Αυτά και άλλα....
Τρέλανέ τους όλους μην τρελαθείς
30 Σεπτεμβρίου 2008, 10:10
" Το Δωρο "


 
Στη δεκαετία του 50, ένας νεαρός, αποφάσισε να κάνει ένα δωράκι στην κοπέλα με την οποία έβγαινε τις τελευταίες μέρες. Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισε να της δωρίσει ένα ζευγάρι γάντια, κάτι ρομαντικά αλλά παράλληλα όχι πολύ προσωπικό. Μαζί με την αδελφή της αγαπημένης του (που τους έκανε "πλάτες") πήγαν σε ένα ειδικευμένο μαγαζί και αγόρασαν τα γάντια. Η αδελφούλα αγόρασε και δυο βρακάκια για τον εαυτό της. Ενώ η υπάλληλος πακετάριζε τα πράγματα, τα μπέρδεψε κι έτσι, η αδελφούλα πήρε το πακέτο με τα γάντια ενώ τα βρακάκια στάλθηκαν στην αγαπημένη του νεαρού με το παρακάτω συνοδευτικό σημείωμα: " Αγαπημένη μου, τα διάλεξα γιατί πρόσεξα πως δεν συνηθίζεις να φοράς όταν βγαίνουμε μαζί. Αν δεν ήταν η αδερφή σου, θα διάλεγα τα μακριά με τα κουμπιά, αλλά εκείνη φοράει κοντά που βγαίνουν και πιο εύκολα. Το χρώμα τους είναι ανοιχτό αλλά η κυρία που μου τα πούλησε μου έδειξε αυτά που φοράει εδώ και τρεις εβδομάδες και δεν έδειχναν καν βρώμικα. Την έβαλα να δοκιμάσει το δικό σου ζευγάρι και έδειχναν πολύ όμορφα επάνω της. Θα ήθελα να ήμουν μαζί σου όταν θα τα φοράς για πρώτη φορά, γιατί σίγουρα θα τα πιάσουν και άλλοι πριν σε ξαναδώ. Όταν τα βγάζεις, θυμήσου πως πρέπει να φυσάς μέσα τους πριν τα βάλεις στο συρτάρι σου γιατί υγραίνονται από τη χρήση. Σκέψου πόσες φορές θα τα φιλήσω στις μέρες που έρχονται. Ελπίζω να τα φοράς την Παρασκευή που θα βρεθούμε. Υ.Γ. Η τελευταία μόδα είναι να τα φοράς διπλωμένα προς τα κάτω, ώστε να φαίνεται και λίγη γούνα από μέσα."
11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
27 Σεπτεμβρίου 2008, 08:01
Το Δασος


Περπατω ξανα αυτη την φορα στα βουνα...παντου γυρω μου πρασινα δεντρα, θαμνοι, φυτα....Ακουγεται το θροισμα των φυλλων...μου ψιθυριζουν, μου μιλανε, τεντωνω τα αυτια μου να ακουσω....Ακουω τελικα...Μη σκας και μην στεναχωριεσαι...η λυση ειναι βαθια μεσα σου...ξεψαχνισε τον εαυτο σου...μαθε τι πραγματικα θελεις, αναγνωρισε το και εντοπισε το, στα σκοταδια του μυαλου σου ολα ειναι ξεκαθαρα αν το καλοσκεφτεις---Ναι αλλα που παω και ποια ειμαι?---Πας στα περατα της Γης και εισαι ο εχθρος του εαυτου σου, παντα ησουν και παντα θα εισαι...Καταλαβε το επιτελους και οταν το συνηδητοποιησεις τοτε ισως επελθει η ηρεμια στην τρικυμια της ψυχης σου...Ξυπνα ρε! Ξυπνα και κοιτα γυρω σου, υπαρχουν πολλοι που σε αγαπανε. Γιατι? δεν θα το καταλαβεις ποτε. Κατι εχεις προσθεσει κι εσυ ομως στην ευτυχια τους. Αυτοι το ξερουν. Εσυ? ισως καποτε το μαθεις....Ισως παλι οχι...Αλλα παλι δεν χρειαζεται να τα ξερεις ολα. Καποια πραγματα απλα τα διασθανεσαι.

 

"Love don't Live there Anymore"-----Madonna

You abandoned me
Love don't live here anymore
Just a vacancy
Love don't live here anymore

When you lived inside of me
There was nothin', I could conceive
That you wouldn't do for me

Trouble seem so far away
You changed that right away
Baby

You abandoned me
Love don't live here anymore
Just a vacancy
Love don't live here anymore

Love don't live here anymore
Just emptiness and memories
Of what we had before

You went away
Found another place to stay
Another home

You abandoned me
Love don't live here anymore
Just a vacancy
Love don't live here anymore

In the windows of my eyes
Everyone can see
The loneliness inside of me

Why'd you have to go away?
Don't you know, I miss you so?
I need your love

You abandoned me
Love don't live here anymore
Just a vacancy
Love don't live here anymore

You abandoned me
Love don't live here anymore
Live here anymore
Don't live here anymore
Don't live here anymore

No no
Don't, don't live here anymore
You abandoned me
Love don't live here anymore
Love don't live here anymore

Love don't live here anymore
Don't live here anymore

 

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
26 Σεπτεμβρίου 2008, 08:42
Under the Spell of the moon


Περπατω νυχτα σε μια παραλια...Το φως του φεγγαριου καθρεφτιζεται-αντανακλαται στο νερο...

Το χρωμα του ασημι, Εξωγηινο....Σε κανει να αναρωτιεσαι, να αναλογιζεσαι αυτα που σου συνεβησαν την προηγουμενη μερα-μηνα -χρονο

Περπαταω στην αμμο, πλησιαζω στο διαφανο νερο...Εφτασα και καθως βρεχω τα ποδια μου σκεφτομαι (κακη συνηθεια αυτη), ας γινοταν το νερο να παρει τις σκεψεις μου, να τις παρασυρει οπως τα κυμματα μακρια...

Πετω τα ρουχα μου και βυθιζομαι στο κρυο νερο...ειναι τοσο παγωμενο αλλα και τοσο αναζωγονητικο...την λατρευω την θαλασσα, μεσα της τα παντα μοιαζουν μικροσκοπικα, μηδαμινα. Ολα τα προβληματα μικραινουν τοσο που σιγα σιγα σχεδον (οχι εντελως μενει το μικροβιο ) εξαφανιζονται. Κολυμπω μεχρι που ολο μου το σωμα μουλιαζει και κρυωνω.

Ξανα εξω στην αμμο, μια πετσετα τυλιγμενη γυρω μου και παλι ερμαιο των σκεψεων μου.

Τελικα δεν υπαρχει σωτηρια, απλα ενα μικρο διαλειμμα που σε ανακουφιζει και σου δινει την δυναμη να αντεξεις.

10 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
22 Σεπτεμβρίου 2008, 16:28
Νυχτερινό


Μια μουσική τις νύχτες με τυραννάει
Και την ψυχή μου νότα νότα κεντάει
Τα άσπρα πλήκτρα της καρδιάς μου χτυπάει
Και τ' όνομα σου πάντα μου τραγουδάει
Με πάθος

Μια μουσική τις νύχτες με κυνηγάει
Και στ΄όνειρό μου σα γεράκι βουτάει
Το μαύρο πέπλο του μυαλού μου τρυπάει
Και η μορφή σου από παντού ξεπηδάει
Σε θέλω

Μια μουσική τις νύχτες με ξαγρυπνάει
Και της ψυχής μου τις χορδές γρατζουνάει
Τη μυρωδιά σου κάθε ήχος γεννάει
Και σαν αγρίμι ο πόθος με τριγυρνάει
Σε θέλω

 

Απλα υπεροχο τραγουδι του νικου Γρηγοριαδη με δευτερη φωνη της Κατερινας Κυρμιζη

 

Υ.Σ: το χει κανεις σε mp3?

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
17 Σεπτεμβρίου 2008, 14:36
Αχ βρε τριφυλλαρα!


Τελικα οι νομοι του ποδοσφαιρου σχεδον παντα βγαινουν. Οποιος χανει ευκαιριες τρωει γκολ. Χθες ηταν ο πραγματικος Παναθηναικος με λιγες αδυναμιες βεβαια αλλα τουλαχιστον ηταν Η ομαδα που ξερω και που ολη η Ευρωπη υποκλινεται μπροστα του (εννοοντας οτι ειναι η μονη ελληνικη ομαδα που εχει σταθερα καλη πορεια στην Ευρωπη για να μην πεταχτουν μερικοι μερικοι το λεω)

Anyway αφιερωνω στην Παναθα το Ironic

Υ.Σ: Monsieur βυντρα η ομαδα μας ειναι αυτη με τα πρασινα ΕΛΕΟΣ πια!

Υ.Σ κοντευω να σκασω που δεν πηγα στο γηπεδο ειμαι σιγουρη οτι πηγε γρουσουζια κι εχασα και το εκπληκτικο πανο της Φωτογραφιας Γκρρρρρρ

 

 

"Ironic"

An old man turned ninety-eight
He won the lottery and died the next day
It's a black fly in your Chardonnay
It's a death row pardon two minutes too late
And isn't it ironic... don't you think

It's like rain on your wedding day
It's a free ride when you've already paid
It's the good advice that you just didn't take
Who would've thought... it figures

Mr. Play It Safe was afraid to fly
He packed his suitcase and kissed his kids goodbye
He waited his whole damn life to take that flight
And as the plane crashed down he thought
"Well isn't this nice..."
And isn't it ironic... don't you think

It's like rain on your wedding day
It's a free ride when you've already paid
It's the good advice that you just didn't take
Who would've thought... it figures

Well life has a funny way of sneaking up on you
When you think everything's okay and everything's going right
And life has a funny way of helping you out when
You think everything's gone wrong and everything blows up
In your face

A traffic jam when you're already late
A no-smoking sign on your cigarette break
It's like ten thousand spoons when all you need is a knife
It's meeting the man of my dreams
And then meeting his beautiful wife
And isn't it ironic...don't you think
A little too ironic...and, yeah, I really do think...

It's like rain on your wedding day
It's a free ride when you've already paid
It's the good advice that you just didn't take
Who would've thought... it figures

Life has a funny way of sneaking up on you
Life has a funny, funny way of helping you out
Helping you out
 

 

16 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
13 Σεπτεμβρίου 2008, 08:03
Η Βασιλισσα του χιονιου (Καν'το κι εσυ μπορεις!)


Η Pandora τις προαλλες μιλουσε για παραμυθια. Θυμηθηκα λοιπον οτι ενα απο τα πολυ αγαπημενα μου παραμυθια ειναι η Βασιλισσα του χιονιου. Σε περιληψη το story του παραμυθιου ειναι 2 παιδια που αγαπιουνται αλλα μπαινει στην μεση η Βασιλισσα του χιονιου ξελογιαζει το αγορι (κλασικα παραταει την κοπελιτσα που τον αγαπαει αληθινα θαμπωμενος απο την Βασιλισσα ασχετο αν του εχουν κανει υποτιθεμενα μαγια!)και αυτος φευγει μαζι της. Η κοπελιτσα (το συναισθηματικο κοροιδακι) τρεχει απο πισω του...τον αναζηταει αναμεσα σε χωρες μακρινες και σε διαφορετικες εποχες. Κλαιει και οδυρεται για καποιον που την εχει ηδη ξεχασει (τι μου θυμιζει τι μου θυμιζει) και τρεχει απο πισω απο την Βασιλισσα η οποια τον εχει Χεσ--νο(κλασικος βλακας αντρας που σκεφτεται με το αλλο κεφαλι). Στο τελος εχει happy ending αλλα αφου η κοπελιτσα εχει τραβηξει τα παθη του Χριστου. Κι αναρωτιεμαι εγω αξιζε η ταλαιπωρια σου κοπελια? Κι απανταω: ΟΧΙ

Συμπερασμα για να βρεις την υγεια σου την σημερον ημερα πρεπει να εισαι ψυχρη παγοκολωνα για να τρεχουν ολα τα "αντρακια" απο πισω σου. Αν εισαι συναισθηματικη οπως η κοπελιτσα τρως χωμα...

14 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
09 Σεπτεμβρίου 2008, 17:08
Julian McMahon


Λοιπον λογω καλοκαιριου το Σταρ εβαλε μια απο τις αγαπημενες μου σειρες: Τις Μαγισσες ή αγγλιστί Charmed.και μαλιστα απο τον πρωτο κυκλο που ειχα καιρο να τα δω. Ενω λοιπον βρισκομαστε κοντα στο τελος του δευτερου κυκλου οσονουπω θα εμφανιστει ο αγαπημενος μου χαρακτηρας ο Cole Turner (το ονομα του στην σειρα) ή ο κατα κοσμον Julian McMahon. Ναι ειναι ο παιδαρος στην φωτογραφια και οχι κακοβουλα ανδροειδη δεν ειναι gay.

 

Λοιπον λιγες info:

Ο Julian McMahon ειναι το δευτερο σειρα παιδι του Sir William και της Lady Sonia. Εχει 2 αδερφες αρα ειναι το μονο αγορι (μετα εσπασε το καλουπι γμτ).

Γεννηθηκε στις 27/07/1968 (ενταξει μονο 9 χρονια μεγαλυτερος οτι πρεπει)

Ο πατερας του Sir William υπηρξε πρωθυπουργος της Αυστραλιας.

Πριν γινει ηθοποιος ηταν τι αλλο μοντελο

Ηταν παντρεμενος με την Dannii Minogue kai me thn Brooke Burnsμε την οποια εχει και μια κορη την Madison

Τελευταια σειρα που πρωταφωνιστει με επιτυχια το γνωστο NIP/TUCK

Αυτα........

Πολλες καλησπερες. Ελπιζω να σας εφτιαξα το υπολοιπον της μερας

 

Υ.Σ: bonus video σκηνες απο την σειρα με τον julian

40 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
07 Σεπτεμβρίου 2008, 03:47
Η Στρουθοκαμηλος


Θελω να κρυφτω καπου ή να εξαφανιστω απο προσωπου γης γινεται?

Εχω μπλεξει τοσο τα μπουτια μου που χειροτερα δεν γινεται

Θα κανω οτι κανει η στρουθοκαμηλος, θα χωσω το κεφαλι μου στο χωμα και θα ευχηθω να μη με βλεπουν οι υπολοιποι...Αχ Θεουλη μου πρεπει να ειχα πολλες αμαρτιες σε προηγουμενη ζωη μου

 

Κι επειδη πολυ σας εχω καταθλιψει τελευταια ακολουθει ανεκδοτο:

Μπαίνει  κάποιος  στο  μπαρ,  ακολουθούμενος  από  μια  στρουθοκάμηλο.  Κάθεται  κι  ο  μπάρμαν  έρχεται  να  πάρει  την  παραγγελία.
 -  «Μια  μπίρα  για  μένα»,  λέει  ο  άντρας  και,  γυρνώντας  στη  στρουθοκάμηλο,  τη  ρωτάει:  «Εσύ  τι  θα  πάρεις»;  
 -  «Κι  εγώ  μια  μπίρα»,  απαντάει  η  στρουθοκάμηλος.  Ο  μπάρμαν  τους  φέρνει  τις  μπίρες,  παίρνει  τα  λεφτά  που  του  δίνει  ο  άντρας,  1162,40  δραχμές  ακριβώς  και  απομακρύνεται.  
 Την  επόμενη  μέρα  πάλι  η  ίδια  ιστορία  επαναλαμβάνεται:  Δυο  μπίρες  για  τον  άντρα  και  τη  στρουθοκάμηλο,  ο  άντρας  πληρώνει  1162,40  δραχμές  ακριβώς,  χωρίς  να  χρειαστεί  να  πάρει  ρέστα.  Την  άλλη  μέρα  πάλι  τα  ίδια  και  ο  μπάρμαν  πλέον  δεν  αντέχει  και  ρωτάει:  
 -  «Πώς  τα  καταφέρνετε  και  πάντα  έχετε  το  ακριβές  αντίτιμο  των  ποτών  στην  τσέπη  σας»;  
 -  «Α…»,  απαντάει  ο  άνδρας,  «πριν  από  κάμποσα  χρόνια  καθάριζα  το  πατάρι  και  βρήκα  ένα  παλιό  λυχνάρι,  το  έτριψα  και  το  τζίνι  πετάχτηκε  έξω  και  μου  είπε  ότι  θα  πραγματοποιούσε  δυο  επιθυμίες  μου.  Η  πρώτη  ήταν  ότι,  όταν  θα  χρειαζότανε  να  πληρώσω  κάτι,  θα  είχα  πάντα  το  ακριβές  αντίτιμο  στην  τσέπη  μου.  
 -  «Φοβερό!»  αναφώνησε  ο  μπάρμαν.  «Οι  πιο  πολλοί  άνθρωποι  θα  είχαν  ζητήσει  ένα  εκατομμύριο  δολάρια  ή  κάτι  τέτοιο,  αλλά  εσείς,  μ'  αυτό  που  ζητήσατε,  θα  είσαστε  πάντα  όσο  πλούσιος  θέλετε,  για  όσο  ζείτε».  
 -  «Σωστά!»,  λέει  ο  άντρας.  «Είτε  πρόκειται  για  ένα  λίτρο  γάλα,  είτε  για  μια  Rolls  Royce,  πάντα  έχω  το  ακριβές  αντίτιμο  στην  τσέπη  μου».  
 -  Και  κάτι  ακόμη  θα  ήθελα  να  σας  ρωτήσω.  Γιατί  είσαστε  πάντα  με  τη  στρουθοκάμηλο»;  
 -  «Α…»,  ξεροβήχει  ο  άνδρας,  «η  δεύτερη  επιθυμία  μου  ήταν  για  ένα  θηλυκό  με  μακριά  πόδια»

9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
04 Σεπτεμβρίου 2008, 07:29
Only emptiness remains, it replaces all of the pain


Περπατω μεσα στο δασος ξανα...ειναι σκοταδι, μονο τα βηματα μου ακουω...τρομαγμενη κοιταω γυρω μου...κρατς...Ξαφνικα ενας ηχος ακουγεται, ενα κλαδι που σπαει...κοιταω πισω μου, τιποτα...Ειναι αραγε η ιδεα μου...ειναι οι σκεψεις μου που με κυνηγουν? Το δασος φανταζει τεραστιο και τοσο σκοτεινο...φοβαμαι με τρομαζει η προοπτικη της μοναξιας...νιωθω μονη και τοσο μικρη σε εναν κοσμο τοσο τεραστιο....μικραινω συνεχως μεχρι που γινομαι μια μικρη τελιτσα στο απειρο...βλεπω τον εαυτο μου ξανα...Σε ενα σκοτεινο δωματιο...αδειο...μονο εγω στο πατωμα καθισμενη...τα ποδια λυγισμενα...το κεφαλι αναμεσα στα γονατα τα χερια αγκαλιαζουν το κορμι μου...μενω εκει μηνες, χρονια...Ο πονος ολο και μεγαλωνει με κατακλυζει στο τελος μενει μονο αυτος...Το σκοταδι συνεχιζει, τα δακρυα μου κυλουν κι ενα αχνο αερακι ισα ισα που με δροσιζει και στεγνωνει τα δακρυα στα μαγουλα μου...σηκωνω το κεφαλι μια αχτιδα φωτος τραβηξε την προσοχη μου...ειναι ο ηλιος που ανατελλει μετα απο καιρο...με ζεσταινει, φωτιζει το δωματιο, τα δακρυα στερεψαν, ενα αχνο χαμογελο ξεκιναει ναζωγραφιζεται στο προσωπο μου...κι ομως ειναι αληθεια...ο Ηλιος Ανετειλε!

 

Martika---Toy Sodier

 

Step by step, heart to heart, left right left,
We all fall down like toy soldiers.

It wasn't my intention to mislead you,
It never chould have been this way. What can I say?
It's true, I did extend the invitation,
I never knew how long you'd stay.

When you hear temptation call,
It's your heart that takes, takes a fall.
Won't you come out and play with me

Step by step, heart to heart, left right left,
We all fall down like toy soldiers.
Bit by bit torn apart, we never win,
But the battle rages on for toy soldiers.

It's getting hard to wake up in the morning,
My head is spinning constantly. How can it be
How could I be so blind to this addiction
If I don't stop the next one's gonna be me.

Only emptiness remains, it replaces all, of the pain.
Won't you come out and play with me

Step by step, heart to heart, left right left,
We all fall down like toy soldiers.
Bit by bit torn apart, we never win,
But the battle rages on for toy soldiers.

Only emptiness remains, it replaces all, of the pain.
Won't you come out and Play with me?

Step by step, heart to heart, left right left,
We all fall down like toy soldiers.
Bit by bit torn apart, we never win,
But the battle rages on for toy soldiers.

Step by step, heart to heart, left right left,
We all fall down like toy soldiers.
Bit by bit torn apart, we never win,
But the battle rages on for toy soldiers

12 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
02 Σεπτεμβρίου 2008, 09:07
Oh mon Amour.........


Oh ! mon amour écoute-moi
Un autre monde t'attend là-bas
Non n'ai pas peur il faut me croire
La vie est belle et notre histoire
Peut continuer quand tu voudras
Et tout sera comme autrefois

Oh ! mon amour ouvre ton cœur
Tu m'entendras
Pardonne le mal que je t'ai fait
Je ne te quitterai plus jamais
Oui mets ta main dans mes cheveux
Je vois des soleils dans tes yeux

Αγαπη μου ακουσε με 

Ενας αλλος κοσμος σε περιμενει εκει κατω

Μην φοβασαι πρεπει να με πιστεψεις

Η ζωη ειναι ωραια και η ιστορια μας

μπορει να συνεχιστει οποτε θα ηθελες

και ολα θα ειναι οπως παλια

 

Αγαπη μου ανοιξε την καρδια σου

θα με περιμενεις

συγχωρεσε μου το κακο που σου εκανα

μη με εγκαταλειψεις ποτε πια

Ναι βαλε τα χερια σου μες στα μαλλια μου

Βλεπω ηλιους μεσα στα ματια σου

 

Αγαπημενοι στιχοι απο το oh mon amour -----Christophe

 

18 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
01 Σεπτεμβρίου 2008, 13:27
Εμπρος!!!


Αντε περιμενω το δουλεμα....Αυτη δεν ηταν ομαδα χθες πανηγυρακι ηταν και παρ'ολο που το πεναλτι ηταν πετσινο καλα να παθουμε να μαθουμε να κανουμε την δουλεια μας αλλη φορα και να μην φερομαστε σε ντερμπι λες και ειναι προπονησουλα με την Ανω Βρυσουλα

 

Υ.Σ: ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΒΥΝΤΡΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Ο ΤΕΝ ΚΑΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΒΑΖΕΙ ΒΑΣΙΚΟ ή ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΛΕΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

15 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
magicadespell
Ρόζα
από ΑΘΗΝΑ ΚΕΝΤΡΟ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/magicadespell

Οτιδήποτε ανάψει το φωτεινό λαμπάκι πάνω από το κεφάλι μου χεχε



Tags

epic short story διακοπες παυλος



Επίσημοι αναγνώστες (5)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links