Όταν λέω ότι είμαι στην κοσμάρα μου το εννοώ!

Περιστατικό 1ο: Ήμουν στο σπίτι με τη μάνα μου. Ο πατέρας μου είχε βγεί για μια δουλειά. Μου μιλούσε η μάνα μου κι εγώ ήμουν αλλού. Και μετά από λίγο της λέω "α, σε μένα μιλούσες;" Λες και υπήρχε κανένας άλλος στο σπίτι!

Περιστατικό 2ο: Στη σχολή, εκεί που σχεδίαζα, μέσα στο κεφάλι (χωρίς να φοράω ακουστικά) μου έπαιζε η "Luna Rossa" με τους Μανώλη Πασχαλίδη, Ζαχαρία Καρούνη, Γιώργο Νταλάρα, Δέσποινα Ολυμπίο και Ασπασία Στραγηγού! Μου μιλάει ο καθηγητής, εγώ ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Μου φωνάζει: "Πάλι μουσική ακούς;;" "Ε; Ποιός; Εγώ; Ε... Όχι..." (εννοώντας ότι δεν φορούσα ακουστικά...)

Περιστατικό 3ο: Μιλούσα με μια φίλη μου στο τηλέφωνο, κι εκεί που μου έλεγε κάτι αφαιρέθηκα, οπότε την έβαλα να το επαναλάβει...

Περιστασικό 4ο: Μπαίνει ελεγκτής στο μετρό. Εγώ, εκείνη τη στιγμή είχα το mp3 μου κι άκουγα κάτι τραγούδια χαζεύοντας έξω από το παράθυρο. Έρχεται δίπλα μου, εγώ χαμπάρι. Με σκουντάει. Γυρνάω και τον κοιτάζω μ' ένα βοϊδίσιο βλέμμα... Μου κάνει κάτι νοήματα. Βγάζω το ένα ακουστικό και λέω "Τί;!" Και μετά κατάλαβα ότι ήταν ελεγκτής...

Και να 'ταν μόνο αυτά...