ΘΛΙΜΕΝΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ

Θλιμένο Σαββατόβραδο

αγάπης υστερόγραφο

αναπόφεκτο αντίο

όλα μοιάζουν με αστείο.

Θλιμένο Σαββατόβραδο

μόνη στο μισοσκόταδο

συνεργασία μοναξιάς

δίχως μια λέξη ανθρωπιάς.

Ύστερα ήρθαν οι Δευτέρες

γέννησαν τα βράδυα μέρες

ξεθώριασε το "σ'αγαπώ"

στο Παρελθόν το άβατο.

Κάθε Σάββατο για μένα

μια καινούργια προσμονή

το πλοίο φάντασμα σαν φτάσει

κι άν έχει η καρδιά γεράσει

σαν επιστρέψει και με βρει,

θα ξημερώσει Κυριακή.

Άν τελειώσει το ταξίδι

της μεγάλης σου ενοχής

μην διστάσεις περιμένω

στα θρύψαλά μου να κρυφτείς.

Θλιμένο Σαββατόβραδο

αγάπης υστερόγραφο.

madlin 

Ο ΓΕΡΟΣ

Κάθε τί που ήλπιζα να'ρθεί

δήλωσε ανταρσία

στης φαντασίας τα στενά

φώλιασε η εφηβία.

Δίπλα μου στέκεται βουβός

κιθάρα γραντζουνάει

ο γέρος ο μοναχικός

ποτέ του δεν μιλάει.

Ξεχασμένα σ'ένα χλωμό Παρελθόν

χρόνια σιωπής κλεισμένα στο Παρόν.

Την σκέψη του φυλάκισε

στο βλέμμα το βαθύ του

λόγια σταράτα και σοφά

λέξεις απ΄την ψυχή του.

Κάποιοι τον είπανε τρελό

καθώς μόνος μιλούσε

κάποιοι τον κοροϊδέψανε

και σιγοτραγουδούσε.

Ξεχασμένος σ'ένα φτηνό Παρελθόν

λάθη πληρώνει εδώ στο Παρόν.

Δίπλα μου στέκεται σκυφτός

το μούσι του χαϊδεύει

στοχάζεται στης Γης το φως

απάντηση γυρεύει.

Πού σκόρπισαν όλοι αυτοί

που κάνανε τον φίλο

σε όλες τις χαρές μαζί

και ύστερα αντίο.

Ξεχασμένα τα γέλια στο Παρελθόν

μια κιθάρα συντροφιά στο Παρόν.

ΠΗΓΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Θά'θελα να φανταστώ

τις παιδικές μου επιθυμίες

σαν πινελιές χρωματιστές

γιρλάντα στης ζωής μου την ρουτίνα.

Μπορώ να φανταστώ

τις ανταρσίες τις εφηβικές

σαν μινιατούρες στολιδιών

λαθάκια κρεμασμένα στην κουρτίνα.

Μπορώ ν'απαριθμήσω

τα νεανικά σκιρτήματα

κι όλη η δύναμη που απορέουν

-νέα πηγή ενέργειας-

στου άρρωστου κόσμου την καραντίνα.

Σαν αίγλη μουσικής

-νέα πηγή ενέργειας-

η οπτασία μου διάφανη

έναν αλλιώτικο κόσμο ανιχνεύει.

Και η διάθεση

-νέα πηγή ενέργειας-

ένας ουρανός παστέλ συνθήματα

σε μια καινούργια μέρα

αρώματα ερωτικά γυρεύει.

madlin

ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΟΥ ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ

Άσε με στης θάλασσάς σου τον αφρό

μόνη να κολυμπήσω,

κι άν κάποτε ο καιρός αλλάξει

μέσα στο κύμα σου ας με πετάξει!

Γυμνή θα πιω του φιλιού σου τον πνιγμό.

Άσε με στην τροπική λιακάδα σου

το σώμα μου ν'απλώσω

και άμα ξαφνική μπόρα ξεσπάσει

τίποτα για μένα δεν θ'αλλάξει

κρυμμένη κάτω απ'τον ουρανό σου.

Άσε με στης Γης σου τα απόκρυφα

την άγκυρα να ρίξω

κι όταν το καράβι μας μύθος γίνει

ταξίδι σε μια αγάπη που δεν σβήνει,

συντροφιά σου θά'χεις ένα ¨ΣΆΓΑΠΩ".