Απλώνω δίχτυα να σε πιάσω
χίλια φιλιά να σε χορτάσω
μελωμένα 

που μέλωσαν μες τα σκοτάδια
τα χείλη σου μην είναι άδεια
διψασμένα

Σαν ανεμώνες θα 'μαστε μαζί και χώρια
σ' ενός γκρεμού τα όρια
δοσμένες 

Τι κι αν παλιώνουν οι καιροί 
κι αν φθίνουν σαν παλιό σκαρί 
οι μνήμες αφημένες 

Καλή μου απλώνω να τη φτάσεις
μι' αγκαλιά για να φωλιάσεις 
ανθισμένη 

Που άνθησε μες τα σκοτάδια 
μην είναι η καρδιά σου άδεια
και θλιμμένη...

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Τραγουδοποιό για τη δημιουργία  τραγουδιων....

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....