17 χρόνια έχουν περάσει από το θάνατο του πιο ζεστού, του πιο οικείου πρίγκηπα... Ενός ανθρώπου που για πολλούς, ακόμα και αυτούς  που δε τον γνωρίσαν καν... μαζί σ' αυτούς κι εγώ..
νιώθουν πως είναι εδώ δίπλα...
πως θα ξεπροβάλει από κάπου και θα τραγουδήσει ενα ροκεντρολάκι... θα χαθεί μες στο ρυθμό ... και θα χορέψει το σώμα του πάνω στη σκηνή..
Πως αύριο μεθαύριο θα αναρτηθεί μια αφίσα που θα λέει... Ζωντανοί στο Κύτταρο...
..

Κοίτα πως αλλάζουν οι καιροί... ακόμα και το Κύτταρο αναστήθηκε...
..........
Κάποτε ακουγα στο ραδιόφωνο να παίζει κάτι ακαταλαβίστικα για μένα... και δε μπορούσα να καταλάβω τι λέει στο ρεφραίν, και πιο το νόημα... μ' άρεσε όμως ο ρυθμός... η μελωδία... κι αυτοί οι στίχοι που δεν έβγαζα άκρη... καμία όμως..
Αυτή ήταν η πρώτη μου, μουσική γνωριμία με το Σιδηρόπουλο... Μεγαλώνοντας ... και ακούγοντάς το συνεχώς... δε θα ξεχάσω ποτέ... το "σταθμό" τότε... εκεί γύρω στο '90 να παίζει ... φλου φίλε μου όλα είναι φλου... και τους γονείς να κρύβουν .. τις ειδήσεις από τα παιδιά...
Παράξενες εποχές... και παράξενα τα συναισθήματα τώρα... Τώρα.. που πολλοί από αυτούς... που μάθαμε να ακούμε δεν υπάρχουν καν... και πολύ περισσότερο.. ούτε και αυτοί που μας απαγορεύαν να τους ακούμε...
Μη πολυλογώ... γιατί ήδη θα έχει αρχίσει το τραγουδάκι....

Αν βρίσκεσαι κάπου.. εκεί ψηλά... ή έστω λίγο πιο δίπλα.. αν βλέπεις και ακούς... ίσως αν έχεις παρέα.. και τα αγαπημένα μου πρόσωπα... να είστε κάλα.. (αν αυτό είναι εφικτό, σαν ευχή..) ..πιες κι ενα κρασάκι... έτσι για μάς.. αλλά και για σένα... να το χαρείς τουλάχιστον.... και άσε μας εδώ να παλεύουμε... και εσύ κρατώντας τα αστέρια μακριά... να μας προσέχεις...

 
Παύλος Σιδηρόπουλος - Ηλεκτρικός Θησέας - τραγουδάει μαζί με την Μαρία Φωτίου σε μια συμμετοχή τους στο δίσκο του Γ.Μαρκόπουλου - Τολμηρή Επικοινωνία (1987) (Αυτοί οι καταπληκτικοί στίχοι είναι του Δ. Βάρου)

Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ’ το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που ‘χει μαραθεί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί
ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Σε δίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια σε μια ζωή χωρίς προοπτική.
Χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή.
Πληρώνεις όσο-όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια βγαίνουν σαν σκουριά.
Στα σούπερ μάρκετ τέλειωσε η ελπίδα και συ σκαρφάλωσες στη σκαλωσιά.
Πού πήγαν οι τρακόσοι του Λεωνίδα και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ηλεκτρικός Θησέας; Και τα λοιπά.

Φοβάσαι ότι θα ‘ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή,
βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη.
Μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί.

Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή.
Τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ’ έχουν βάλει στο κλουβί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί.

Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα νέα ψάχνεις για δουλειά.
Τα δάκρυα σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά.
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά,
τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μιαν αιχμάλωτη γενιά.

Μια πλαστική ανέμισες σημαία, πίστεψες σ’ έναν άγνωστο θεό
κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σίριαλ και τσίμπλα ροκ.
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό;
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;

Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ’ αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς.
Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς
πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς.

"Τα τραγούδια μου έχουν άμεση σχέση με τα βιώματά μου. Δεν είναι καθαρά εγκεφαλικά, είναι προσωπικά βιώματα. Είναι αποτέλεσμα των εμπειριών μου, έχουν να κάνουν με τις συναισθηματικές μεταπτώσεις,  γιατί η προσωπική μου ζωή ήταν άλλη την εποχή του Εν Λευκώ και είναι άλλη τώρα."  Π.Σ.

.... και για να μη κλείσω.. έτσι στενάχωρα το θεματάκι..., γιατί αυτοί που φεύγουν.. είτε μας ξέρουν είτε όχι... συνήθως (απ' ότι μάθαμε στη ζωή) θέλουν να τους θυμόμαστε... και να είμαστε χαρούμενοι.... όχι το αντίθετο....

Χρόνια πολλά φίλε μου Νίκο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
( ναι εσύ , καλά κατάλαβες...... )

και χρόνια πολλά.... και στους υπόλοιπους εορτάζοντες σήμερα....

(το τραγουδάκι...  δώρο!!)