ελληνική μουσική
    626 online   ·  211.195 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Οι Θεοί Μας Πέθαναν

    Κάποιοι δικοί μου στίχοι, περιμένουν τα σχόλιά σας...
    Γράφει το μέλος a_r_i_s
    6 άρθρα στο MusicHeaven
    Παρασκευή 04 Ιούλ 2003
    Χάθηκα στων ματιών σας το βυθό
    άπληστα βλέματα των αιώνιων καιρών
    και λύτρωσα την αμαρτία
    που με αλυσίδες μου έβαλες
    ρηχή μου ώρα.

    Πούλησα ψυχή και φιλί σου έδωσα
    μούσα μου σε ερωτεύτηκα και χάθηκα.
    Κι ολα όσα έκαψα με πόνο ξέχασα.
    Που να ληστέψω τώρα χαρά για να σου στείλω
    και πως να σου πω πως
    οι θεοί μας πέθαναν



    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #207   /   04.07.2003, 13:21   /   Αναφορά
    Νίκο, έχω έναν λόγο παραπάνω να μην είμαι αντικειμενική στην κρίση μου, ειδικά για τους στίχους σου αυτούς. Η αλήθεια είναι πως γνωρίζοντας αρκετά από εκείνα που κρύβεις πίσω από το νόημά τους, τους εκτιμώ τελείως διαφορετικά από κάποιον ίσως που δεν τα γνωρίζει.

    Έστω όμως...Από αυτήν την οπτική, έχω δύο παρατηρήσεις:

    - γνωρίζοντας τι εννοείς σε κάθε λέξη σου, τους θεωρώ εξαιρετικούς, για τη σύλληψη και τον τρόπο, με τον οποίο αποδίδεις τα νοήματα

    - είναι όμως τόσο πολύ γρίφος η γραφή σου, για όσους δεν ξέρουν τι εικόνες και παραστάσεις έχεις εσύ στο μυαλό σου, που ίσως να τους αδικήσουν ή να τους θεωρήσουν σκόρπιες λέξεις.



    Κάποιες φορές, εκφράζοντας κάτι πολύ δικό μας, σίγουρα όχι μόνο δυσκολευόμαστε να το αποδώσουμε κατανοητά στους υπολοίπους, αλλά δεν το έχουμε και πολλή ανάγκη...

    Ξεχνάμε όμως, ότι δεν έχουμε εμείς και μόνο το προνόμιο των συναισθημάτων μας. Πολλοί μπορεί να αισθάνονται σαν κι εμάς κι είναι πραγματικά πολύ σημαντικό για όλους μας, διαβάζοντας τα λόγια κάποιου, να μπορούμε μέσα στην πρωτότυπη για εμάς γραφή του, να βρίσκουμε δικά μας συναισθήματα και σκέψεις.

    Κι όταν επιλέγουμε μάλιστα να δημοσιεύουμε στίχους ή λόγια μας, πρέπει για λίγο να βασανιστούμε ώστε κάποια σημεία της γραφής μας, που για μας ή για τους λίγους που μας ξέρουν να είναι μεν απόλυτα κατανοητά, να γίνουν κατανοητά και στους υπολοίπους. Αυτό δεν είναι ανάγκη να γίνεται "σκοτώνοντας" τον συμβολισμό, τον οποίο, όπως φαίνεται, πολύ αγαπάς. Ακόμα και ο συμβολισμός πρέπει να κατευθύνει όμως τη σκέψη μας σε σαφείς δρόμους, όχι να μας περιορίζει αλλά να μας κάνει στο τέλος της ανάγνωσης να σκεφτόμαστε "...ναι, πράγματι, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να εκφράσεις αυτό το συναίσθημα..., ο ακριβής συμβολισμός...".



    Είμαι σίγουρη, πως αν κάποια σημειά της γραφής σου είχαν αυτήν την παραπάνω καθαρότητα (και το λέω πάντα, γνωρίζοντας τι εννοείς πίσω από τις λέξεις σου, όπως εσύ μου το έχεις εξηγήσει), τότε ο αναγνώστης τους δε θα έλεγε απλώς "πολλή όμορφη εσωτερική γραφή" αλλά "πολλή όμορφη γραφή και πρωτότυπη απόδοση των νοημάτων"
    #217   /   15.07.2003, 21:25
    To καλό με κάθε γράφημα είναι ότι πάνω άπο όλα εκφράζει τα συναισθήματα αυτού που το δημιουργεί.Οι ερμηνείες που μπορεί να έχει ειναι πολλές και κάτα την γνώμη μου δευτερευουσες.Ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει ανάλογα με τα βιώματα του αλλά τα συναισθήματα που του δημιούργει είναι τα ίδια.

    #2602   /   05.08.2005, 14:52
    Νίκο συμφωνώ μαζί σου. Αλλιώς δε θα υπήρχε ούτε η μισή τέχνη από όση έχουμε. Γιατί ο καλλιτέχνης, ακόμη και ο άσημος (αυτός ίσως περισσότερο) δημιουργεί με πηγή τον εαυτό του και τα δικά του βιώματα και πολλές φορές δεν τον πειράζει να τα κρύβει πολύ καλά πίσω από λέξεις, ήχους, χρώματα, κινήσεις... Μάλλον αυτό αποτελεί και την επιδίωξή του. Gate, χρόνια σου πολλά:)