" Το ημερολόγιο έδειχνε 15 Σεπτεμβρίου... το φθινόπωρο έιχε μπει για τα καλά... αλλά δεν ήταν αυτό που με έκανε λυπημένο... ήμουν τόσο ξεροκέφαλος που δε ήθελα να το πιστέψω... αλλά δυστυχώς ήταν αλήθεια... τα πλήκτρα δε θα ακούγονται ποτέ το ίδιο για μένα... ήταν ο δάσκαλος μου, ο μεντοράς μου, ένας άνθρωπος με φιλότιμο και στη ζωή αλλά και στη δουλειά του, έδωσε ζωή και πνεύμα στη μουσική... άφησα λίγα ροδοπέταλα στον αέρα να ταξιδέψουν μαζί του στα μακρινά μέρη που θα πάει, να ταξιδέψουν μαζί του όπως η μουσική του ταξίδευε για χρόνια εμάς! "

η ιστορία μου είναι αφιερωμένη στον Richard Wright (συνθέτη,πιανίστα,πληκτρά και ιδρυτικό μέλος των Pink Floyd που έφυγε από τη ζωη στις 15 Σεπτεμβρίου R.i.p. Rick...)

Η καλύτερη ιστορία γι αυτήν την εβδομάδα είναι του SOULROCK και τον ευχαριστούμε πάρα πολύ!!!

Παίζαμε με τις λέξεις ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΟΣ   ΠΛΗΚΤΡΟ   ΠΕΤΑΛΟ   ΦΙΛΟΤΙΜΟ   ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

"Μπαααααααααααμ", ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος και η marylin τρομαγμένη έτρεξε στο χωλ.

"Τι έγινε πάλι?", ρώτησε ,αναστενάζοντας, τη sillia, την βοηθό της.

"Κυρία marylin αλήθεια σας λέω δεν το έκανα επίτηδες. Να, όπως σήκωσα αυτό το γυάλινο αυγό απο την θήκη του για να το ξεσκονίσω, αυτό γλύστρησε και έπεσε. Ειλικρινά λυπάμαι κυρία. Αν θέλετε κρατήστε το απο το μισθό μου. ¨Η μπορώ να πάω να σας πάρω ένα καινούριο. Μόνο πείτε μου απο ποιο μαγαζί το αγοράσατε..."

"Αχ μα τα δέκα ξεσκονόπανα σταμάτα αυτό το παραλήρημα!Αστο να πάει. Αλλά πρόσεχε απο εδώ και πέρα."

Η sillia κούνησε συγκαταβατικά το κεφάλι και συνέχισε να ξεσκονίζει. H marylin γύρισε στην κρεβατοκάμαρα για να σιδερώσει.

"Είναι η τρίτη ζημιά που κάνει μέσα σε 10 μέρες", σκέφτηκε. Και το σημερινό της κόστισε πολύ. Αυτό το αβγό της το είχε φέρει η κόρη της απο ένα ταξίδι στο μεξικό.

Ενώ σκεφτόταν έβαλε το σίδερο στην μπρίζα και άπλωσε την μπλούζα πάνω στη σιδερώστρα.

"Μα...τι γίνεται εδώ?", είπε ξαφνιασμένη όταν αντίκρυσε ένα αποξηραμένο τριαντάφυλλο πάνω στη σιδερώστρα".

"Spirtouuuuuuuuuuuuuuuuuuli"

H Spirtoulis έκανε την εμφάνιση της τρομαγμένη στο δωμάτιο. "Τι έγινε θεία?Τι έπαθες και γκαρίζεις έτσι?"

"Τι είναι αυτό?Πως βρέθηκε εδώ?"

"Αααα το τριαντάφυλλο λες?όπως καθαρίζαμε με την sillia έπεσε απο ένα βιβλίο και σκεφτήκαμε ότι θα είναι δικό σου και θα το θες για αυτό δεν το πετάξαμε."

H marylin το πήρε στα χέρια της. Της ήρθε στο μυαλό για άλλη μια φορά η κόρη της. Εκείνη της το είχε δώσει όταν την είχαν πάει μικρή σε ένα δάσος.

Είχε έρωτα αυτό το παιδί με τα λουλούδια. Είχε συλλογή απο όλων των ειδών τα λουλούδια. Αυτό όμως ήταν το πρώτο της λουλούδι, και επέλεξε να το δώσει στη μαμά της, που τόσο πολύ την αγαπούσε.

Ενιωσε τα μάτια της να βουρκώνουν. Και ένιωσε ευγνώμων για τη sillia...

Η ιστορία είναι απο την SYLVIAKI και την ευχαριστούμε πάρα πολύ!!!!!!!

Παίζαμε με τις λέξεις ΕΜΦΑΝΙΣΗ   ΕΡΩΤΑΣ   ΠΑΡΑΛΛΗΡΗΜΑ   ΣΙΔΕΡΩΣΤΡΑ   ΑΥΓΟ

Το παραμύθι μας συνεχίζεται.....

ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΑΚΤΗ εφάνη η αυγή. Την έρανε με τα βουβά της δάκρυα η νύχτα.

Ήταν σαν να στολίστηκε με διαμαντένια τιάρα,τον ήλιο να υποδεχτεί τον ΒΑΣΙΛΙΑ της.

Του ερχομού του προάγγελοι, τραγούδια των νερών και του αγέρα.

Πρόβαλε μεγαλόπρεπος πάνω από βουνά και θάλασσες, σκορπίζοντας ολούθε τα ζεστά φιλιά του.

Το χρυσαφένιο χάδι του διάβηκε το ανοιχτό παράθυρο κι΄άγγιξε μαγικά,

το ΦΛΥΤΖΑΝΙ με τον ζεστό καφέ,

το ΓΟΥΔΙ το μπρούτζινο στο ράφι,

το κεφαλάκι του μικρού παιδιού.

Ένα τραγούδι από παλιά ΗΧΓΡΑΦΗΣΗ της Καλιαλόγλου,

έβαζε τα θαυμαστικά στην μαγεία αυτού του πρωινού.

DEMTSEK

Αυτή τη φορά είχαμε δύο ιστορίες πρώτες του CROSS και του DEMTSEK..

Εδώ μπορείτε να δίνετε τις προτιμήσεις σας κι εσείς που τις διαβάζεται αφήνοντας το σχόλιό σας !!

Παίζαμε με τις λέξεις..

ΦΛΥΤΖΑΝΙ   ΓΟΥΔΙ   ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΑΧΤΗ   ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ   ΒΑΣΙΛΙΑΣ

Μπράβο σε όλα τα παιδιά που έγραψαν ιστοριούλες που μπορείτε να τις βρείτε όλες μαζεμένες στο sillia on air

ένα παραμύθι(ο θεός να το κάνει)

Κάθε στιγμή,μια μαγική στιγμή.Η δροσοστάλαχτη φωνή της σκέψης της την ξύπνησε απο το λήθαργό της.Όλη τη νύχτα σκεφτόταν τα λόγια του βασιλιά Ομιλούντα.Της είχε πεί πως για να βρεί ξανά τη χαμένη φωνή της έπρεπε να πιεί νερό απο το γουδί του αυτοκράτορα των λέξεων.Μόνο τότε θα λύνονταν τα μάγια της κακιάς μητριάς της.Ξεκίνησε αμέσως για το μαγεμένο δάσος.Οι σκιές των θεόρατων δέντρων την τρόμαζαν.Ξαφνικά άκουσε μια κραυγή.Έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε,αλλά δεν κατάφερε να ξεφύγει.Βρέθηκε κλειδωμένη σε ένα μπουντρούμι.Η μητριά της την ακολούθησε και της έστησε παγίδα.
Της είχε κλέψει τη φωνή όταν την έβαλε να ηχογραφήσει το τραγούδι του γάμου της με τον πατέρα της.
Έπρεπε να ξεφύγει με κάθε τρόπο.Δεν άντεχε άλλο να ζεί στη σιωπή της.Νύχτωσε.Κάτω απ'την κλειδωμένη πόρτα πέρασε ένα φλυτζάνι με τσάι της προχθεσινής μέρας.Λίγο αργότερα όλα σώπασαν.Αφού περίμενε λίγο,άρχισε να σκαρφαλώνει προς το φεγγίτη.
Λίγο ακόμα και θα κατάφερνε να βγεί έξω..
Επιτέλους,τώρα ήταν ελεύθερη και έτρεχε μακριά.
Το ξημέρωμα βρισκόταν έξω απο το παλάτι του αυτοκράτορα των λέξεων.Η αγωνία της είχε κορυφωθεί.Χτύπησε την πόρτα,και αφού της άνοιξαν ακολούθησε τον μπάτλερ.
Την οδήγησε στo σαλόνι και της είπε να περιμένει .
Ο Ομιλούντας κατέφτασε απογοητευμένος που κάποιος τον ενοχλούσε τόσο πρωί.Διάβασε το γράμμα που είχε ετοιμάσει η μικρή και εξηγούσε το πάθημά της.
Εκείνος άρχισε να γελάει,αλλά η διάθεσή του άλλαξε όταν αντίκρυσε το βουρκωμένο βλέμμα της επισκέπτριάς του.Εξαφανίστηκε απο μπροστά της και όταν επέστρεψε κρατούσε το γουδί.Ήταν γεμάτο με νερό της λίμνης ''ηχούς''.
Ήπιε και φωτίστηκε το πρόσωπό της.Ήπιε ξανά και τα μάτια της δάκρυσαν.
Στην τελευταία γουλιά ένας ήχος ευχαρίστησης βγήκε απο τα χείλη της.Επιτέλους μιλούσε ξανά.
Ευχαρίστησε τον βασιλιά και βγήκε φωνάζοντας στον δρόμο.Μιλούσε στα πουλιά,στα δέντρα στα λουλούδια.
Έτσι,είπε τα πάντα στον πατέρα της και έζησαν οι δυό τους καλά και εμείς καλύτερα.

CROSS

Θα σας πω μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή...

Μια ιστορία για τον Άβακα που πήρε ζωή.

<<Καθόταν κάτω από το αλμυρείκι με το κύμα να σκάει στα πόδια και μετρούσε τα χρόνια της ζωής του στις χάντρες ενός άβακα. Για κάθε χάντρα που έσερνε δεξιά θυμόταν μικρές, τοσοδούλες στιγμές χαράς και τις έγραφε σε χαρτί πολυτελείας.

Ξαφνικά ένα μελτέμι στροβίλισε την άμμο κρατώντας τα μάτια ερμητικά κλειστά.

Και τότε ο άβακας πήρε ζωή...τη μορφή του. Άρπαξε το χαρτί, το δίπλωσε όπως όπως, το έβαλε σε φάκελο και το πέταξε να χαθεί μέσα στην άμμο.

Όλα ηρέμησαν, έγιναν όπως πριν...μα το χαρτί πουθενά...

Η άμπωτη του θύμησε ότι πρέπει να γυρίσει σπίτι. Στο χαλάκι πάνω ήταν ο φάκελος...

Αποστολέας : ΕΓΩ

Παραλήπτης : ΕΓΩ!!

Άνοιξε το φάκελο μα το χαρτί είχε χάσει τη χλιδή του...ήταν τσαλακωμένο και φαινόταν παλιό. Όμως η συλλογή των όμορφων στιγμών του δεν είχε ξεθωριάσει.

Τότε όλα έγιναν ξεκάθαρα...η ευτυχία δεν είναι μύθος...απλώς δεν κρύβεται στα πολλά και τα μεγάλα...μα στα λίγα και τα αληθινά...βρίσκεται εκεί...στον άβακα....σε σένα!>>

Δεν πιστεύετε την ιστορία μου? Και όμως θα 'πρεπε....Κάποιος έχει φυσήξει την ίδια άμμο στα πρόσωπα όλων μας...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

Την πολύ όμορφη αυτή ιστορία μας έστειλε η γλυκειά μας SPIRTOULIS και τα κουκουτσάκια την έβγαλαν την καλύτερη ιστορία στην χθεσινή μας συνάντηση στο κουκουτσοχώρι μας..

Ευχαριστούμε spirtoulis