Αποκάλυψη

Κρατούσε τη ρομφαία του στο ένα χέρι
στη φούχτα του αλλου χεριού,
μας έφερνε
χνουδωτά ολόδροσα τσάγαλα
Επτά
Στάθηκε στο μέσο του ναού κι έσβησε του ηλεκτρικούς πολυέλαιους
Σημάδι πως ήθελε να λουστεί στο φως
Απόθεσε τη ρομφαία στο υπερώο
και έλαβε θέση μπροστά στο δεξιό αναλόγιο
Έκλεισε τα μικρόφωνα για να ακουστεί.
¶λλο Σημάδι,
πως ήθελε να μιλήσει.
-Οι ¶γγελοι μιλάνε, μόνο όταν έχουν κάτι να μας πουν-
Χτύπησε ρυθμικά
το τουμπερλέκι που κουβαλούσε παραμάσκαλα
Kι άρχισε να τραγουδά
Βυζαντινά ρεμπέτικα και Σμυρναίικες υμνωδίες
Ξεδίπλωσε τη ψυχή του
Κι άρχισε να διαβάζει μια Εφτάγλωσση Επιστολή
Χαμένος κόπος
Πριν δούμε τα Σημάδια τα Εφτά
Ανάψαν τους ηλεκτρικούς πολυέλαιους
Σκοτάδι
Πριν ακούσουμε το τραγούδι το Έβδομο
Ανοίξαν τα μεγάφωνα
Σιωπή
Έτσι κι αλλιώς
Εμείς
Τη μόνη γλώσσα που καταλάβαμε
Ήταν...
Η βροντόφωνη ματιά του
Ο ήχος απ’ το τουμπερλέκι
Η ξεχασμένη ρομφαία στο υπερώο
Και η χνουδωτή νοστιμάδα απ’ τα ολόδροσα τσάγαλα
Νους Νοών Ναός