Διαβάζοντας΄μία είδηση εκ πρώτης όψεως σκέφτηκα ότι τελικά .. εντάξει μωρέ! γινόμαστε όλο γκρινιάρηδες, να που τελικά και οι πολιτική (οι) κάνει (ουν) και καλά...

Μετά άρχισα να σκέφτομαι (δεν το κάνω συχνά γιατί το αποφεύγω, μερικές φορές όμως είναι αναπόφευκτο...) και αναλύοντας την είδηση έκανα δεύτερες σκέψεις

Υπάρχουν άποροι, υπάρχουν άστεγα άτομα...

Όχι, δεν το ανακαλύπτω τώρα αλλά σκέφτομαι αυτό που συμβαίνει στην καθημερινότητα, κάποιος που μπορεί να ξέρουμε ή και κάποιοι να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα.

Είναι, λοιπόν, κάποιος που μπορεί να έχει δουλειά, οικογένεια, όνειρα, φιλοδοξίες, αισιοδοξία και κέφι να κάνει την ζωή του καλύτερη.. κάθε μέρα μπορεί να κάνει κάποιος τη ζωή του καλύτερη!

και μετά..

κάτι στραβώνει, μπορεί να είναι μια απόλυση από την δουλειά τους, μια πτώχευση σε μια επιχείρηση που δεν 'πήγε καλά', η καταναλωτική του μανία νομίζοντας ότι θα έχει κάθε μέρα την δυνατότητα να αναπληρώνει τα έξοδα του με έσοδα, ή μπορεί και η προδοσία από κάποιον συνέταιρο, όμως δεν έχει σημασία ο λόγος, στραβώνει λοιπόν κάτι, και μετά ο άνθρωπος αυτός που μπορεί να το πάρει και 'βαριά' αρχίζει να μετράει ανάποδα.

Δεν έχει πλέον δουλειά, δεν μπορεί να συντηρήσει την οικογένεια, ίσως μετά από αυτό σιγά- σιγά (κάποιες φορές και γρήγορα ) να χάσει την οικογένεια είτε γιατι δεν αντέχουν εκείνοι, οι αγαπημένοι του, είτε γιατί ο ίδιος δεν αντέχει να σηκώνει βάρος... κάτι που δεν του συγχωρεί κανείς!

Βλέπεις, όλοι πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι, όλοι να είμαστε άψογοι στα καθημερινά μας καθήκοντα αν δεν συμβεί αυτό κάποια στιγμή κανείς δεν αναρωτιέται το γιατί, όλοι βλέπουν το αποτέλεσμα, ποτέ κάνεις δεν ασχολείται με την αιτία...

και το τέλμα γίνεται μεγαλύτερο.. όλο και μεγαλύτερο.. κι ο  άνθρωπος βουλιάζει, χώνεται μέσα σ΄αυτό χωρίς να έχει το κουράγιο να κουνήσει το δάχτυλο του.

Η πολιτεία (ο κύριος Νικήτας Κακλαμάνης) λέει "Οι φιλοξενούμενοι θα υποστηρίζονται κοινωνικο - ψυχολογικά και ιατρικά" ...φιλοξενούμενος... έχετε πάει στην Πειραιώς να δείτε σε τι περιβάλλον κινούνται οι "φιλοξενούμενο" ??? εγώ έχω περάσει απ΄έξω.. δεν νομίζω να είχα το κουράγιο να δω εκ των έσω το περιβάλλον...

Αθλιότητα, βρωμιά και άτομα που είναι τόσο εμφανώς "απλωμένα" στην πλατεία ... οι κοινωνικά "περιθωριακοί" ... αν μπορώ να τους δω εγώ, που δεν είμαι και κάθε μέρα από εκεί, γιατί δεν μπορούν να τους δούνε οι όντως υπεύθυνοι για την συνέχιση αυτής της εικόνας?

Η πολιτεία δια στόματος Νικήτα Κακλαμάνη δημάρχου λέει επίσης ότι "δημιουργείται στο ισόγειο αυτόνομος χώρος για την ψυχαγωγία τους" τι θα μπορούσε να ψυχαγωγήσει έναν καταθλιμμένο, άνεργο που το μόνο που θα του έδινε ίσως το χαμόγελο πίσω - κι αυτό όχι με τον ίδιο τρόπο που το είχε - είναι η πρότερη κατάσταση .. αυτή που είχε πριν πάρει την κάτω βόλτα. Μια δουλειά, μια γωνιά να γυρίζει το βράδυ κουρασμένος αλλά χαρούμενος γιατί εκεί θα βρει κάποιον να τον περιμένει, ένα πιάτο φαΐ φτιαγμένο με αγάπη.....

Θα υπάρχει λέει λοιπόν  ο κύριος Νικήτας Κακλαμάνης "ένα  'Ξενοδοχείο των Φτωχών', που θα λειτουργεί σαν ένα μεγάλο σπίτι για όσους έχουν αποστερηθεί την οικογενειακή φροντίδα" τόνισε ο κ. Κακλαμάνης, μια χαρά δήμαρχε... καλά τα λες.. στην πράξη στερεί αυτή η έρημη πολιτεία. (κι οι άνθρωποι... ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ)

Καλές οι προσπάθειες αλλά τα αποτελέσματα μέχρι τώρα δείχνουν ότι η λέξη "αποκατάσταση" (σε κοινωνικές ομάδες που δεινοπαθούν μέσα στην κατάρα που τους κυνηγάει ) έχει γίνει από την ίδια ποιότητα με αυτές τις άλλες... "ελευθερία" "δημοκρατία" " δικαιοσύνη"..... λαστιχάκη δήμαρχε.... ΛΑΣΤΙΧΑΚΗ!!!

Για να μπορεί ο κάθε πολιτικός, εξουσιαστής και ηγούμενος να την εφαρμόζει στα δικά του μέτρα.

Ο δήμαρχος Νικήτας Κακλαμάνης επεσήμανε ότι " η Αθήνα είναι η μοναδική πρωτεύουσα της Ευρώπης που δίνει κάθε μέρα φαγητό σε 1.200 φτωχά άτομα" , εντάξει δήμαρχε.. ταΐζει η Αθήνα των εκατομμυρίων ατόμων, η πρωτεύουσα της Ελλάδος, το λίκνο της δημοκρατίας και η καρδιά των ολυμπιακών αγώνων το 2004, μπράβο μας....1200 άτομα!!!

Καμιά ανάλυση στατιστικών για τους άλλους θα υπάρξει?  Αυτούς που πεινάνε και δεν το ομολογούν, για αυτούς που είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, στο μεταίχμιο της φτώχειας και της εξαθλίωσης αλλά κρατάνε μερικά ψήγματα αξιοπρέπειας και το κρύβουν γιατί δεν καταλαβαίνουν ότι η "κατάντια" δεν είναι προσωπική τους υπόθεση αλλά των κουστουμάτων... των "μεγάλων" όπως λέγονται ακόμη και ανάμεσα τους, τρομάρα τους...

Πέρασαν κι οι γιορτές !, ξέρετε το αίσθημα της καλοσύνης έχει μια έξαρση αυτές τις μέρες, τώρα όμως πέρασαν... μέχρι το Πάσχα, ο άστεγος, ο πεινασμένος, ο χαμένος στους εφιάλτες του πρέπει να κάνει υπομονή, να τον ξαναθυμηθούν... οι πολιτεία, ο πολιτικός, οι "φιλεύσπλαχνοι" των διακοπών, οι επιδειξίες του πλούτου που τους πετάνε κάποιες μέρες κομμάτια στυλάτης  αγάπης όπως στο σκύλο το ψωμί, γιατί το να συνδράμεις φτωχούς όταν όλοι τους θυμούνται είναι καλό για το πρεστίζ..

Υ.Γ. Αναρωτιέμαι - πάλι - γιατί πρέπει ανάμεσα στον δήμαρχο και στους φτωχούς να υπάρχουν κάγκελα και τραπέζια, για να μην τον 'λερώσουν' αγγίζοντας τον, ή μήπως για να μη λερώνουν τα χέρια τους οι ίδιοι από .... το γυαλιστερο που κουβαλάει λόγω θέσεως ο δήμαρχος.

Ξέρω... σας μελαγχόλησα, δεν ήθελα να σας ταράξω... μπορείτε να συνεχίσετε σε άλλη σελίδα την βόλτα σας στο διαδίκτυο, πιο αισιόδοξη ... εδώ δεν έχει χαχα σήμερα....