Ποιοί στίχοι είναι οι αγαπημένοι σας?

Για τους ανθρώπους που παντα κάτι τους λείπει για να είναι ευτυχισμένοι.

 

Πάντα κάτι μας λείπει

Η αγάπη είναι πάντα σιωπηλή,
δε λέει 'είμαι εδω' να την κοιτάξεις,
τη δέχεσαι έτσι απλά μ΄ένα φιλί
και χάνεται έτσι απλά όταν πας να την αλλάξεις.

Η αγάπη όπως υπάρχει στο κενό,
υπάρχει ακριβώς και στο γεμάτο,
τη ζήσαμε όσοι πιάσαμε ουρανό,
τη ζήσαμε όσοι πιάσαμε και πάτο...

Πάντα κάτι μας λείπει,
πάντα κάτι δεν είναι αρκετό
κι έτσι μπαίνει η λύπη
μόλις δει το παράθυρο ανοιχτό

Πάντα φτάνει η ώρα
που ζητάμε, ζητάμε πιο πολύ
κι η μαγεία του τώρα
γίνεται αύριο συνήθεια απλή
κι η καρδιά ψάχνει λόγο να βρει

Η αγάπη δεν κλειδώνει σε κελί,
το ανικανοποίητο του ανθρώπου
και όσοι αγαπήσαμε πολύ
τα σπάσαμε τα σίδερα επιτόπου

Πάντα κάτι μας λείπει
πάντα κάτι δεν είναι αρκετό
κι έτσι μπαίνει η λύπη
μόλις δει το παράθυρο ανοιχτό

Πάντα φτάνει η ώρα
που ζητάμε, ζητάμε πιο πολύ
κι η μαγεία του τώρα
γίνεται αύριο συνήθεια απλή
κι η καρδιά ψάχνει λόγο να βρει

"The future is but past forgotten" (Roads to Madness-Queensryche)

Τι να πεις!

Οι περισσότεροι στοιχοι από Comus είναι πολύ ιδιαίτεροι..

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές τ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι σου μάθαινε το αύριο και το χτες μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη με του καιρού δεμένος τις κλωστές Τ αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία που στράγγιξες χαμένα μια γενιά καλύτερα να σ έλεγαν Μαρία και να σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά κι όχι να ζεις μ αυτή την κομπανία και να μην ξέρεις τ άστρο του φονιά Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι απ του καιρού την άγρια πληρωμή στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει και το μαράζι δίχως αφορμή Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά κι απ το παλιό μαρτύριο να χει μείνει ένα σκυλί τη νύχτα που διψά γυναίκες στη γωνιά μ ασετιλίνη παραμιλούν στην ακροθαλασσιά Και στ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή πώς έγινε με τούτο τον αιώνα και γύρισε καπάκι η ζωή πώς το φεραν η μοίρα και τα χρόνια να μην ακούσεις έναν ποιητή Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά μαλαματένια λόγια στο χορτάρι ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες και ξημερώνοντας μέρα κακή τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες με πήραν και με βάλαν σε κλουβί και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής περνούσα τα δικά σου δικαστήρια αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια και σαν κακούργο να με τιμωρείς

Έρχονται ώρες που όλα τα φοβάμαι. Όσα θυμάμαι και ακόμη με πονούν. Αυτές τις ώρες, να το θυμάσαι, πλάι μου να 'σαι όταν θα 'ρθουν. Δίπλα μου να 'σαι, μαζί σου να με βρουν.

Να μ'αγκαλιάζεις για να σε αισθάνομαι, και αν δεις να χάνομαι, να μ'ανεβάζεις. να με ησυχάζεις και να με νοιάζεσια. Να με χρειάζεσαι, όπως και εγώ.

Έρχονται ώρες που οι σκέψεις με πληγώνουν. Και δε τελειώνουν τα πως και τα γιατί. Γι αυτές τις ώρες και οι δυο μας φταίμε. Και ό,τι και αν λέμε, τι οφελεί; φτάνει που κλαίμε και που ήμαστε μαζί.

.....................................

Κοντά στα κύματα θα χτίσω το παλάτι μου. Θα βάλω πόρτες με αλυσίδες και παγονια. Και μες τη θάλασσα θα ρίξω το κρεβάτι μου, γιατί και οι έρωτες, μου φάγανε τα χρόνια.

Να κοιμηθώ, στο πάτωμα. Να κλεισω και τα μάτια, γιατί υπάρχουν και άτομα, που γίνονται, που γίνονται κομμάτια.

Ξυπνάω μεσάνυχτα και άνοιγω το παράθυρο. Και αυτό που κάνω ποιός σου το 'πε αδυναμία. Που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο και βρίσκω ανάπηρο, τον κόσμο στα σήμεία.

Κοιτάζω πίσω,ψάχνοντας κάτι γνώριμο ξανά για ν'αντικρύσω και προς το μερος του να περπατήσω,να ζήσω...και από τ'αρώματά του να μεθύσω,σα λουλούδι να μαραθώ και ν'ανθίσω... κοιτάζω πίσω,τον εαυτό μου ψάχνω να του πω να μη λυγίσω, στα δύσκολα να μην τα παρατήσω...στα ματια να με δω και να μου δώσω συμβουλή... να μη μ'αφήσω την αγάπη να μισήσω... Ραψωδός Φιλόλογος & Λόγος Απειλή-Cinema

Μικρή πατρίδα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας....

Ballad Of A Thin Man του Bob Dylan. Εξαιρετικό κομμάτι που ΟΛΟΙ πρέπει κάποτε να ακούσουν !!

 

 

You walk into the room

With your pencil in your hand

You see somebody naked and you say

Who is that man

You try so hard but you

Don't understand

Just what you 'll say when you get home

Because something is happening here

But you don 't know what it is

Do you? Mr Jones

 

κλπ. Ειναι εξάλλου πολύ μεγάλο για να το γράψω

Ξελάσπωσε το μέλλον Βλαντιμίρ Μαγιακόβσκη Το μέλλον δε θα ρθεί από μονάχο του έτσι νετο-σκετο αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς από τα βράγχια κομσομόλε άρπαξέ το απ'την ουρά του πιονιέροι κι εσείς Πόλεμος δεν είναι μόνο όπως θαρρείς εσύ να λες ναι - ναι στα μέτωπα με βολές πολυβόλου της φαμίλιας του σπιτικού η επίθεση για μας μικρότερη απειλή δεν είναι διόλου Η κομμούνα δεν είναι μια βασιλοπούλα του παραμυθιού που λες για να την ονειρεύεσαι τις νυχτιές μέτρησε καλοσκέψου σημάδεψε και τράβα βήματα τα βήματα έστω και πάνω σε μικροζητήματα Δεν είναι μόνον ο κομμουνισμός στη γη στα κάθιδρα εργοστάσια εκείνα είναι και μες στο σπίτι στο τραπεζάκι εμπρός στις σχέσεις στη φαμίλια στην καθημερινή ρουτίνα

kotsiras: etsi opws se exw agalia kai exeis akoumpisei sta sentonia thee m leo h proti mas bradia kane na kratisei xilia xronia pano apo to apalo soy to kormi pino san to meli tis stagones ela na ta peta3oume mazi panta erwteymenoi stoys aiwnes aggi3e me,zalise me .pare me psila filise me tyli3e me sta xeria sou zesta kai as to poume kai as orkistoyme kathe mas bradia oso zoume na 3anazoyme thn proti mas fora opws afinomaste glyka twra nyistagmenoi sto krebbati thee m leo na eimaste kala panta 3EXASMENOI STHN AGAPH exeis koyrastei ma PANTA EGW EIMAI EDO gyre sto kormi m kai koimisoy opou kai na bgei THA SE AGAPO ""EGINE H ZOI M PIA DIKH SOY""" YPEROXO????

Οι αγαπημένοι μου στίχοι είναι από το τραγούδι του Γιάννη Κότσιρα "Φύλακας Άγγελος"...

 

Όταν θα νιώθεις μοναξιά

Όταν το σπίτι θα'ναι άδειο

Θα'χεις εμένα συντροφιά

Και θα σου δίνω εγώ κουράγιο..

Όταν μαυρίζει ο ουρανός

Όταν παγώνει η αγκαλιά σου

Κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός

Εγώ θα έρχομαι κοντά σου..

Μονάχα εσύ να'σαι καλά..

Μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ..

Μπορεί να ζούμε χωριστά

Μα τότε ζήσαμε μια αγάπη..

Να'σαι κορίτσι μου καλά

Κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου

Θα είμαι κάπου εκεί κοντά...

Ο φύλακας, ο άγγελός σου...

Night,a promise of rain.
Divided we stand.A distance I can't take anymore...

Wounds are open again.
Divided we fall.I'm bleeding from the dark of my Soul...

Burning in water.Drowning in fire.

Στίχοι από το τραγούδι Exile των Tristania!