Κάποτε, κάπου σε αυτό τον κόσμο, σε ένα δάσος με πυκνή βλάστηση, γεμάτο επικίνδυνες γωνιές με δηλητηριώδη φυτά και εχθρικά τέρατα, που ίσως μόνο εγώ γνωρίζω, είχε τον πύργο του ένας παντοδύναμος δράκο...
Το πρόσωπό σου βαθουλωμένο απ’ τον ήλιο και το χρόνο, ρυτίδες παντού και λίγο πιο πίσω δυο μάτια γαλανά ξεθωριασμένα. Ζητάς να αγοράσω λίγη απ’ τη μουσική σου - πόσο άραγε αποτιμάται έστω ...
Ο Έρωτας, ο μέγας αυτός δημιουργός, η κινητήριος δύναμη του σύμπαντος, η αέναη έλξη των πραγμάτων και των ανθρώπων, ο προσωποποιημένος πόθος για τη ζωή και τη χαρά, έχει χτυπηθεί αλύπητα από τις παγωμ...
… Και μετά, για πολλοστή φορά, ανέβαλε ξανά… ήταν βέβαια περασμένη η ώρα, αλλά καθυστερούσε σκόπιμα. Το παλιό - καλό - σύνδρομο του «ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ» τον τράβαγε από το χέρι και το...
Μη φοβηθείς λίγα δάκρυα, στο παιχνίδι της ζωής......
Κάποτε ήθελες να κλάψουμε μαζί, θυμάσαι; Καληνύχτα......
Κι εκεί λοιπόν που χάζευα έναν πίνακα του μουσείου "Ουφίτσι" της Φλωρεντίας, την "προσκύνηση των μάγων" του Μποτιτσέλλι, δυο πρόσωπα μου τράβηξαν την προσοχή, από το πλήθος... Tο ένα γιατί με κοιταγε ...
Χαμένες μέρες στο μυαλό σου ξεχασμένες της αϋπνίας ξεπροβάλλουν οι σκιές Κι οι αναμνήσεις στα παράθυρα ριγμένες Από ένα όνειρο που χάθηκε στο χθες......
σύνολο: 962 | σελίδα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 |
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου