Θυμηθηκα τις ιστοριες που ελεγε η προγιαγια μου, οταν ηταν μεταναστρια στην Αμερικη πριν εναν αιωνα.  Και μας εφερε και την ραπτομηχανη Singer, που ακομα ξεσκιζει τα γαζια και τα παντελονια με λυσσα!

  Αφιερωμενο λοιπον.

  Άνθρωποι σκοτώνονται στις πορειες. Τα ΜΜΕ εχουν γινει πιο εμετικα απο ποτε. Ειναι φανερο οτι οδευουμε προς την αναμενομενη αυτοκαταστροφη μας.

   Που ειναι ο καλλιτεχνικος κοσμος, των τραγουδιστων και των συνθετων να φωναξει? Που ειναι εκεινοι που γεμιζουν τα θεατρα Βραχων και Πετρας, τον Σταυρο του Νοτου, την μουσικη σκηνη Διπλα στο Ποταμι, τα μουσικα θεατρα γενικοτερα?

   Που ειναι εκεινοι οι δηθεν επαναστατες στην ψυχη και στην μουσικη, οι ροκ, οι ελευθερες ψυχες? Εκεινοι που μπορουν να παρασυρουν μαζι τους στον δρομο χιλιαδες υποστηρικτες?

    Μερος του συστηματος ειστε "κυριοι". Το μονο που ξερετε να κανετε, ειναι να πετατε πολιτικες ατακες στο ασφαλες 5χ5 χωρο της μουσικης σκηνης που τραγουδατε, και οταν η περισταση σας χρειαζεται, κανετε τους ανηξερους, χανεστε, οπως το νερο στην ερημο.

   Δεν θελω να ξαναακουσω απο στομα καλλιτεχνη τετοιου ειδους, ατακα για το κρατος, για τις εκαστοτε κυβερνησεις και για τους δυσκολους καιρους. Τι να σαι δημοσιογραφος στην tv, τι να ασκεις την σκατοπολιτικη σου απο βηματος, το ιδιο και το αυτο ειναι.

  Εδω ο κοσμος καιγεται, και σεις, κανονιζετε τις αμοιβες, οργανωνοντας τις καλοκαιρινες σας περιοδειες, και πουλωντας εισητηρια. Καμμενο χαρτι ειστε, αλλα πρωτα θα καουν εκεινοι που σας πιστευουν.

  Τραγουδηστε, αλλα ιδεολογια, σχολια και ατακες, δεν γουσταρω απο εσας. 

          Σας βαρεθηκα. Καλλιτεχνες του κωλου.