... να εύχεσαι να είναι μικρός ο δρόμος!

Ένα χρόνο μετά έχω να πω ακριβώς τα ίδια!

Πολύ πλούσιο βιογραφικό για τη μια δουλειά, έλλειψη κατάλληλης προϋπηρεσία για την άλλη! 

ΟΚ! Αφού το έχετε το ρημάδι μπροστά σας και το βλέπετε, τι με καλείτε για συνέντευξη και χάνουμε κι οι δύο το χρόνο μας; Εντάξει, έχετε δίκιο... Ίσως άμα με δείτε και μιλήσουμε σας πείσω ότι είμαι αρκετά καλή για τη θέση (αν δεν έχω στο cv μου τα προσόντα που χρειάζονται) ή ίσως να με έχετε υπ' όψιν σας άμα ανοίξει θέση αντίστοιχη των προσόντων μου.

Και καλά οι άμεσα ενδιαφερόμενες εταιριες! Οι μεσολαβητές-εταιρίες έχουν την περισσότερη πλάκα! Εκεί να δείτε! Τεστ από δω, τέστ από κει, δεν πα' να 'χεις 100 πτυχία, να είσαι τρίγλωσσος κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο, πρέπει να σε τσεκάρουν κι αυτοί οι φωτεινοί παντογνώστες και να σε στειλουν, όοοχι εκεί που θες εσύ, αλλά εκεί που πιστεύουν εκείνοι ότι θα είναι καλλίτερα για σένα! Κι αυτό επειδή πληρώνονται απ' τις εταιρίες που ψάχνουν προσωπικό, οπότε πρέπει με κάθε τρόπο να τις ικανοποιήσουν! Ε, ρε γλέντια! 3 ολόκληρες ώρες με παιδευαν μια φορά και αποτέλεσμα μηδέν! Πιο μηδέν δε γίνεται!

Όπως και να 'χει όποτε πάω για συνέντευξη αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο... Σαν ένα παιδί που του παίρνουν το γλυκό (ή το παγωτό μιας κι είναι καλοκαίρι) απ' το στόμα την ώρα που μόλις το 'χει δαγκώσει.

Ειλικρινά, αισθάνομαι μετά από κάθε συνέντευξη λες και είμαι φτιαγμένη για τηλεφωνήτρια, είτε σε εισπράξεις λογαριασμών είτε ακόμα χειρότερα σε πωλήσεις. Κι όσο για εξέλιξη σ' αυτούς τους τομείς είναι σαν να κάνω όνειρα θερινής νυχτός.

Τρελαίνομαι! Σκέφτομαι να πάω πάλι σε κάποια τέτοια εταιρία τηλεφωνικών υπηρεσιών κι όσο σκέφτομαι ότι δε θα υπάρξει εξέλιξη είτε ότι θα αργήσει μερικά χρόνια, τρελαίνομαι! Γιατί σπούδασα τότε; Αυτό το κάνει ο οποιοσδήποτε. Γιατί σπούδασα τότε κάτι τόσο δημιουργικό; Τα λεφτά που έδωσα για τις σπουδές μου, που δεν χάρηκα φοιτητική ζωή γιατι έπρεπε να δουλεύω για να πληρώνω τη σχολή πότε θα τα πάρω πίσω; ΟΚ, ασε τα λεφτά. Την ανάγκη για εξέλιξη και δημιουργία που νοιώθω πως θα την ικανοποιήσω από τέτοιες θέσεις; Αυτό αναρωτιέμαι αμέσως μετά που αποφασίζω να συμβιβαστώ γι' άλλη μια φορά σε κάτι που δε μ' αρέσει αφού υπάρχει ανάγκη.

Σκέφτομαι λάθος; Δεν έχω πρόβλημα να πάω να δουλέψω σε κάποια θέση που δε μ' αρέσει πολύ αρκεί να ξέρω πως, μια ανάσα πριν τα 30, είτε θα έχω σύντομα κάποια εξέλιξη είτε το πασαπόρτι -αν είναι η σύμβαση περιορισμένου χρόνου - για κάτι καλλίτερο και πιο ενδιαφέρον.

Μήπως τελικά θέλω πολλά; (κι εδώ τελειώνει το παραλήρημα. ευχαριστώ που με διαβάσατε και με ανεχτήκατε!)

ο Θεος γελάει λένε.

΄

Καμιά φορά έχω την αίσθηση ότι ρίχνει τρελά γέλια μ' εμάς. 

Από σχετικά μικρή ηλικία θυμάμαι τη μητέρα μου να κάνει σχέδια και να της βγαίνουν αλλιώς, να συναντά εμπόδια - ανυπέρβλητα κάποιες φορές - και πιο συχνά να καταστρέφονται εντελώς.

Λες κι είναι κληρονομικό ό,τι σχέδια κι ό,τι όνειρα έχω κάνει μέχρι τώρα στη ζωή μου εκτώς από ένα είτε έχουν τσαλακωθεί, είτε έχουν γκρεμιστεί.

Που να δείτε γέλια οι Μοίρες όταν κάνουμε σχέδια από κοινού με τη μάνα μου! Ξεκαρδίζονται! Πρέπει να γελάνε μέχρι δακρύων!

Ξέρω, θα μου πείτε αφού έχω την υγεία μου κι είμαι αρτιμελής κι έχω τους γονείς μου να μην παραπονιέμαι.

ΟΚ, συμφωνώ. Αλλά είναι ελαφρώς (για να μην πω βαρέως και με πείτε υπερβολική) ψυχοφθόρο να κάνεις απ' το πιο απλό σχέδιο (να πάω για καφέ, για μπάνιο κι άλλα τέτοια ελαφρά) μέχρι τα πιο σημαντικά και περίπλοκα (τι θα κάνω όταν μεγαλώσω;) και να σου έρχονται τα πάνω κάτω.

Εως πότε θα καταφέρνω να σηκώνομαι και να στέκομαι στα πόδια μου όποτε πέφτω (και πέφτω και συχνά, ούτε ο σκουντούφλης να ήμουνα!) κι ως πότε θα βγαίνω στον αφρό όταν έχω πιάσει πάτο; Ε, κάποια στιγμή θα κουραστώ, θα λυγίσω κι εγώ σαν άνθρωπος ή μπορέι να με πιάσει κράμπα βρε αδερφέ και να πνιγώ!

Μετά σκέφτομαι μήπως κάνω μεγαλεπήβολα σχέδια, μήπως δεν ξέρω τι θέλω και τι κάνω και λοιπά και λοιπά business type ερωτηματικά. Πόσο μεγαλεπήβολο είναι το σχέδιο να πας για καφέ με μια φίλη που έχεις χρόνια να δεις και πόση αυτογνωσία πια να θέλει για να πετύχει;

Δεν μπορεί, δεν μπορεί!!! Είτε κάτι κάνουμε λάθος εμείς είτε είμαστε εντελώς άτυχες! Το παρήγορο είναι ότι ξέρω κι άλλα άτομα που έχουν το ίδιο πρόβλημα κι έτσι αλληλοστηριζόμαστε, όσο μπορούμε δηλαδή!

Μήπως να τ' αφήνουμε όλα στο φλου; Όποτε κάνουμε κάτι απρογραμμάτιστα ή τελευταία στιγμή και γίνεται και καλό βγαίνει. Αλλά κάποια πράγματα δεν μπορούν να μην προγραμματιστούν... Έτσι δεν είναι;

Το 'χω πάρει λοιπόν απόφαση: θα ονειρεύομαι (άλλωστε κανείς δεν μπορεί να μου το απαγορεύσει) χωρίς να περιμένω να πραγματοποιηθεί το όνειρο, είτε από μόνο του είτε με δική μου προσπάθεια, και όσο μπορώ θα περιορίσω τα σχέδια και τους προγραμματισμούς! Όπως μου τα φέρει το ζάρι της ζωής. Κι εκεί που θα με παίρνει θα επεμβαίνω για να κάνω το δικό μου!

Το τέταρτο κατά σειρά για το ΜΗ και το πρώτο για μένα!

Yeeeeaaaaah!!!

Έτσι, γι' άλλη μια φορά μετά από συνάντηση μελών έχω να πω - ή μάλλον να γράψω - πολλά! Τα γενικά τ' ανέφερα στο φόρουμ, οπότε τώρα πάμε στα πιο συγκεκριμένα!

Jorge: Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα, επιτέλους! Σ' ευχαριστούμε πολύ για τα αυτοκολλητάκια μας!

Aiolos_m: Επίσης χάρηκα που σε γνώρισα κι εσένα! Τη φωτό αν την έχεις ακόμα και δεν την αναρτήσεις στήλε μου τη σε παρακαλώ, γιατί τόσο πετυχημένα κοτσιδάκια μετά από τόσο καιρό που είχα να τα κάνω, θέλω να τα δείχνω! Γι' αυτό το λόγο, όχι επειδή είμαστε με τον Γιώργο! χιχιχι

gialina_giannina: Πολύ γλυκιά! Μας έβγαλες απ' την αμηχανία! Χάρηκα που σε γνώρισα!

Deos: Δέος πραγματικά! Με τα κερασάκια του, τα υποβρυχιάκια του, τα ψυγειάκια του, την οργανωσή του! Μας εντυπωσίασε και μας σκλάβωσε!!! Καταπληκτικός οικοδεσπότης!!!

heartbreak_kid: Τα λόγια είναι περιτταααά!!! Χάρηκα πολύ που σε ξαναείδα!

Orfeus: Εδώ κι αν είναι τα λόγια περιττά!!! Μόνο που μου έφυγες απότομα, μετά είχες σοβαρή συζήτηση που δεν ήθελα να διακόψω και μετά χάθηκες μες στα σκοτάδια... :o(

Vero: Άλλη μια γλυκιά γνωριμία! Σ' έχασα κάποια στιγμή κι ανησυχώ ακόμα...

uNick: ... ... ... ... ... κολυμβητής!!! :p

margo: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! Μου είχες γίνει κάτι σαν αποθυμένο!

KIT_KAT: όλο σε διάβαζα και δε σε έβλεπα! Χάρηκα για την - επεισοδιακή από μέρους μου - γνωριμία! Άφησα το στίγμα μου πάλι!!! χιχιχι

Hastaroth: δε νομίζω πως υπάρχει συνάντηση που να μην είναι κι ο Αλβέρτος! Σήμα κατατεθέν των συναντήσεών μας!!!

Ουυυυυφ! Είμαι σίγουρη ότι ξεχνάω πολλά άτομα ακόμα! Ένα που δε συστήθηκε, τα κορίτσια στην παρέα του Δέοντα με το σκυλάκι (τη σταρ της βραδιάς, αλλά δεν έχω δει ακόμα καμιά της φωτο) που δε θυμάμαι τα ονόματά τους... Σόρρυ... :(

Επίσης, μου φάνηκε ότι ήταν εκεί και ο DTango αν και δεν υπήρχε το όνομά του στη λίστα, αλλά ήταν ένα παλικάρι με γκρίζο μαλλί που μας τριγύριζε και μόλις αποφάσισα κανά δυο φορές να πάω να τον ρωτήσω, εξαφανιζόταν! Λέτε να τον τρόμαξαν τα φοβερά μου κοτσίδια;! Όποιος γνωρίζει κάτι παρακαλώ ας επικοινωνήσει μαζί μου για να διαλευκανθεί η υπόθεση! loool

Θα ήθελα ακόμα να προσθέσω ότι προσπάθησα να εντοπίσω άτομα που θα ήθελα να γνωρίσω, όπως τον Παύλο (Astron), τον Φίλιππο (λίσταρχο - σόρρυ Γιώργο που σου κλέβω λέξεις), sea-like-eyes αν ήρθε, την Κατερίνα (shakti) και πολλούς/ες άλλους/ες βέβαια...

Ελπίζω σε κάποια άλλη συνάντηση με περισσότερο φως γιατί τώρα που γερνάω δε βλέπω και καλά στα μισοσκόταδα!!!

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι περάσαμε πολύ όμορφα κι ευχάριστα, κάναμε καινούριες γνωριμίες κι ακούσαμε ωραία μουσικούλα!

Ήταν μια παραδείσια βραδιά!!!

Εις το επ'ανειδείν!!!