Κοίταξε με,,, για λίγο 
κοίταξε με στα μάτια
θέλω λίγο πριν φύγω 
στα θολά μονοπάτια

Να χαθώ μεσοπέλαγα
στου κορμιού σου το δάκρυ
σαν βαρκούλα στα πέλαγα
με σπασμένο κατάρτι 

Κι' όταν έρχεται η μπόρα
και τ' αγιάζει 
στου μυαλού την κατηφόρα
να πατώ,... τέρμα το γκάζι 

Και σαν διψώ το γιόμα
στάλα στάλα να σε πίνω 
όπως τη βροχή το χώμα
και να σβηνω

Κοίταξε με στα μάτια 
πριν χαθούμε στο κρυο
πριν να γίνω κομμάτια
πριν  πούμε... Αντίο ...

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Μουσικοσυνθέτη για τη δημιουργία  τραγουδιων.... 

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου.... 

Ερώτησαν, το Μανωλιό
στον καφενέ μια μέρα.
Πιότερο τι αγαπά,
να πεί δίχως φοβέρα.

Σηκώθηκε ο Μανωλιός ,
ολόγυρα θωριάζει.
Δίχως ντροπή, δίχως αιδώ,
τους λέγει, δεν κομπάζει. 

Τη Μάνα μου την αγαπώ, 
δε λέω.
Όταν πονά, πονώ,
μαζί της σιγοκλαίω.

Όμως, πιότερο αγαπώ, 
σ’αυτήν εδώ την πλάση.
Τα πλούτη, και τη δόξα
του Ωνάση,

Σφυρίγματα κακό,
μεγάλη οχλαγωγία.
Σαν άκουσαν τα λόγια του,
εκάμαν σαν θηρία,

Εδάκρυσε, ο Μανωλιός,
πόνος, βουβός στα στήθια.
Μα εγνώριζε όπως κι αυτοί, 
είπε τους την, Αλήθεια…

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Μες τους δρόμους σε γυρεύω
στα σοκάκια τα στενά 
στο παλιό μικρο μας στέκι
με τα φώτα τα γκρενά 

Αν ποτέ σε συναντήσω 
τίποτα δε θα σου πω 
ένα δάκρυ μου θ' αφήσω
να σου λέει σ’ αγαπώ 

Τίποτα, τίποτα δε θα ρωτήσω 
μόνο απλά θα σε κοιτάξω
και βαθιά θα με μισήσω
πριν, στην άσφαλτο βουλιάξω 

Απαλό θα γίνω αγέρι 
μυστικά να σε γκρεμίσω 
και κρατώντας σου το χέρι 
μέσα μου θα σε σκορπίσω

Αν ποτέ συναντηθούμε 
μες το πλήθος, πριν χαθείς 
ένα γεια, ίσως να πούμε 
αν γυρίσεις να με δεις...

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Τραγουδοποιό για τη δημιουργία  τραγουδιων....

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου.... 

Χαθήκαμε...και χάσαμε την άκρη
του μίτου.. που μας όρισε η μοίρα 
της Αριάδνης κύλισε το δάκρυ
ντυμένο με μετάξι και πορφύρα

Τρεμόπαιζε η φλόγα νυσταγμένα 
μπλεχτήκανε τα λόγια στις σκιές
κεράκια τα φιλιά μας.... πετάμενα 
κουβάρι... στου Θησέα τις πληγές

Κόπιασε νύχτα να σκεπάσεις 
των οριζόντων τις γραμμές
άγριο,.. εσύ,.. κύμα ν' αγκαλιάσεις
του δυστυχή,.....Αιγέα τις κραυγές 

Χαθήκαμε.... και χάσαμε την άκρη
καρφώσαμε στον θόλο τ' ουρανού
τις θύμισες..κι ένα θλιμμένο δάκρυ
σημάδια ενός... Ανείπωτου χαμού...

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Τραγουδοποιό για τη δημιουργία  τραγουδιων....

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου.... 

Τι ειρωνεία 
Η Δουλειά από την Δουλεία 
Απέχει μόλις μια οξεία !!

Τι αποκαρδίωση.

Από μια εφήμερη
Αγγελία !
Να πρέπει μου 
μια Χρυσή Ευκαιρία !
Για μια Ζωή
Δουλεία........ 

Απλώνω δίχτυα να σε πιάσω
χίλια φιλιά να σε χορτάσω
μελωμένα 

που μέλωσαν μες τα σκοτάδια
τα χείλη σου μην είναι άδεια
διψασμένα

Σαν ανεμώνες θα 'μαστε μαζί και χώρια
σ' ενός γκρεμού τα όρια
δοσμένες 

Τι κι αν παλιώνουν οι καιροί 
κι αν φθίνουν σαν παλιό σκαρί 
οι μνήμες αφημένες 

Καλή μου απλώνω να τη φτάσεις
μι' αγκαλιά για να φωλιάσεις 
ανθισμένη 

Που άνθησε μες τα σκοτάδια 
μην είναι η καρδιά σου άδεια
και θλιμμένη...

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Τραγουδοποιό για τη δημιουργία  τραγουδιων....

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου.... 

Πήρα χαρτί κι ένα τσιγάρο σέρτικο
κι έναν αλήτη πειρασμό βαρύ σερέτικο
Χαρτί λευκό που επάνω του κυλούσε 
πνιχτός ο στεναγμός και με πονούσε

Πήρα αγιόκλημα και λόγια αγύρτικα
κι ένα χαμόγελο- πίσω του κρύφτηκα
Σε άδειους έρημους-παλιούς στρατώνες 
μ' ένα ζεϊμπέκικο κυκλώνω τους χειμώνες

Τις νύχτες κρέμαγες τα δίχτυα 
στο μπαλκόνι
τυλίχτηκε το δάκρυ μου στο μαύρο 
σου σεντόνι
Και μια ζεστή μου αγκαλιά που
κάποτε ποθούσες
χανόσουν μες τα κρίματα 
και την ξεχνούσες

Μ' ένα βιολί κι ένα κεντρί μετρούσα τα φιλιά σου
στις στάχτες μου χορεύοντας μακραίνει η σκιά σου
Μ' ένα χορό κυκλωτικό σαν από αρχαίο δράμα 
αλόγιστα ξοδέψαμε του έρωτα το νάμα 

Μ' ένα βαρύ ζεϊμπέκικο κυκλώνω τους χειμώνες 
μες τα σοκάκια της σιωπής σκορπίζω ανεμώνες
Μ' ευχή τσιγγάνας μάγισσας τα ξόρκια σου ξορκίζω
κι' ένα μαχαίρι δίκοπο στα λόγια σου ακονίζω

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Τραγουδοποιό για τη δημιουργία  τραγουδιων....

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....