσφορα από την εταιρεία On&Off για το διαγωνισμό της ραδιο-ΜΗ-εκπομπής "Million Miles Away" του μέλους Panos72, με όνομα Panos 72 on air (2), (3) και (4) είναι αυτα που βλέπετε στην εικόνα..

πως συμπεριφέρετε ένας άντρας συνήθως...

και ποια συμβουλη... λύση , δίνει, ο ...

.... Χάρυ....Κλύν....

"Πώς ν'αρνηθω τους άψυχους συντρόφους μου;Και τι συντρόφους! Τέτοιους, που ολάκερα σαρανταπέντε χρόνια, ποτέ δεν μ'εψύχραναν, που όταν μ'έβλεπαν να μπαίνω μέσα στην σκηνή τον Καραγκιόζη για να παίξω, όλοι εγελούσαν. Έτσι ένοιωθα όταν τους έβλεπα. Και σάμπως να μου έλεγαν όλοι μαζί: - Εμένα να πρωτοπάρεις απόψε στα χέρια σου, Σπαθάρη. Εγώ θα παίξω καλύτερα! Και μόλις αρχίναγα να παίξω, ξεκινούσε στο πανί τον Καραγκιόζη μια πραγματική ζωντάνια. Αφού δεν βρίσκω με τι λογής λόγια να τους πώ το έχετε γεια,...θα πεθάνω μαζί τους.

 Ο Καραγκιόζης είναι η ζωή μου! Αν μου αφαιρέσουν αυτή την ανάγκη εγώ σε μια βδομάδα θα πεθάνω. Μόνο έτσι αισθάνομαι τα γέρικα κόκκαλά μου να ζωντανεύουνε και την ψυχή μου να μου μιλάει παιδιάστικα".

Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει
είναι π’ ονειρεύομαι σαν τον καραγκιόζη
Φίλους και εχθρούς στις φριχτές μου πλάτες
όμορφα να σήκωνα, σαν να ’ταν επιβάτες

Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή
ποιο φορείο θα μάς κουβαλήσει
Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί
που δεν έχει σώμα να ψηφίσει, να ψηφίσει

Σαν κουκιά μετρώ τα λόγια του καμπούρη
πίσω απ’ το λευκό πανί, μέσα απ’ το κιβούρι
Μα όσο κι αν μετρώ, κάτι περισσεύει
Τρύπια είν’ η αγάπη μας και δε μάς προστατεύει

Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή
κόκκινο αυγό ή καρναβάλια
Μέσα από την κάλπη, τη στατιστική
μάς κοιτάει ο Χάρος και τού τρέχουνε τα σάλια

Σαν σκιές γλιστρούν λόγια και εικόνες
κάρα σκουπιδιάρικα φεύγουν οι χειμώνες
Κι αν δεν ντρέπεσαι να γυρίσεις πίσω
έλα στην παράσταση να σε γιουχαίσω

Λευκό μου σεντονάκι, λάμπα μου τρελή
ποια αγάπη τάχα μάς φυσάει
Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί
που δεν έχει απόψε πού να πάει, πού να πάει

"...Στο σπίτι μου όλα θυμίζουν τον Καραγκιόζη... Έφτιαξα κι έναν αερόμυλο που τον γυρίζουν ο Καραγκιόζης κι ο Χατζηαβάτης. Στον καθρέφτη ο Καραγκιόζης μου λέει κάθε πρωί: Ρε Σωτήρη, για θυμήσου απ΄το 1909 μέχρι το 1947, τότες που μ'έπιανες στα χέρια σου, τι χαρές και γέλια χαρίζαμε σ'αυτόν όλο το λαό που όλο χαρά σου φώναζε: Γεια σου ρε Σπαθάρη με τον Καραγκιόζη σου".

χωρίς ψίχουλα λόγια και επεξηγήσεις...: Σωτήρης Σπαθάρης

Ξεφυλλίζοντας (τρόπος του λέγειν) τα φάκελο με τις φωτογραφίες τις καλοκαιρινές... συνηδητο-ποίησα για άλλη μια φορά πως είναι τρελοί αυτοί οι ΡΩμαίοι....!!!!  Είπαμε ρε παιδί μου , δεν είμαστε απο αυτό το μέρος...και σίγουρα θέλουμε κάποια βοήθεια στο δρόμο... Κι εσεις?? Κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε....!!! Το πιο απλό που μπορούσατε να κάνετε είναι να βάλετε πινακίδες ας πούμε....(ρε μανία που έχει αυτό το fantasma να μας ξεμπροστιάζει!!)....   Και βάλατε... δε λέω με το παραπάνω......

Λοιπόν.... Κεφαλλονιά.... πως πάμε για τη κουνόπετρα.... αριστερα... δεξια ,.... ευθεία... ξανα αριστερα... στη διχαλα δεξια.... (ετσι λεγαν οι πινακιδες).... ωσπου........

Να!!!!! ....η:

εεεε δε πήγαινε και άλλο..... μετά ήταν η θάλασσα... αλλά για να μην έχεις την απορία σου λέειιιι...... εδώ είναι ρεεεε...... μη ψάχνεις.... πατάς πάνω της......

(να σου πω την περιμενα λίγο πιο τουριστική!!!! να κουνιέται λίγο..... να έχει κανα αναμνηστικό.... έστω κανα παγωτάκι να αγοράσουμε....

ααααυτααααααά... και με τη Κουνόπετρα........

Το τραγουδάκι το σημερινό ανηκει στα συλλεκτικα....   :))))))

(και λόγω οτι είναι νωρις... το έβαλα....)

..για να θυμούνται οι μεγαλύτεροι..... να μαθαίνουν οι μικροτεροι..... για να καταλάβετε πως δεν είναι το τραγούδι της Μενεγάκη.... αλλά καποιου αλλουνού καλλιτέχνη.....

Μήπως θυμάστε ποια το λέει???  :))))

Αποκλείεται ή κάποιον θα ζαλίζατε μικρές με αυτό το τραγούδι.... ήόλο και κάποια αδερφη ξαδέρφη θα υπήρχε να το τραγουδάει με τις κούκλες της.. την ώρα που έκανε τη κομμώτρια....

:))))  χααχαχαα.... καλημεραα........

Λοιπόο-οο-ον……  καταρχήν καλημέρα!!! Σας ενημερώνω πως ακολουθεί μακροσκελές θέμα….. Αλλά ξέρω δε μασάτε!!!! Χαχαχαχαχχαααα…… Οι προηγούμενες φωτογραφίες ήταν τραβηγμένες από εμένα… οι σημερινές είναι παρα-τραβηγμένες από κάποιους άλλους!!

Γι’ αυτό το λόγο το μόνο που έχω να πω είναι:

Ας αρχίσουμε με τη ντομάτα πάλι…. Άραγε πόσα λεφτά θέλεις για να φας μια ντομάτα?????

Μμμμάλιστα…. Το θέμα όμως δεν είναι  και τόσο απλό….. Που βρίσκεις τη ντομάτα???  Θα μου πεις σ’ένα μανάβικο.. και θα έχεις και λάθος!! Μόνο σ’ ένα ΙΑΤΡΕΙΟ ΜΑΝΑΒΙΚΟ θα μπορούσες πλέον να βρεις λαχανικά…

 

Αλλά άσε ξέεερω και γι’ αυτό ο Έλληνας ο πονhρός λέει πως το ξένο είναι πιο νόστιμο….. Εγώ θα σου πω μόνο πως:

Λοιπόν έχουμε και λέμε έχουμε ντομάτα από προχτές…. Κρεμμύδι από χτες….  ΑΑΑΑΑΑΑ τώρα που το θυμήθηκα…….

Λοιπόν πάω να αγοράσω κρεατάκι που έμαθα πως έχει προσφορά…

Να μη πάρω και κανα ζυμαρικό…….. ευκαιρία ήτανε…..

Μα τοόόόόση ώρα στα μαγαζιά…… μπερδέυτηκα και δε ξέρω πώς να γυρίσω πισω…. Σαστισα με τόσες προσφορές…… Τώρα τι κάνω??? Ασε να βρω καμιά ταμπέλα…

Όχι όχι δε μένω εγώ από εκεί….

Άααι γεια σου το βρήκα εκεί πάνω είναι το σπίτι μου….

(ερώτηση απορία…. Εντάξει ο τουρίστας το δεχεται πως είναι τόσο ανηφορικός ο δρόμος…. Καταλαβαίνει τη λέξη  Hilton….   Αλλά αυτό το pros τι μπορεί να σημαίνει …..????)

Ορίστε έφτασα … σπίτι μου σπιτάκι μου…..

Μιαμ μιαμ μιαμ…… η ώρα πέρασε……

Κανα φρούτο μας έλειπε…….

Το πρόβλημά μου τώρα είναι ένα……. Και αυτό το εξηγεί ακριβώς…..

….zzzzz………….ZZZZZZZZZZZ…………..zzzzzz…………ZZZZZZZ…………….ZZZZZzzzzZZZzzzz………

Αχ τι ωραίος αυτός ο μεσημεριανός ύπνος….. μα εχω φουσκωσει τόσο πολύ…. Μη μου πεις πως κι εσας δε σας πιάνει το ίδιο…….  Αλλλλααααα παααααααλι προβλημααα??????

Ε και που να πάω?

Θα σκάσει η φουσκα μου σου λέεεεεωωωωωω……

Να σαι καλα!!!!!!!! Στο χωμα σε εψαχνα κρεμασμένο από το μπαλκόνι σε βρήκα…..

Πάω εδώ 

Να σκεφτώ τι να φάω για βράδυ……

……………………………………………………………………………………………………………………………..

Να! Ορίστε…..  Έχω κάτι

σπίτι…. Οπότε θα τα βάλω στο τηγανάκι….. θα ρίξω λίγο και από το ρητό……

(σε όποια γλώσσα θέλω…)

Ωραια παω να πάρω και πραγματάκια για το μπρεκφαστ το αυριανό …. Και είμαι ετοιμος…..

Ψωμί νομίζω πως έχω….. κατσε να δω αν βρήκανε τίποτα και αυτοι η αχαΐρευτοι για να  αλείψω…..καμιά φετούλα….

….ακόμα δε βρήκαν….. καλά θα βάλω μαρμελάδα….

Και θα πιω και λίγο..

Φτιαγμένο από το κήπο….. σπιτικο……

Θα έπαιρνα και λίγο σταφυλάκι…  αλλά τι θέση του από τοτε που εγινε πόλεμος…. Τη πήραν τα κανονια…. και οι μπάλες τους…..

Τι να πω τα καταπατησαν όλα….. (και όχι τιποτα άλλο, το θαυμάζουν κιολας…)

Ας είναι δε πειράζει… πάω να πάρω καλαμαράκια…. Δυο ειδών παρακαλώ!!! Το ξέρετε πως αν βάλετε δυο διαφορετικά ειδη είναι πιο νόστιμα…. Θα πάρα λίγα από εδώ…

Και λίγα από εδώ….

Ωραιααααα!!!!

Παω σπίτι τώρα……

Ουπς… το ξέχασα…. Συγγνωμη…..

Κάτσε να πάρω για να εχω και λιγο μπας και φτιάξω αυριο το βράδυ….

Αντε…. Τελειώσανε τα ψωνια πάω… να μαγειρέψω πάλι……. Γειααααα σας……

Όχι πάλι εσυ……..

Αφου στο εχω πει τόσες φορές…..

Δε σε θέλω πια!!!!!!!!

Αααααα κάτι τελευταίο…..

Για κοιταξτε και αυτό….

Για να ξιγιόμαστε εεεε????? 

Αντε και καλό βράδυ!!!!!! Καλη εβδομαδααα………..

καλημέεερα.... τι κάνετε; όλα καλά; .....μετά το χθεσινό....και έπειτα από απαίτηση χίλιάδων αναγνωστων (???) ήρθε και το κρεμμυδάκι να συμπληρώσει τη σαλάτα....!!!! Τελικά όλα τα έχουμε στη χώρα μας.... χαχαχα..... ΑΑΑΑΑ και που'στε! αφου φάτε και το κρεμμύδι μετά προσοχή! Μόνο με τριάντα!!!!

Στο σουπερμάρκετ, στο σουπερμάρκετ θα βρούμε
φρέσκα, κατεψυγμένα και πλαστικά
μήλα, μπανάνες, γάλα Carnation και κότες
μπιφτέκια, ντομάτες κι απορρυπαντικά

........τί λετε λοιπόν;

...θα μπορούσε να είχε τίτλο....

ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ η ωραία Ντομάτα!!!!!!

παρ'όλα αυτά... δεν εχει τετοιο τίτλο...

μια αστεία ... συνάμα και μακάβρια φωτογραφία.... απο το καλοκαίρι....

Καλο μήνα λοιπόν....