Στις αρχές του έτους είχαμε μια αυτοκτονία στο Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού στο Ναύπλιο. Ακόμα δεν είχα παρουσιαστεί, όμως αργότερα έπεσα πάνω σε παλιούς που μας είπαν λεπτομέρειες για το τραγικό περιστατικό. Ο φαντάρος ήταν πολιτικός μηχανικός, 28 ετών. Μετά την άδειά του επέστρεψε στο στρατόπεδο χωρίς καλή διάθεση. Στο καπάκι έφαγε και μια καμπάνα. Την επόμενη μέρα είχε υπηρεσία στο Πεδίο Βολής. Εκεί απομακρύνθηκε διακριτικά από τους υπόλοιπους φαντάρους και πάτησε τη σκανδάλη δίπλα σε κάποια αποθήκη οπλισμού. Τραγική φιγούρα, ένας άλλος φαντάρος που πήρε διαταγή να φυλάει τη σωρό του άτυχου στρατιώτη μέχρι να ανέβουν από το Κέντρο οι αξιωματικοί και ο γιατρός.

Πολλοί είπαν τότε πως το παιδί είχε ψυχολογικά, άλλοι το απέδωσαν στην πίεση που ασκούσαν οι αξιωματικοί στους φαντάρους, άλλοι μίλησαν για ερωτική απογοήτευση.

Ο τελευταίος που θα μπορούσε να ξέρει την αλήθεια είμαι εγώ. Επομένως δεν έχει κανένα νόημα να πω τη γνώμη μου. Για άλλα περιστατικά έχω άποψη, για αυτό όχι. Δεν ήμουν εκεί τότε, δεν γνωρίζω.

Όταν παρουσιάστηκα τον Μάιο, ξεκίνησαν οι διπλοσκοπιές. Οι φαντάροι έκαναν σκοπιά δύο-δύο, με τη λογική πως κάποιος που είχε σκοπό να αυτοκτονήσει, δεν θα το επιχειρούσε εύκολα από τη στιγμή που υπήρχε παρουσία συναδέλφου. Ο λόγος του νέου μέτρου ήταν - όπως μας ανέφεραν αξιωματικοί - η αυτοκτονία που προανέφερα. Μόνο που αν κάποιος θέλει να αυτοκτονήσει, μπορεί να το κάνει πολύ εύκολα, επικαλούμενος πχ ανάγκη να πάει στην τουαλέτα ή στο φυλάκιο για να πάρει νερό. ’ρα οι διπλοσκοπιές απλά επιβάρυναν τους φαντάρους με διπλάσιες σχεδόν υπηρεσίες, άρα μείωσαν στο μισό και τις εξόδους τους.

Μήπως όμως η διαταγή αυτή ήταν μια μετάθεση ευθύνης; Μήπως για την αυτοκτονία είχε μια - εστώ και μικρή - ευθύνη η διοίκηση; Μήπως η συμπεριφορά κάποιων αξιωματικών και η κατάσταση που επικρατούσε εκεί επιβάρυνε την ψυχολογική κατάσταση κάποιων ανθρώπων που βρέθηκαν να κάνουν κάτι που ποτέ δεν επέλεξαν, αλλά τους το επέβαλαν; Μήπως ένα καλύτερο μέτρο απο τις διπλοσκοπιές θα ήταν η βελτίωση της συμπεριφοράς προς τους φαντάρους;

Δεν ξέρω, το ανέφερα και πιο πάνω άλλωστε. Πάντως αν εγώ ήμουν αξιωματικός θα ήμουν από τότε και στο εξής πολύ πιο προσεκτικός στη συμπεριφορά μου.

Δυστυχώς, 8 μήνες μετά την αυτοκτονία, κάποιοι αξιωματικοί δεν είναι προσεκτικοί. Αποτέλεσμα; Να βγουν σε ΜΜΕ καταγγελίες φαντάρων και να υπάρχει πλέον ο φόβος να επαναληφθούν αυτοκτονίες.

Σήμερα η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία δημοσιεύει σχετικό κείμενο, το οποίο υπάρχει και στο omhroi.gr (εκεί με ονοματεπώνυμα). Το παραθέτω, όμως πριν, θα ήθελα όσοι το διαβάσουν και έχουν ήδη κάνει στρατό, να μην πουν "ε σιγά μωρέ, τέτοια κάνανε και σε μας". Δεν είμαι της λογικής οτι το κακό παρελθόν πρέπει να επαναλαμβάνεται. Όσα άσχημα γινόντουσαν παλιά, δεν οφείλουν να τα δέχονται και οι νεότεροι. Δεν πάμε μπροστά με τέτοιες λογικές.

"Οι απειλές και οι φυλακές σε φαντάρους είναι στην ημερήσια διάταξη των αξιωματικών στο ΚΕΜΧ