Παράθεση:
Το μέλος anonimimousikos στις 09.03.2023, 21:11 έγραψε...
Συμφωνώ αλλά όταν οι εξετάσεις σε έχουν κάνει να στρεσαρεσαι τόσο πολύ που καταλήγεις να μη θες να το ακουμπήσεις το μουσικό όργανο... Τι κάνεις σε αυτή την περίπτωση;
|
Καλημέρα φίλε μου!
Σα συμπλήρωση του όμορφου και γεμάτου ουσία ποστ του Κου Στέφανου,που θέλει να μας πει πόσο μικρή σημασία έχουν τελικά οι εξετάσεις που αφορούν το μουσικό όργανο(αλλά και η κάθε μορφής εξετάσεις που αφορούν εκπαιδευτική,σχολική ή ακαδημαική πρόοδο) θα προσθέσω πως όταν δίνεις εξετάσεις αποδέχεσαι εξ ορισμού τρία πράγματα:
-θα έχεις άγχος οπωσδήποτε.Αποδέξου το ως δεδομένο και πήγαινε να δώσεις έχοντας στο νου πως άλλο παίξιμο θα κάνεις μόνος στο σπίτι,άλλο στις εξετάσεις,άλλο σε ένα live(κι εκεί υπάρχει άγχος).
-θα έχεις μελετήσει πριν πας να δώσεις.Όχι υπερβολικά.Τόσο όσο χρειάζεσαι για να νοιώσεις αυτοπεποίθηση.
-Όταν κάνεις λάθος να το αποδέχεσαι με αγάπη.Ακόμη και την αποτυχία στις εξετάσεις.Μη σε τρομάζει.Μην την αντιμάχεσαι.
Η αποτυχία και το λάθος είναι από τις πιο αποτελεσματικές διδαχτικές μεθόδους όταν έρχεται μετά από προσπάθεια.
Δυστυχώς οι πιο πολλοί θέλωντας να προστατέψουν το μικροπρεπή εγωισμό τους ενοχλούνται ακόμη περισσότερο αν αποτύχουν ενώ είχαν διαβάσει.
Νοιώθουν πως τσάμπα προσπάθησαν.Για το τίποτα.
Αυτές οι σκέψεις κρατάνε την πλειοψηφία του κόσμου στη μετριότητα.
Οπότε απέβαλλε τον εγωισμό σου,μη σε νοιάζει πολύ η αρνητική κριτική ή η αποτυχία.
Κάνε φοκους στην αγάπη σου για τη μουσική και το όργανο που παίζεις.
Στην πρόοδό σου έστω και μικρή σε σχέση με χθες.Σε αυτό που νοιώθεις όταν ακούς τον ήχο σου.
Αν δεν αγαπάς αληθινά τη μουσική,αλλά πας σε ωδείο στα πλαίσια της απόκτησης ευρύτερης παιδείας (πχ γαλλικά,πιάνο,κολυμβητήριο) ε τότε λογικό είναι η προσέγγισή σου να μην είναι τόσο ουσιαστική.
Όπως και να χει καλή επιτυχία και καλή πορεία στο χτίσιμο της σχέσης σου με το όργανο ή τα όργανα που μελετάς.
