Ως πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης, που παρακολουθεί τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2010, ανησυχεί, θυμώνει και μπορεί και διατυπώνει τις απόψεις του έξω απ' τα δόντια.
«Πολιτικοποιημένος ήμουν πάντα και με τη σημασία της λέξης. Το έκανα γιατί ήθελα να αντιλαμβάνομαι τι γίνεται γύρω μου. Όχι σαν πολλούς αριστερούς που σηκώνουν, υποτίθεται, τα λάβαρα της επανάστασης για να βολευτούν, να πάρουν συναυλίες και ισχύ από τα πολιτικά κόμματα. Αγωνίστηκα, φυλακίστηκα και το έκανα για τα πιστεύω μου. Ακόμα και το τραγούδι το προσέγγισα μέσα από ένα ιδεολογικό πρίσμα.
Δεν έγινα ποτέ τραγουδιστής των κέντρων διασκέδασης αλλά ούτε μισθοσυντήρητος διαφόρων υπουργών και κυβερνήσεων. Κανένα υπουργείο δεν ήταν ποτέ σπόνσορας στην καριέρα μου». Ο Μανώλης Μητσιάς όμως, τοποθετείται και για την υπογραφή του μνημονίου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Υπογράψαμε την καταδίκη μας. Είναι άθλιο. Είναι σαν να λέει στους Ελληνες Πεινάστε, φαλιρίστε, αυτοκτονήστε σήμερα, για να σωθεί η οικονομία. Έτσι θα σωθεί η οικονομία;... Αντί να βάλουν υψηλές εισφορές στους βιομήχανους, αντί vα ζητήσουν από κει να γίνουν κινήσεις που θα μπορούσαν αληθινά να βοηθήσουν τη χώρα, κόβουν τις συντάξεις και τα χρήματα του απλού λαού. Από την άλλη, προσπαθούν να πατάξουν, λένε, τη φοροδιαφυγή. Αφού πρώτα έδωσαν χρήματα από δω κι από κει για να εξασφαλίσουν την ψήφο τους και την εκλογή τους, γέμισε η Ελλάδα κότερα, βόλεψαν κόσμο, συγγενείς και ημετέρους , τώρα πώς θα τους φορολογήσουν; Μάλλον μας κοροϊδεύουν... Γι' αυτό έφτασαν σήμερα να λένε πολλοί «Α, ρε Παπαδόπουλε» και «Πού 'σαι, Παπαδόπουλε».
Είναι ντροπή για την Ελλάδα και το δημοκρατικό πολίτευμα να αναπολούν μαύρες εποχές για τη χώρα...»
Πηγή: Μετροπόλιταν
